Φιλε νιαβεντ ξαναρωταω και αυτη την φορα η ερωτηση απευθηνεται σε εσενα αλλα και στους αλλους οργανοποιιους του φορουμ. Μπορει να φτιαχτει αξιολογο οργανο απο μουρια μιας και ανεφερες οτι το μπουζουκι μπορει να φτιαχτει απο ολα τα ξυλα.
Βεβαιως φιλε Χιτζαζ.Ολο το οργανο μπορει να γινει με μουρια.Μονο καπακι ελατο η κεδρο.Και ταστιερα μπορει να μπει μουρια και να μην παθει τιποτα ουτε σε 100 χρονια.Εχω φτιαξει αναλογο οργανο για φιλο μου στα πρωτα χρονια οταν ξεκινησα.το μονο που χρειαστηκε μετα απο 5 χρονια ηταν αλλαγη ταστα.τιποτα αλλο.
Γειά σου Παναγιώτη.Το χω δει και με τα μάτια μου.Το κέδρινο εννοώ το οποίο ήταν εκπληκτικό.
Έγραψα αρκετά μέχρι τώρα από αυτά που γνωρίζω (λίγα ή πολλά) και όπως ξαναείπα ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Ωστόσο, σε κάποιους οργανοποιούς κυρίως (και δεν εννοώ αποκλειστικά και μόνο μέλη του φόρουμ) μπορεί να γίνομαι ενοχλητικός, γιατί λειτουργούν με άλλες νοοτροπίες και εντελώς δικό τους τρόπο σκέψης, αλλά ίσως και να μην δίνουν καθόλου βάση στη διεθνή βιβλιογραφία της οργανοποιίας για το λόγο ότι ίσως να θεωρούν την κατασκευή των μπουζουκιών εντελώς άλλο πράγμα και δεν χρειάζεται να βασίζεται πουθενά. Προσπαθούν κυρίως να βγάλουν απλά έναν ήχο στο όργανο με οποιοδήποτε ξύλο,και αφου το στολίσουν, ίσως να τους είναι αρκετό.
Η σπουδαιότητα όμως της τέχνης αυτής είναι πιο βαθιά και όχι τόσο επιφανειακή. Και επειδή η τέχνη της οργανοποιίας είναι μια, και δεν πρέπει να ταυτίζεται με την κατασκευή κυρίως των μπουζουκιών στην Ελλάδα, θα πω κάτι και για το βιολί.
Γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν, αν στο όργανο αυτό ο κατασκευαστής λεπτύνει πολύ το καπάκι, θα δώσει αρχικά αρκετά πιο πλούσιο και εντυπωσιακό ήχο, αλλά δεν θα είναι σταθερό και δεμένο στην κατασκευή για να αντέξει χρόνια, όπως και ο ήχος του στο μέλλον αντί να φτιάχνει θα χαλάει. Δεν έχω όμως γνωρίσει κανέναν συνάδελφο βιολιστή, που να λέει για παράδειγμα: “θα παραγγείλω ένα όργανο που να μου αρέσει και ας με βγάλει μόνο για 10-20 χρόνια και μετά ας ξεψυχήσει”.
Από συναδέλφους όμως μουσικούς με μπουζούκι, το ακούω συχνά και από κοντά, “με έχει βγάλει 10 χρόνια και τώρα είμαι για άλλο” και είναι ευχαριστημένοι. Ίσως αυτό να αποτελεί και έναν από τους λόγους που τα βιολιά δεν χάνουν ποτέ την αξία τους.
Επίσης, το ότι λέω και πώς εκφράζομαι νομίζω ότι είμαι μέσα σε κόσμια πλαίσια αλλά ακόμη κι αν κάπου δεν είμαι, υπάρχουν οι συντονιστές του φόρουμ για να μου το επισημάνουν.
Όσον αφορά τις προσωπικές αντιπαραθέσεις, είμαι σε θέση να κρίνω, πότε πρέπει να απαντήσω, και με ποιον να κάνω διάλογο.
Αν και δεν έχω παρακολουθήσει απ΄την αρχή τη συζήτηση έχω την άποψη ότι οργανοποιία δεν είναι μόνο η κατασκευή μπουζουκιών.Απ΄την άλλη όμως δεν πρέπει να απαξιώνονται -γενικά μιλώ-ανθρωποι που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτή την κατασκευή,με πάθος και μεράκι.Δεν είναι και ότι πιο έυκολο να γίνει ένα καλό μπουζούκι-όπως δεν είναι ευκολο να γίνει μια καλή κιθάρα ή ένα καλό βιολί.Υπάρχουν κατασκευαστες μπουζουκιών με βαθιά γνωση υλικών και γενικά με αντιληψη σχετικά με την κατασκευή.
Δυστυχως η ευτυχως η ελληνικη οργανοποιοια ταυτιζεται με την κατασκευη της οικογενειας των μπουζουκοιδων.Υπαρχουν βεβαια και κορυφαιοι κατασκευαστες αλλων οργανων αλλα ειναι συγκριτικα λιγοτεροι.Αλλωστε το μπουζουκι ειναι το καθεαυτου λαικο οργανο που στολισε με τον ηχο του εδω και 80-90 χρονια την ελληνικη μουσικη.
Για να φτασει λοιπον στην σημερινη του μορφη το οργανο αυτο δεν στηριχθηκε ουτε στην βιβλιογραφια ουτε στις θεωριες καποιων ανιδεων θεωρητικων βιβλιογραφων.Στηριχθηκε σε ολους τους οργανοποιους οι οποιοι εβαλαν απο ενα λιθαρακι ο καθενας με τον τροπο τους.Εξελιχθηκε δηλ στην πραξη και οχι στην θεωρια.
Ολοι αυτοι πο εχουν γραψει χιλιαδες βιβλια εχουν να πουν απο μια θεωρια που τις περισσοτερες φορες αναιρειται στην πραξη.
Αν θεωρεις φιλε αταστε οτι στην τεχνη της οργανοποιοιας υπαρχουν μετρα και σταθμα τοτε λυπαμαι αλλα δεν εχεις καταλαβει για τι πραγμα μιλαμε.η τεχνη της οργανοποιοιας θελει ελευθερο πνευμα και ανοιχτο μυαλο.Μονο ετσι αλλωστε θα μπορουσαν να εξελιχθει μεσα στους αιωνες.
Ολοι αυτοι οι ογκολιθοι της κατασκευης του βιολιου σιγουρα δοκιμασαν τα παντα πριν καταληξουν σε συγκεκριμενη τεχνικη και ξυλα.
Με ολα τα λεγομενα σου μεχρι τωρα θα επρεπε δηλ ολοι εμεις που ασχολουμαστε με την κατασκευη του μπουζουκιου να μην ψαχνουμε πλεον αλλα να πεσουμε σε ληθαργο και να ειμαστε ευχαριστημενοι απο αυτο που ηδη υπαρχει.αφου οπως λες υπαρχει και η βιβλιογραφια που μας τα λεει ολα.
η τεχνη λοιπον της οργανοποιοιας ειναι κομματι της κοινωνιας και του πολιτισμου μας και εξελισεται παραλληλα.Μεγαλο παραδειγμα ειναι τα ηλεκτρικα βιολια,ουτια μπουζουκια κτλ.
οπως ειπωθηκε και πριν ο καθε οργανοποιος οποιουδηποτε μουσικου οργανου εχει την δικη του φιλοσοφια.την φιλοσοφια αυτην την μεταφερει και στα οργανα που κατασκευαζει.ο χρονος λοιπον ειναι αυτος που θα δειξει ποιος εχει την πιο σωστη.
Οι αποψεις σου φιλε αταστε ειναι ακραιες.με τον τροπο που τις εχεις διατυπωσει υπαρχει μια διαχυτη απαξιωση των οργανοποιων της ελλαδασ ειδικα αυτους που ασχολουνται με το μπουζουκι.
Προσωπικα δεν ειμαι καλος στα θεωρητικα.Στην πραξη ομως ειμαι καλα διαβασμενος.Επειδη λοιπον εχω δοκιμασει ολα σχεδον τα ξυλα που κυκλοφορουν και τα γνωριζουμε ξαναλεω οτι ειναι ολα καλα εαν χρησιμοποιηθουν σωστα και οπως πρεπει.
Φιλε αταστε την φαπα που σου ετοιμαζω με το μπουζουκι απο λευκα δεν την γλυτωνεις.Ηδη ξεκινησα το σκαφος και θα προσπαθησω να το τελειωσω το συντομοτερο.
αναλογο μπουζουκι τετραχορδο ολο απο κεδρο παρουσιαστηκε και στο συνεδριο στην Σπαρτη.Τεκμηριωμενα πραγματα δηλαδη.οχι θεωριες και αερολογιες που στηριζονται πανω στην βιβλιογραφια.Βασισμενο καθαρα πανω στην λογικη της καλης κατασκευης.Τιποτα αλλο.
Δεν περιμενω να συμφωνησεις εσυ η οποιοσδηποτε αλλος μαζι μου.αυτο που ζηταω προσωπικα ειναι να υπαρχει ανοιχτο μυαλο.οι μυθοι αλλωστε υπαρχουν και καταριπτονται.
φιλε νιαβεντ γραψε λαθος συκια ηθελα να γραψω. Και επαναλαμβανω την ερωτηση ,μπορει η συκια να χρησιμευσει στην κατασκευη μποζουκιου;
Τι να πω με αυτά που βλέπω, ακόμη μια φορά λυπάμαι με τέτοιου είδους απόψεις ακόμη και στη σημερινή εποχή.
Τι να πεις όταν κάποιος ή κάποιοι αποκαλούν τη διεθνή βιβλιογραφία της οργανοποιίας μύθο που την έγραψαν ανίδεοι και θεωρούν τον εαυτό τους ίσως και πρακτικό επιστήμονα.
Ελπίζω όμως να είναι ο μοναδικός ή κάποιος από τις σπάνιες εξαιρέσεις, γιατί αλλιώς καήκαμε. Αλλά στην Ελλάδα ζούμε ότι θέλουμε ακούμε!!!
Αν ήταν έτσι τα πράγματα όλοι οι μαραγκοί μέχρι και οι ξυλούργοι θα γίνονταν οργανοποιοί. Ευτυχώς βέβαια υπάρχουν και κάποια μονοπρόσωπα εργαστήρια όπως ξαναείπα, που εργάζονται με αρχές και ήθος, και που από τα όργανά τους και τα λεγόμενά τους φαίνεται ότι ψάχνονται και θεωρητικά. Κάνουν έρευνες, μελέτες και δεν εφησυχάζουν.
Πάντως απορώ, πώς “εγώ ο παντελώς άσχετος και στα μαύρα σκοτάδια που είμαι” στο θέμα της οργανοποιίας όπως με χαρακτηρίζει ο κ. Niavent, να γίνομαι η αφορμή να κατασκευάσει όργανο τρίχορδο από λεύκα και όταν το τελειώσει θα μου ρίξει και “φάπα” που δεν θα την γλιτώσω όπως λέει.
Καλή επιτυχία!!!
Δεν έχω ιδέα από οργανοποιία και γι΄αυτό δεν παίρνω θέση. Εάν κατάλαβα καλά όμως τα λεγόμενα του Νιαβέντ, νομίζω ότι θέλει να πει ότι σημασία δεν έχουν τόσο τα ξύλα που θα χρησιμοποιηθούν αλλά η γνώση της τέχνης. Και ίσως, λέω ίσως, μέσω της υπερβολής ήθελε να δώσει έμφαση σε αυτή την άποψη.
Εάν σε ερμηνεύω λάθος φίλε Νιαβέντ, διόρθωσέ με και ας μην λάβετε υπόψιν το μήνυμα αυτό.
υ.γ. Για σκέψου μπαγλαμά από …φοίνικα!!! χε!χε!
Αν η οργανοποιία ήταν κάτι που μπορούσε να το μάθει κάποιος από τα βιβλία τότε θα ήταν εύκολο να γίνουν πολλοί οι οργανοποιοί.
Η βιβλιογραφία είναι καλή σαν οδηγός για κάποιον που ξεκινά να μάθει ή για κάποιον που ψάχνεται παραπάνω, αλλά η διαφορά της θεωρίας από την πράξη πολλές φορές είναι μεγάλη. Όταν μάλιστα μιλάμε για ελληνικά λαϊκά όργανα που δεν είναι τυποποιημένα ως προς τα χαρακτηριστικά τους η τέχνη, το μεράκι και η τρέλα του κάθε οργανοποιού είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες.
Ήθος και αρχές μπορούν να έχουν και πολυπρόσωπα εργαστήρια οργανοποιίας. Σημασία δεν έχει αν κατασκευάζουν όργανα που κοστίζουν σχετικά λίγο, αλλά αν οι κατασκευές τους είναι τίμιες και δεν κοροϊδεύουν τον υποψήφιο αγοραστή.
Φίλε “άταστε”, κρίνοντας έναν οργανοποιό, το καθοριστικό σε μένα , είναι ο ήχος και η ευκολόχρηστη ταστιέρα.
Το ζήτημα της αντοχής στο χρόνο, αφορά μυστικά κατασκευής που εκ των πραγμάτων είναι δύσκολο να κατέχω.
Ακούγοντας πάντως οργανοποιούς που χρόνια επισκέπτομαι, η επιτυχία ενός οργάνου έγκειται στη συνύπαρξη των δύο “αντιθέτων”!
Από τη μιά να “σκάει” το όργανο και να έχει ηχητική ποιότητα και από την άλλη να διαθέτει την απαραίτητη ενίσχυση ώστε ν’ αντέχει στο χρόνο.
Εμείς οι μπουζουξήδες συνήθως, πάσχοντας από κατασκευαστική ημιμάθεια, πολλές φορές μπαίνουμε σε ξένα χωράφια και πρήζουμε τους οργανοποιούς.
Ο καλύτερος τρόπος να ελέγξω ένα οργονοποιό είναι να παίξω μια σειρά από όργανα που κατά καιρούς φτιάχνει και έπειτα να ρωτήσω --στο ζήτημα της αντοχής–
φίλους ή γνωστούς που τυχαίνει να έχουν επί σειρά ετών μπουζούκι απ’ τον συγκεκριμένο κατασκευαστή.
Το προτιμώ πολύ περισσότερο απ’ το να είμαι ενοχλητικός ημιμαθής…
Όσο δύσκολο είναι να ελέγχουμε τον ηλεκτρονικό που μας επισκευάζει την τηλεόραση και τον γιατρό που μας κουράρει, άλλο τόσο δύσκολο είναι να ελέγχουμε
πράγματα που εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να κατέχουμε! Και μάλιστα σ’ ένα τομέα που το κατασκευαστικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να το προβλέψει απόλυτα ούτε ο ίδιος ο κατασκευαστής…
Τα έγραψε πολύ σωστά ο Αλκιβιάδης. Ενα καλό όργανο πρέπει να έχει ήχο, να είναι εύχρηστο, να αντέχει στο χρόνο και όσο περνάει ο καιρός να γίνεται καλύτερο. Πέραν του ήχου, που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένα καλός, η αντοχή είναι σημαντικό ζητούμενο κατά τη γνώμη μου. Κανένας μουσικός δεν θα ήθελε να χάσει ένα καλό όργανό του, που είναι και συναισθηματικά δεμένος μαζί του. Λάθη βέβαια στην κατασκευή μπορεί να γίνουν κι από καταξιωμένους κατασκευαστές, όμως θα είναι η εξαίρεση του κανόνα. Ολοι οι οργανοποιοί θα πρέπει να έχουν ως ζητούμενο τον αρμονικό συνδιασμό όλων των προδιαγραφών που έχουν αναφερθεί στη συζήτηση. Οσοι το πετυχαίνουν καταξιώνονται και δίκαια χαίρουν της εκτίμησης των μουσικών.
Niavent σέβομαι τη δουλειά σου, όμως ενώ κρίνεις τις απόψεις του αταστου ως ακραίες, εσύ πας στο άλλο άκρο προσπαθώντας να μας πείσεις ότι όλα τα ξύλα είναι κατάλληλα. Ξεκίνησες μάλιστα την κατασκευή μπουζουκιού με σκάφος, μάνικο, καράολο από λεύκα για να αποδείξεις ότι έχεις δίκιο, καθώς ως γνωστόν η λεύκα είναι μαλακό ξύλο. Εγώ πιστεύω πως αν το μάνικο γίνει από σκέτη λεύκα, σε πολύ μικρό διάστημα απ' όταν μπουν οι χορδές θα γυρίσει σαν μαγκούρα. Επίσης απορώ πως θα σκληρύνει τουλάχιστον στο σκάφος, ώστε να μην γίνονται εύκολα νυχιές και βαθουλώματα, τι είδος βερνίκι θα το καταφέρει αυτό και σε ποιες ποσότητες.
Πιστεύω ότι όλα τα ξύλα δεν είναι ίδια μεταξύ τους και δεν κάνουν όλα για όλες τις δουλειές. Γιατί με τη λογική ότι όλα κάνουν θα μπορούσαμε κάλιστα να κατασκευάσουμε ένα μπουζούκι εξ' ολοκλήρου μεταλικό πλην του καπακιού που θα ήταν έλατο και θα ξενοιάζαμε.
Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που γράφουν βιβλία και μεταδίδουν γνώσεις, σκέψεις, εμπειρίες, μελέτες κ.λ.π., γιατί αν δεν υπήρχαν κι αυτοί ο καθένας θα ζούσε στον κόσμο του και στην άγνοιά του.Φιλε Δημητρη Ν.επιασες ακριβως το νοημα αυτων που λεω.απλως στα γραπτα δεν ειμαι τοσο καλος.Εαν λοιπον κατεχεις καλη τεχνικη στην κατασκευη τοτε ολα τα ξυλα μπορουν αναλογα πως θα χρησιμοποιηθουν να κανουν θαυματα.
Φιλε Πενια εχεις δικιο για την λευκα οτι ειναι μαλακο ξυλο.εδω δεν εξεταζουμε εαν ενα ξυλο αντεξει στα χτυπηματα αλλα ποσο μπορει να χρησιμοποιηθει στην κατασκευη.Σιγουρα θελει παραπανω προσοχη απο τα αλλα ξυλα οπως καρυδια σφαινδαμι κτλπ.αν ομως το δεσεις καλα και δωσεις τις κλισεις που πρεπει τοτε με αναλογη προσοχη θα εχεις ενα οργανο για πολλα χρονια.
Τωρα για το μανικο που λες αφου βαζω βεργα δεν φοβαμαι τιποτα.οσο μαλακο ξυλο και να ειναι το κραταει η βεργα και εκτος που δεν θα σκευρωσει μπορεις να ρυθμισεις και το υψος των χορδων αναλογα την υγρασια που υπρχει στην ατμοσφαιρα.με αυτην την λογικη μπορω να δωσω ανοιχτα και ξαστερα εγγυηση εφ ορου ζωης.
Η συκια λοιπον οπως ανεφερε ο φιλος πιο πανω ειναι πολυ μαλακο ξυλο και μαστιχωτο.Οτι χειροτερο δηλ.Μπορει ομως αμα το παντρεψεις με αλλα ξυλα να κανει την δουλεια του μια χαρα.
Οπως ξαναειπα το μονο που χρειαζεται ειναι ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΥΑΛΟ.και παντα να αποδικνυονται ολα στη πραξη και οχι στην θεωρια.
Θυμάμαι καλά, ακούγοντας κορυφαίους οργανοποιούς μπουζουκιών της Αθήνας, (τους οποίους φυσικά δεν κατονομάζω) ότι δεν καταδέχονται να βάλουν βέργα στο μάνικο. Το θεωρούν κατασκευαστική προχειρότητα. Απλά αναφέρω τι ακούνε τ’ αφτιά μου στα οργανοποιεία που συχνώτατα επισκέπτομαι. Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, άλλωστε δήλωσα και πιο πριν ότι στα θέματα της κατασκευής οργάνων δεν μπορώ να έχω ειδική άποψη…
Σε ό,τι αφορά το ανοιχτό μυαλό και τους κατασκευαστικούς πειραματισμούς, δεν έχω καμμία αντίρηση. Αλλιώς θα υπήρχε στασιμότητα αντί εξέλιξης…
Όμως φίλε “niavent” για ν’ αγοράσω ένα μπουζούκι με ξύλα από συκιά και λεύκη θα πρέπει να σιγουρευτώ πρώτα στο θέμα της μακροβιότητας καθότι τα λεφτά της αγοράς ενός μπουζουκιού δεν είναι ποτέ λίγα!
Το μόνο λοιπόν που μπορεί να με πείσει είναι ο χρόνος. Αν δω ένα τέτοιο μπουζούκι (στη πενταετία τουλάχιστον) να είναι γερό και νάχει τον ήχο που θέλω, πολύ ευχαρίστως να το αγοράσω, γιατί όχι;;
Οι πειραματισμοί είναι δεκτοί και αναγκαίοι, όμως για να γίνουν αποδεκτοί στην αγορά, χρειάζονται την αναγκαία χρονική υπομονή…
υγ. Διέκρινα ένα επιθετικό και άδικο κατά τη γνώμη μου ύφος γραφής προς τον φίλο “άταστο” ο οποίος σύμφωνα με τα γραφόμενά του πουθενά δεν παρεκτράπηκε!
ούτε τα προβλήματα της τρόικας να κουβεντιάζαμε!!
Σε όλη αυτή την κουβέντα ίσως ξεχνάμε να αναφέρουμε οτι η μακροβιότητα του οργάνου εξαρτάται εξίσου απο τον οργανοποιό αλλα και τον χρήστη του οργάνου.Ακόμα και ποιό εύθραυστα όργανα μπορούν να επιβιώσουν στα κατάλληλα χέρια…Είναι συμαντικό πιστεύω να το αναφέρουμε.
Αυτό βέβαια δημιουργεί ένα άλλο ερώτημα: Θα πρέπει τα όργανα να “ξεκουράζονται” ;
Πειραματα με τα Ξυλα εχω αρχισει να κανω εδω και δεκα χρονια απο τοτε που ημουν ερασιτεχνης ακομα.η λογικη μου απο τοτε ηταν να κανω πολλα οργανα για να μαθω οσο γινεται καλυτερα την κατασκευη μιας και δεν πηγα κοντα σε μαστορα να μου δειξει.τα περισσοτερα απο αυτα τα εκανα δωρο σε φιλους η τα πουλησα πολυ φτηνα.αλλωστε σαν ερασιτεχνης δεν εχεις απαιτηση να βγαλεις πολλα φραγκα επειδη δεν μπορεις να ξερεις το μελλον των οργανων που κατασκευασες.αν ειναι να κλαψει για τα λεφτα του ο πελατης να ειναι τουλαχιστον λιγα.
Τα μπουζουκια απο λευκα κλεινουν ηδη πεντε χρονια ζωης και μεχρι τωρα κανενα προβλημα.καποια απο αυτα τα εχουν επαγγελματιες οι οποιοι τα πηραν περισσοτερο λογω βαρους.Οι κατασκευες αυτες ειναι πραγματικα παναλαφρες.
Για την βεργα εχουν ειπωθει πολλα.Ημουν απο αυτους που την πολεμησα παρα πολλυ στην αρχη της επαγγελματικης μου καριερας.Οταν ομως αρχισαν τα προβληματα με τα μανικα (μπρος πισω με τις υγρασιες,σκευρωματα κτλπ)ειπα να δοκιμασω.Οι αποτυχιες μεχρι να βρω την ακρη ηταν ουκ ολιγες.
σεβομαι την αποψη καθε συναδελφου οργανοποιου ειδικα για την βεργα.αν ομως μπορουσαν να βρουν την ακρη πιστευω οτι πολλοι απο αυτους θα την χρησιμοποιουσαν ηδη.ειναι δυσκολη η λογικη και η σωστη τοποθετηση της.οταν ομως βρεις την λυση τοτε μονο θετικα στοιχεια εχει.
Η επιβαρυνση στο βαρος ειναι 60 γραμ.δεν εχει καμμια επιπτωση στον ηχο γιατι ειναι αλουμινιου και κραταει το μανικι σταθερο με δυνατοτητα να κανεις μικρορυθμισεις στο υψος των χορδων.Οταν λοιπον κατασκευαζεις 25 οργανα τον μηνα το μονο που δεν θελεις ειναι να εχεις καθε λιγο τους πελατες στο εργαστηριο για ρυθμιση του μανικα.ουτε τηλ για το ποσους καπλαμαδες θα πρεπει να βαλουν για να παιξει το οργανο.Μεγαλο κερδος και για τον οργανοποιο κια για τον πελατη.Ειδικα για τον πελατη που δεν χρειαζεται να πηγαινοερχεται καθε λιγο με το μπουζουκι στον μαστορα.
Αλλωστε οπως ξαναειπωθηκε ο χρονος θα δειξει.
Φιλε αλκ η τοποθετηση σου λεει πολλα.το πιο καλοφτιαγμενο οργανο με τα καλυτερα ξυλα μπορει να καταστραφει στα χερια ενος παιχτη που δεν το πρεσεχει.δυστυχως το βλεπουμε ολοι οι οργανοποιοι καθε μερα.
οσο για το θεμα της ξεκουρασης εχω να πω οτι αυτο πρεπει να γινεται κατα την αποψη μου μονο οταν το οργανο θα κανει αρκετο διαστημα να χρησιμοποιηθει.Σε αλλη περιπτωση θα ηταν καλο να ειναι παντα κουρδισμενο για να παλλεται.και παντα να βρισκεται σε συνθηκες που να μπορει να αναπνεει.Μην τα κλεινεται στις θηκες και δεν μπορουν να αναπνεουν.
1 «Μου αρέσει»
Πριν από λίγο καιρό, κι εγώ ο ίδιος ήμουν αρνητικός στην σκέψη της βέργας. Κι εγώ πίστευα πως είναι σαν προχειρότητα να τοποθετήσεις βέργα στο μανίκι.Κι εκεί πίστευα ότι ξεχωρίζουν οι μάστορες. Τώρα όμως πιστεύω πως αφού μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την τεχνολογία των υλικών και την τεχνολογία των εργαλείων μπορούμε να δημιουργήσουμε όργανα με τεράστια πλεονεκτήματα σε σχέση με το παρελθόν. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα όργανα πλέον δεν φτιάχνονται με τα ίδια μηχανήματα που υπήρχαν την δεκαετία του 20’.Και εννοείτε πως πρέπει οι οργανοποιοί να ψάχνουν νέα υλικά και συνδυασμούς έτσι ώστε να καταφέρουν να φτιάξουν το “τέλειο” όργανο. Απλώς τα όργανα δεν πρέπει να ξεφεύγουν από το παραδοσιακό τους style.
Φίλοι Πενιά και Αλκιβιάδη,
Συμφωνώ και εκτιμώ τα λεγόμενά σας, γι’ αυτό θέλω να συμπληρώσω κάτι ακόμα, όπως εγώ τα γνωρίζω.
Αν και το καπάκι με το πάχος και τη διάταξη των καμαριών του, αλλά και το μέγεθος και το σημείο της τρύπας σε αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο στην φωνή αλλά και στην καταπόνηση του οργάνου από τις τάσεις, γενικά όμως το όργανο δουλεύει σαν σύνολο και στον ήχο, όπως: καπάκι, σκάφος, μάνικος, αλλά ακόμα και από τα εξαρτήματα που έχει πάνω του, π.χ. καβαλάρης.
Τώρα όσον αφορά τα ξύλα, πέρα από το καπάκι που μπαίνει κατά πλειοψηφία από έλατο και σε λιγότερες περιπτώσεις από κέδρο, τα καλύτερα ξύλα για σκάφος (κατά την άποψή μου όχι τόσο τα ελληνικά) είναι αυτά που χρησιμοποιούνται συνήθως και στα άλλα κλασικά όργανα, όπως π.χ. κιθάρες και βιολιά - κάτι παραπάνω θα ξέρουν αυτοί -, παλίσσανδρος, κελεμπέκι, τριανταφυλλιά κ.α., ανάλογα και με το χρώμα προτίμησης αφού οι αποχρώσεις διαφέρουν. Πάντως στα ακριβά μοντέλα της κλασικής κιθάρας βάζουν βραζιλιάνικο παλίσσανδρο.
Βέβαια όταν μιλάμε γι’ ακριβές κατασκευές, (με μεγαλύτερο κόστος που κι εκεί ανάλογα με την ποιότητα και την παλαιότητα του ξύλου οι τιμές αλλάζουν). Για ένα τέτοιο όργανο υψηλού επιπέδου δεν θα συνιστούσα χαραγμένα σκάφη, πλαστικά, ασετόπαστες και βέργα στο μάνικο για πολλούς και διάφορους λόγους, ενώ τα βερνίκια να είναι φυσικά και οι κόλες ζωικές. Και όπως είπε ο φίλος μας ο Αλκιβιάδης και συμφωνώ: “κανένας σοβαρός κατασκευαστής δεν θα έβαζε βέργα σε ένα ακριβό όργανο”.
Επίσης, αν γίνει κατά παραγγελία το όργανο, θα συνιστούσα στον πελάτη - αγοραστή πριν χαρτωθεί το σκάφος (αν το θέλει χαρτωμένο) να το ελέγξει εσωτερικά γιατί κάτω από το χρυσόχαρτο μπορεί να κρύβει μεγάλη τσαπατσοδουλειά, όπως: κακές εφαρμογές, δούγιες με άνισο πάχος, στόκους και άλλες ατέλειες, αλλά αν είναι καλοδουλεμένο το σκάφος εσωτερικά, για μένα δεν χρείαζεται ούτε χρυσόχαρτο. Θα είναι και μια εμφανής ένδειξη ότι το όργανο είναι προσεγμένο για όποιον το κοιτάζει και θα το εκτιμάει. Παρ’ όλα αυτα για να βγει ένα καλό αποτέλεσμα χρειάζεται κι επιδέξιοι μαστόροι με γνώση.
Βέβαια όπως ξαναείπα, υπάρχουν και οι βιοτεχνίες παραγωγής (μικρότερες ή μεγαλύτερες) με όργανα από πολύ φθηνά υλικά και που οι τιμές τους γι’ αυτά τα δεδομένα είναι πολύ καλές. Τα όργανα αυτά εξυπηρετούν κυρίως κάποιες ανάγκες, όπως: μαθητών ωδείων, μουσικών σχολείων αλλά και για οποιονδήποτε θέλει ένα φθηνό όργανο για διάφορους λόγους.
Σε αυτά τα όργανα για μένα όλα συγχωρούνται, γιατί μιλάμε για άλλο επίπεδο ποιότητας και δουλειάς, και δεν μπορεί να γίνει καμιά σύγκριση με τα προηγούμενα.
Να είστε καλά!!!
Ως ψιλοασχετος με την οργανοποιια και μιας και το έφερε η κουβέντα, να κάνω μια αφελή ίσως ερώτηση;
Η βέργα ξέρουμε ότι στα θετικά της έχει το ότι συγκρατεί το μάνικο και αυτό δε σκεβρώνει, λύνει ένα σοβαρό πρόβλημα δηλαδή.
Στα αρνητικά της, δηλαδή στους λόγους που δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται κατά την άποψη κάποιων, ποιο επιχείρημα υπάρχει; Τι “κακό” προκαλεί δηλαδή και πρέπει να αποφεύγεται;
Δε ρωτάω “προβοκατόρικα”, πραγματικά δε γνωρίζω! :112:
Yπαρχει η αποψη οτι η βεργα προσθετει βαρος στο μανικι.
Αυτο ομως παυει να ισχυει γιατι στα μπουζουκια χωρις βεργα το μανικι γινεται απο πολλα κομματια
και βαζοντας στο κεντρο σκληρα ξυλα σιγουρα προστιθεται βαρος.
Με την βεργα απο οτι ξερω βαζεις μονο ελαφρυ ξυλο οπως φλαμουρι και ετσι γλυτωνεις βαρος!
Επισης υπαρχει η αποψη οτι αφου αφαιρειται ξυλο για να μπει η βεργα κατα καποιο τροπο επηρεαζεται ο ηχος!
Σιγουρα οι περισσοτεροι στο παρελθον ειμαστε αρνητικοι στην τοποθετηση βεργας.
Απο πολυ παλια ειχα δει καποια μπουζουκια του Ματσικα με βεργα τα οποια ηταν πολυ καλα!
Και αυτη η βεργα ομως σιγουρα θελει να πειραματιστεις πολυ για να πετυχεις ενα καλο αποτελεσμα!