Τι μου θύμησες… μπράβο Άνθιμε, την έψαχνα αυτή τη συνέντευξη. Ο συγχωρεμένος ο Χατζηδουλής μου είχε πει ότι όταν βγήκε, τον πήρε έξαλλος ο Ζοζέφ και ΄έλεγε θα του κάνω μύνηση (του Λαζαρίδη). Επειδή αποκάλυψε το πραγματικό του όνομα, Χοσέπ. Του λέω του έτσι τον λέγανε… Ε ναι ρε Σταύρο ξέρεις κανένα Αρμένιο να τον λένε Ζοζέφ. Και τι του απάντησες. Του πα σιγά ρε Ζοζέφ μην κάνεις μύνηση αφού Χοσέπ σε λένε!
Ανθιμε αν μπορείς να βρεις τις συνεντεύξεις επίσης των Κερατζάκη καθώς και ενός γκαρσονιού που δούλευε στου Σαραντόπουλου θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, μπορώ να σου δώσω τα στοιχεία εάν δεν τα έχεις. Έχει και από άλλους συνεντεύξεις ο Χάτζη πάρει, που δεν έχουν βγει ποτέ παρά αποσπασματικά, ο ίδιος μέσα στο χαμό του αρχείου του δεν μπορούσε να τα βρει.
Σταύρο το όργανο του Γιοβάν Τσαούς είχε κινητούς μπερντέδες?
Oχι τάστα είχε. Φαινόντουσαν οι εγκοπές των παλιών τάστων πριν γίνει συγκερασμένο. Ο μικρός ταμπουράς είχε πάλι τάστα αλλά είχε διατηρήσει τις υποδιαιρέσεις. Το μικρό όργανο είναι το πιο σημαντικό από ιστορικής πλευράς, γιατί με αυτό έκανε τις περισσότερες ηχογραφήσεις ο Τσαούς. Το μεγάλο είναι ένα αριστούργημα της οργανοποιίας.
τα επισκευασε ο ανδρεας δελιος. εβαλε και τις υποδιερεσεις που λοιπαν στο μεγαλο. εχει πολλες φωτο στο προφιλ του στο φβ.
Είναι ρεπορτάζ γενικά για τα οργανοποιεία, όπου μεταξύ άλλων ερωτάται και απαντά σε δύο σημεία ο Λαζαρίδης:
65_46226_-1.pdf (234,5 KB)
Στο βιβλίο του Πετρόπουλου τους ονομάζει τους περισσότερους.
Μονο σε εμενα εβγαλε προγραμμα ραδιοτηλεορασης του 83 ?
Για ξαναδείτε την ανάρτησή μου αν κατεβαίνει έτσι
Είναι γνωστή καρτ-ποστάλ των αρχών του 20ού αιώνα.
Την έχει και ο Καλυβιώτης στο βιβλίο του για τη μουσική ζωή της Σμύρνης (σελ. 21) με τη λεζάντα να γράφει: Smyrne. Musiciens vilageois
Ο καθένας μπορεί να τις βρει απευθυνόμενος στα ΝΕΑ. Οι ημεροχρονολογίες είναι γνωστές.
Τις έχω αλλά είναι ταλαιπωρία μαύρη να τις αναπαραγάγω, καθώς είναι δυσδιάκριτα τα κείμενα.
Επιχρωματισμένη μάλιστα! Ο μεταφραστής παρέλειψε το vilageois. Ευχαριστώ πολύ Άνθιμε.
Αγαπητοί φίλοι καλημέρα!
Επειδή η συνέντευξη έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά η ανάγνωσή της από τα πράσινα Φ/Α είναι αρκετά δύσκολη, έκανα μια προσπάθεια να την μεταφέρω σε αρχείο Word. Μπορείτε να τη βρείτε στο Blog “Έλληνες Οργανοποιοί”. Προς το παρόν αντέγραψα το πρώτο μέρος. Τις επόμενες ημέρες θα αναρτήσω και το δεύτερο.
Είναι αλήθεια ότι πεθύμησα τις μεγάλες μαζώξεις του φόρουμ και την προσωπική επαφή με καλούς φίλους. Καλή ανάγνωση και καλή αντάμωση.
Μπράβο, έστω και προκαταβολικά, Παναγιώτη! Πού θα μας πάνε οι προσωπικές επαφές… θα τις ξαναρχίσουμε!!
Παρακαλούμε τον Άνθιμο να μας δώσει τις ελάχιστες αράδες που λείπουν απ’ τη δεύτερη ανάρτησή του (και ευχαριστούμε, και πάλι προκαταβολικά)!
είναι όντως αξιόλογο το άρθρο και η δουλειά του Παναγιώτη Καγιάφα ( και αν βγει και και σε άλλη μορφή …θα το ξαναδιαβάσω !) δεν το χορταίνω !
εδώ τι ακριβώς εκανε με το ούτι ? εννοεί επισκευή ,κάτω από το καπάκι ?
<< Το άφησε ο πελάτης το παίρνω βγάζω από μπροστά κάτι λουλούδια που είχε κολλημένα, βάζω μια κλωστή με δυό ξυλαράκια και τα ξανακολλάω μπροστά. Εκεί που έχει το ούτι 3 τρύπες, μια μεγάλη και δυο μικρές. Το ούτι σταμάτησε να τρίζει, ήταν απλή δουλειά. >>
Η φιγούρα είχε μισοξεκολλήσει και έτριζε. Με την κλωστή και τα ξυλαράκια δεν το πολυκαταλαβαίνω: μήπως, μέχρι να στεγνώσει η κόλλα, έκανε ένα είδος πρόχειρου ελαφρού σφιγκτήρα για να έχει καλή εφαρμογή;
Οι αράδες που λείπουν:
(2η στήλη): [έριχνε κάμποσες] πενιές κι έφευγε. Λένε ότι αυτόν τον σκοτώσανε, κανείς δεν ξέρει.
(3η στήλη): [Τούριχνε ένα τάλ-] ληρο και τούλεγε να του βάλει ν’ ακούσει την «Βαρβάρα». Ο γραμμοφωνατζής δεν ήξερε ότι είναι αστυνομικός και μόλις έβαζε στο γραμμόφωνο το δίσκο, τον άρπαγε ο αστυνομικός και τον έσπαγε στο κεφάλι του. Αυτό γινότανε.
4η στήλη:[απ’ τον Γιοβάν Τσαούς, όλοι μετά έ-]παιζαν, κι ο Μάρκος κι οι άλλοι. Ο Στεφανάκης ήτανε πολύ καλός στο παίξιμο, πολύ καλός, αλλά αυτός έπαιζε παντζομπούζουκο. Το μπουζούκι δεν του άρεσε. Όλοι έπαιζαν, όλοι.
Πολύ παραστατικό. Όμως, απορία: Το τάλληρο, το έπαιρνε πίσω;
Πάντως, ο πρώτος πατήσας την πεπονόφλουδα γραμμοφωνατζής εντάξει, την πάτησε.΄ Ελάχιστοι ακόμα θα την πάτησαν έτσι, το κόλπο σίγουρα μαθεύτηκε γρήγορα…
Αναρτήθηκε στο blog “ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΙ” και το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Κ.Λαζαρίδη .
Πρέπει να λείπει ακόμα μια αράδα στην αρχή της πρώτης στήλης στην τελευταία φωτοτυπία εκεί που μιλάει για τον Γιοβάν Τσαούς. Η αράδα που φαίνεται αρχίζει με μισή λέξη (ίσως από τη λέξη ταμπούρι;). Αν ο Άνθιμος βάλει και αυτή την αράδα θα τη συμπληρώσω στο κείμενο.
Καλή ανάγνωση!