Έπειτα από μακροχρόνια έρευνα, η εταιρεία «Η Ιστορία Της Ελληνικής Μουσικής» (78 στροφές) παραδίδει την κατά το δυνατόν πληρέστερη δισκογραφία των σημαντικότερων λαϊκών κιθαριστών του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Η παρούσα έκδοση, επιμέλειας των ερευνητών και συλλεκτών της δισκογραφίας γραμμοφώνου Σταύρου Κουρούση και Κωνσταντίνου Κοπανιτσάνου, συνιστά ένα μοναδικό εγχείρημα όσον αφορά τη συμβολή της κιθάρας στην ελληνική δισκογραφία γραμμοφώνου κατά τα έτη 1905-1949. Ένα βιβλίο 144 σελίδων με βιογραφικά στοιχεία και φωτογραφικό υλικό των καλλιτεχνών συνοδευόμενο από έξι δίσκους ακτίνας με σπάνιες ηχογραφήσεις ψηφιοποιημένες σε εξαιρετική ηχητική κατάσταση. Συνοπτικά, ανάμεσα στις 114 ηχογραφήσεις που απαρτίζουν την έκδοση, περιλαμβάνονται 35 εγγραφές που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε δίσκους γραμμοφώνου. Οι τίτλοι αυτοί είτε είναι ανέκδοτοι, είτε αποτελούν δεύτερες εκδοχές ήδη κυκλοφορημένων τίτλων που σε αρκετές περιπτώσεις φέρουν σημαντικές διαφορές από αυτές που επιλέχτηκαν από τις δισκογραφικές εταιρείες. Ο ακροατής θα έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με το πλήρες έργο του Γιώργου Κατσαρού μεταξύ των ετών 1927-1936, το πλήρες έργο του Κώστα Μπέζου (ως Α. ή Κ. Κωστή), των Κώστα Δούσα και Ιερόθεου Σχίζα (ως σολίστες), τα οποία αποτελούν τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα σόλο κιθάρας στις 78 στροφές. Συμπεριλαμβάνονται επίσης, ηχογραφήσεις του Σπύρου Περιστέρη, του μοναδικού μουσικού που ηχογράφησε σόλο κιθάρα σε Ελλάδα και Αμερική, καθώς και των σπουδαίων Νίκου Γούναρη, Γιώργου και Χαράλαμπου Μαλλίδη, Νικόλαου Καρώνη, ενώ εμπεριέχεται και η πρώτη ηχογράφηση του κλασικού κιθαρίστα Χαράλαμπου Εκμεκτσόγλου από το 1932 σε συνοδεία του κορυφαίου δεξιοτέχνη της χαβάγιας Αρίσταρχου Δημητρίου. Τέλος, η έκδοση ολοκληρώνεται με εγγραφές που πραγματοποιήθηκαν σε Κωνσταντινούπολη και Αθήνα μεταξύ των ετών 1905-1929, οι οποίες αποτελούν δείγματα του τρόπου παιξίματος της «λαϊκής» κιθάρας των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα από μουσικούς όπως: Σωτήρης Χλιμίντζας, Ιωάννης Ντάβος, Κώστας Σκαρβέλης και Κώστας Καρίπης.
.
Το βιβλίο μπορείτε να το προμηθευτείτε στο βιβλιοπωλείο ‘‘Πολιτεία’’ , Ασκληπιού 1 Αθήνα, σύντομα και σε περισσότερα, καθώς και στο site της εταιρείας https://78strofes.gr. ή στο μειλ: info@78strofes.gr
Εχει ενα τραγουδι μεσα που λεγεται φινος ζειμπεκλης. Με το νωντα σγουρο. Αυτο ελεγαν οι μιλανοι οτι ειναι του παππου τους και οτι ο πατερας τους εβαλε τους υπολοιπους στιχους. Τι να εγινε παλι εδω;
Δεν ξέρω τι λέει μέσα. Γενικά όμως είμαι υπέρ του να αναπαράγνται πιστά οι πληροφορίες των ετικετών, όσα λάθη τυχαία ή σκόπιμα κι αν έχουν, για λόγους ευρετηριασμού (δηλαδή, αν ψάχνω το τραγούδι που έγραψε ο Χ, να το βρω έτσι: αν το αποδίδουν στον Ψ, πώς θα καταλάβω ότι είναι το ίδιο;).
Εννοείται ότι τα λάθη οφείλει να τα διορθώνει όποιος ξέρει να τα διορθώσει. Ή ακόμη και να θέτει ερωτηματικά όποιος δεν ξέρει την απάντηση αλλά υποψιάζεται κάτι. Αυτό όμως στον κατάλληλο χώρο, δηλαδή κάπου σ’ ένα σχόλιο.
Το συγκεκριμένο κείμενο, μετάφραση από τα αγγλικά περιγραφής ιταλού περιηγητή που πέρασε από τη Σμύρνη στα 1788 έχει και άλλα μεταφραστικά προβλήματα π.χ.
τόσο στην πόλη όσο και στη χώρα
που νομίζω παραπέμπει καθαρά στο αγγλικό town and country, όπου country είναι η ύπαιθρος, η εξοχή, όχι η χώρα.
Υπάρχουν κι άλλα λάθη, π.χ. ο «αστερίκος» στη λεζάντα της φωτογραφίας σελ. 29, «τα γνωστά χασιλήδικα τραγούδια» σελ. 68 κλπ.
Αλλά το να βρίσκουμε λάθη είναι εύκολο, η μαγκιά είναι να κυκλοφορούμε βιβλία και ηχογραφήσεις, οπότε ένα μπράβο και ευχαριστώ από εμένα στους συντελεστές της έκδοσης. Νομίζω είναι μια αξιόλογη προσπάθεια να συγκεντρωθούν διάφορα στοιχεία και ηχογραφήσεις, ελπίζω τα λάθη να διορθωθούν σε μελλοντικές επανεκδόσεις.
και αφου ειναι η ωρα των παραπόνων, να γραψω και 'γω τα δικα μου.
1.το εκρού χρωμα των σελίδων, μειώνει την αντίθεση και κανει το κείμενο δις-ανάγνωστο.
2.οι φωτογραφίες χρειάζονται επεξεργασία.(είναι θεοσκότεινες)
δεν προχώρησα σε ανάγνωση και ακρόαση των CDs. εχουμε χρόνο…
Εγω θέλω να πώ ευχαριστώ για τα ντοκουμέντα κι ολα αυτά που γράφονται στην εισαγωγή ,και για τις 35 περίπου ηχογραφήσεις που δεν τις ειχαμε ξανακούσει και ούτε που θα τις ακούγαμε ποτέ.
Τωρα γιατί μερικοί ψάχνουν με το μικροσκόπιο για λάθη ούτε το εχω ξαναζήσει αυτο μέσα στο φόρουμ ποτέ,ούτε και το καταλαβαίνω. Περνάς απο την Ιερά εξέταση Σταυρο,αλλά μην ξεχνάς οτι κατι τέτοιο ειναι και διαφήμιση τελικά.
Γιατί δεν το βλέπεις σαν βοήθεια Κώστα; Το καινούργιο μάτι ενός αναγνώστη βλέπει πράγματα που όποιος έχει ασχοληθεί με την έκδοση από την πρώτη σκέψη μέχρι την τελική διαμόρφωση συχνά έχει πάψει να τα διακρίνει (π.χ. αυτό με τα χρώματα που λέει ο Σπύρος: για τον Σταύρο δεν υπάρχει δυσανάγνωστο κείμενο, αφού βάζω στοίχημα ότι το ξέρει απέξω), και στη διόρθωση λαθών ποιο καινούργιο μάτι είναι πιο κατάλληλο από ενός λαθοθήρα; Δε θα χαθεί η αξία του έργου για ένα ακατανόητο «ωρανοθέτησεν», θα ανέβει όμως αν στην επόμενη έκδοση αντικατασταθεί από το σωστό.
Σ’ τα λέω αυτά από μια μικρή εμπειρία που έχω κι εγώ από εκδόσεις. Εκεί που κι ο πιο ψείρας δε βρίσκει τίποτε να προσάψει, ξέρουμε ότι έχουν δουλέψει από πίσω κάποιοι ακόμα πιο ψείρες.
Κατά τα άλλα βέβαια, ένας δημιουργός γι’ αυτά ζει και δουλεύει:
…και γι’ αυτά:
Εγώ προς το παρόν θα περιοριστώ σ’ ένα μπράβο για την ιδέα, τον κόπο της υλοποίησης, τις ανακαλύψεις / αποκαλύψεις και τη διάθεση προσφοράς, καθώς την ίδια την έκδοση δεν την έχω δει ακόμη.
Χθες πήρα το βιβλίο και το μόνο που έχω να πω, από το πρώτο πολύ γρήγορο ξεφύλλισμα που μπόρεσα να κάνω, είναι ένα Τεράστιο ΜΠΡΑΒΟ στον Σταύρο… για τους κόπους, την έρευνα και το πάθος του! Ευχαριστούμε!
Όταν θα μπει και σε αυτό το βιβλίο ένθετο με διορθώσεις (που οπωσδήποτε χρειάζεται), ας διορθωθεί και στη σελ. 99 (υποσημείωση), όπου αναφέρεται ο “Γιώργος” Φαλτάιτς ως υπεύθυνος διαλογής μουσικών τεμαχίων, ενώ το όνομα είναι Νίκος.
Όταν βγει η δεύτερη έκδοση, αξίζει να μπεί μια αναφορά για τον Χρήστο Στρουμπούλη. Υπάρχουν δυο ηχογραφήσεις τραγουδιών του στη συλλογή, «Η μία και η άλλη» με τον Κατσαρό και «Άφες να γίνω ευτυχής» με Βλαχόπουλο, συνοδεία κιθάρας Χλιμίντζας. Στον κατάλογο της δισκογραφικής που παρατίθεται, αναφέρεται και το «Για σένα», σύνθεση Στρουμπούλη, με Κριωνά και Καλαμπούση και Χλιμίντζα στην κιθάρα, «διδ. κ. Ν. Στρουμπούλη» (διδασκαλία μάλλον;), που το βρίσκουμε στη συλλογή Κουνάδη
Για το Στρουμπούλη θυμάμαι να είχε εκτενές άρθρο η Musipedia, αντιγραμμένο από το λεξικό Καλογερόπουλου.
, λέει :
