Νέα έκδοση ''Μίλιε μου Κρήτη απ' τα παλιά'' ιστορικες ηχογραφησεις 1907-1955

Επικαιρότητα
,
1

Μετά από πολυετείς προσπάθειες αναζήτησης των πρώτων ηχογραφήσεων κρητικής μουσικής, η εταιρεία Orpheum Phonograph παρουσιάζει τον πρώτο τόμο της σειράς ΚΡΗΤΕΣ ΜΟΥΣΗΓΕΤΕΣ με σπανιότατους δίσκους γραμμοφώνου της περιόδου 1907-1955, πολλοί από τους οποίους σώζονται σήμερα σε ένα και μόνο αντίτυπο! Για πρώτη φορά πραγματοποιείται ένα τόσο μεγάλο και πολύπλοκο εγχείρημα για την ιστορία της κρητικής μουσικής. Συγκεκριμένα, σε 8 ψηφιακούς δίσκους (CD) παρουσιάζονται συνολικά 186 τραγούδια και σκοποί(το 92% αυτώ δεν έχουν επανεκδοθεί έως σήμερα), μαζί με σημαντικές πληροφορίες από τις δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και με πλούσια βιογραφικά στοιχεία των μουσικών που συμμετείχαν. Συνοπτικά στην έκδοση συμπεριλαμβάνονται:
• Η πρώτη ηχογράφηση κρητικής μουσικής με το Κρητικό Νυφιάτικο από το Βαμιανό λυράρη Ιωάννη Καραβανάκη στα 1907, ο ύμνος της Κρητικής Πολιτείας, η πρώτη ηχογράφηση του Κρητικού Πηδηχτού από τον Τουρκοκρητικό κλαρινετίστα Ιμβραημάκη, τα πρώτα ταμπαχανιώτικα τραγούδια με τους Ν. Κουφιανό και Γ. Λαζαρίδη και οι 4 πρώτες εκτελέσεις του γνωστού ριζίτικου Πότε θα κάμει ξαστεριά.
• Τα άπαντα της κρητικής δισκογραφίας στην Αμερική μεταξύ 1917-1926 με τους πρωτοπόρους λυράρηδες Καπόκη, και Καντέρη αλλά και τον πρώτο ηχογραφημένο μουσικό της ανατολικής Κρήτης, τον Νικόλαο Μαστοράκη με τη μαντόλα του.
•Τα άπαντα της προπολεμικής δισκογραφίας από τους θρυλικούς Φουστάνη, Καλογερίδη,Μιχάλη Λαγουδάκη, Καραβίτη, Μαριάνο, Χάρχαλη, Παπαδοφραγκάκη, Αντωνογιωργάκη, Λευκάρη και Ψύλλο
• Το μεγαλύτερο μέρος από το δισκογραφικό έργο του περίφημου λυράρη Νικόλαου Κουφιανού και των Αντώνη Παπαδάκη ή Καρεκλά και Στρατή Καλογερίδη. Οι πρώτες ηχογραφήσεις του σπουδαίου Χαρίλαου Πιπεράκη μαζί με δύο ηχογραφήσεις του 1938 που δεν εκδόθηκαν ποτέ στην εποχή τους και που περιέχονται για πρώτη φορά ψηφιοποιημένες από τις σωζόμενες μήτρες της εταιρείας.
Πρόκειται για μία ακριβέστατη καταγραφή των διαφορετικών μουσικών «ταυτοτήτων» της Κρήτης, με επίκεντρο την πρώιμη περίοδο της δισκογραφίας. Πολύτιμο είναι το ένθετο των 300 σελίδων που συνοδεύει την έκδοση, εμπεριέχει σπάνιο φωτογραφικό υλικό με ιστορικά και μουσικολογικά σχόλια από τους διακεκριμένους μουσικολόγους, καθηγητές πανεπιστημίου Μαρία Χναράκη και Γιάννη Ζαϊμάκη, καθώς και τους ερευνητές Αγησίλαο Αλιγιζάκη, Γιώργη Βαβουλέ, Κώστα Κοπανιτσάνο,Σταύρο Κουρούση, Γιάννη Χαρκούτση,κ.ά.

[FONT=inherit]το βιβλίο μας μπορείτε να το προμηθευτείτε

Με απευθείας παραγγελία στα τηλ της εταιρείας[/FONT][FONT=inherit]

[FONT=inherit]697 4317 646, 6985 12 98 37
ή με επικοινωνία στο μειλ orpheum@hotmail.gr

καθώς και στα εξής σημεία:

Αθήνα

Δισκοπωλείο music corner, Πανεπιστημίου 56
Δισκοπωλείο Νίκος Ξυλούρης , Πανεπιστημίου 39 Στοά Πεσματζόγλου και μουσείο Λαικών οργάνων, Διογένους 1-3, Πλάκα,
Βιβλιοπωλείο Πολιτεία, Ασκληπιού 1-3 & Ακαδημίας
Βιβλιοπωλείο Ιανός, Σταδίου 24

Θεσσαλονίκη

Βιβλιοπωλείο Ιανός, Aριστοτέλους 7[/FONT][/FONT]

2

συγχαρητήρια για την έκδοση, πιστεύω η ποιότητα του ήχου και της έρευνας θα είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο του βιβλίου “από τον ταμπουρά στο μπουζούκι”. καλή επιτυχία, και αναμένουμε τις επόμενες δουλειές σας!

3

Εξαιρετική είδηση.

Στο Ηράκλειο πού βρίσκεται;

Τιμή, παρακαλώ; (Για τόσο ογκώδη έκδοση είναι σημαντική η πληροφορία.)

4

Την ερχόμενη εβδομάδα θα μπορείτε να το προμηθευτείτε στην Κρήτη από το δισκοπωλείο του Κου Αεράκη.Η τιμή κυμαίνεται μεταξύ 50-60 ευρώ.

5

Μπράβο για την έκδοση,θα ακολουθήσει και δεύτερος τόμος?.
Αναμένουμαι και την έκδοση για την Κυρία Κούλα.

6

65 ευρώ στον Αεράκη. Μόλις το πήρα. Έχει εκεί μια τεράστια ντάνα με αντίτυπα, εύχομαι να φύγει εύκολα. (Η τιμή είναι αναλογικά εξαιρετικά χαμηλή, για βιβλίο 300 σελίδων μεγάλου σχήματος [κατά τι μικρότερο από εξώφυλλο ΛΠ] με άφθονη εικονογράφηση, χοντρό χαρτί πολυτελείας, σκληρό δέσιμο και 8 δίσκους μέσα, αλλά δεν παύει να είναι ένα ακριβούτσικο ψώνιο, που απευθύνεται μάλλον στους αποφασισμένους.)

Επιφυλάσσομαι να γράψω τις εντυπώσεις μου. Προς το παρόν αναφέρω με ιδιαίτερη χαρά ότι είδα στους συνεργάτες αρκετά ονόματα από το φόρουμ μας, πέρα από τον Σταύρο (που έχει, μαζί με τον Κ. Κοπανιτσάνο, τη γενική επιμέλεια) που είχε ήδη αναφερθεί. Πάντως, και μόνο από ένα ξεφύλλισμα και μια ματιά στα περιεχόμενα των δίσκων, φαίνεται ήδη ότι πρόκειται για πολύ πλούτο πληροφοριών που ήταν ή άγνωστες, ή δυσπρόσιτες, ή σίγουρα όχι συγκεντρωμένες σ’ ένα τόμο.

Εύχομαι να πάει καλά.

7

Συγχαρητήρια για την έκδοση.Επιφυλάσσομαι κι εγώ να γράψω τις εντυπώσεις μου αφού θα πέσω με τα μούτρα στην ανάγνωση και στην ακρόαση!Το αγόρασα σήμερα απο τον Ιανό Θεσσαλονίκης 54 ευρώ.

8

Προσπαθώ να δομήσω στο μυαλό μου μια βάση δεδομένων των κρητικών σκοπών, κυρίως του συρτού, με τα ονόματά τους. Μέχρι στιγμής, τα σιντί της έκδοσης μάλλον με μπερδεύουν παρά με βοηθάνε.

Για παράδειγμα, στο σιντί 5 (κισσαμίτικα), το #2 ονομάζεται Θερισσανός. Εγώ το ήξερα ως “Χαραυγή” ή “συρτό του Δροσερού”. Ψάχνω να βρω στο ΥΤ άλλες εκτελέσεις με τον τίτλο Θερισσανός, και βρίσκω όλο εκτελέσεις ενός άλλου σκοπού. Προχωρώ στο ίδιο σιντί και στο #22, με τίτλο Σεληνιώτικος, ακούω τον ίδιο σκοπό που στο #2 λεγόταν Θερισσανός.

Στο ίδιο σιντί, το #1 και το #14 είναι ο ίδιος σκοπός, με τον ίδιο βιολάτορα (Μαριάννο), αλλά το #1 λέγεται Λουσακιανός και το #14 Καστελλιανός. (Και το #9, με τίτλο “Κισσαμίτικος συρτός” έχει δύο σκοπούς εκ των οποίων ο πρώτος είναι, για τρίτη φορά, ο ίδιος όπως στα #1 και #14. Αλλά ας πούμε ότι “Κισσαμίτικος συρτός” δεν είναι ακριβώς τίτλος σκοπού, αλλά απλώς μια γενική περιγραφή.) Το #24 είναι ξανά ο ίδιος σκοπός, με άλλον βιολάτορα (Χάρχαλης τώρα) και, επιβεβαιώνοντας το #14, λέγεται και πάλι Καστελλιανός.

Ξέρω ότι υπάρχει ένα μεγάλο θέμα με συρτά που ξεκίνησαν από την Κίσσαμο και, φτάνοντας ανατολικά προς το Ρέθυμνο κλπ ηχογραφήθηκαν με άλλα ονόματα, και έμειναν παγκρητίως γνωστά με τα δεύτερα ονόματα αλλά εξακολουθούν να ονομάζονται με τα πρώτα από τους ακραιφνείς της κισσαμίτικης παράδοσης. Επίσης καταλαβαίνω ότι, στο πλαίσιο της συνήθειας να ονοματίζουν οι συνθέτες τους σκοπούς τους προς τιμή διάφορων χωριών, μπορεί το ίδιο όνομα χωριού να αντιστοιχεί σε περισσότερους σκοπούς.

Παρά ταύτα, εξακολουθώ να βρίσκω πολλά μπερδέματα στα σιντί της έκδοσης, οπότε θέλω να ρωτήσω τους συντελεστές:

Υπάρχει περίπτωση να έχουν γίνει μπερδέματα στην ίδια την έκδοση, δηλαδή π.χ. ο τίτλος και οι πληροφορίες του κομματιού 1 να αντιστοιχούν στην πραγματικότητα στο κομμάτι 2 (τυχαία νούμερα);

Στη σελ. 189 έχει φωτογραφία ενός συμβολαίου, όπου οι τρεις μουσικοί μιας ηχογράφησης δεσμεύονται έναντι της δισκογραφικής ότι δεν πρόκειται να ξαναηχογραφήσουν ποτέ τον ίδιο τίτλο [sic] για κανέναν εκτός από τη συγκεκριμένη δισκογραφική. Αυτό μου βάζει μιαν άλλη υποψία: παίζει άραγε το ενδεχόμενο οι μουσικοί να έδιναν επίτηδες άλλ’ αντ’ άλλων τίτλους για να ξεγελάσουν τις δισκογραφικές και να ξαναηχογραφήσουν τον ίδιο σκοπό; Σιγά μην ήξερε ο παραγωγός να αναγνωρίσει ότι η μελωδία (με λαϊκό ιδιωματικό παίξιμο που μόνο ένας εξοικειωμένος ακροατής καταλαβαίνει) είναι η ίδια με κάποιαν που έχει ξαναηχογραφηθεί…

9

Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο ούτε έχω ακούσει τα cd (με πρώτη ευκαιρία όμως θα το κάνω).

Όσον αφορά τα συρτά, εάν πάμε προς τα πίσω ιστορικά θα δούμε ότι τα συρτά ήταν μόνο στη περιοχή των Χανίων γνωστά (εξού και η ονομασία “Χανιώτης”). Η Κίσσαμος δε (περιοχή του νομού Χανίων) έχει παράδοση και ιδιαιτερότητα τόσο στους σκοπούς της όσο και στο χορό τους, γεγονός που καθιστά τα κισσαμίτικα συρτά “ειδική κατηγορία” τόσο παιχτικά όσο και χορευτικά.
Με τα χρόνια το συρτό επεκτάθηκε και πιο ανατολικά και έγινε πανκρήτιος χορός. Αυτό που λέει ο pepe για τις ονομασίες (σε σχέση με τα χωριά) ισχύει. Μπορείς να ακούσεις παρόμοιους σκοπούς, επειδή όμως παίχτηκαν οι παραλλαγές σε διαφορετικά μέρη (λόγω ότι ταξίδεψε μέσα στο χρόνο ο σκοπός) να πήραν διαφορετικά ονόματα από το τοπωνύμιο του εκάστοτε χωριού. Όπως επίσης ισχύει ότι ένας σκοπός μπορεί να “γεννήσει” πολλά τραγούδια, για αυτό και δεν υπάρχει μόνο ένας “χανιώτης”, μόνο ένας “μαλεβιζιώτης”, μόνο ένα “πεντοζάλι” κλπ.

10

Κατόπιν βοήθειας από ένα φίλο:

Λοιπόν, κακώς έγραψα ότι το ξέρω ως Χαραυγή. Η Χαραυγή μοιάζει, αλλά είναι άλλος σκοπός. Αυτό ήταν δικό μου λάθος. Ο σκοπός των #2 και #22 του 5ου δίσκου κυκλοφορεί σήμερα στην Κίσσαμο ως Σελινιώτικος.

Αυτό όμως δεν απαντά την απορία μου. Γιατί σε δύο τρακ ο ίδιος σκοπός ονομάζεται μια Σελινιώτικος και μια Θερισσανός, ιδίως αφού σήμερα Θερισσανό λένε άλλον σκοπό;

(+ πολλά ακόμη αντίστοιχα, αυτό ήταν απλώς ένα παράδειγμα)

Υ.Γ. Η κουβέντα που άνοιξα είναι δισκογραφικού ενδιαφέροντος. Αν ανοιχτούμε πιο πέρα, στη μουσική πραγματικότητα της Κρήτης, και αχανές είναι το θέμα και ακατάλληλος ο χώρος. Βασικά αυτό που ρωτώ είναι:
-αν υπάρχει ενδεχόμενο μπερδέματος μεταξύ τίτλων και ηχογραφήσεων στην έκδοση
-αν όχι, τότε μήπως υπάρχει ενδεχόμενο λαθών στους αρχικούς δίσκους των 78στρ.
-αν ούτε, τότε τι τρέχει;

11

Κανείς;

Εντόπισα κι ένα άλλο σημείο όπου το άκουσμα δε συμφωνεί με το διάβασμα:

Στον δίσκο 2, στα κομμάτια #19 (Σητειακές κονδυλιές) και #20 (Σούστα κρητική), λέει: «Γιώργος Διακάκης ή “Λευκάρης”, λύρα, Νίκος Περράκης, νταούλι» (και τραγούδι στο #19). Νταούλι όμως δεν ακούγεται πουθενά, αντίθετα ακούγεται κάποιο νυκτό έγχορδο, πιθανώς μαντόλα (ή λαούτο ή μαντιλίνο, δεν ορκίζομαι), και τα γερακοκούδουνα της λύρας.

Στις σελίδες 120-123 έχει ένα κείμενο για τον νταουλατζή Νίκο Περράκη, που είναι εξαιρετικά εμπεριστατωμένο και, σε όσα είμαι σε θέση να γνωρίζω, σωστότατο. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Νίκος Περράκης ήταν νταουλατζής (αναφέρονται άλλες ηχογραφήσεις του που τις ξέρω, και άλλωστε είναι γενικά γνωστός). Αλλά σ’ αυτά τα κομμάτια δεν έπαιξε νταούλι, ενώ κάποιος που έπαιξε άλλο όργανο, έγχορδο, έχει μείνει ανώνυμος. Άλωστε στη σελ. 122 έχει φτγρ από τις δύο ετικέτες του δίσκου, όπου γράφει μόνο τον λυρατζή, και στις κοντυλιές και τον Περράκη μόνο ως τραγουδιστή.

Από την άλλη, στην έκδοση εμφανίζονται και στοιχεία πέρα απ’ όσα αναγράφουν οι ετικέτες των δίσκων (ημερομηνίες κλπ.), προφανώς από αρχεία των εταιριών. Μήπως σε κανένα τέτοιο τεκμήριο αναφέρεται λανθασμένα ότι ο Περράκης έπαιξε νταούλι; (Δεν είναι πιθανό να το ονειρεύτηκαν οι συντάκτες, ιδίως για το δεύτερο κομμάτι όπου το όνομα του Περράκη δεν υπάρχει καν στην ετικέτα - στο πρώτο, ας πούμε ότι αφού τραγουδάει ένας γνωστός νταουλατζής/τραγουδιστής, μπορεί να γίνει και μια παραδρομή ότι έπαιξε και νταούλι.)

Μήπως, για παράδειγμα, οι συγκεκριμένοι δύο μουσικοί ηχογράφησαν όντως κομμάτια μ’ αυτούς τους τίτλους αλλά δεν είναι αυτά που περιελήφθησαν στην έκδοση;

[Να προσθέσω ότι με τα σημερινά δεδομένα ούτε αυτές τις κοντυλιές, του #19, θα τις έλεγε κανείς ακριβώς Στειακές, ούτε το οργανικό του #20 ακριβώς σούστα. Αλλά αυτό δε αποδεικνύει τίποτε, αφού πριν την ομογενοποίηση των τελευταίων δεκαετιών οι αντιστοιχίες σκοπών - χορών - τίτλων, και μάλιστα στα χωριά, μπορεί να ήταν πολύ διαφορετικές.]

12

Περικλή για το τελευταίο με τον Περράκη έχεις δίκιο είναι δικό μας λάθος δεν υπάρχει νταούλι μέσα και από την στιγμή που δεν τον γράφει η ετικέτα κακώς είναι τοποθετημένο εκεί.Συμπληρώσαμε κάποιες ελλείψεις των ετικετών όσο αφορά τους συντελεστές που παίζουν αλλά στο συγκεκριμένο είμαστε λάθος(ελπίζω να μην βρεθούν άλλα!)
Στα προηγούμενα που αναφέρεις δεν υπάρχουν λάθη, αυτά είναι τα κομμάτια ακριβώς και έτσι ακριβώς αναφέρονται, τώρα γιατί τα λένε μια έτσι και μιά αλλιώς αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, μόνο ένας παλιός βιολάτορας θα μας πεί η μπορείς να ρωτήσεις τον Μαρτσάκη που είναι γνώστης αν βρίσκεσαι στην Κρήτη θα σου πει. Δεν ειδικεύομαι προς θεού στα Κρητικά για να έχω άποψη αλλά φαντάζομαι οτί οι τίτλοι καμιά φορά ίσως είναι σχετικοί.Όπως θα είδες επίσης και οι ετικέτες στην Columbia England του Μαριάνου είχαν κάποια λάθη , νομίζω εκεί έχουμε γράψει ένα σαφές κείμενο, ας πούμε δεν έκδοσαν το Βασιλοπούλα εκάθητο , αλλά βάλαν την ετικέτα με αυτόν τον τίτλο ενώ παίζουν σύρτό.Ίσως λοιπόν και οι εταιρείες να μπερδεύτηκαν με τις μήτρες και τους τίτλους.

1 «Μου αρέσει»
13

Την Τρίτη 4/10/2016 στις 7:30 μμ θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση του βιβλίου «Μίλιε μου Κρήτη απʼ τα παλιά» στο POLIS art cafe στον αίθριο χώρο της οροφής της Στοάς του Βιβλίου.

Στην εκδήλωση οι παρευρισκόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν απευθείας από το γραμμόφωνο τον πρώτο δίσκο που ηχογραφήθηκε ποτέ με Κρητικό τραγούδι του 1907, να παρακολουθήσουν το χορευτικό συγκρότημα ‘‘Γρύπες’’ και εξαίρετους μουσικούς με τα συγκροτήματα των:

Γρηγόρη Αλυσσανδράκη (λύρα) και Γιώργου Αλεβίζου (λαούτο)
Μανώλη Λαγουδάκη (λύρα) και Αλέκου Αλεβυζάκη (λαούτο)
Κάρολου Κουκλάκη (μπουλγαρί) και Ειρήνης Δερέμπεη (νέι & τραγούδι).

καθώς και τους:

Γιάννη Ζαρία (βιολί), Γιάννη Νιάρχο (τραγούδι), Κλέαρχο Κορκόβελο (τσίμπαλο), Kωνσταντίνο Κοπανιτσάνο (κλαρίνο), Σταύρο Κουρούση (μαντολίνο & ταμπουρά)

Ομιλητές:

Μανώλης Βεληβασάκης (πρόεδρος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Κρητών)
Γιώργος Μαριδάκης (πρόεδρος της Παγκρήτιος ένωσης)
Γιώργος Βαβουλές
Γρηγόρης Αλυσσανδράκης
Σταύρος Κουρούσης
Κώνσταντίνος Κοπανιτσάνος

Ηχοληψία: mustAD

Επιμέλεια παρουσίασης: Orpheum Phonograph,
με την ευγενική υποστήριξη του Παγκοσμίου συμβουλίου Κρητών και της Παγκρήτιου ένωσης.

Όσοι επιθυμούν θα μπορούν να προμηθευτούν το βιβλίο στον χώρο της εκδήλωσης.

14

Σταύρο, ευχαριστώ για την απάντηση.

Δεν το είχα προσέξει. Έχει πολλή πληροφορία το ρημάδι το βιβλίο, τι να πρωτοπροσέξεις! :slight_smile:

Αν προγραμματίζετε και στο Ηράκλειο παρουσίαση, μην παραλείψετε να ενημερώσετε.

15

Εμ, το παραλείψατε! Τυχαία είδα σήμερα (Κυριακή) ότι έχει αύριο (Δευτέρα 13/3) στις 6:30 στον Ανδρόγεω παρουσίαση.

16

A-33
A-333072×2304 2.6 MB

2 «Μου αρέσει»
18

Γεια σας και καλησπερα και καλη χρονια!
Που μπορω να βρω αυτον τον δισκο γραμμοφωνου “Τραγουδι Κρητικον του γαμου” του Ιωαννη Καραβανακη απο το 1907; Η φωτογραφια που ειναι βγαλμενει;

Ιππαρχοι καπου να των βρω ; να των ακουσω ;
Ευχαριστω πολυ!

19

Για να τον ακούσετε μπορείτε εδώ (rebetiko.sealabs.net - Αρχική Συζητήσεων).

Θα έλεγα με πολύ ψάξιμο κάτι θα γίνει αλλά δύσκολα.

Μπορείτε να τη βρείτε σχετικά εύκολα. Υπάρχει και στο discogs.

1 «Μου αρέσει»