Ένα μικρό άρθρο - οδοιπορικό στο Ρεμπέτικο Σεμινάριο, από την Σταυρούλα Φρατζέσκου-Τράκας. Η Σταυρούλα, παρ’ ότι δεν συμμετείχε στα μαθήματα του σεμιναρίου, ακολουθούσε όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες. Με το παρακάτω άρθρο της, μας δίνει μια όμορφη εικόνα για την ατμόσφαιρα και το κλίμα της μεγάλης παρέας του Ρεμπέτικου Σεμιναρίου.
ΣΚΥΡΟΣ 2019
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά επισκεφτήκαμε την όμορφη Σκύρο στα πλαίσια του 11ου σεμιναρίου για το Ρεμπέτικο τραγούδι.
Όντως η Σκύρος με έχει μαγέψει και θα ήθελα κάθε χρόνο αυτήν την εποχή να έχω την δυνατότητα να παραβρίσκομαι την εβδομάδα που λαμβάνει χώρα το σεμινάριο αυτό. Και ο λόγος που προτιμώ την συγκεκριμένη εβδομάδα είναι απλός.
Περνάω ΥΠΕΡΟΧΑ.
Το πρωί βουτιές και βόλτες και το βράδυ ακολουθώ τους φίλους μου που διοργανώνουν και λαμβάνουν μέρος στο σεμινάριο, στις φιλόξενες ταβέρνες της Σκύρου, όπου παίζουν ρεμπέτικα και τραγουδάμε όλοι μαζί. Θα σας παραθέσω παρακάτω το χρονικό αυτής της εβδομάδας και τις εμπειρίες που βίωσα, ξεκινώντας από την άφιξή μας στην Σκύρο την Κυριακή 14 Ιουλίου 2019.
ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Ταξιδέψαμε από την Κύμη στις 14.00 με το πλοίο Αχιλλέας και σε 1,5 ώρες περίπου φτάσαμε στην Σκύρο, όπου μας υποδέχτηκαν από το καφέ ΚΑΒΟΣ με μουσική, όπως άλλωστε μονίμως συνηθίζουν. Εγκατασταθήκαμε στο ξενοδοχείο μας και στην συνέχεια τρέξαμε για την απολαυστική γαριδομακαρονάδα στην αστακοψαροταβέρνα του Στέλιου, στα Γυρίσματα.
Το βράδυ στις 8.30 στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μάνου και Αναστασίας Φαλτάϊτς](https://faltaits.gr/el/) ήταν η πρώτη συνάντηση – γνωριμία των συμμετεχόντων στο σεμινάριο με τους διοργανωτές (http://www.parapetamenoi.gr/). Εμείς δεν παρακολουθούμε το σεμινάριο, αφού απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν τουλάχιστον μία βασική μουσική παιδεία, όμως ως φίλοι τους δεν θα μπορούσαμε να λείπουμε από την συνάντηση αυτή. Αυτό θα πρέπει να ξέρετε ότι είναι ένα διεθνές σεμινάριο. Οι συμμετέχοντες δεν είναι μόνο από Ελλάδα, αλλά και από Γαλλία, Φιλανδία, Ολλανδία, Τουρκία, Συρία κλπ. Το δε μουσείο Φαλτάϊτς βρίσκεται κάτω από την πλατεία Μπρούκ και πρέπει να αναφέρω ότι έχει μία καταπληκτική θέα.
ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Η ημέρα μας ξεκίνησε με ένα δροσερό μπάνιο στην περιοχή Γυρίσματα όπου ήταν και το ξενοδοχείο μας. Η παραλία στα Γυρίσματα είναι πολύ όμορφη, αλλά επειδή βρίσκεται στην βόρεια πλευρά και είναι πολύ ανοιχτή, αν ο καιρός είναι βοριάς έχει αρκετό κύμα, γεγονός που δεν μου αρέσει ιδιαίτερα.
Κατόπιν ξεκούραση και το απόγευμα επισκεφτήκαμε τον Αγ. Πέτρο. Μία πευκόφυτη πανέμορφη περιοχή όπου κατασκηνώνουν πολλοί, ακόμα και οικογένειες με μικρά παιδιά, κάτω από τα πεύκα, κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ. Η παραλία γεμάτη με τους κατασκηνωτές που τα γέλια και οι φωνές τους ακούγονταν σε αρκετή απόσταση. Εκεί είδαμε ένα απίθανο ηλιοβασίλεμα με χρώματα καταπληκτικά να βάφουν το Αιγαίο καθώς ο ήλιος έγερνε προς την δύση του.
Αργότερα συναντήσαμε τους φίλους μας στην ομώνυμη ταβέρνα της περιοχής τον Αγ. Πέτρο, φάγαμε και το γλέντι ξεκίνησε με μπουζούκια και κιθάρες.
ΤΡΙΤΗ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019-07-22
Την Τρίτη το πρωί πήγαμε για μπάνιο στον Μώλο. Παρότι είναι στην ίδια πλευρά με τα Γυρίσματα, έχει δημιουργηθεί ένας τεχνητός κυματοθραύστης στην παραλία αυτή έτσι ώστε είναι προστατευμένη και να μην έχει κύμα. Και πραγματικά ευχαριστηθήκαμε το μπανάκι μας. Το βραδάκι υπήρχε μία εμπεριστατωμένη παρουσίαση για την ζωή και το έργο του συνθέτη Κώστα Καπλάνη από τον εξαίρετο Γιώργο Μακρή όπου ομολογώ ότι ενώ ήξερα πολλά από τα τραγούδια του, δεν ήξερα ούτε ποιος ήταν ο συνθέτης, ούτε το όνομα του καν. Η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με τον δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Σπύρο Γκούμα, ο οποίος συνεργάστηκε και ενορχήστρωσε τον τελευταίο του δίσκο του Κώστα Καπλάνη, με τίτλο «Τραγουδοποιείον, η Ωραία Ελλάς» να μας αφηγείται πολύ συγκινημένος στιγμές από την γνωριμία του και την συνεργασία με τον συνθέτη, αλλά κυρίως μας μίλησε τον γλυκό άνθρωπο που γνώρισε προσωπικά, εκτίμησε ιδιαίτερα και αγάπησε πολύ.
Η βραδιά βεβαίως ολοκληρώθηκε στην ταβέρνα το Πέρασμα στο Τραχύ της Σκύρου, με μπαγλαμάδες, ζουράδες, μπουζούκια και κιθάρες, πολύ κέφι και άφθονο κρασί.
ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Την Τετάρτη και τέταρτη μέρα στην Σκύρο, ο καιρός ήταν αγριεμένος και ο αέρας λυσσομανούσε. Εμείς φοβόμασταν να μπούμε στην φουρτουνιασμένη θάλασσα και κάποιοι τολμηροί δάμαζαν τα κύματα. Οπότε αφού δεν μας επέτρεψε να πάμε για μπάνιο για να αποζημιωθούμε κάναμε βόλτες στο νησί. Είδαμε τα Σκυριανά αλογάκια, επισκεφτήκαμε τον τάφο του Μπρουκ, θαυμάσαμε το ηλιοβασίλεμα από τον Αγ. Φωκά και καταλήξαμε στης Σταματίας στον Πεύκο. Απολαύσαμε το πεντανόστιμο φαγητό της Σταματίας, ήπιαμε το εξαιρετικό παγωμένο λευκό κρασί τους και το ρίξαμε στο τραγούδι όπως και τα προηγούμενα βράδια με την εξαιρετική ορχήστρα που δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια του σεμιναρίου. Αυτήν την φόρα όμως είχαμε και μία εξωσχολική συμμετοχή. Αυτήν της άρτι αφιχθείσας Νάσσιας Σωτήρχου που με την απίθανη φωνή της συνοδευόμενη από την καλύτερη ορχήστρα, ερμήνευσε το αγαπημένο μου τραγούδι του Μανώλη Χιώτη «Σκότωσέ με» ή «Το μαχαίρι».
ΠΕΜΠΤΗ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Το πρωί πήγαμε για μπάνιο στην παραλία του Μώλου και ήπιαμε τα ουζάκια μας σε παρακείμενη ταβέρνα με φίλους και καταλήξαμε στο ξενοδοχείο μας κατά τις 6 το απόγευμα. Που χρόνος για εξερεύνηση του νησιού αφού το προγραμματισμένο μας βραδινό ραντεβού με τους μουσικούς του σεμιναρίου ήταν στις 8.30 πάλι στο Πέρασμα. Και όπως ήταν φυσικό επακόλουθο, πάλι «κακοπεράσαμε».
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Την Παρασκευή το απόγευμα υπήρχε μία ακόμα παρουσίαση από δύο κορίτσια, που λάμβαναν μέρος στο σεμινάριο, για την πορεία του ρεμπέτικου στην πόλη τους, την Θεσσαλονίκη. Μας παρουσίασαν στοιχειοθετημένα γεγονότα και μας εντυπωσίασαν με την άψογη παρουσίαση τους. Μπράβο στα κορίτσια. Αυτά τα κορίτσια έχουν την δική τους ρεμπέτικη κομπανία στην Θεσσαλονίκη που ονομάζεται «Σερσέ λα φαμ».
Η Παρασκευή όμως ήταν επίσης μια μέρα που την περίμενα με ανυπομονησία καθώς αυτό το βράδυ δεν θα πηγαίναμε σε ταβέρνα, αλλά στην χώρα της Σκύρου, όπου εκεί, στα στενά, γραφικά της σοκάκια θα γινόταν το γλέντι με όλους όσους έκαναν την βόλτα τους εκείνη την ώρα και βεβαίως όπως καταλαβαίνετε, καλοκαίρι σε νησί υπάρχουν όχι μόνο οι ντόπιοι και παραθεριστές αλλά και πολλοί τουρίστες. Ήθελα τόσο να δω τις αντιδράσεις τους όταν θα έβλεπαν και θα άκουγαν μια μεγάλη ορχήστρα να κάθεται στα ασβεστωμένα σκαλάκια να παίζει μουσική.
Πραγματικά οι αντιδράσεις ήταν παραπάνω από καταπληκτικές. Σημειώθηκε το αδιαχώρητο. Δεν υπήρχε κανείς που να μην σταματήσει να ακούσει έστω και για λίγο. Η ορχήστρα μας έπαιζε, εμείς τραγουδούσαμε και πολλοί τουρίστες κουνιόντουσαν στον ρυθμό των τραγουδιών και άλλοι χόρευαν και συνέχιζαν να χορεύουν όσο άκουγαν την μουσική ενώ απομακρύνονταν. Και όλοι μαζί τραγουδούσαμε. Τώρα πια είχαμε γίνει όλοι μαζί μια μεγάλη παρέα.
ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
Πήγαμε για μπάνιο στον Αγ. Φωκά, μια καταπληκτική παραλία, κάπως μακριά από την Χώρα, αλλά η διαδρομή που περνάει μέσα από ένα μεγάλο πευκοδάσος σε αποζημιώνει.
Και το βράδυ η μεγάλη συναυλία για την λήξη του σεμιναρίου στο θέατρο Φαλτάιτς στην Χώρα με την ανυπέρβλητη θέα προς τα Μαγαζιά και τον Μώλο. Θα έλεγε κανείς ότι σχεδόν κρέμεται πάνω από το Αιγαίο. Το θέατρο γέμισε, η συμμετοχή του κόσμου, ντόπιων και τουριστών μεγάλη και η ορχήστρα που δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια του σεμιναρίου αποθεώθηκε. Ήταν όλοι τους υπέροχοι. Πάντα τέτοια.
Μετά την συναυλία πήγαμε με φίλους για ένα ποτάκι στο μπαράκι Οινώ. Δεν είμαι ιδιαίτερα ενθουσιώδης άνθρωπος και δύσκολα εντυπωσιάζομαι. Η ιδιοκτήτρια του μπαρ αυτού όμως μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις για τα υπέροχα ποτά της και την άψογη εξυπηρέτηση. Αυτό θα πει Επαγγελματίας, με όλη την σημασία της λέξης.
ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ
Ημέρα επιστροφής στην πραγματικότητα. Το όνειρο τελείωσε γρήγορα όπως όλα τα ωραία που δεν κρατούν πολύ. Όμως οι όμορφες αναμνήσεις θα μας συνοδεύουν όλη την υπόλοιπη χρονιά μέχρι να ξαναβρεθούμε για να ονειρευτούμε πάλι όλοι μαζί. Μαζέψαμε τα πράγματα μας και φύγαμε από το ξενοδοχείο με σκοπό να επισκεφτούμε τον ναό του Αγ. Παντελεήμονα που βρίσκεται πάνω από τον Πεύκο. Κάπου μεταξύ Πεύκου και Αγ. Φωκά, στην κορυφή του βουνού. Όταν φτάσαμε εκεί είχε πολύ κόσμο. Θα έχουν κάποια μάζωξη σκεφτήκαμε. Όταν όμως πλησιάσαμε περισσότερο, αντιληφθήκαμε ότι όλος αυτός ο κόσμος δούλευε. Για την ακρίβεια, καθάριζαν, έβαφαν, έτριβαν για να λάμπουν όλα για την γιορτή της εκκλησίας που θα ήταν στις 27 Ιουλίου, σε μία εβδομάδα δηλαδή. Μπράβο τους. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω κόσμο να δουλεύει ομαδικά και αρμονικά. Χαίρομαι όταν βλέπω κόσμο να προσφέρει όπως μπορεί, εθελοντικά.
Ότι όμως και αν πω για την θέα από το σημείο αυτό είναι εξαιρετικά λίγο. Αν σας βγάλει ο δρόμος σας στην Σκύρο, που προσωπικά σας το συστήνω ανεπιφύλακτα, μην παραλείψετε να επισκεφτείτε τον Αγ. Παντελεήμονα και να μαγευτείτε από την θέα του.
Στην συνέχεια κατεβήκαμε στον Πεύκο στην Σταματία για φαγητό και ακολούθως πήραμε τον δρόμο για την Λιναριά, το λιμάνι της Σκύρου από όπου θα παίρναμε το πλοίο της επιστροφής. Πριν όμως σταματήσαμε για ένα καφεδάκι στον Κάβο, και για να περιμένουμε το πλοίο που δεν είχε έρθει ακόμα, ώστε να έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε από κοντά την μουσική της υποδοχής του πλοίου.
Όμως στο πλοίο μας περίμενε μία ακόμα έκπληξη, καθώς συνταξιδεύαμε με κάποιους από το σεμινάριο και το γλέντι δεν άργησε να αρχίσει πάλι.
Πάντα τέτοια και του χρόνου!!!
Πηγή: https://everydaysew.blogspot.com/2019/07/rebetikoseminar1.html
