Γ. Μπάτης - Ο μπουφετζής

Μουσική Θεωρία Ερωτήσεις για τραγούδια
1

Καλησπερα παιδια. Εχω ξεκινησει να μαθαινω ως πρωτο μου τραγουδι στο μπαγλαμαδακι το μπουφετζη. Εχω βρει τα πατηματα και οπως το παιζω θυμιζει αρκετα το πρωτοτυπο, χρειαζεται κι αλλη δουλεια ομως προφανως.
Η απορια μου ειναι με την πενα παιζουμε μονο στις χορδες των πατηματων ή σε όλες κι απλα παταμε στα ταδε σημεια παραλληλα ? 2ον τις παιζουμε ως ακορντα ή με διπλη πενια ?

ΥΓ.: Άσχετο με το μπουφετζη. Το κουρδισμα πρεπει να γινεται τακτικα πχ καθε φορα που παω να παιξω? Εννοω πχ στη ρε που ειναι στα 587Ηz εαν πεσει πχ στα 583 θα πρεπει να κουρδισω ή να μην το κανω συνεχεια ?

1 «Μου αρέσει»
2

η πένα παίζει τον ρυθμό του χασάπικου, γεμάτες ανά δύο θέσεις. δηλαδή θέση/γεμάτες-άρση-θέση-άρση και πάλι από την αρχή. εκεί πάνω θα χτίσεις την μελωδία στο αριστερό (και όχι το ανάποδο).
τί εννοείς ως ακκόρντα/διπλή πενιά;
το κούρδισμα είναι καλό να τσεκάρεται συνέχεια, αν χάνει μετά από κάθε κομμάτι μήπως κάτι φταίει στα κλειδιά ή στο πέρασμα των χορδών.

1 «Μου αρέσει»
3

Στο ‘‘ακκορντα/διπλη πενια’’ εννοω εαν η πενα θα παιξει μια φορα (θεση) ή εαν πρεπει να γινει ολοκληρη η κινηση (θεση-αρση). Κι αν αυτο αφορα μονο στα σημεια των πατηματων ή εαν πρεπει να παιζονται και οι 3 χορδες και παραλληλα να παταω στα σημεια που πρεπει.
(Ισως δεν τα περιγραφω και πολυ σωστα αλλα τωρα μπαινω λιγο παραπανω στο νοημα που ξεκινησα και να παιζω το οργανο.)

4

όλο το κόλπο είναι να παίζεις συνεχόμενα θέση-άρση και να τονίζεις με γεμάτες τον ρυθμό (χασάπικο, ζεϊμπέκικο ή ό,τι άλλο). στον μπουφετζή είναι αυτό που σου έγραψα, κάθε δύο θέσεις παίζεις γεμάτες, εκεί πάνω θα έρθουν και θα πατήσουν σωστά όλες οι νότες του κομματιού (αλλιώς δεν θα ήτανε χασάπικο).
όταν λέω γεμάτες εννοώ μαζί με την μπουργάνα.

1 «Μου αρέσει»
5

Ευχαριστω φιλε θα το προσπαθησω

1 «Μου αρέσει»
6

Φιλε μιας και πιασαμε το θεμα του μπουφετζη λογω του οτι με νοτες ξεκινησα τωρα να ασχολουμαι εχω βρει απο μια σελιδα αυτο που δειχνει τα σημεια ωστε να με βοηθησει στο σημειο που βρισκομαι τωρα. Γενικα αυτα ειναι οκ ή τα δειχνει λαθος? Η πρωτη μου αποπειρα εγινε βασει αυτου : image

1 «Μου αρέσει»
7

κοίτα, εδώ είναι μεν καταγραμμένο από ντο όπως στην ηχογράφηση, αλλά ο μπάτης έχει κούρδισμα ραστ (ρε-σολ-ντο) οπότε μπορεί να παίξει ανοιχτές. επίσης το δεύτερο μέρος της εισαγωγής το έχει γράψει με διπλάσια ταχύτητα στην πένα για να πιάσει όλες τις νότες.
οπότε εδώ έχουμε δυο προβλήματα: το ένα ότι δεν μπορείς να παίξεις γεμάτες και το άλλο ότι είναι πολύ γρήγορο για εσένα που τώρα ξεκινάς.
το κομμάτι μπορεί να βγεί πολύ ωραία από ρε (βοηθάει και στην φωνή) για να βάλεις γεμάτες, και με αργή πένα όπως στο κουπλέ. παρεπιμπτόντως, πάντα η εισαγωγή βασίζεται στο κουπλέ και όχι το ανάποδο.

1 «Μου αρέσει»
8

Προσπαθω από χθες το μπουφετζη όπως είπαμε με τη μπουργανα ανα 2 θέσεις αλλά δεν μου βγαίνει. Ενώ παίζοντας μόνο στα σημεία των πατηματων που δείχνει η φώτο που ανέβασα κάτι πιάνω…
Είναι ζόρικο σαν τραγούδι για ξεκίνημα από το 0 μήπως; θα προτείνατε κάποιο άλλο για το σημείο που βρίσκομαι;

9

μια χαρά είναι το κομμάτι, τα περισσότερα του μπάτη προσφέρονται για ξεκίνημα. απλά για να μάθεις το όργανο πρέπει να στο δείξει κάποιος και να σε διορθώσει όπου χρειάζεται. αυτό δεν γίνεται μέσω ίντερνετ, βρες κάποιον φίλο σου που να παίζει ή έλα στην επόμενη μάζωξη!

1 «Μου αρέσει»
10

Φίλε John88, θα σου πω μια σκέψη, χωρίς να θεωρείται δεδομένο ότι ο καθένας θα συμφωνούσε:

Το τραγούδι είναι μια χαρά για ξεκίνημα, όπως λέει κι ο Λίγκα. Όχι μόνο από άποψη τεχνικής, αλλά και αισθητικής: χίλες φορές καλύτερα να κάνεις τα πρώτα σου βήματα με Μπάτη (δεν είναι δα και πολλοί που να έχουν κάνει ηχογραφήσεις αναφοράς με μπαγλαμά) από το ορίτζιναλ, παρά με κάποιο κομμάτι που θεωρείται εύκολο αλλά είναι άσχετο.

Νου φαίνεται όμως λίγο δυσανάλογα απαιτητικό το πρότζεκτ που έχεις θέσει στον εαυτό σου: απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αυτό που προσπαθείς να κάνεις, όταν το πετύχεις σε βαθμό που να σε αφήνει ικανοποιημένο, θα είναι μια ολοκληρωμένη εκτέλεση του Μπουφετζή από σόλο αυτοσυνοδευόμενο μπαγλαμά, εν είδει one-man-band, όπως έπαιζαν οι παλαιοί (μελωδία, ρυθμός, αρμονία, τραγούδι, όλα ένας).

Εγώ νομίζω ότι αυτό μπορεί να το πετύχει μόνο όποιος έχει ήδη κατακτήσει το όργανο. Στη θέση σου θα ξεκίναγα επιμερίζοντας την εκμάθηση σε πολλούς, ταπεινούς στόχους: πρώτα μερικά τραγούδια μόνο με μελωδία, κατά προτίμηση μικρής έκτασης και όσο γίνεται στη μία χορδή, ή έστω να πιάνεις τις άλλες μόνο εκεί που είσαι εντελώς αναγκασμένος. Αυτό σταδιακά επεκτείνεται: κάποια στιγμή βάζουμε και τραγούδια με μεγαλύτερη έκταση, κάνουμε κι ένα πέταγμα στην απάνω οκτάβα (π.χ. Όσοι έχουνε πολλά λεφτά), εν καιρώ βάζουμε και περάσματα στις άλλες χορδές εκεί όπου εξυπηρετεί χωρίςνα είναι υποχρεωτικό (δηλ. περάσματα που μπορείς να τα παίξεις και μόνο στην ψιλή, αλλά που βγαίνουν τεχνικότερα αν για κάποιες νότες προτιμήσεις τη μεσαία).

Ύστερα, ή παράλληλα, μια διερεύνηση των συγχορδιών, μαζί με το ρυθμικό σκέλος τους: εκεί τόσο το αριστερό όσο και το δεξί κάνουν αρκετά διαφορετικές δουλειές απ’ ό,τι στη σκέτη μελωδία.

Και ούτω καθεξής, μαζεύοντας δεξιότητες που κάποια στιγμή θα μπορέσεις να τις αξιοποιήσεις όλες πια μαζί.

Μην ξεχνάς: ο πρώτος σου στόχος μόλις πρωτοπιάνεις το όργανο δεν είναι να παίξεις μουσική, είναι να μάθεις το όργανο. Είναι σαν να γυρίζεις πάνω-κάτω σε μια αλάνα με το αυτοκίνητο του δασκάλου οδήγησης: πρώτη-δευτέρα, φρένο-αμπραγιάζ. Ο τελικός σκοπός είναι βέβαια να μπορείς να πας από εδώ εκεί, θα έρθει κι αυτό, αλλά δεν το κάνεις την πρώτη μέρα.

1 «Μου αρέσει»
11

@pepe Σε αυτό που λες φίλε έχεις ένα δίκιο ότι έχω θέσει καπως απαιτητικό στόχο για το επίπεδο που βρίσκομαι. Ή αλήθεια είναι ότι μου αρέσει πολύ αυτή η μουσική και θεώρησα το μπουφετζη “ευκολο” για ξεκίνημα και το ότι δεν το βγάζω όπως πρέπει μου φαίνεται κάπως. Συμφωνώ σε αυτο που λες ότι πάει βήμα βήμα.
Ή αλήθεια είναι μιας και το ανέφερες σήμερα προσπάθησα το πρώτο σκέλος του όσοι εχουνε πολλά λεφτά. Οκ ίσως πολύ ζόρικο για αρχή αλλά είπα να κάνω μια απόπειρα.
Στο θέμα μπουφετζη το πήγαινα καλά πατώντας μόνο στις χορδές των νοτών αλλά όταν προσπαθώ να βάλω και τη μπουργανα μέσα δεν μου βγαίνει. Ή πρώτη ψιλή που ξεκινά είναι με μπουργανα ή μετά μπαίνει αλήθεια; (δλδ από ότι κατάλαβα πάω μπουργανα-απλη νότα-απλή νότα-μπουργανα κτλ?)

12

Θα σου πρότεινα να κρατήσεις την προσέγγιση σου αλλά να απλοποιήσεις το τραγούδι και να το βγάλεις κομμάτι κομμάτι.
Καταρχήν, πιάσε το από ρε (όπως είπε και ο Λίγκα πιο πάνω), γιατί είναι πιο απλά τα πατήματα και οι ανοικτές θα σε βοηθήσουν. Ξεκίνα μόνο με τη μελωδία, μην παίζεις στην αρχή τίποτε άλλο.
Μόλις το βγάλεις καλά, παίξε το με ανοικτές κρατώντας το ρυθμό του χασάπικου. Παίζοντας όλες τις ανοικτές, με λίγο πειραματισμό, θα δεις που κολλάνε καλύτερα τα γεμίσματα. Μετά από αυτή τη διερεύνηση, βγάλε το κομμάτι χωρίς καθόλου μελωδία, μόνο συγχορδίες -πες πως είσαι σε κομπανία που παίζει μπουζούκι.
Όταν κάνεις όλα τα παραπάνω καλά και τα συνθέσεις, θα πάρεις το αποτέλεσμα που θες -θα πάει το χέρι σου μόνο του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του μπουφετζή, επειδή η ρε ματζόρε κυριαρχεί στο κομμάτι και παίζοντας τη μελωδία από ρε, θα παίξεις 4-0-0 που είναι και η επίμαχη συγχορδία, θα δεις ότι παίζοντας καλά τις ανοικτές, ακόμα και να σου ξεφύγει κάποια περαστή συγχορδία και να μην την πιάσεις, το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά καλό.

2 «Μου αρέσει»
13

Παιδια να ρωτησω, ασχετο με το μπουφετζη, εχει να κανει με το παιξιμο γενικοτερα. Μιας και ακομα δεν ξερω να διαβασω καλα νοτες και σε αυτο το αρχικο σταδιο εχω βρει σαιτ με παρτιτουρες οπου δειχνει τα σημεια των πατηματων.
Ας πουμε οτι ενα τραγουδι εχει πατηματα στη ρε την ψιλη πχ στα σημεια 3-3-5-7. Η κινηση της πενας για καθε πατημα θα ειναι μια μονο κινηση δλδ κατω (χ4 φορες) ή κατω-πανω (χ4 φορες)?
Εχω δοκιμασει και με τους 2 τροπους η αληθεια ειναι οτι η αρση-θεση με ζοριζει παραπανω.

14

θα επαναλάβω τα πρώτα μου μηνύματα: πρώτα ορίζεις τον ρυθμό στην πένα και μετά ψάχνεις την μελωδία, αλλιώς δεν στέκει το κομμάτι. παίξε τον ρυθμό με τα χέρια σου και τραγούδα από πάνω την μελωδία να δεις πώς θα κουμπώσει -χωρίς όργανο!
αυτό με τις ταμπλατούρες που δεν γράφουν ρυθμό παρά μόνο πατήματα είναι μεγάλη πληγή, γιατί όλοι ψάχνουν το αριστερό πρώτα και μετά το δεξί. το άρρυθμο παίξιμο είναι σαν νότες πεταμένες τυχαία εδώ κι εκεί, δεν φτιάχνουν τραγούδι…
τώρα στο συγκεκριμένο παράδειγμα που αναφέρεις, μπορώ μόνο να υποθέσω ότι μιλάμε για συνεχόμενες νότες ίδιας αξίας (χρονικής διάρκειας δηλαδή). αν είναι οι πιο γρήγορες που εμφανίζονται στο κομμάτι, τότε παίζεις θέση3/άρση3/θέση5/άρση7. αν είναι σχετικά αργές, τότε πιθανότατα θα τις παίξεις στις θέσεις -και πάντα με τις αντίστοιχες άρσεις: θέση3(άρση)/θέση3(άρση)/θέση5(άρση)/θέση7(άρση).
μπορεί να σε ζορίζει γιατί ακόμα δεν έχεις δουλέψει αρκετά τις άρσεις, ή γιατί η πένα σου δεν έχει ακόμα την ταχύτητα για το τραγούδι.

15

Θυμαμαι αυτο που ειχες πει φιλε μου απλα το ρωτησα περισσοτερο γτ σε μερικα κομματια που εχω δοκιμασει -την εισαγωγη τους μονο απλα για να μαθαινω σιγα σιγα να παιζω σε διαφορες θεσεις πανω στην ταστιερα- καποια ακουγονται σωστα παιζοντας αρση-θεση (πχ ζειμπεκικο ευδοκιας) ενω άλλα ξεκινας μονο με αρση-θεση κ μετα κυριως θεση εκτος καποιοων σημειων (πχ οσοι εχουνε πολλα λεφτα).
Επομενως εχει να κανει και με το καθε κομματι πως ταιριαζει αυτο θελω να πω. Δεν ειναι ο κανονας παντα αρση θεση αλλα αναλογα την περισταση? Τουλαχιστον κατι τετοιο καταλαβα απο τη μικρη εμπειρια που εχω (χωρις να ξερω κι αν ειναι σωστο γ αυτο εθιξα το θεμα ξανα)

16

δεν ξέρω αν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα από το πληκτρολόγιο…
οι συνεχόμενες ισόχρονες θέσεις/άρσεις μετράνε τον χρόνο που κυλάει σταθερά και αδιάκοπα. εκεί πάνω χτίζεται η μελωδία, και όχι το ανάποδο.
συνήθως στην εισαγωγή η μελωδία χρησιμοποιεί και τις άρσεις (πιο γρήγορες νότες), ενώ στην φωνή αρκούν οι θέσεις (πιο αραιές συλλαβές).

1 «Μου αρέσει»
17

Από την ερώτησή σου φίλε John88 καταλαβαίνω ότι ακόμα δεν είσαι άνετος με τη θέση-άρση. Δοκίμασε να παίξεις τις μελωδίες μόνο, πολύ σιγά και καθαρά, με πάνω-κάτω πένα και προοδευτικά επιτάχυνε. Μπορείς να κάνεις και την κλασική άσκηση

1-2-3-4----------------------2-3-4-5
-----------1-2-3-4----------------------
----------------------1-2-3-4-----------

κ.ο.κ κρατώντας πατημένα τα τάστα μέχρι να πατήσεις και τα 4 δάχτυλα, σταθερά θέση-άρση και όταν αλλάζεις χορδές, συνεχόμενα θα πηγαίνεις. Αν δουλεύεις και με μετρονόμο ακόμα καλύτερα, αλλιώς χτύπα το πόδι μέχρι να μπεις στο ρυθμό.

Παράλληλα, δες ρυθμούς από χαρακτηριστικά τραγούδια για κάθε είδος. Βρες πχ ένα τσιφτετέλι που σ’αρέσει και εξασκήσου στο ρυθμικό κομμάτι χωρίς όμως να παίζεις τις συγχορδίες. Κάνε mute τις χορδές και επικεντρώσου μόνο στο χέρι της πένας μέχρι να το πετύχεις ακριβώς. Να φτάσεις δλδ στο σημείο να σου λέει κάποιος πχ παίξε συγχορδία ντο τσιφτετέλι, εσύ φέρνεις στο μυαλό σου το τραγούδι-αναφορά και αμέσως παίζεις ρυθμό. Ουσιαστικά θα δεις ότι αν το κάνεις αυτό, θα μπορείς να παίξεις σχεδόν όλα τα τσιφτετέλια πχ, αρκεί να έχεις την αναφορά σου.

Μόλις κατακτήσεις αυτά, θα δεις ότι θα σταματήσεις να μπερδεύεσαι και κυρίως ότι θα μπορείς να παίξεις μελωδία και αυτοσυνοδεία όπως διακαώς θέλεις.

2 «Μου αρέσει»
18

Θα τα δοκιμασω φιλε ευχαριστω. Καθε συμβουλη καλοδεχουμενη.

Κατι λιγο πιο πρακτικο, εχω παρατηρησει οτι ολοι εχουν το δαχτυλο τον ‘‘μεγαλο’’ που λενε πανω απο το μπρατσο κ την ταστιερα ετσι ωστε να στηριζεται πιο καλα το οργανο.
Εγω ομως εχω παρατηρησει οτι παιζω πιο ανετα και γρηγορα οταν το εχω πιο ελευθερο (με την εννοια οτι δεν το κλεινω ωστε να ‘‘αγκαλιασω’’ το οργανο).
Εχει να κανει με σωστο κ λαθος κρατημα ή αφηνεται στον καθε οργανοπαικτη να παιξει οπως τον βολευει ?

19

δοκίμασε αυτό που λέει ο αντουάν για την πένα!
για το αριστερό τώρα, δείχτης και μέσος ορίζουν θέση πάνω στην ταστιέρα. δηλαδή ο δείχτης (1) ορίζει το πρώτο τάστο που πιάνει (και δεν σηκώνεται ποτέ) και μετά στο επόμενο μπαίνει ο μέσος (2), στο μεθεπόμενο ο παράμεσος (3) κλπ. συνήθως φτιάχνουμε ζευγάρια 1-2 αν έχουμε ημιτόνιο (ένα τάστο) και 1-3 αν έχουμε τόνο (δύο τάστα). ο αντίχειρας αγκαλιάζει το μπράτσο (σε αντίθεση με την κιθάρα), και είναι στο ύψος του δείχτη έτσι ώστε το χέρι να μπορεί να ανεβοκατεβαίνει ελεύθερα στο μανίκι με δείχτη και αντίχειρα για οδηγό (σκέψου μια κουρτίνα με μεγάλους κρίκους στο κουρτινόξυλο).
το πιάσιμο είναι χαλαρό έτσι ώστε να μην σφίγγει και εμποδίζει την κίνηση, αν όμως αφήνεις τον αντίχειρα εντελώς πίσω τότε δεν βοηθάς καθόλου τα δάχτυλα να πατήσουν. άσε που καμιά φορά παίζει και ο αντίχειρας στην μπουργάνα (βάλε τον “αργύρη”, που λέγανε παλιά).

1 «Μου αρέσει»
20

Ευχαριστώ παιδιά για όλες τις συμβουλές στις διαφορες ερωτήσεις μου απο όταν μπήκα εδώ μέσα.
Αν κ ακόμα είναι αρχή ωστόσο μέσα σε αυτόν τον ένα μήνα που έχω το μπαγλαμαδακι είδα μεγάλη διαφορά στον τρόπο παιξίματος και σίγουρα συνέβαλαν οι οδηγίες σας!!

1 «Μου αρέσει»