Η οργανοποιία στην Ελλάδα και όχι μόνο

Οργανοποιία
21

Φίλε άταστος
Πάντα απολαμβάνω να διαβάζω τα κείμενά σου. Εχω όμως κάποιες διαφωνίες:
και τα βιολιά έχουν την διακόσμησή τους, (κοχλίας, φιλέτα) και τα δοξάρια ακόμα περισσότερο.
Ας μην ξεχνάμε τις υπέροχες αγιογραφίες στα όργανα του Andrea Amati(υποψιάζομαι οτι πληρώθηκε για αυτές αλλα δεν είμαι σίγουρος)όπως η περίφημη βιόλα της Σταύρωσης. Τα περισσότερα γαλλικά δοξάρια είναι καλλυμένα με χρυσό, ασήμι, ελεφαντόδοντο, ταρταρούγα και δέρμα φάλαινας. Δεν νομίζω οτι ο Pecatte η ο Sartory έβαζαν μεταξένιο τύλιγμα στην βάση για να παραμυθιάσουν τον πελάτη ούτε το εργαστήριο Hill να έβαζε κόκκαλο φάλαινας για τον ίδιο λόγο. Η διακόσμηση, και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό αποτελεί συμαντικό μέρος της αισθητικής του οργανοποιού και ναι, χρεώνεται γιατί απαιτεί ώρες δουλειάς. Ας μην ξεχνάμε οτι αρκετά όργανα με περίτεχνη διακόσμηση έχουν κατασκευαστεί έτσι ακριβώς γιατί έτσι τα θέλει ο πελάτης. Δεν γίνεται ένα όργανο με περισσότερες ώρες δουλειάς να πωλείται στην ίδια τιμή με ένα απλότερο. Ας μην ξεχνάμε επίσης οτι κάποιοι οργανοποιοί κρατάνε την καλύτερή τους διακόσμηση για όργανα υψηλότερης ποιότητας. Και στο κάτω κάτω ή διακόσμηση δεν είναι υποχρεωτική.Οποιος δεν την θέλει, δεν την παίρνει και δεν την πληρώνει.
Γενικά μιλώντας, ας προσπαθήσουμε να είμαστε θετικοί όσον αφορά την Ελληνική οργανοποιεία…Δημοσιεύσεις του τύπου “παραμυθιάζουν τους πελάτες” δεν βοηθάνε κανέναν. Αν κάποιος πελάτης έχει κρίση δεν χρειάζεται τέτοια κείμενα και αν κάποιος δεν έχει…τέτοια κείμενα δεν είναι αρκετά για δώσουν την κρίση που χρειάζεται. θέλω να πιστεύω οτι δεν ειμαστε όσο πίσω όσο πιστεύεις.
πάντα φιλικά

Αλέξανδρος

22

Παιδια εγω μπορει να μην γνωριζω τοσα πολλα πραγματα πανω στην οργανοποιια αλλα θα ηθελα να επισημανω δυο πραγματα. Αρχικα καποιος ανεφερε οτι η κατασκευη των μπουζουκιων ειναι εντελως διαφορετικη απο αυτη των βιολιων, ειχα δει σε ενα βιντεο τον ζοζεφ να λεει οτι ειχε βασισει την κατασκευη των μποζουκιων πανω στην κατασκευη των βιολιων. Δευτερον δεν πιστευω οτι ολα τα ξυλα κανουν για οργανοποιια, δηλαδη το ξυλο της συκιας που μπορει να χρησιμευσει στην κατασκευη ενος οργανου;

23

Αγαπητέ Alk,

θα ήθελα να σου πω ότι κι εγώ έχω κάποιες διαφωνίες (άλλωστε δεν μπορούμε να συμφωνούμε με όλα), και
βέβαια δέχομαι ότι κάθε μουσικός έχει τα γούστα του και τις απατήσεις του όσον αφορά την διακόσμηση στο
όργανό του. Νομίζω όμως, ότι πρώτα πρέπει να αποκτήσει άποψη και γνώση για ένα όργανο και πριν τη
διακόσμηση (π.χ. είδη, ποιότητες, τιμές ξύλων).

Έχω γνωρίσει από κοντά μουσικούς - συναδέλφους με είκοσι χρόνια στο επάγγελμα περίπου που πίστευαν ότι
υπάρχει μαύρη καρυδιά, όπως επίσης και 60 δούγιες σε σκάφος από μπουζούκι. Τι να πεις μετά όταν υπάρχει
τόση άγνοια; Και δεν στέκει για μένα, να μην αναγνωρίζει κάποιος την αξία και την τιμή του βραζιλιάνικου
παλίσανδρου συγκριτικά με ένα φτηνό ξύλο και να μιλάει για ποσότητα από όστρακα και φιγούρες.

Όσον αφορά τι γίνεται στην οργανοποιία εκτός Ελλάδος δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, αλλά για την Ελλάδα
δεν το λέω τυχαία. Γνωρίζω αρκετά καλά, γιατί δούλεψα 3 χρόνια σε κάποιο οργανοποιίο που συνεργαζόταν και με άλλα, και είδαν πολλά τα μάτια μου και άκουσαν πολλά τα αυτιά μου. Καθόμουν με τις ώρες και στοκάριζα, έτριβα, έξυνα τα χαραγμένα σκάφη που ήταν πολύ πρόχειρα φτιαγμένα από τους σκαφάδες και στο τέλος βάζοντας το γνωστό χρυσόχαρτο έδειχναν όλα τέλεια.

Ας μην μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί κάποιοι ίσως να τραβούν τα μαλλιά τους.

Από εκεί και πέρα, καθένας ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα αν αυτά που λέω βοηθούν ή όχι, ή αν είμαστε
πίσω στην Ελλάδα ή μπροστά.

Τώρα όσον αφορά τον κοχλία και τα φιλέτα που αναφέρεις για το βιολί, είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του
οργάνου αυτού, και δεν έχουν σχέση με την διακόσμηση. Τα διακοσμημένα βιολιά που αναφέρεις, είναι σπάνιες
εξαιρέσεις και όχι ο κανόνας, ούτε έχουν διαφορετική τιμή από τα άλλα σήμερα (για τότε δεν ξέρω). Τα βιολιά
που γνωρίζω να σπάσανε ρεκόρ στις τιμές πώλησης ήταν από τα απλά κλασικά βιολιά, άλλωστε ο ίδιος ο
Stradivari απ’ ότι λένε οι μελετητές του, αυτά τα λίγα τα έκανε πειραματικά ή κατά παραγγελία για κάποιο
διάστημα, αλλά σύντομα κατάλαβε, ότι στα βιολιά δεν χωράει καμιά τέτοια διακόσμηση και δεν το συνέχισε
(διαπίστωσε όπως λένε, ότι η κλασική του μορφή και απλότητα έχει τόση χάρη και ομορφιά σε συνδυασμό με το
περίφημο βερνίκι του που δεν ξεπερνιέται με τίποτα).

Όσον αφορά τα δοξάρια που λες, με πολύτιμα υλικά (ταρταρούγα, ελεφαντόδοτο, ασήμι κλπ.) αν δεν είναι από
επώνυμο κατασκευαστή μπορεί να τα βρεις σήμερα και με 200 - 300 ευρώ (στο περίπου μιλάω). Ενώ αν είναι
από επώνυμο κατασκευαστή, κάποιες χιλιάδες ευρώ και με πιο φθηνά υλικά (έβενο ταλόν και κόκκαλο στη μύτη, για παράδειγμα).

Με εκτίμηση

atastos

24

Βλέπω ότι η συζήτηση, με όλες τις επί μέρους διαφωνίες της, έχει πάρει μιά κατεύθυνση που ευρύνει το θέμα της οργανοποιίας, μιας τέχνης που -κακώς- ταυτίστηκε στη χώρα μας κυρίως με την κατασκευή μπουζουκιών.

Δε χρειάστηκε επίσης να παρέμβω, γράφοντας πράγματα στα οποία πολλές φορές στο παρελθόν έχω αναφερθεί. Και άλλοι, λιγότερο η περισσότερο σχετικοί με την οργανοποιία, τα γράφουν εξ`ίσου καλά, και αυτό έχει πολύ μεγαλύτερη αξία!

Όσο και αν δε συνδέονται άμεσα σε ότι αφορά την παραγωγή του ήχου το βιολί με το μπουζούκι, υπάρχει παρ`όλα αυτά μια ευρύτερη σχέση. Όπως συνηθίζω να λέω, στην πολύχρονη ενασχόλησή μου με την κατασκευή του βιολιού χρωστάω την βαθύτερη κατανόηση της τόσο, κατά τα άλλα , διαφορετικής οικογένειας ,των λαουτοειδών.

Θυμάμαι μια κουβέντα του δασκάλου μου, του παλιού μπουζουξή Θανάση Συριανού , που μου είπε κάποτε που ακούγαμε κάποια εντελώς διαφορετικά από το (οικείο του) ρεμπέτικο, είδη μουσικής - αν θυμάμαι καλά μιά άρια από τη Lucia με την Κάλλας - : « Νίκο, όλες οι μουσικές έχουν το ίδιο Λα ».
Εννοώντας πως η μουσική είναι μία.

Και εγώ βεβαίως πιστεύω πως η Τέχνη της οργανοποιίας είναι μία !

25

Φιλε αταστε ενω στην αρχη ειπες οτι δεν θελεις να μπεις σε αντιπαραθεση με οργανοποιο αντιθετως μετα το γυριζεις φουλ στην επιθεση.Κουβεντες οπως -παραμυθιασμα πελατων κτλπ νομιζω οτι δεν πρεπει να λεγονται.Νομιζω οτι δεν σε τιμανε τετοιες εκφρασεις.θα ηταν σοφο να με γνωρισεις πρωτα να δεις το εργαστηριο μου και την δουλεια μου και μετα να μιλησεις.

Αλλωστε σε προκαλεσα ανοιχτα να μου στειλεις οτι ξυλα θελεις για να σου αποδειξω εμπρακτα οτι εχω δικιο για αυτο που λεω για τα ξυλα.Επειδη ομως απο οτι φαινεται φοβασαι μην τυχον και εχω δικιο θα σου το φτιαξω οπως και να εχει.

Λοιπον φιλε θα σου φτιαξω ενα τριχορδο ολο απο λευκα.Η λευκα ειναι απο τα πιο ξεφτιλα ξυλα ειδικα για μπουζουκι.Σκαφος λοιπον Λευκα μανικι λευκα κεφαλαρι λευκα ταστιερα βεγγε και καπακι ελατο ελληνικο δραμας δηλ με πολυ φαρδια νερα.

Οταν το τελειωσω θα το ανεβασω να το δουν ολοι.Μετα θα στο στειλω και σε προκαλω ανοιχτα να το πας στους καλυτερους τριχορδους που γνωριζεις να το δοκιμασουν.η εγγυηση εφ ορου ζωης για ολο το οργανο ισχυει κανονικα.

οταν λοιπον το δοκιμασουν ολοι αυτοι που θα το παιξουν θελω να βγεις και να πεις την αληθεια και μονο την αληθεια.Σε προειδεαζω απο τωρα οτι θα παθεις μεγαλη εκπληξη απο αυτο που θα δεις και που θα ακουσεις.

Συμφωνω οτι η τεχνη της οργανοποιοιας ειναι μια.Αλλα καθε οργανο απο διαφορετικη οικογενεια οργανων εχει τα δικα του μυστικα και την δικη του φιλοσοφια καθως και τον δικο του ιδιαιτερο τροπο κατασκευης.Το αν ειπε ο Ζωζεφ οτι στυριξε την κατασκευη του μπουζουκιου απο αυτην του βιολιου δεν μου λεει τιποτα.Μπορει να εχουν καποιες ομοιοτητες πολυ μακρινες αλλα στην ουσια ειναι τελειως διαφορετικα οργανα.

Θα εχεις νεα μου μεσω του φορουμ μολις σου ετοιμασω το οργανο.μεχρι τοτε καλο θα ηταν να προσεχεις τι λες στον αερα ειδικα για το ατομο μου.

26

Φιλε νιαβεντ ξαναρωταω και αυτη την φορα η ερωτηση απευθηνεται σε εσενα αλλα και στους αλλους οργανοποιιους του φορουμ. Μπορει να φτιαχτει αξιολογο οργανο απο μουρια μιας και ανεφερες οτι το μπουζουκι μπορει να φτιαχτει απο ολα τα ξυλα.

27

Βεβαιως φιλε Χιτζαζ.Ολο το οργανο μπορει να γινει με μουρια.Μονο καπακι ελατο η κεδρο.Και ταστιερα μπορει να μπει μουρια και να μην παθει τιποτα ουτε σε 100 χρονια.Εχω φτιαξει αναλογο οργανο για φιλο μου στα πρωτα χρονια οταν ξεκινησα.το μονο που χρειαστηκε μετα απο 5 χρονια ηταν αλλαγη ταστα.τιποτα αλλο.

28

Γειά σου Παναγιώτη.Το χω δει και με τα μάτια μου.Το κέδρινο εννοώ το οποίο ήταν εκπληκτικό.

29

Έγραψα αρκετά μέχρι τώρα από αυτά που γνωρίζω (λίγα ή πολλά) και όπως ξαναείπα ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Ωστόσο, σε κάποιους οργανοποιούς κυρίως (και δεν εννοώ αποκλειστικά και μόνο μέλη του φόρουμ) μπορεί να γίνομαι ενοχλητικός, γιατί λειτουργούν με άλλες νοοτροπίες και εντελώς δικό τους τρόπο σκέψης, αλλά ίσως και να μην δίνουν καθόλου βάση στη διεθνή βιβλιογραφία της οργανοποιίας για το λόγο ότι ίσως να θεωρούν την κατασκευή των μπουζουκιών εντελώς άλλο πράγμα και δεν χρειάζεται να βασίζεται πουθενά. Προσπαθούν κυρίως να βγάλουν απλά έναν ήχο στο όργανο με οποιοδήποτε ξύλο,και αφου το στολίσουν, ίσως να τους είναι αρκετό.

Η σπουδαιότητα όμως της τέχνης αυτής είναι πιο βαθιά και όχι τόσο επιφανειακή. Και επειδή η τέχνη της οργανοποιίας είναι μια, και δεν πρέπει να ταυτίζεται με την κατασκευή κυρίως των μπουζουκιών στην Ελλάδα, θα πω κάτι και για το βιολί.

Γι’ αυτούς που δεν γνωρίζουν, αν στο όργανο αυτό ο κατασκευαστής λεπτύνει πολύ το καπάκι, θα δώσει αρχικά αρκετά πιο πλούσιο και εντυπωσιακό ήχο, αλλά δεν θα είναι σταθερό και δεμένο στην κατασκευή για να αντέξει χρόνια, όπως και ο ήχος του στο μέλλον αντί να φτιάχνει θα χαλάει. Δεν έχω όμως γνωρίσει κανέναν συνάδελφο βιολιστή, που να λέει για παράδειγμα: “θα παραγγείλω ένα όργανο που να μου αρέσει και ας με βγάλει μόνο για 10-20 χρόνια και μετά ας ξεψυχήσει”.

Από συναδέλφους όμως μουσικούς με μπουζούκι, το ακούω συχνά και από κοντά, “με έχει βγάλει 10 χρόνια και τώρα είμαι για άλλο” και είναι ευχαριστημένοι. Ίσως αυτό να αποτελεί και έναν από τους λόγους που τα βιολιά δεν χάνουν ποτέ την αξία τους.

Επίσης, το ότι λέω και πώς εκφράζομαι νομίζω ότι είμαι μέσα σε κόσμια πλαίσια αλλά ακόμη κι αν κάπου δεν είμαι, υπάρχουν οι συντονιστές του φόρουμ για να μου το επισημάνουν.

Όσον αφορά τις προσωπικές αντιπαραθέσεις, είμαι σε θέση να κρίνω, πότε πρέπει να απαντήσω, και με ποιον να κάνω διάλογο.

30

Αν και δεν έχω παρακολουθήσει απ΄την αρχή τη συζήτηση έχω την άποψη ότι οργανοποιία δεν είναι μόνο η κατασκευή μπουζουκιών.Απ΄την άλλη όμως δεν πρέπει να απαξιώνονται -γενικά μιλώ-ανθρωποι που ασχολούνται αποκλειστικά με αυτή την κατασκευή,με πάθος και μεράκι.Δεν είναι και ότι πιο έυκολο να γίνει ένα καλό μπουζούκι-όπως δεν είναι ευκολο να γίνει μια καλή κιθάρα ή ένα καλό βιολί.Υπάρχουν κατασκευαστες μπουζουκιών με βαθιά γνωση υλικών και γενικά με αντιληψη σχετικά με την κατασκευή.

31

Δυστυχως η ευτυχως η ελληνικη οργανοποιοια ταυτιζεται με την κατασκευη της οικογενειας των μπουζουκοιδων.Υπαρχουν βεβαια και κορυφαιοι κατασκευαστες αλλων οργανων αλλα ειναι συγκριτικα λιγοτεροι.Αλλωστε το μπουζουκι ειναι το καθεαυτου λαικο οργανο που στολισε με τον ηχο του εδω και 80-90 χρονια την ελληνικη μουσικη.
Για να φτασει λοιπον στην σημερινη του μορφη το οργανο αυτο δεν στηριχθηκε ουτε στην βιβλιογραφια ουτε στις θεωριες καποιων ανιδεων θεωρητικων βιβλιογραφων.Στηριχθηκε σε ολους τους οργανοποιους οι οποιοι εβαλαν απο ενα λιθαρακι ο καθενας με τον τροπο τους.Εξελιχθηκε δηλ στην πραξη και οχι στην θεωρια.
Ολοι αυτοι πο εχουν γραψει χιλιαδες βιβλια εχουν να πουν απο μια θεωρια που τις περισσοτερες φορες αναιρειται στην πραξη.
Αν θεωρεις φιλε αταστε οτι στην τεχνη της οργανοποιοιας υπαρχουν μετρα και σταθμα τοτε λυπαμαι αλλα δεν εχεις καταλαβει για τι πραγμα μιλαμε.η τεχνη της οργανοποιοιας θελει ελευθερο πνευμα και ανοιχτο μυαλο.Μονο ετσι αλλωστε θα μπορουσαν να εξελιχθει μεσα στους αιωνες.
Ολοι αυτοι οι ογκολιθοι της κατασκευης του βιολιου σιγουρα δοκιμασαν τα παντα πριν καταληξουν σε συγκεκριμενη τεχνικη και ξυλα.

Με ολα τα λεγομενα σου μεχρι τωρα θα επρεπε δηλ ολοι εμεις που ασχολουμαστε με την κατασκευη του μπουζουκιου να μην ψαχνουμε πλεον αλλα να πεσουμε σε ληθαργο και να ειμαστε ευχαριστημενοι απο αυτο που ηδη υπαρχει.αφου οπως λες υπαρχει και η βιβλιογραφια που μας τα λεει ολα.
η τεχνη λοιπον της οργανοποιοιας ειναι κομματι της κοινωνιας και του πολιτισμου μας και εξελισεται παραλληλα.Μεγαλο παραδειγμα ειναι τα ηλεκτρικα βιολια,ουτια μπουζουκια κτλ.

οπως ειπωθηκε και πριν ο καθε οργανοποιος οποιουδηποτε μουσικου οργανου εχει την δικη του φιλοσοφια.την φιλοσοφια αυτην την μεταφερει και στα οργανα που κατασκευαζει.ο χρονος λοιπον ειναι αυτος που θα δειξει ποιος εχει την πιο σωστη.

Οι αποψεις σου φιλε αταστε ειναι ακραιες.με τον τροπο που τις εχεις διατυπωσει υπαρχει μια διαχυτη απαξιωση των οργανοποιων της ελλαδασ ειδικα αυτους που ασχολουνται με το μπουζουκι.

Προσωπικα δεν ειμαι καλος στα θεωρητικα.Στην πραξη ομως ειμαι καλα διαβασμενος.Επειδη λοιπον εχω δοκιμασει ολα σχεδον τα ξυλα που κυκλοφορουν και τα γνωριζουμε ξαναλεω οτι ειναι ολα καλα εαν χρησιμοποιηθουν σωστα και οπως πρεπει.

Φιλε αταστε την φαπα που σου ετοιμαζω με το μπουζουκι απο λευκα δεν την γλυτωνεις.Ηδη ξεκινησα το σκαφος και θα προσπαθησω να το τελειωσω το συντομοτερο.

αναλογο μπουζουκι τετραχορδο ολο απο κεδρο παρουσιαστηκε και στο συνεδριο στην Σπαρτη.Τεκμηριωμενα πραγματα δηλαδη.οχι θεωριες και αερολογιες που στηριζονται πανω στην βιβλιογραφια.Βασισμενο καθαρα πανω στην λογικη της καλης κατασκευης.Τιποτα αλλο.

Δεν περιμενω να συμφωνησεις εσυ η οποιοσδηποτε αλλος μαζι μου.αυτο που ζηταω προσωπικα ειναι να υπαρχει ανοιχτο μυαλο.οι μυθοι αλλωστε υπαρχουν και καταριπτονται.

32

φιλε νιαβεντ γραψε λαθος συκια ηθελα να γραψω. Και επαναλαμβανω την ερωτηση ,μπορει η συκια να χρησιμευσει στην κατασκευη μποζουκιου;

33

Τι να πω με αυτά που βλέπω, ακόμη μια φορά λυπάμαι με τέτοιου είδους απόψεις ακόμη και στη σημερινή εποχή.

Τι να πεις όταν κάποιος ή κάποιοι αποκαλούν τη διεθνή βιβλιογραφία της οργανοποιίας μύθο που την έγραψαν ανίδεοι και θεωρούν τον εαυτό τους ίσως και πρακτικό επιστήμονα.

Ελπίζω όμως να είναι ο μοναδικός ή κάποιος από τις σπάνιες εξαιρέσεις, γιατί αλλιώς καήκαμε. Αλλά στην Ελλάδα ζούμε ότι θέλουμε ακούμε!!!

Αν ήταν έτσι τα πράγματα όλοι οι μαραγκοί μέχρι και οι ξυλούργοι θα γίνονταν οργανοποιοί. Ευτυχώς βέβαια υπάρχουν και κάποια μονοπρόσωπα εργαστήρια όπως ξαναείπα, που εργάζονται με αρχές και ήθος, και που από τα όργανά τους και τα λεγόμενά τους φαίνεται ότι ψάχνονται και θεωρητικά. Κάνουν έρευνες, μελέτες και δεν εφησυχάζουν.

Πάντως απορώ, πώς “εγώ ο παντελώς άσχετος και στα μαύρα σκοτάδια που είμαι” στο θέμα της οργανοποιίας όπως με χαρακτηρίζει ο κ. Niavent, να γίνομαι η αφορμή να κατασκευάσει όργανο τρίχορδο από λεύκα και όταν το τελειώσει θα μου ρίξει και “φάπα” που δεν θα την γλιτώσω όπως λέει.

Καλή επιτυχία!!!

34

Δεν έχω ιδέα από οργανοποιία και γι΄αυτό δεν παίρνω θέση. Εάν κατάλαβα καλά όμως τα λεγόμενα του Νιαβέντ, νομίζω ότι θέλει να πει ότι σημασία δεν έχουν τόσο τα ξύλα που θα χρησιμοποιηθούν αλλά η γνώση της τέχνης. Και ίσως, λέω ίσως, μέσω της υπερβολής ήθελε να δώσει έμφαση σε αυτή την άποψη.
Εάν σε ερμηνεύω λάθος φίλε Νιαβέντ, διόρθωσέ με και ας μην λάβετε υπόψιν το μήνυμα αυτό.

υ.γ. Για σκέψου μπαγλαμά από …φοίνικα!!! χε!χε!

35

Αν η οργανοποιία ήταν κάτι που μπορούσε να το μάθει κάποιος από τα βιβλία τότε θα ήταν εύκολο να γίνουν πολλοί οι οργανοποιοί.

Η βιβλιογραφία είναι καλή σαν οδηγός για κάποιον που ξεκινά να μάθει ή για κάποιον που ψάχνεται παραπάνω, αλλά η διαφορά της θεωρίας από την πράξη πολλές φορές είναι μεγάλη. Όταν μάλιστα μιλάμε για ελληνικά λαϊκά όργανα που δεν είναι τυποποιημένα ως προς τα χαρακτηριστικά τους η τέχνη, το μεράκι και η τρέλα του κάθε οργανοποιού είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες.

Ήθος και αρχές μπορούν να έχουν και πολυπρόσωπα εργαστήρια οργανοποιίας. Σημασία δεν έχει αν κατασκευάζουν όργανα που κοστίζουν σχετικά λίγο, αλλά αν οι κατασκευές τους είναι τίμιες και δεν κοροϊδεύουν τον υποψήφιο αγοραστή.

36

Φίλε “άταστε”, κρίνοντας έναν οργανοποιό, το καθοριστικό σε μένα , είναι ο ήχος και η ευκολόχρηστη ταστιέρα.
Το ζήτημα της αντοχής στο χρόνο, αφορά μυστικά κατασκευής που εκ των πραγμάτων είναι δύσκολο να κατέχω.
Ακούγοντας πάντως οργανοποιούς που χρόνια επισκέπτομαι, η επιτυχία ενός οργάνου έγκειται στη συνύπαρξη των δύο “αντιθέτων”!
Από τη μιά να “σκάει” το όργανο και να έχει ηχητική ποιότητα και από την άλλη να διαθέτει την απαραίτητη ενίσχυση ώστε ν’ αντέχει στο χρόνο.
Εμείς οι μπουζουξήδες συνήθως, πάσχοντας από κατασκευαστική ημιμάθεια, πολλές φορές μπαίνουμε σε ξένα χωράφια και πρήζουμε τους οργανοποιούς.
Ο καλύτερος τρόπος να ελέγξω ένα οργονοποιό είναι να παίξω μια σειρά από όργανα που κατά καιρούς φτιάχνει και έπειτα να ρωτήσω --στο ζήτημα της αντοχής–
φίλους ή γνωστούς που τυχαίνει να έχουν επί σειρά ετών μπουζούκι απ’ τον συγκεκριμένο κατασκευαστή.
Το προτιμώ πολύ περισσότερο απ’ το να είμαι ενοχλητικός ημιμαθής…
Όσο δύσκολο είναι να ελέγχουμε τον ηλεκτρονικό που μας επισκευάζει την τηλεόραση και τον γιατρό που μας κουράρει, άλλο τόσο δύσκολο είναι να ελέγχουμε
πράγματα που εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να κατέχουμε! Και μάλιστα σ’ ένα τομέα που το κατασκευαστικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να το προβλέψει απόλυτα ούτε ο ίδιος ο κατασκευαστής…

37

Τα έγραψε πολύ σωστά ο Αλκιβιάδης. Ενα καλό όργανο πρέπει να έχει ήχο, να είναι εύχρηστο, να αντέχει στο χρόνο και όσο περνάει ο καιρός να γίνεται καλύτερο. Πέραν του ήχου, που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένα καλός, η αντοχή είναι σημαντικό ζητούμενο κατά τη γνώμη μου. Κανένας μουσικός δεν θα ήθελε να χάσει ένα καλό όργανό του, που είναι και συναισθηματικά δεμένος μαζί του. Λάθη βέβαια στην κατασκευή μπορεί να γίνουν κι από καταξιωμένους κατασκευαστές, όμως θα είναι η εξαίρεση του κανόνα. Ολοι οι οργανοποιοί θα πρέπει να έχουν ως ζητούμενο τον αρμονικό συνδιασμό όλων των προδιαγραφών που έχουν αναφερθεί στη συζήτηση. Οσοι το πετυχαίνουν καταξιώνονται και δίκαια χαίρουν της εκτίμησης των μουσικών.

 Niavent σέβομαι τη δουλειά σου, όμως ενώ κρίνεις τις απόψεις του  αταστου ως ακραίες, εσύ πας στο άλλο άκρο προσπαθώντας να μας πείσεις  ότι όλα τα ξύλα είναι κατάλληλα. Ξεκίνησες μάλιστα την κατασκευή  μπουζουκιού με σκάφος, μάνικο, καράολο από λεύκα για να αποδείξεις ότι  έχεις δίκιο, καθώς ως γνωστόν η λεύκα είναι μαλακό ξύλο. Εγώ πιστεύω πως  αν το μάνικο γίνει από σκέτη λεύκα, σε πολύ μικρό διάστημα απ' όταν  μπουν οι χορδές θα γυρίσει σαν μαγκούρα. Επίσης απορώ πως θα σκληρύνει  τουλάχιστον στο σκάφος, ώστε να μην γίνονται εύκολα  νυχιές και  βαθουλώματα, τι είδος βερνίκι θα το καταφέρει αυτό και σε ποιες  ποσότητες.

 Πιστεύω ότι όλα τα ξύλα δεν είναι ίδια μεταξύ τους και δεν κάνουν  όλα για όλες τις δουλειές. Γιατί με τη λογική ότι όλα κάνουν θα  μπορούσαμε κάλιστα να κατασκευάσουμε ένα μπουζούκι εξ' ολοκλήρου  μεταλικό πλην του καπακιού που θα ήταν έλατο και θα ξενοιάζαμε.

 Ευτυχώς που υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που γράφουν βιβλία και  μεταδίδουν γνώσεις, σκέψεις, εμπειρίες, μελέτες κ.λ.π., γιατί αν δεν  υπήρχαν κι αυτοί ο καθένας θα ζούσε στον κόσμο του και στην άγνοιά του.
38

Φιλε Δημητρη Ν.επιασες ακριβως το νοημα αυτων που λεω.απλως στα γραπτα δεν ειμαι τοσο καλος.Εαν λοιπον κατεχεις καλη τεχνικη στην κατασκευη τοτε ολα τα ξυλα μπορουν αναλογα πως θα χρησιμοποιηθουν να κανουν θαυματα.
Φιλε Πενια εχεις δικιο για την λευκα οτι ειναι μαλακο ξυλο.εδω δεν εξεταζουμε εαν ενα ξυλο αντεξει στα χτυπηματα αλλα ποσο μπορει να χρησιμοποιηθει στην κατασκευη.Σιγουρα θελει παραπανω προσοχη απο τα αλλα ξυλα οπως καρυδια σφαινδαμι κτλπ.αν ομως το δεσεις καλα και δωσεις τις κλισεις που πρεπει τοτε με αναλογη προσοχη θα εχεις ενα οργανο για πολλα χρονια.
Τωρα για το μανικο που λες αφου βαζω βεργα δεν φοβαμαι τιποτα.οσο μαλακο ξυλο και να ειναι το κραταει η βεργα και εκτος που δεν θα σκευρωσει μπορεις να ρυθμισεις και το υψος των χορδων αναλογα την υγρασια που υπρχει στην ατμοσφαιρα.με αυτην την λογικη μπορω να δωσω ανοιχτα και ξαστερα εγγυηση εφ ορου ζωης.
Η συκια λοιπον οπως ανεφερε ο φιλος πιο πανω ειναι πολυ μαλακο ξυλο και μαστιχωτο.Οτι χειροτερο δηλ.Μπορει ομως αμα το παντρεψεις με αλλα ξυλα να κανει την δουλεια του μια χαρα.
Οπως ξαναειπα το μονο που χρειαζεται ειναι ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΥΑΛΟ.και παντα να αποδικνυονται ολα στη πραξη και οχι στην θεωρια.

39

Θυμάμαι καλά, ακούγοντας κορυφαίους οργανοποιούς μπουζουκιών της Αθήνας, (τους οποίους φυσικά δεν κατονομάζω) ότι δεν καταδέχονται να βάλουν βέργα στο μάνικο. Το θεωρούν κατασκευαστική προχειρότητα. Απλά αναφέρω τι ακούνε τ’ αφτιά μου στα οργανοποιεία που συχνώτατα επισκέπτομαι. Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, άλλωστε δήλωσα και πιο πριν ότι στα θέματα της κατασκευής οργάνων δεν μπορώ να έχω ειδική άποψη…

Σε ό,τι αφορά το ανοιχτό μυαλό και τους κατασκευαστικούς πειραματισμούς, δεν έχω καμμία αντίρηση. Αλλιώς θα υπήρχε στασιμότητα αντί εξέλιξης…
Όμως φίλε “niavent” για ν’ αγοράσω ένα μπουζούκι με ξύλα από συκιά και λεύκη θα πρέπει να σιγουρευτώ πρώτα στο θέμα της μακροβιότητας καθότι τα λεφτά της αγοράς ενός μπουζουκιού δεν είναι ποτέ λίγα!
Το μόνο λοιπόν που μπορεί να με πείσει είναι ο χρόνος. Αν δω ένα τέτοιο μπουζούκι (στη πενταετία τουλάχιστον) να είναι γερό και νάχει τον ήχο που θέλω, πολύ ευχαρίστως να το αγοράσω, γιατί όχι;;
Οι πειραματισμοί είναι δεκτοί και αναγκαίοι, όμως για να γίνουν αποδεκτοί στην αγορά, χρειάζονται την αναγκαία χρονική υπομονή…

υγ. Διέκρινα ένα επιθετικό και άδικο κατά τη γνώμη μου ύφος γραφής προς τον φίλο “άταστο” ο οποίος σύμφωνα με τα γραφόμενά του πουθενά δεν παρεκτράπηκε!
ούτε τα προβλήματα της τρόικας να κουβεντιάζαμε!!

40

Σε όλη αυτή την κουβέντα ίσως ξεχνάμε να αναφέρουμε οτι η μακροβιότητα του οργάνου εξαρτάται εξίσου απο τον οργανοποιό αλλα και τον χρήστη του οργάνου.Ακόμα και ποιό εύθραυστα όργανα μπορούν να επιβιώσουν στα κατάλληλα χέρια…Είναι συμαντικό πιστεύω να το αναφέρουμε.
Αυτό βέβαια δημιουργεί ένα άλλο ερώτημα: Θα πρέπει τα όργανα να “ξεκουράζονται” ;