Όταν αλλάζεις κούρδισμα, μία (ή περισσότερες) από τις χορδές σου δεν είναι πια στη νότα που ήταν πριν. Αυτό σημαίνει ότι, όποιο τάστο και να πατήσεις, δε θα δίνει τη νότα που είχες στο ίδιο τάστο με το παλιό κούρδισμα. Π.χ. πατάς τάστο για Ντο αλλά ακούγεται Ρε. Άρα, για να παίξεις τη νότα που όντως θες, έστω Ντο, θα πρέπει να ψάξεις να βρεις σε ποιο τάστο μετακόμισε.
Το να παίζεις σε άλλο κούρδισμα με τις κινήσεις (τάστα) του παλιού κουρδίσματος είναι κάτι που μόνο ένας κουφός θα έκανε. Και επειδή δεν είσαι κουφός, σε κάποια σημεία φαίνεται να αντιλήφθηκες -ίσως και ασυνείδητα- ότι αυτό που ακούγεται δεν είναι η μελωδία που θες, κι έτσι την επόμενη φορά που φτάνεις στο ίδιο σημείο πατάς κάτι διαφορετικό, ψάχνοντας προφανώς να βρεις το σωστό. (Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε, δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς τι παίζεις γιατί δεν έχει ούτε μελωδία ούτε κλίμακα.)
Από την άλλη όμως, βρίσκω ότι έχει ρυθμό! Μπορεί να μην είναι ο στρωτός ρυθμός ενός κανονικού παίχτη, είναι όμως, επιτέλους, στον σωστό δρόμο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αν θυμηθούμε ότι όλες οι συμβουλές όλων με βάση τα προηγούμενα που μας έστελνες, μόνο στον ρυθμό εστίαζαν: φτιάξε τον ρυθμό, κάνε τούτο για να φτιάξει ο ρυθμός, κάνε κείνο για να φτιάξει ο ρυθμός, φτιάξε πρώτα τον ρυθμό και όλα τ’ άλλα θα 'ρθουν… Ε λοιπόν, να που ο ρυθμός πήρε και φτιάχνει!
Πιστεύω ότι αν δεν είχε γίνει αυτό με το κούρδισμα, αν δηλαδή κάθε νότα ακουγόταν έτσι όπως θέλεις να ακούγεται, αυτό που μας έστειλες θα ήταν ένα αναγνωρίσιμο τραγούδι σε παίξιμο αξιοπρεπούς αρχαρίου.
Θα πρότεινα:
α) Ξανακάνε το κούρδισμα ρε-λα-ρε, προβάρισε λίγο να το ξανασυνηθίσεις, και ξαναστείλε μας μια ηχογράφηση. Αναλαμβάνω την ευθύνη να πω «όχι, δε μας κούρασες!», γιατί προβλέπω ότι τώρα θα δούμε πραγματική πρόοδο και αυτό θα είναι χαρά για όσους έχουν δείξει ενδιαφέρον.
β) Συνέχισε αυτό που έκανες (ό,τι κι αν ήταν) που σε βοήθησε να κουμαντάρεις τον ρυθμό.
γ) Μην ξανααλλάξεις κούρδισμα για μερικά χρόνια. Ακόμα κι ένας σούπερ έμπειρος, αν ξέρει μόνο ένα όργανο με μόνο ένα κούρδισμα (όπως είναι η πιο κλασική περίπτωση μουσικών), μόλις αλλάξει κούρδισμα θα είναι σαν να μαθαίνει καινούργιο όργανο. Αλλά αυτή η πρόταση δε βγάζει καν νόημα όσο δεν έχεις ακόμη κατακτήσει το βασικό σου κούρδισμα. (Προσωπικά, όταν έπαιζα μπαγλαμά ήδη αρκετά καλά ώστε να εμφανίζομαι με κομπανίες, και ξεκίνησα σάζι, δηλ. ένα τρίχορδο με άλλο κούρδισμα, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο έχασα τ’ αβγά και τα πασχάλια. Για αρκετό καιρό πίστευα ότι το να ξέρεις ένα όργανο είναι τελείως άχρηστο στο να μάθεις ένα δεύτερο - πράγμα προφανώς λάθος, αλλά έτσι ένιωθα. Και έφταιγε το κούρδισμα, όχι οι διαφορετικοί μπερντέδες ή τίποτε άλλο.)
δ) Βάλε μπροστά το επόμενο κομμάτι που θες να βγάλεις, χωρίς να περιμένεις πρώτα να τελειοποιηθεί το Όσοι έχουνε πολλά λεφτά. Είπαμε, ο σκοπός δεν είναι να παίξεις τέλεια το συγκεκριμένο, ο σκοπός είναι να μάθεις το όργανο. Όταν μάθεις το όργανο, θα τα παίζεις όλα καλά, αλλά το όργανο το μαθαίνεις μαθαίνοντας κομμάτια.
… Νομιζω βρηκα το σωστο δρομο, θα το φτιαξω συντομα… Κι αυτο το ανεβασμα ειναι επειδη το ζητησε ο