Παιδες σας χαιρετω
Προχτες πηρα ενα CD με τραγουδια του Τσιτσανη και επεσα στη λουμπα !!
Ειχε το “Αθηναιισσα” με τον Τσιτσανη και τον Στελλακη
Θετω λοιπον το ερωτημα. Ειναι η αυθεντικη πρωτη εκτελεση ή εχει δικιο ο Μανιατης που λεει οτι στο συγκεκριμενο τραγουδα ο Στρατος με τον Στελλακη ??
Χρήστο, μέχρι να βρεθεί ο δίσκος -αν υπάρχει!- με τους Στράτο - Στελλάκη, για να επιβεβαιωθεί ο Μανιάτης (που προσωπικά πολύ το αμφιβάλλω), δεχόμαστε πως η 1η εκτέλεση είναι αυτή που έχεις.
Ποιό είναι το CD που πήρες (τίτλος, εταιρία);
Σ.Π.
Αν δεν κανω λαθος ο τιτλος ειναι Αθηναιισσα και η εταιρεια πρεπει να ειναι Βαρδουλακης??
Επ’ευκαιριας να εμπιστευομαι ή οχι τα στοιχεια του Μανιατη ??
Δύσκολη η ερώτηση που βάζεις Χρήστο!
Τα στοιχεία κάποιου ερευνητή-μελετητή, ως γνωστόν, δεν μπορεί να είναι ούτε όλα σωστά, ούτε όλα λάθος. Εξαρτάται…
Σ.Π.
Και θετω λοιπον το ερωτημα στην ομηγυρη !! που να ψαξουν να βρουν στοιχεια δισκων οι ταπεινοι θνητοι αν δεν διαθετουν 78αρηδες δισκους ??
Υπαρχει βιβλιογραφια ? Ο Κουναδης στα 2 βιβλια του εχει στοιχεια ?
Για τίτλους και αριθμούς καταλόγου, και ο Μανιάτης και ο Κουνάδης σωστοί είναι - εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που μπορεσα να διασταυρώσω και οι οποίες μπορεί και να είναι τυπογραφικά λάθη. Ότι αφορά σε συντελεστές (τραγουδιστές, μουσικοί, διεύθ. ορχήστρας κλπ), ο Μανιάτης κάνει κάποια λάθη και ο Κουνάδης πολύ λιγότερα. Για αριθμούς μήτρας, άστο, δεν τους αναφέρουν, παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις ο Κουνάδης. Τέλος, για την χρονολόγηση των τραγουδιών, μην πιστεύεις τίποτα: δεν υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία χρονολόγησης παρά μόνο συγκριτικά. Δηλ. αν ξέρω (από μια καρτέλλα της HMV π.χ) πως το τάδε τραγούδι με αριθμό καταλόγου 2774 ηχογραφήθηκε στις 12/5/48 και εχω ένα άλλο με αριθμό 2835, υποθέτω ότι κι αυτό ηχογραφήθηκε το καλοκαίρι 48 γιατι 61 τίτλοι χονδρικά αντιστοιχούν σε 3-4 μήνες κυκλοφορίας. Βέβαια, κανονικά θα έπρεπε να ακολουθούνται στην χρονολόγηση οι αριθμοί μήτρας και όχι καταλόγου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα
Θα σας πω ένα ανέκδοτο σχετικό:
Χρόνια είχαμε διαφωνίες ως προς τη χρονολογία που ξανάνοιξαν τα στούντιο της Κολούμπια μετά την Κατοχή. ʼλλοι λέγαν το 45, άλλοι το 46, και άλλοι το 47. Κι αυτό γιατί, ενώ όλες οι πληροφορίες έλεγαν 47 με 48, εντούτοις είχαν κυκλοφορήσει αρκετοί δίσκοι, ακόμα και το 1945. Ανάμεσα ΄’ αυτούς, ο “Κουμπάρος ο ψαράς” του Μάρκου.
Ώσπου πήρα μιά συνέντευξη από τη Σοφία Καρίβαλη, κι αφού με βεβαίωσε πως με τον πόλεμο τα παράτησε, τη ρώτησα πως λοιπόν ηχογράφησε το “Ψαρά” το 45, μου είπε:
Αυτό γιά να θυμόμαστε πόσα μυστήρια κρύβει ακόμα το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι.
φιλε Χρηστο μια και το εφερε η κουβεντα ποια ειναι αυτα τα δυο βιβλια του Κουναδη?Και κατι αλλο τι εχετε να πειτε για τις εκπομπες του στην ΕΤ1 γυρο στο 1992 “εις αναμνησιν στιγμων ελκυστικων”.Εγω τις θεωρω μεγαλο σχολειο.Γεια σας και καλο υπολοιπο καλοκαιριου.
Ο τιτλος ειναι ΕΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΙΝ ΣΤΙΓΜΩΝ ΕΛΚΥΣΤΙΚΩΝ α’ και β’ τομος και η τιμη ειναι γυρω στα 40-45 Ευρω (τοσο τουλαχιστον εγραφε το site που τα ειδα, δεν τα εχω αγορασει ακομα …)
Επ’ευκαιριας με την ερωτηση του Θοδωρη …θυμαται κανενας - εκτος απο τον Φερρη!! - την εκπομπη ΕΛΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟΥ ΘΩΜΑ ? μηπως δεν ηταν και εκεινη …φροντιστηριο ? :)))
Κωστα η ΕΡΤ αυτες τις εκπομπες τις εχει αρχειο ??
Χαίρομαι γιά την ερώτηση.
Λοιπόν: Η ΕΡΤ… τις έχει σβύσει ή χάσει ΟΛΕΣ!
Κάποιοι μάλιστα πούλησαν τα κλοπιμαία στην Αμερική, όπου κυκλοφορεί σε κασέτα ένα συνοθύλευμα.
Αλλά… Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά! Βρήκα τα “μάστερς”, και θα τα κυκλοφορήσω σε DVD σε λίγους μήνες.
Μιάν ερώτηση μόνο: Σκέφτομαι να καταργήσω τον Τσιλιμίδη-αφηγητή, και να τον αντικαταστήσω με άλλου είδους λιγότερο εξεζητημένες αφηγήσεις. Κάνω καλά;
Φέρρη, δεν είναι το “εξεζητημένο” που ενοχλεί.
Είναι που λέει πολλές φιοριτούρες και κοσμητικά επίθετα και σου και μου και του…
Θα προτιμούσα αφήγηση που επικεντρώνεται στην ουσία (εγκυκλοπαιδική) και ας είναι και κάργα εξειδικευμένη.
Αλλά ασφαλώς είναι ζήτημα αισθητικής.
Φέρρη, δεν είναι το “εξεζητημένο” που ενοχλεί.
Είναι που λέει πολλές φιοριτούρες και κοσμητικά επίθετα και σου και μου και του…
Θα προτιμούσα αφήγηση που επικεντρώνεται στην ουσία (εγκυκλοπαιδική) και ας είναι και κάργα εξειδικευμένη.
Αλλά ασφαλώς είναι ζήτημα αισθητικής.
Χαίρομαι αφάνταστα που συμφωνούμε.
Έχω σκοπό να κάνω ακριβώς αυτό:
Αφήγηση εγκυκλοπαιδική, και κάργα εξηζητημένη.
Γιά το DVD δεν το κάνω μόνος μου.
Έχω παραγωγό (ευτυχώς).
Το κόστος είναι σχετικό με το τι θέλεις να κάνεις.
Π.χ., το “ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ SPECIAL EDITION”, στοίχισε ως τώρα… 12.000.000, κι ακόμα δεν τελειώσαμε.
Αν όμως ρωτάς μόνο γιά τη χάραξη, αυτή είναι πολύ φτηνή, και εξαρτάται πάντα από τον αριθμό των αντιτύπων. Αν π.χ. το CD, μαζί με το υλικό, στοιχίζει περίπου 200 δρχ. το κομμάτι, το DVD πρέπει νάναι γύρω στις 600.
Αν όμως μιλάμε γιά 1 μόνο αντίτυπο, τότε πρέπει να υπολογήσεις και το authoring, που είναι ακριβώ γιά απόσβεση… 1 αντιτύπου.
Αυτές τις μέρες πάντως μπαίνω σ’ ένα τέτοιο εργαστήριο, και μπορώ να μάθω λεπτομέρειες και ό,τι άλλο θέλετε.
Συμμετέχουν Τσιτσάνης, Καπλάνης, Καρίπης.
Ηχογραφήθηκε στις 25/6/1946 την ίδια μέρα με το “Βάρκα γιαλό”. Ο Μανιάτης δίνει σαν αριθμό μήτρας το CG-2166 αντί του σωστού CG-2167. Το ίδιο μεταφέρει και ο Ορδουλίδης που πήρε τα στοιχεία από τον Μανιάτη.
Από την βάση δεδομένων για τις ηχογραφήσεις του Β.Τσιτσάνη, του Ν.Ορδουλίδη.
Είναι η ηχογράφηση που προτιμήθηκε Νίκο. Λογικά χαλάσανε 2 κεριά και προτιμήθηκε η 1η εκτέλεση. Άλλες φορές (λίγες) υπάρχει το -2 που δηλώνει ότι προτιμήθηκε η 2η εκτέλεση και σε πολύ λίγες -3. Την παύλα (-) την βρίσκουμε στις ηχογραφήσεις της Columbia και HMV ενώ στις ΟΝΤΕΟΝ και Πάρλοφον δεν υπάρχουν παρά μόνο στο περιθώριο ανάμεσα στην ετικέτα και τα αυλάκια.
Στις αρχικές ηχογραφήσεις της ΟΝΤΕΟΝ (μέχρι το 1930 περίπου) υπάρχουν αριθμοί μόνο σε όσες ετικέτες προτιμήθηκε η 2η εγγραφή.
Ενδεικτικά ανεβάζω την “ΣΜΥΡΝΙΑ” του Τούντα που προτιμήθηκε η 2η ηχογράφηση. Μάλλον ο Μισσαηλίδης δεν το είπε όπως ήθελε ο Τούντας και τον έβαλε να το ξαναπεί.
http://rebetiko.sealabs.net/display.php?d=1&recid=11280
Η “ΑΘΗΝΑΙΪΣΣΑ” με τον Στελλάκη Περπινιάδη και τον Βασίλη Τσιτσάνη, ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε για την Ελληνική Columbia. Στην πορεία επανεκδόθηκε δύο ακόμη φορές.
Μία για την Αμερικάνικη
και μία για την Τουρκική Columbia.
