Ολα τα ξυλα ειναι καλα για την κατασκευη μουσικων οργανων?

Αγαπητοι φιλοι του ρεμπετικου φορουμ

Μετα απο την αντιπαραθεση με τον φιλο Αταστο και την αμφισβητηση πολλων αλλων αποφασισα να κατασκευασω δυο τριχορδα για να αποδειξω στην πραξη οτι ολα τα ξυλα μπορουν να χρησιμοποιηθουν στην κατασκευη των μουσικων οργανων.

[LEFT] Το ενα θα εχει σκαφος απο λευκα,μπρατσο λευκα,καπακι ερυθρελατη δραμας με πολυ φαρδια νερα ταστιερα βεγγε.
Το αλλο θα εχει σκαφος παλισσανδρο ινδιας 40 χρονων,μπρατσο κεδρο αλασκας,καπακι 15 χρονων γερμανιας και ταστιερα εβενο.
Οσο τα οργανα θα ειναι σε κατασκευη θα ανεβαζω φωτο στα διαφορα σταδια.Αυτο περισσοτερο γιατι ειχα πολλα πμ απο φιλους του Ρεμπετικου Φορουμ.
Η φιγουρα που θα μπει σχεδιαστηκε απο τον φιγουρα του εργαστηριου(την γυναικα μου) και αποικονιζει το καραβακι του φορουμ με το κυμα και το λογοτυπο “ρεμπετικο Φορουμ”.
Οταν ολοκληρωθουν τα μπουζουκια θα ανεβει ηχητικο δειγμα για να αποδειχθει οτι το απο λευκα δεν υστερει απεναντι στο αλλο.
Ειχα πει λοιπον οτι το απο λευκα θα το εκανα δωρο στον Αταστο.Πιστευω ομως οτι Θα παει στραφι το οργανο Για αυτο αποφασισα να δοθει στο Ρεμπετικο φορουμ.
Εκτιμωντας ιδιαιτερα ολη την βοηθεια που μου εχει προσφερει το ρεμπετικο φορουμ τα δυο οργανα ειναι στην διαθεση του να τα βγαλει σε κληρωση.
Καθε χρονο (υγεια να χουμε μονο) θα κατασκευαζεται ενα οργανο για το ρεμπετικο φορουμ συλλεκτικης αξιας με αυξοντα αριθμο και παντα με διαφορετικα ξυλα.

Υ.Γ.
Αγαπητε ADMIN θα ηθελα να ζητησω δημοσια συγνωμη που αθετησα τον λογο μου για περυσι.Το παλλισανδρινο λοιπον θα εχει αυξοντα αρ.1 και θα κατασκευαστει για την περυσινη χρονια.[/LEFT]

Δεν πειράζει αγαπητέ Niavent. Όταν το φτιάξεις με το καλό στείλε ένα pm για το πως θα το παραλάβουμε ώστε να το κληρώσουμε σε κάποια από τις μαζώξεις μας. Ευχαριστούμε πολύ για την προσφορά.

με το καλό παναγιώτη,περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα…

Πολυ καλη προσπαθεια απο τώρα ανυπομονώ για το αποτελεσμα
(ηχητικο) γνωριζοντας οτι εισαι επαγγελματιας πιστευω οτι και τα δυο θα ειναι
αξιολογα οργανα

Ευγε φιλε niavent μονο αυτο εχω να πω.

Τέτοιες προσπάθειες εκτός από μοναδικές είναι και καθ’ όλα αξιέπαινες και υποδειγματικές

Φίλε niavent,

μιας και η αφορμή για να ανοίξεις αυτό το θέμα, ήταν κυρίως η αντιπαράθεση που είχες μαζί μου, αλλά και εξαιτίας της αμφισβήτησης πολλών άλλων όπως λες, για να μας αποδείξεις ότι όλα τα ξύλα είναι καλά για την κατασκευή μουσικών οργάνων, θα ήθελα να καταθέσω κι εγώ τις απόψεις μου πάνω σε κάποια πράγματα, (όπως εγώ τα γνωρίζω) για την τέχνη αυτή.

Κατ’ αρχήν, ο τίτλος του θέματος που άνοιξες, για μένα δεν είναι σωστός, θα ταίριαζε καλύτερα κάποιος άλλος τίτλος, π.χ., “ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΞΥΛΑ”, ή “ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΦΘΗΝΑ ΞΥΛΑ ΣΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ” ή ακόμη και “Η ΦΑΠΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΣ ΣΤΟΝ ΑΤΑΣΤΟ”.

Εσύ αν δεν κάνω λάθος πας να μας αποδείξεις, ότι όλα τα ξύλα είναι καλά για την κατασκευή των μπουζουκιών που ασχολείσαι, και όχι για άλλα όργανα όπως βιολιά, κιθάρες κ.α. Στα όργανα της οικογένιας του βιολιού για παράδειγμα, εδώ και αιώνες κανένας δεν έχει αλλάξει τα ξύλα για την κατασκευή τους, αλλά ούτε και πιστεύω ότι πρόκειται να αλλαχτούν ποτέ.

Προσωπικά θα συμφωνήσω μαζί σου, μόνο σε ένα πράγμα, ότι όλα τα ξύλα μπορούν να δουλευτούν π.χ. να λυγίσουν για ένα σκάφος, να πλανιστούν, να τριφτούν κλπ., για να κατασκευαστεί ένα όργανο, βέβαια το κάθε ξύλο με διαφορετική δυσκολία και διαφορετικό αποτέλεσμα. Καθώς και στο ότι, μπορεί ακόμα και η λεύκα ή κάποιο άλλο φθηνό ξύλο να βγάλει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στον ήχο.

Αλλά, ότι όλα τα ξύλα είναι καλά για την κατασκευή μουσικών οργάνων, δεν το δέχομαι με τίποτα. Πέραν του ότι κάποια ξύλα, είναι πανάκριβα και δυσεύρετα, αλλά κι αυτά που μπορεί να βρει κάποιος εύκολα, (π.χ. έλατο, κελεμπέκι), οι τιμές τους ανάλογα με την ποιότητα και την παλαιότητα διαφέρουν πάρα πολύ, τότε πώς γίνεται να είναι όλα καλά;

Τώρα όσον αφορά το μπουζούκι από ξύλο λεύκας (που είναι και η “φάπα μου” όπως έλεγες) δεν αποκλείω ότι μπορεί να προκύψει ένα όργανο με καλή φωνή, ένταση, όγκο κλπ. Όμως, δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένα μουσικό όργανο από λεύκα ή κάποιο άλλο παρεμφερές ξύλο θα έχει τα ίδια αποτελέσματα στον ήχο και την αντοχή, συγκριτικά με κάποιο άλλο δοκιμασμένο και αναγνωρισμένο στην κατασκευή οργάνων σε βάθος χρόνου (π.χ. 50 χρόνια).

Επίσης, η αξιολόγηση ενός καλού οργάνου δεν καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τον ήχο του, π.χ. ποσότητα ή ποιότητα, αλλά πρέπει να διαθέτει και περισσότερα στοιχεία από άλλα πράγματα, ένα από αυτά είναι και τα ακριβά ποιοτικά ξύλα. Άσχετα αν μερικοί, για να μην πω πάρα πολλοί, συνήθως κοιτάζουν μόνο τον ήχο, την ποσότητα από τις φιγούρες και έτσι κυρίως αξιολογούν ένα όργανο, γιατί ίσως να μην τα γνωρίζουν ή ίσως και να μην τους ενδιαφέρουν καθόλου τα άλλα σημαντικά πράγματα για ένα μουσικό όργανο.

Εγώ ξέρω, πώς η παράδοση της διεθνούς οργανοποιίας, μετά από πειράματα, έρευνες και μελέτες περιορίστηκε στο να χρησιμοποιεί κάποια είδη ξύλων από τα τόσα πολλά που κυκλοφορούν και όχι όλα (και δεν εννοώ μόνο για τα κλασικά όργανα αλλά και για αυτά που ανήκουν στην οικογένεια των λαουτοειδών, όπως είναι και το μπουζούκι).

Νομιζω οτι μονος σου φιλε αταστε δινεις την απαντηση στο ερωτημα.Μετα απο πειραματα ερευνες και μελετες κατασταλαξαν καποιοι μεγαλοι οργανοποιοι σε καποια ξυλα.Αυτο δεν σημαινει οτι εμεις οι πιο καινουργιοι οργανοποιοι θα πρεπει να σταματησουμε να ψαχνουμε.Τι θα πρεπει λοιπον?Να επαναπαυθουμε σε οτι εχουν καταληξει καποιοι αλλοι η θα πρεπει απο μονοι μας να κατασταλαξουμε εκει που πρεπει μετα απο δοκιμες και πειραματα?
Πιστευω οτι κανενας μας δεν μπορει να αμφισβητησει τα δεδομενα στην οργανοποιοια.Μεσα ομως απο την ερευνα και την δοκιμη μαθαινεις πολλα τα οποια σου ανοιγουν το μυαλο και σε βοηθουν να ολοκληρωθεις σαν μαστορας.
Τα πρωτα χρονια λοιπον που ξεκινησα γνωρισα εναν μαστορα κατασκευης βιολιων.67 χρονων τοτε μεπροβλημα ζαχαρου ο οποιος τυφλωθηκε λογω της αρωστιας.Πουλουσε τοτε γυρω στα 70 βιολια αλλα μισοτελειωμενα αλλα τελειωμενα χωρις χορδες σε πολυ καλες τιμες.δυστυχως δεν μπορεσα να αγορασω μιας και ημουν στενα στα οικονομικα.
Μετα απο την γνωριμια μας αρχισε να με εμπιστευεται και μου μιλουσε για πολλα μυστικα ειδικα πανω στα ξυλα.
Μια μερα πηγα με εναν φιλο που επαιζε βιολι.Μας εβγαλε η γυναικα του τρια βιολια τελειωμενα τα οποια δεν τα πουλουσε.Τα βιολια παιχτηκαν απο τον φιλο μου ο οποιος στην κυριολεξια επαθε πλακα.Μεγαλα οργανα και τα τρια.Οταν αρχισα να τα περιεργαζομαι και να ρωταω για τα ξυλα τους ο παππους μου ειπε οτι τα συγκεκριμενα βιολια ειχαν καινοτομιες.το ενα ειχε σκαφος απο καραγατσι το δευτερο απο αγριοαχλαδια και το τριτο απο πλατανι.τα καπακια ηταν απο κατι παλια επιπλα που ειχε βρει πεταμενα στα σκουπιδια.
Τα βιολια τα κατασκευασε λοιπον για να δοκιμασει και καποια αλλα ξυλα περαν των παραδοσιακων.Μου ειπε λοιπον οτι το συμπερασμα που εβγαλε ηταν το εξης.
Ολα τα ξυλα μπορουν να χρησιμοποιηθουν αν η τεχνικη σου ειναι καλη.Σιγουρα απο καποια δεν θα παρεις το κορυφαιο αποτελεσμα αλλα τα ηχοχρωματα που θα ακουσεις θα σου ανοιξουν το μυαλο και θα σε κανουν καλυτερο μαστορα.
Τελος παντων ο παππους συγχωρεθηκε.Αισθανομαι πολυ τυχερος που τον γνωρισα γιατι οι συμβουλες του πραγματικα με βοηθησαν παρα πολυ.
Αυτο που προσπαθω να αποδειξω ειναι οτι εαν εχεις σωστη τεχνικη μπορεις με ξυλα τα οποια γενικως ειναι σε δευτερη και τριτη κατηγορια να κανεις θαυματα.
Η μακροβιοτητα των οργανων προυποθετει καλη χρηση και καλη συντηρηση.Οποιος καλοσυντηρησει ενα οργανο ειτε ειναι φτιαγμενο απο λευκα ειτε απο τα καλυτερα ξυλα θα αντεξει πολλα χρονια.

Φίλε niavent,

λυπάμαι αλλά αυτήν την φορά δεν συμφωνώ σχεδόν πουθενά μαζί σου, ίσως επειδή κι εσύ κι εγώ βλέπουμε τα πράγματα πάνω στην τέχνη αυτή, από διαφορετική σκοπιά.

Εγώ για παράδειγμα, κάνω λόγο για πειράματα, έρευνες και μελέτες που γίνονται όχι μόνο από μαστόρους πάνω στην τέχνη αυτή, αλλά παράλληλα και από ειδικούς μελετητές, που καταστάλλαξαν για το ποια είδη ξύλων είναι τα πιο κατάλληλα στην κατασκευή μουσικών οργάνων. Σεβόμενοι την επιστημονική έρευνα οι οργανοποιοί αυτά τα ξύλα χρησιμοποιούν στην κατασκευή μουσικών οργάνων και δεν ψάχνονται μόνοι τους. Ενώ εσύ κάνεις λόγο, για το πώς λειτουργούσαν κάποιοι εμπειροτέχνες μαστόροι στην Ελλάδα, κυρίως της παλιότερης γενιάς, που πειραματίζονταν μόνοι τους στην πράξη, (που απ’ ότι φαίνεται το ίδιο κάνεις κι εσύ) όπως π.χ. για τον παππού που λες, ο οποίος κατασκεύαζε “κορυφαία” βιολιά από ξύλο - σκάφος καραγάτσι, αγριοαχλαδιά, πλατάνι, όπως και καπάκια από παλιά έπιπλα που τα είχε βρει πεταμένα στα σκουπίδια και όπως λες είχε και τα “μυστικά” του!

Ελπίζω και εύχομαι να μην τύχει και διαβάσει το θέμα αυτό ο κόσμος του βιολιού, γιατί θα φρικάρει!

Πέραν από το ότι θα γελοιοποιηθούμε και στο φόρουμ.

Προσωπικά κάτι τέτοιοι (μιλάω σαν τον παππού που ανέφερες) μου θυμίζουν κάποιους κομπαγιαννίτες, που δηλώνουν πρακτικοί θεραπευτές, πουλώντας παραμύθι για προσωπικό τους όφελος.

Πρόσεχε όμως λίγο γιατί πέφτεις σε αντιφάσεις κι αυτό είναι εις βάρος σου, ενώ εδώ εγκρίνεις τα πειράματα του παππού με τις “καινοτομίες” του, στο θέμα “Η ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ” είχες τοποθετηθεί διαφορετικά και έλεγες: “όλοι αυτοί οι ογκόλιθοι της κατασκευής του βιολιού, σίγουρα δοκίμασαν τα πάντα πριν καταλήξουν σε συγκεκριμένη τεχνική και ξύλα”.

Όσο για τον παππού με τις πολύτιμες συμβουλές και τα πολλά “μυστικά” του που σε βοήθησαν πάρα πολύ όπως αναφέρεις, δεν αποκλείω και εγώ να συγχωρέθηκαν οι πράξεις του από τους ανθρώπους, αλλά και από τον Θεό η ψυχή του. Κι έγω εύχομαι συγχωρεμένος να είναι. Τέτοιες “καινοτομίες” όμως από τον οποιοδήποτε, ειδικά στο όργανο που λέγεται βιολί, είναι αποδεδειγμένα καταδικασμένες, ασυγχώρητες και κολλάσιμες από την επιστήμη της τέχνης αυτής. Εδώ και αιώνες κανένας μέχρι σήμερα, δεν κατάφερε να αλλάξει τα ξύλα κατασκευής στο κλασικό βιολί.

Επίσης δεν συμφωνώ ότι για την μακροβιότητα των μουσικών οργάνων, αρκεί μόνο η καλή χρήση και η καλή συντήρηση, απαιτείται και από τον μάστορα η ανάλογη τεχνική, όπως και τα κατάλληλα ξύλα.

Το κάθε ξύλο έχει την δική του αντοχή, την δική του ιδιότητα κ.α., και δεν μπορούμε να λέμε ότι μια κατασκευή μπουζουκιού, π.χ. από λεύκα, ή ένα άλλο παρεμφερές ξύλο, θα αντέξει για πολλά χρόνια, μόνο με καλή χρήση και συντήρηση. Άλλωστε η λεύκα είναι ένα ξύλο που δεν είναι δοκιμασμένο στην αντοχή του και την ποιότητα του ήχου του, σε βάθος χρόνου.

Επίσης, αφού όπως λες και συμφωνώ σε αυτό, κανένας μας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα δεδομένα στην οργανοποιία, γιατί δεν εργάζεσαι σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα και αυτές τις αρχές στην τέχνη αυτή, π.χ. με τα ξύλα που έχουν μελετηθεί επιστημονικά, για το ποια είναι τα πιο κατάλληλα για την κατασκευή μουσικών οργάνων.

Ολοι οι μεγαλοι λοιπον μαστορες του βιολιου ηταν εμπειροτεχνες.Μηπως ο στραντιβαρι και ο αματι ηταν κομπογιανητες?Η ο ζοζεφ ο παναγης και τοσοι αλλοι.αυτο μας λες δηλ.Γιατι εκεινα τα χρονια δεν υπηρχαν ουτε μελετητες ουτε αναλυτες με επιστημονικα επιχειρηματα και ερευνες.
Η ειρωνια και τα παραξενα σχολια που κανεις αταστε ενοχλει.
Δεν παλευεσαι με τιποτα.Καλο θα ηταν να μην εισαι τοσο σκληροπυρηνικος.Οπαππους λοιπον εκανε μια δοκιμη και μια προσπαθεια να ακουσει και κατι διαφορετικο απο αλλα ξυλα.Συμφωνα με την λογικη σου δεν επρεπε να το κανει γιατι θα τριζουν τα κοκκαλα των \μεγαλων της οργανοποιοιας του βιολιου.Αυτο και μονο λοιπον τον κανει κομπογιαννιτη ετσι?
Τελος παντων δεν θα συνεχισω μαζι σου γιατι και μονο που αναφερεις οτι θα γελοιοποιηθουμε στο φορουμ και στον υποτιθεμενο κοσμο του βιολιου δεν σε τιμαει και δειχνει το επιπεδο σου.
Νομιζω οτι οι τεκμηριωμενες αποψεις ειναι και οι πιο σωστες.αυτο λοιπον προσπαθω να κανω στα πλαισια του ρεμπετικου φορουμ.
η επομενη φορα που θα απαντησω θα ειναι με εικονες απο την κατασκευη των οργανων.

Κύριε atastos, καλό θα ήταν να περάσετε μια μέρα από το εργαστήριο του κυρίου Παναγιώτη Στάμκου (niavent), για να θαυμάσετε από κοντά το έργο του. Εγώ το έχω κάνει και αισθάνομαι τυχερός διότι γνώρισα και ένα άνθρωπο ανοιχτόμυαλο ο οποίος με τους πειραματισμούς του, ωθεί τη κατασκευή οργάνων, τα λαουτοειδή βασικά με τα οποία ασχολείται, προς τα εμπρός. Πρόκειται για ψαγμένο και προσγειωμένο άνθρωπο, εξαίρετο επαγγελματία, του οποίου τα γραφόμενα αν μη τι άλλο, έπρεπε να διαβάζεις με προσοχή και σεβασμό καθότι αυτός είναι γνώστης. Αλίμονο δηλαδή να είμαι εγώ κτίστης για παράδειγμα και να ρθεί κάποιος άσχετος και να θέλει να μου υποδείξει πως πρέπει να κτίζω…….Μη παρεξηγηθώ ότι επεμβαίνω για να υποστηρίξω το κύριο Στάμκο, απλά προσωπικά τσαντίζομαι όταν έρχεται κάποιος ανίδεος με ύφος παντογνώστη να με διδάξει πώς να κάμω τη δουλειά μου και φαντάζομαι ότι και εσύ το ίδιο θα αισθανόσουν. Όσο για το αντικείμενο της συζήτησης σας, πρίν χρόνια κάποιος συμφορουμίτης αστειευόμενος έγραψε ότι θα κάνει μπουζούκι με πλεξιγκλας….ε λοιπόν οι κιθάρες Ovation που θεωρούνται πολύ καλές κιθάρες είναι κατασκευασμένες με fiber glass. Δεν ακούσαμε τα κόκκαλα κανενός να τρίξουν………Αυτό που σκοτώνει τη πρόοδο είναι ο φανατισμός και η προσκόλληση σε στερεότυπα. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΣΑΝ ΕΧΘΡΙΚΗ ΠΡΟΣ ΕΣΕΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. ΠΑΡΕ ΤΟ ΣΑ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ. Και ακόμα κάτι: Ο μακαρίτης ο παππούς μου με συμβούλευε πάντα <να κλέβω τέχνη> όπως έλεγε, δηλαδή να ακούω και να μαθαίνω από τη γνώση αυτών που ξέρουν καλύτερα από μένα.

Είμαι αναγκασμένος να παρέμβω ως συντονιστής για να συστήσω σε όλους, να καταθέτουν τις απόψεις τους χωρίς να προσβάλλουν (ίσως άθελά τους) τους υπόλοιπους. Είμαστε εδώ για να ωφελούμαστε από την αντιπαράθεση συχνά αντικρουόμενων απόψεων, πάντα όμως σεβόμενοι και τους συνομιλητές μας.

Το θέτω έτσι, γενικά, παίρνοντας επίτηδες ίσες αποστάσεις για να μην πώ σαφέστερα “Κύριε Τάδε, μην προσβάλλεις τον Κύριο Δείνα”. Και κάτι γενικότερο, που συχνά το λέω: Ο Άταστος και ο Νιαβέντ κατέθεσαν, με έντονη αντιπαράθεση και προσωπικές αιχμές, τις απόψεις τους. Είναι σαφές ότι δεν πρόκειται ο ένας να πείσει τον άλλον. Οι αναγνώστες βέβαια θα βγάλουν ο καθένας τα συμπεράσματά του. Η συνέχιση της παράθεσης των (ίδιων πια) επιχειρημάτων, όπως και οι παρεμβάσεις υπέρ του ενός ή του άλλου, δεν συμβάλλουν ουσιαστικά στην εξαγωγή των συμπερασμάτων μας.

Θα ήθελα να παρέμβω και εγώ στο θέμα, το οποίο εξελίσεται σε καυτή πατάτα, γιατί πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω κάτι στο διάλογο.

Επι της ουσίας κατάλαβα ότι αντιμάχονται δύο απόψεις: Η μία είναι ότι ΜΟΝΟ μερικά ξύλα είναι κατάλληλα, η άλλη ότι ΟΛΑ τα ξύλα είναι κατάλληλα για την κατασκευή καλών μουσικών οργάνων.

Δεν είμαι οργανοποιός, αλλά είχα κάποιες καλές συζητήσεις με κάποιον οργανοποιό (όχι ο Παναγιώτης) που μου άνοιξε τα μάτια γύρω από κάτι:

Η τελική πινελιά του οργανοποιού: Δηλαδή, μπορείς να κάνεις αυτές τις μικρορυθμίσεις στο τέλος, μπορείς να διορθώσεις κάτι που σαν οργανοποιος δεν σου πάει καλά, κάτι που έχει σχέση με την ακουστική αισθητική του οργανοποιού, και που εκεί φαίνεται το ταλέντο ή η μεγαλοφυιϊα. Και αυτές οι μικρορυθμίσεις μπορεί να βγούν γρήγορα ή να σε κάνουν να φάς πολυ χρόνο, ή να μη βγούν ποτέ σε ένα όργανο, και έτσι ο οργανοποιος να μην είναι ευχαριστημένος

Αυτό το κατάλαβα, γιατί είναι για μένα το “θεϊκό άγγιγμα” είναι αυτό που ένας καλός μάγειρας θα βάλει ή θα αλλάξει και θα κάνει το φαϊ του κορυφαίο.

Τον Παναγιώτη τον γνωρίζω προσωπικά γιατί από εκεί πήρα το μπουζούκι μου και μου φάνηκε συγκροτημένος και λογικός άνθρωπος. Το δε μπουζούκι που μου έκανε μου αρέσει πολύ.
Τον Αταστο δεν τον γνωρίζω αλλά μου φαίνεται κάποιος που είναι παθιασμένος με την καλή έννοια με το αντικείμενο και απεχθάνεται τις προχειροδουλειές. Γι’ αυτό βασίζεται στα διεθνή στάνταρ που πρέπει να παίρνουμε υπόψη γιατί είναι συμπυκνωμένη πείρα.

Εχω την εντύπωση ότι ο Παναγιώτης αναφέρεται σε αυτές τις πινελιές του καλού οργανοποιού, που μπορεί να δώσει σε ένα όργανο και ζωή και ποιότητα ΑΚΟΜΑ και άν χρησιμοποιήσουμε λεύκα. Επίσης όμως είμαι σίγουρος ότι αν ο Παναγιώτης είχε την πρόκληση να κάνει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ μπουζούκι που μπορεί να κατασκευάσει δε θα διάλεγε λεύκα. Οπως είμαι σίγουρος ότι το μπουζούκι από λεύκα που θα κάνει θα είναι καταπληκτικό.

Κάτω από αυτό το πρίσμα νομίζω ότι η συζήτηση αυτή μπορεί να βγάλει κάτι.

Κύριε Augousti,

σεβόμενος απολύτως την παρέμβαση του συντονιστή κ. Πολίτη και χωρίς καμιά παρεξήγηση, όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να απαντήσω, ούτε σε αυτά που με ρωτάει στο τελευταίο μήνυμα του ο niavent, αλλά ούτε και να εξηγήσω σε εσένα για το τι γνώσεις εχώ εγώ πάνω στην τέχνη της οργανοποιίας, άλλωστe όπως είπε και ο κ. Πολίτης ο καθένας από τους αναγνώστες ας βγάλει τα συμπερασματά του.

Επίσης, αν θέλουν μπόρουν να πάρουν το λόγο και να τοποθετηθούν και οι άλλοι οργανοποιοί - μέλη του φόρουμ.

Προσωπικά θα μου άρεσε να ακουστούν κι άλλες απόψεις πάνω στο θέμα αυτό.

Θάθελα και εγώ με την σειρά μου να προβληματίσω την παρέα αλλά και να κάνω μια πρόταση σύμφωνα με τις απόψεις που έχουν εκφραστεί .Πως θα το βλέπανε οι οργανοποιοί ,μιας και στην οργανοποιία που δεν υπάρχουν στεγανά και οι γνώσεις είναι διάχυτες και μοιράζονται μέσα από απλά μαθήματα σχολών και όλες τις λεπτομέρειες της , μπορείς να τις βρεις σε βιβλιογραφία , μιας και όλα και τα πάντα είναι καλουπωμένα μέσα σε καθορισμένα στάνταρ , να φτιάχνουν τα οργανάκια τους στο σπίτι χωρίς πολλά έξοδα και να τα διαθέτουν μέσα από μια κοινή επιχείρηση , μιας και με ίδιες προδιαγραφές θα υπάρχουν ίδια όργανα .Δεν υπάρχει έτσι λόγος να λέμε πήρα όργανο από τον τάδε και τον δείνα, αφού όλα θα είναι υπέροχα , αγορασμένα από την βλακουδάκης α.ε. , όλα από το καλύτερο ξύλο την καρυδιά π.χ. όμοια όλα σαν σοκοφρέτες .Το κειμενάκι είναι λίγο χιουμοριστικό απλά για να δείξει κατά την γνώμη μου , ότι εάν αφαιρέσουμε την πρωτοβουλία και τον πειραματισμό από την τέχνη το μόνο που θα μείνει τελικά θα είναι το κινέζικο μπουζούκι των 100 ευρό στα πρότυπα της πατενταρισμένης κινέζικης κιθάρας των 38 ευρό .Αλλά μην ξεγελιέστε φίλοι μου και εσείς που τα λέτε αυτά στην πραγματικότητα καμαρώνεται για το μπουζούκι σας φτιαγμένο από τον κ. … κιας μην έχει γράψει τα μυστικά του σε βιβλία .

Για να κάνεις αντιπαράθεση και να πάθος να υπερασπιστείς οτι αυός που κάνει την δουλειά του δεν τι κάνει καλά, ή κάτι ξέρεις παραπάνω γι αυτόν ή κάτι ξέρεις για την οργανοποιεία πολύ καλά.
Οπότε, εγω θέλω να μας πει ο άταστος τι ξέρει.
Έχω περιέργια να καταλάβω το γιατί, είναι έτσι.

Το ζήτημα είναι ότι εάν δώσεις ακριβώς τα ίδια υλικά (ξύλα, κόλλες, όστρακα κτλ) σε 5 οργανοποιούς και τους πεις φτιάξε ένα μπουζούκι, ο ήχος θα είναι σε όλα διαφορετικός (ἀλλος θα φτιάξει άλλη κλίμακα, άλλος θα βάλει τα καμάρια αλλιώς…). Επίσης, εάν βάλεις τον ίδιο οργανοποιό να σου φτιάξει 5 μπουζούκια από τα ίδια ακριβώς ξύλα, ο ήχος μάλλον δεν θα είναι ίδιος.
Εγώ περιμένω με ενδιαφέρον να δω το αποτέλεσμα του “πειράματος” του κυρίου Στάμκου, εάν και πιστεύω πως δεν μπορεί να μας επιτρέψει να έχουμε σαφή συμπεράσματα. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει τα “σημεία σύγκρισης” τα οποία θα μας δώσουν τα συμπεράσματα/αποτελέσματα της σύγκρισης.
Θα μπορούσε κάλλιστα ένα μπουζούκι από παλίσανδρο να είναι τόσο “μάπα” που να ακούγεται χειρότερα από ένα από συμπιεσμένο ροκανίδι, όπως και ένα από κελεμπέκι να είναι τόσο καλό που να ακούγεται καλύτερο από τον παλίσανδρο. Ή κάνω λάθος; Από εκεί και πέρα, πώς θα διαμορφωθεί ο ήχος του οργάνου με το χρόνο?
Συγγνώμη εάν γίνομαι κουραστικός με τις ερωτήσεις…

ΥΓ-Για τον παραλληλισμό του Αυγουστή (μήνυμα # 11) με τους χτίστες, το θέμα δεν είναι εάν είσαι χτίστης μην έρθει κάποιος άσχετος να σου πει πως να χτίσεις. Μην έρθει κανάς πολιτικός μηχανικός…

Πολύ κουραστική εξέλιξη του θέματος-τα βιολία, τα κελεμπέκια, ο ήχος δεν είναι το μονο κλπ,κλπ,κλπ.Σωστά όλα, αλλά τα έχω διαβάσει στο φορούμ 500 φορές.
Ο Niavent προσφέρει 2 μπουζούκια-και από φελλό να ήταν ,τα προσφέρει- και εμένα αυτό μου φτάνει.Εϊτε τα έχει φτιάξει ο ίδιος είτε οι εργαζόμενοι στο εργαστήριο του, δεν είναι λίγο πράγμα.
Κουράστηκα(Τοτε μην τα διαβάζεις θα μου γράψετε.Σωστά.)

Αταστε με συγχωρεις δεν θα μπω στην διαδικασια να ριξω και αλλο λαδι στην φωτια αλλα ο Παναγιωτης ο Σταμκος ειπε οτι αυτο εσυ που αρνησε να δεχθεις οτι μπορει να το κανει και δεν λεει παραμυθια. Ας περιμενεις λιγο για να δεις. Εγω ξερω και ειμαι σιγουρος οτι το αποτελεσμα θα ειναι καταπληκτικο.

Είπαμε ότι ο ιντερνετικός λόγος είναι σκληρός κι απρόσωπος.Προφανώς με κρασί και μεζέ η κουβέντα να είχε πάρει άλλη τροπή.Το θέμα όμως έγινε πάρα πολύ κουραστικό,και ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του.Και οι δύο απόψεις έχουν την δική τους λογική.Τα γεγονότα όμως έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τις όποιες απόψεις.Ο Παναγιώτης πρόσφερε, -και την σήμερον ημέρα πολύ δύσκολα προσφέρει κάποιος κάτι- δύο μπουζούκια,κάνοντας ταυτόχρονα και ένα ενδιαφέρον πείραμα.¨Έχουμε λοιπόν αρκετό χρόνο να χαλαρώσουμε,και όταν με το καλό κατασκευαστούν,και εκτεθούν,να συμφωνήσουμε ή διαφωνήσουμε.Τότε όμως θα μιλάμε όχι επί υποθέσεων,αλλά επί πραγμάτων.Και αυτό έχει την ουσία¨.Όλα τα άλλα ας μένουν.Και κάτι ακόμα,όπως είπε ο φίλος μου ΓίαννηςΤ “Ο Niavent προσφέρει 2 μπουζούκια-και από φελλό να ήταν ,τα προσφέρει- και εμένα αυτό μου φτάνει”,με τον οποίο συμφωνώ,για έναν λόγο ακόμα.Ο Παναγιώτης με αυτή την κίνηση του -δεν μπορώ να γνωρίζω το αποτέλεσμα από τώρα-.αποφασίζει να εκθέσει τον εαυτό του,στην κρίση μας.Και αυτό ενώ είναι επαγγελματίας και βιοπορίζεται φυσικά από αυτό.Και μόνο για αυτό το γεγονός του αποδίδω γενναιότητα,και του βγάζω το καπέλλο.