@liga_rosa Φιλε λιγκα ασχετα με το κομματι αυτο. Οι ανοιχτες στα 9/8 ειναι παντου ετσι οπως το ειχες περιγραψει πιο πανω (2-2-2-3)? Γιατι η ποιοτητα του ηχου στο επομενο κομματι που κοιταω για νοτες ωστε να το ξεκινησω, δεν με βοηθαει και πολυ στο να το καταλαβω…
ΥΓ: Αυτη τη φορα δεν θα εχουμε τα ιδια μην αγχνωνεσαι 
1 «Μου αρέσει»
αν είναι ζεϊμπέκικο (καμηλιέρικο ή λαϊκό) είναι 2+2+2+3, αν είναι απτάλικο είναι 3+2+2+2. πάντα τα γννωστά 9/8! τώρα αν στο κομμάτι κολλάνε γεμάτες ή όχι (να βαράς μπουργάνα δηλαδή) αυτό είναι άλλο θέμα.
ποιό κομμάτι κοιτάς;
Του Μάρκου το δερβίση.
Έχω βρει νοτες και τώρα το κοιτάω για τα γεμίσματα. Νομίζω τα βρήκα δηλαδή απλά ρώτησα για επιβεβαίωση αν πάει έτσι το μέτρο
ίδιος ρυθμός είναι, άκου τα μπάσα της κιθάρας. στρωτό κομμάτι κι αυτό, κατάλληλο για ξεκίνημα!
1 «Μου αρέσει»
Λέω Γιάννη να τον συζητήσουμε εδώ τον Δερβίση, γιατί το νήμα «Τραγούδια σε ντουζένια» έχει άλλο θέμα. Έχεις όρεξη;
Εσένα πώς σου φαίνεται; Όσο κοντά σου φαίνεται να είναι προς το επιδιωκόμενο, τόσο είναι, και τόσο μας φαίνεται κι εμάς.
Επειδή αυτό που ακούω δεν είναι σε καμία κλίμακα και δεν έχει καμία μελωδία, ούτε του Δερβίση ούτε άλλην, διερωτώμαι αν έχεις καταλάβει τι γίνεται όταν αλλάζεις κούρδισμα. Αν όχι, υπάρχει σχετική συζήτηση ακριβώς εδώ στο παρόν νήμα, λίγο πιο πάνω. Με λίγα λόγια, υποψιάζομαι ότι κούρδισες Ρε Σολ Φα# και συνεχίζεις να παίζεις στα ίδια τάστα όπως αν είχες Ρε Λα Ρε. Επ’ αυτού, η γνώμη μου είναι:
Τα διάφορα στάδια στην εκμάθηση του οργάνου έχουν μία σειρά. Τα ντουζένια είναι, ας πούμε, ύλη προχωρημένου έτους, και δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθείς να τα προσεγγίσεις πριν καλύψεις την προηγούμενη ύλη. Το ίδιο και τα ταξίμια. Πριν να φτάσει η ώρα τους, δεν έχουν να σου προσφέρουν απολύτως τίποτε, πέρα από δυσκολίες και απογοητεύσεις.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω: εκτός από το να βγάζεις κομμάτια, τι άλλο κάνεις για να μάθεις το όργανο; Στην περίπτωση που δεν ξέρεις τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις, και δεν έχεις βρει κανέναν να σου δώσει μερικές ιδέες όπως θα το 'κανε ένας δάσκαλος, άκου τη δική μου ιδέα:
Πρέπει να εξοικειωθείς οπτικά και ακουστικά με την ταστιέρα σου. Πιάσε μια κλίμακα, π.χ. Ρε Ματζόρε που είναι η πιο εύκολη και κλασική για αρχή. Μάθε να την παίζεις σε δύο οκτάβες, από ανοιχτή μπουργάνα (η πιο μπάσα νότα του οργάνου σου) μέχρι ανοιχτή Ρε καντίνι (ή μέχρι το Ρε στο 5ο τάστο της μεσαίας), και μετά από ανοιχτή Ρε καντίνι μέχρι 12ο τάστο.
(Για να βοηθήσω, η κλίμακα είναι Ρε - Μι - Φα# - Σολ - Λα - Σι - Ντο# - Ρε).
Μάθε να την ανεβαίνεις στη μία οκτάβα. Και να την κατεβαίνεις. Τώρα, στην άλλη οκτάβα. Και να την κατεβαίνεις. Τώρα, να ανεβαίνεις δύο οκτάβες σερί και να τις κατεβαίνεις.
Τώρα θα προσθέσουμε ένα βαθμό δυσκολίας: ανεβοκατέβα την κλίμακα, αλλά όταν φτάσεις στην κορυφή, το Ρε, μην κάνεις παύση και μετά ξανά Ρε και κατεβασιά, παρά παίξε το Ρε μία μόνο φορά που να είναι ταυτόχρονα το τέλος της ανάβασης και η αρχή της κατάβασης. Και φτάνοντας στο κάτω Ρε, ξανά το ίδιο, ώστε να γίνει μια ατρέρμονη λούπα.
Το ίδιο και σε δύο οκτάβες.
Νέος δείκτης δυσκολίας: κάν’ το αυτό με σταθερό ρυθμό. Στη χαμηλή οκτάβα θα είναι πιο εύκολο, στην ψηλή πιο δύσκολο. Για τις δύο μαζί θα πρέπει να προσαρμοστείς στον ρυθμό που βγάζεις το δύσκολο, δηλαδή πιο αργά.
Πρόσθεσε κι ό,τι άλλες παραλλαγές θέλεις, π.χ. ψηλή οκτάβα όχι σε μία χορδή αλλά παίζοντας τις πρώτες νότες στη μεσαία χορδή και τις υπόλοιπες στην ψηλή.
Μετά από όλα αυτά, θα έχεις αρχίσει μάλλον να εμπεδώνεις τη σχέση ανάμεσα σ’ αυτό που βλέπεις κι αυτό που ακούς. Θα ξέρεις τι θα ακουστεί αν παίξεις ετούτο το τάστο, και θα ξέρεις σε ποιο τάστο να πατήσεις για ν’ ακουστεί αυτό που θέλεις.
Τώρα, κάτι άλλο: Ξεκίνα να κόβεις βόλτες μέσα στην κλίμακα. Αντί ν’ ανέβεις όλες τις νότες, ανέβα τρεις - τέσσερις, μείνε λίγο σ’ αυτήν που έφτασες, κατέβα δυο-τρεις, ξανανέβα δυο-τρεις κλπ. Εδώ δε χρειάζεται να έχεις ρυθμό. Θα ακουστεί κάπως σαν ταξίμι, αν και σαφώς δεν είναι έτσι τα ταξίμια. Δοκίμασε να δεις πού σ’ αρέσει να πας όχι σε διπλανή νότα (π.χ. από Φα# σε Σολ ή από Σολ σε Λα) αλλά σε μεγαλύτερο διάσημα (π.χ. από Φα# σε Λα).
Δοκίμασε διαδρομές όπως: από μία νότα πηδάω δυο νότες πιο ψηλά, μια νότα πιο χαμηλά, και πάλι δυο νότες πιο ψηλά, μια πιο χαμηλά (π.χ. Ρε - Φα# - Μι - Σολ - Φα# - Λα κλπ.), ή το αντίστροφο, δύο πιο χαμηλά - μία πιο ψηλά, ή με διαφορετικά διαστήματα.
Ή: ξεκινώ με μία νότα, ανεβαίνω μία πάνω, επιστρέφω μία κάτω (εκεί που ήμουν), ακόμη μία κάτω, μία πάνω (εκεί που ήμουν), μετά το μεταφέρω όλο αυτό στην επόμενη κ.ο.κ., π.χ.: Ρε-Μι-Ρε-Ντο#-Ρε, μετά Μι-Φα#-Μι-Ρε-Μι, μετά Φα#… κλπ. Ή, το κάνω αυτό για τη μία νότα και μετά το μεταφέρω στην προηγούμενη αντί για την επόμενη. Ή, αντί για μία πάνω - μία κάτω - άλλη μία κάτω - μία πάνω, κάνω το αντίστροφο, μία κάτω - μία πάνω - άλλη μία πάνω - μία κάτω (Ρε - Ντο# - Ρε - Μι - Ρε).
Άμα βρεις τρία-τέσσερα τέτοια σχήματα, μετά θ’ αρχίσει το μυαλό σου (ή το χέρι σου) να γεννάει άπειρα ακόμη. Και όλα αυτά θα σε οδηγούν σταδιακά στη γνωριμία με την ταστιέρα σου, δηλαδή στον συσχετισμό εικόνας - κίνησης - ήχου.
Όμως θα μένεις αυστηρά εντός της κλίμακας. Όποτε πέσει το δάχτυλό σου σε κάποιο τάστο εκτός από τα συγκεκριμένα της κλίμακας, θα πρέπει να το καταλαβαίνεις και να επανορθώνεις (βάλε και τιμωρίες στον εαυτό σου αν νομίζεις ότι θα πιάσει). Το λάθος δε θα το καταλάβεις με το μάτι (από το τάστο), αλλά με το αφτί (από το φάλτσο). Όταν παίζεις πολλή ώρα διάφορα πάνω κάτω μέσα στην ίδια πάντα κλίμακα, η μία νότα που θα πέσει εκτός κλίμακας θα σου χτυπήσει αμέσως κόκκινο. Σε περίπτωση αμφιβολίας, κανόνισε να κάνεις και μερικά στημένα φάλτσα, επίτηδες, για να βεβαιωθείς ότι το αφτί σου τα αναγνωρίζει.
Μ’ όλες αυτές τις βόλτες πάνω κάτω στην κλίμακα, κάποια στιγμή θα πέσεις, τυχαία, σε φράσεις που σου θυμίζουν συγκεκριμένα τραγούδια. Μπορεί να μην είναι τα τραγούδια που θα ήθελες να βγάλεις, οπότε μην κάτσεις να τα βγάλεις (ποιος ο λόγος άμα δε σ’ αρέσουν), ωστόσο ψήσου να τα ψάξεις έστω και λίγο για να καταλάβεις τη θέση τους μέσα στην κλίμακα.
Αυτή η διαδικασία μπορεί να σου πάρει για πάντα (οι επαγγελματίες π.χ. της κλασικής μουσικής δε σταματούν ΠΟΤΕ να παίζουν κλίμακες για εξάσκηση), οπότε μην περιμένεις να την τελειοποιήσεις πριν δοκιμάσεις το ίδιο σε μια άλλη κλίμακα.
Καλό θα ήταν, μέσα σ’ όλο αυτό, να εντάξεις λίγο και το θέμα των δακτυλισμών: με ποιο δάχτυλο να παίζεις την κάθε νότα, ανάλογα με το τι νότες έχεις πριν και μετά, έτσι ώστε να πετύχεις οικονομία κινήσεων και ευστοχία στο σημάδι του τάστου. Αυτό είναι κάπως δύσκολο να σ’ το γράψω έτσι στον αέρα. Αν όμως πρόκειται για συγκεκριμένα περάσματα, μη διστάσεις να ρωτήσεις «παιδιά στο τάδε τραγούδι, εκεί που παίζει αυτές κι αυτές τις νότες, με ποια δάχτυλα προτείνετε να τις πατάω;».
Τώρα:
Σ’ όλη την προηγούμενη συζήτηση, όλοι (κι εγώ ο ίδιος) σου έλεγαν «πρόσεξε τον ρυθμό». Τώρα έρχομαι και σου λέω κάτι άλλο. Δεν άλλαξα ξαφνικά γνώμη, ο ρυθμός παραμένει το παν για να παίξεις τραγούδια. Επειδή όμως πριν παίξεις τραγούδια έχει κάμποση προεργασία, το να έχεις αποκτήσει μια άλφα εξοικείωση με την ταστιέρα σου θα σε βοηθήσει να στρώσεις τον ρυθμό, σε σχέση με το να πάλευες ταυτόχρονα και με τον ρυθμό και με το να κυνηγάς τα τάστα.
Γενικά, κάθε μεγάλο πρόβλημα το κατατέμνουμε σε πολλά μικρά και τα λύνουμε ένα-ένα. Μπορείς κάλλιστα να μην κάνεις τίποτε από αυτά που προτείνω, πρέπει όμως οπωσδήποτε να μάθεις να βρίσκεις τον δρόμο σου στην ταστιέρα, έστω κι αν σκεφτείς ή σου προτείνουν έναν τρόπο τελείως διαφορετικό από τον δικό μου.
3 «Μου αρέσει»
Εννοείται, προφανώς και περίμενα τις απαντήσεις σας και πόσο μάλλον κάποια σαν τη συγκεκριμένη που θα με βοηθήσει να μάθω πράγματα. Το ξερα κι ολας πως το ταξιμι ''δεν ειναι ταξιμι΄΄ απλα το εκανα για να δειτε σε ποιο σημειο ειμαι και σε αυτο τον τομεα και πως θα μπορουσε να βελτιωθει. Θα προσπαθήσω να τα πάρω με τη σειρά.
Σχετικά με το ρυθμό, στο ρε-λα-ρε το βγάζω καλύτερο γιατί εδώ δεν ήμουν και εξοικειωμένος και επίσης δεν το έχω ξαναπαίξει σε αυτό το κουρδισμα απλά είπα να κάνω την απόπειρα σήμερα. Γενικα δεν μου φανηκε τόσο φειλ όσο ειναι απλα θεωρησα οτι αν παιχτει κι αλλες φορες θα γινει οπως πρεπει.
Γενικά δεν αλλάζω πλέον το κουρδισμα απλά είχα δει ότι και ο στελιος βαμβακαρης το έπαιζε στα ιδια ταστα με το ευρωπαικο κουρδισμα και το εκανα κι εγω αρχικα για να δω πως θα ακουστει και μετα σκεφτηκα να το ανεβασω κι εδω να μου πειτε κι εσεις που ξερετε καλυτερα. Με λιγα λογια ναι επαιξα τα ταστα του ρελαρε αν και ξαναλεω παρασυρομενος απο το βιντεο που ειχα δει, θεωρησα οτι ετσι θα γινεται.
Ναι ξερω οτι τοσο τα ντουζενια οσο και τα ταξιμια ειναι πιο προχωρημενα αλλα θεωρησα οτι και απο το καθολου εστω μια επαφη μια στο τοσο (με ντουζενια) θα βοηθησει ωστε να εχω ας πουμε μια μικρη εξοικιωση. Στα ταξιμια κανω αποπειρες καθημερινα αλλα δεν μου αρεσει αυτο που ακουω .
Οχι, αυτο κανω κυριως, βγαζω κομματια και αποπειρες για ταξιμια. Εχω βρει και τις νοτες καποιων απο τους δρομους και προσπαθω το ταξιμι να παταει ακριβως σε αυτα αλλα θελει δουλεμα ακομη.
Σχετικα με την κλιμακα και τις ιδεες δεν το εχω κανει ποτε ετσι οπως αναφερεις τις ‘‘διαδρομες’’ ουτε και ειχα δει κατι περι κλιμακων. (Το ρε ματζορε το εχω ακουστα αλλα πρακτικα δεν ξερω ακομη τι ειναι.)
Στο θεμα δακτυλισμων οταν μαθαινω το κομματι δεν εχω καποια μεθοδολογια. Κοιταω πως με ταιριαζει καλυτερα στο παιξιμο και ετσι ας πουμε βρισκω τον τροπο που θα χρησιμοποιηθουν τα δαχτυλα ανα ταστο.
1 «Μου αρέσει»
Τις δαχτυλοθεσίες καλό είναι κάποιος να στις δείξει γιατί δεν πάει όπως μας βολεύει…αλλά αφού είσαι αυτοδίδακτος κάνε ότι μπορείς δεν γίνεται αλλιώς…
Τα βιντεάκια γιατί δεν φαίνοντε?
Σε κανένα σημείο. Δεν μπορεί να βελτιωθεί. Αργότερα, όταν φτάσει η ώρα, ξεκίνα από το άλφα να μαθαίνεις τι είναι το ταξίμι και πώς γίνεται. Τότε θα υπάρξει και περιθώριο βελτίωσης.
Βρε καλέ μου άνθρωπε, δε χρειάζεται να ξέρει κανείς καλύτερα για να καταλάβει ότι η χορδή Λα, στο τάδε τάστο, δεν μπορείι να δίνει την ίδια νότα όπως αν η χορδή γίνει από Λα Σολ και παίξεις το ίδιο τάστο! Δεν ξέρω τι είδες με τον Στέλιο, ίσως έπαιζε τα ίδια τάστα στη χορδή Ρε που είναι Ρε και στα δύο κουρδίσματα.
Δε θέλει «δουλειά ακόμη». Θέλει να μάθεις τι είναι το ταξίμι, πράγμα αδύνατον αν δε μάθεις πρώτα μερικά άλλα πιο βασικά πράγματα όπως π.χ. το όργανο που βαστάς, μερικοί δρόμοι (ξεκινώντας από το τι είναι δρόμος), κλπ. Επομένως, δεν κάνεις απόπειρες, απλώς παίζεις τυχαία.
Είναι όπως λέμε «άλφα». Γκούγκλαρε να βρεις τι σημαίνει κλίμακα στη μουσική. Διάλεξε κανένα άρθρο ή βίντεο που να μη σε ψαρώνει με βαρύγδουπες ορολογίες. Βασικά, το ρε ματζόρε είναι μια επιλογή από 7 νότες (αυτές που σου έγραψα) ανάμεσα στις 12 που μπορείς να βρεις στα 12 τάστα μιας οκτάβας, και πρόκειται για τις 7 νότες πάνω στις οποίες είναι γραμμένα διάφορα τραγούδια (όχι μόνο ρεμπέτικα, κάθε πιθανού και απίθανου είδους).
Βρε συ Γιάννη, καταλαβαίνω ότι βρίσκεσαι στο σκοτάδι γιατί δεν έχεις ξαναασχοληθεί, αλλά΄ψάξε λίγο από πού ανάβει το φως! Πώς είναι δυνατόν να κάνεις εξάσκηση σε πράγματα που δεν ξέρεις τι είναι και πού είναι; Το κάνεις και με τις γλώσσες αυτό; Σε στυλ «δεν έχω μάθει ακόμη ισπανικά αλλά μιλάω λίγο για την εξοικείωση»; Όχι, δε μιλάς. Πρώτα θα ψάξεις κάπου να βρεις πώς προφέρονται τα γράμματα του αλφαβήτου, πώς είναι το «είμαι», πώς είναι το «έχω», πώς είναι το «εγώ, εσύ, αυτός», ποιες είναι οι καταλήξεις των ρημάτων, των ουσιαστικών, κι άμα μαζέψεις ένα άλφα λεξιλόγιο εκκίνησης και μερικούς βασικούς κανόνες γραμματικής και σύνταξης, τότε θα πεις την πρώτη σου φράση.
2 «Μου αρέσει»
@Lambros.L Ε στην παρουσα φαση ας μαθω καποια βασικοτερα και στα δαχτυλα μπορει να βελτιωθει και απο μονο του αργοτερα. Το λεω με την εννοια οτι προτιμω να μαθω τυος δρομους και να παιζω ωραια ακομη κι αν τα δαχτυλα ειναι ειναι τυπικα λαθος.
Εχει σπασει η καμερα πισω στο κινητο και δεν εμφανιζει εικονα εδω και πολυ καιρο. κι ενα αλλο που ανεβασα ετσι ητανε
Το θέμα είναι ότι ούτε ήχο ακούω…γράφει το βίντεο δεν είναι διαθέσιμο…
Μπράβο σου που το παλεύεις πάντως.
Καλα οταν λεω αποπειρα αυτο εννοω οτι κανω τυχαιες δοκιμες μπας και ακουστει κατι ωραιο οπως ακουμε τους παλιους. Δεν ειπα οτι ειναι ταξιμι. Απλα θεωρησα οτι αν δεν γινει σε ενα πρωτο σταδιο εστω κατι τυχαιο οτι να ναι πως θα ερθει μετεπειτα το ‘‘σωστο’’. Πιστευω με τον καιρο τα ακυρα θα στρωσουν μεσω και των πολλων δοκιμων που θα γινουν και των ακουσματων βεβαια απο τους παλιους.
Το ξερω προφανως, απλα ειχα δει το στελιο σε ενα βιντεο με αυτο το κουρδισμα να το παιζει απο τη μεσσαια χορδη -σολ στην περιπτωση μας- και απο οσο θυμαμαι εκανε τα πατηματα που θα εβγαιναν στη ρε. Το επαιζε εξ ολοκληρου στη μεσσαια χορδη και γι αυτο προσπαθησα να κανω το ιδιο (ξεροντας οτι οι νοτες εχουν αλλαξει)
Τωρα που το ειδα γραμμενο αναλυτικα οτι περιλαμβανει αυτες τις νοτες το εχω κανει κι εγω αλλα δεν ηξερα οτι αυτο ειναι η κλιμακα ματζορε. Αν και τα αλλα σχετικα με τις οκταβες δεν τα εχω δοκιμασει απλα εκανα τη διαδρομη σε μια μονο οκταβα απο το ρε φυσικο μεχρι ρε καντινι.
@Lambros.L Σε εμενα το εμφανιζει και παιζει κανονικα παντως και ουτε το κατεβασα απο το youtube. Ισως εφαγε κολλημα το pc σου; Τι να πω δεν ξερω…
Ο @Lambros.L νομίζω μιλάει για τα προηγούμενα βίντεο…
Δηλαδή αυτά 
Διαχώρισα το νήμα από το αρχικό Βοήθεια για το “Όσοι έχουνε πολλά λεφτά” καθώς η συζήτηση εστιάζεται περισσότερο στον τρόπο μελέτης του μπαγλαμά για κάποιον αρχάριο και μπορεί τα μηνύματα που γράφονται εδώ να βοηθήσουν και κάποιον άλλον.
@John88 καλή μελέτη! Από την αρχή έχεις κάνει μεγάλη πρόοδο
1 «Μου αρέσει»
Έχουν γίνει πράγματα αλλά ακόμη δεν έγινε ένα μεγάλο βήμα, απλά πολλά μικρότερα. Το λέω μιας και ακόμη τα παιδιά μου λένε για το πρόβλημα με το ρυθμό.
Βασικά στο δερβιση άσχετα με την χθεσινή απόπειρα νομίζω ότι στο ρελαρε ειμαι καλά στο ρυθμό. Τι εννοω: Πχ για το όσοι εχουνε πολλά λεφτά υπηρχαν παύσεις, ή σε κάποια σημεία λίγο γρηγορότερα, τα οποία αρχικά δεν έκανα. Στο δερβιση το βλέπω κάπως πιο μονότονο με την έννοια ότι υπάρχει μια μικρή παύση μετά την επαναληψη της πρώτης φράσης αλλά γενικότερα δεν είδα ιδιαιτερότητες. Και πλέον βάζω το γνήσιο και παίζω πάνω σε αυτό με ευκολία, επομένως με προβλημάτισε ότι είναι τόσο λάθος -ή μάλλον ανύπαρκτη η μελωδία στο χθεσινο.
Όσο για τις κλίμακες και τις υπόλοιπες συμβουλές τώρα θα αρχίσω να τα βλέπω μιας και μέχρι τώρα έκανα δοκιμές δρόμων και απόπειρες κομματιών στην προσπάθεια να ανακαλύψω το όργανο
Πάντως μετά από το μακρύ μήνυμα που σου 'γραψα χτες, Γιάννη, η ηχογράφησή σου μου 'χε κολλήσει στο μυαλό για ώρες. Άλλοτε έπαιρνε αυτή την περίεργη μελωδία που το 'παιξες, άλλοτε μεταλλασσόταν στον κανονικό Δερβίση, άλλοτε σε άλλα, μέχρι που κάποια στιγμή τσάκωσα τον εαυτό μου να μουρμουράει άλλα λόγια.
Για στάσου, λέω, αυτό δεν είναι ο Δερβίσης, ποιο είναι… Ή μπας κι είναι πάλι ο Δερβίσης;
…Και βρέθηκα μπροστά σε μια έκπληξη!
3 «Μου αρέσει»
Πάντως από το κινητό που κοιτάω ούτε ένα βίντεο δεν μπορώ να δω παιδιά.
@pepe Χαχαχα τι να πω δεν ξέρω. Πάντως το προσπάθησα να βγει τυπικά όπως θα ‘πρεπε.
Λίγο η αλλαγή κουρδίσματος, λίγο τα λάθος τάστα, λίγο η απώλεια σωστού ρυθμού μάλλον γι’ αυτό καταλήξαμε εκεί!
Δεν πειράζει θα βγει που θα πάει, πρέπει να βγει και πρέπει και να μάθω ωραία να παίζω!!
Μπορεί ακόμη να είμαι αρχάριος αλλά το έχω πει ξανά: Αν ασχολούμουν με την ίδια όρεξη και με τα μαθήματα στη σχολή θα ήμουν σίγουρα πολύ ψαγμένος σε εκείνα τα θέματα 
εντάξει περικλή, το τερμάτισες! άλλη φορά μια προειδοποίηση πριν ανοίξουμε το λινκ…
1 «Μου αρέσει»
Σκεπτομενος τα οσα ειχαμε πει τις προηγουμενες μερες παιδια και αφου εκανα αρκετες δοκιμες στο κομματι και σε αργη ταχυτητα και πιο γρηγορη πιστευω οτι μαλλον(?) χανει ο ρυθμος λογω πρακτικου σφαλματος δικου μου και οχι επειδη ας πουμε δεν το εχω δουλεψει αρκετα. Το κομματι εχει παιχτει παρα πολλες φορες, μιας και το εβγαλα πριν 2-3 μηνες καπου εκει δεν θυμαμαι ακριβως, οποτε δεν ειναι ας πουμε οτι το εμαθα μολις για να με δικαιολογησω σε αυτο τον τομεα.
Τωρα στα πρακτικα:
1ον: Το πιανω απο ρε 12ης παιζοντας με το μικρο δαχτυλο, ντο -> παραμεσος, σι -> μεσσαιος, λα -> δεικτης, σολ# -> δεικτης, λα -> μεσσαιος. Θα σταματησω εδω, εξαλλου το θεμα ειναι αν δυσκολευομαι λογω των δακτυλων που χρησιμοποιω - με αφορμη το μηνυμα περι αυτου που ειχε γραψει πιο πανω ο Λάμπρος.
2ον: Σε ολα τα παραπανω περι δακτυλοθεσιας, η πενα παιζει συνεχομενα θεση-αρση.
Ερωτήσεις: 1) Παρατηρωντας μπουζουκια απο καλους παικτες ειδα οτι σχεδον παντα ο δεικτης ειναι κολλημενος σε καποιο ταστο και τα υπολοιπα δαχτυλα ειναι που μεταλλασονται. Ισως δηλαδη αν εκανα το ιδιο κρατωντας κολλημενο δεικτη πχ στο λα (?) θα εβγαινε πιο μελωδικο το αποτελεσμα;
- Ο ρυθμός θα τονίζονταν περεταιρω αν σε καποια σημεια αντι για συνεχομενη αρση-θεση, επαιζα θέσεις; (Συνδιαστικο αυτο και με το ζητημα των δακτυλων)
Τώρα για πιο τραγούδι λες?