Ενα θεμα και προβληματισμος για τα ηλεκτρικα μπουζουκια και το φυσικο ηχο,αλλα και την πραγματικη τους ηχητικη αποδοση,οσο και τη σχεση τιμης-ηχου-διακοσμησης.
Τελευταια ετυχε να βρεθω σε διαφορα μαγαζια με ορχηστρα…θες λιγο η παρεα,θες λιγο το κρασι,θες λιγο και το ψωνιο και μερακι,βρεθηκα στο παλκο να παιζω,βρεθηκα και στο τραπεζι μετα το προγραμμα για τη παρεα και αλλα 2-3 τραπεζια να κανω το ιδιο.
Ετσι λοιπον συγκρινα μπουζουκια τα οποια βγαζουν μεροκαματο και προβληματιστηκα δε σας κρυβω,εξ ου και γινομαι αναλυτικοτερος.
Το να σας περιγραψω τον ηχο με ενισχυση μαγνητη και το κλασσικο βυσμα ειναι περιττο νομιζω,ειναι κατι που το γνωριζετε ολοι.
Θα σας περιγραψω ομως την απογοητευση μου οταν επαιξα χωρις ενισχυση,ακουγοντας το οργανο μετα βιας μολις εγω…και στις 2 περιπτωσεις οργανα πολυ ομορφα (4χορδα διευκρινιζω,αν και προσωπικα εραστης του 3χορδου)
εντυπωσιακα,αλλα ψοφια.
Ετσι αναρωτηθηκα…τελικα τι αγοραζουμε?
Ποιος ο λογος να αγορασεις ενα οργανο 2.000-3.000 ευρω απο τον οποιο γνωστο οργανοποιο? Για τα κοσμηματα και τα ‘‘κοχυλια’’ που φοραει?
Και τι αναγκη εχει ενας επαγγελματιας παικτης?
Τον οπτικο εντυπωσιασμο και αισθητικη παραβλεποντας τον ηχο και τη δυναμικη του οργανου,οταν ξερει οτι με ενα βυσμα θα ακουγεται σε ολο το μαγαζι και οταν επισης με ενα equalizer θα διαμορφωσει το οργανο του οπως θελει?
Ως προς τι ο λογος υπαρξης ολων αυτων των ηχητικων μας προβληματισμων?
Μηπως τελικα ολα αυτα αφορουν τους μη επαγγελματιες (δε θα πω ερασιτεχνες) που θελουμε το οργανακι μας να ‘‘σκαει’’ στη παρεα ή στο ταβερνακι ή να μας μαγευει με ενα ταξιμακι στο σαλονι μας?
Νομιζω οτι στο θεμα μπορουν να τοποθετηθουν ολοι.Επαγγελματιες,οχι επαγγελματιες και οργανοποιοι.
Ευχαριστω.
Πολύ ωραίος ο προβληματισμός σου φίλε bourbou! Προσωπικά ο προβληματισμός μου αρχίζει λίγο αντίστροφα: Ένα μπουζούκι 2-3 χιλιάδων ευρώ παίζει για τόσο ή μετά απο ένα σημείο τα παραπανίσια ευρώ είναι…παραπανίσιo εφέ; Εντάξει, προφανώς δεν μιλάμε για συγκρίσεις οργάνων 300? και 3000?. Αλλά αυτή η χαοτική διαφορά των…2700? αποδίδεται όντως απο το εκάστοτε όργανο; Και επειτα, υπο τις γνωστές συνθήκες που επικρατούν στα μαγαζιά (μικρά και μεγάλα) με τις κατα κανόνα άθλιες ακουστικές των χώρων (+ τις αλλοιώσεις στον ήχο απο μαγνήτες, κονσόλες κτλ), υπάρχει περίπτωση να γίνει τόσο εμφανής η διαφορά μεταξύ ενός φτηνού και ενός ακριβότερου οργάνου; Νομίζω για άλλη μια φορά πως όλα είναι στο μυαλό μας…
Φιλε mih7mit5 νομιζω οτι συμφωνουμε…τελικα ολα στο μυαλο μας ειναι οταν μιλαμε γι’αυτο το επιπεδο…μαγαζια δηλ. και επαγγελματικη μουσικη.
Ειναι σα να παιζεις Champions League και να μιλας για φανελα και αθλητισμο…δεν γινεται…οπου μπαινει το χρημα,μπαινει η τεχνολογια και η ευκολια,το θεαμα και η εικονα,ο ηχος πλεον δεν εχει τον πρωτο ρολο (ηχο οπως εμεις εννοουμε οταν κουρδιζουμε το μπουζουκακι μας) και τελικα η μαγεια των δονουμενων μεταλλικων χορδων αυτου του ‘‘αγιου ξυλου’’ που αγκαλιαζουμε ειναι μονο για τη ψυχη μας…
Σε λιγα μαγαζια πλεον απολαμβανεις τον φυσικο ηχο των οργανων…προσφατα απολαυσα αυτη τη περιπτωση στο μαγαζι που παιζει ο Ν.Τατασοπουλος με επισης πολυ γνωστους και αξιολογους καλλιτεχνες οπου εκει απλα τα μικροφωνα αναλαμβανουν την ενισχυση και ειπα οτι ‘‘ρε μαγκα ακους οργανακια’’…(δε χρειαζεται η διαφημιση,απλα σημειο αναφορας ειναι).
Αλλα το να αγορασω ενα μπουζουκι με παπαδες και καλογερους επανω μονο για να χορευει η τυπισσα με το 12ποντο και να κανει λεζαντα -και αντε και να το κανω- αλλα να το πληρωσω 3000 και στο σπιτι να μην το ακουω ουτε εγω…δε ξερω ποσο αξιζει…γιατι να μην παρω ενα βιοτεχνιας π.χ. με 1000 ευρω στολιδια, να το ‘‘βυσματωσω’’ και να ειμαστε ολοι καλα…(και με 2000 ευρω περισσοτερα στη τσεπη)
Πως άραγε θα μπορούσε να ακουστεί ένα μπουζούκι σε ενα χώρο που όλοι πηγαίνουν για δούν και όχι για να ακούσουν; Αν είσαι μέλος της… συμφωνικής της Βιέννης, να έχεις την απαίτηση να κρατάς όργανο των 3000 που παίζει και ακούγεται για τέτοιο…
Επειδή δεν είμαι επαγγελματίας, δεν θέλω να είμαι απόλυτος, αλλά στο σαλόνι μας με την κατάλληλη παρέα και διάθεση το μπουζουκάκι των 500-1000? μετουσιώνεται στο καλύτερο και ακριβότερο όργανο του κόσμου απλά γιατί όλοι μας έχουμε στραμμένα μάτια και αυτιά επάνω σε αυτό και τον συνοδό του…
Όχι και τόσο τυχαία σου αναφέρω αυτό το βίντεο. http://www.youtube.com/watch?v=BaO-V1flPUY&feature=related
Δεν ξέρω τον κατασκευαστή, φαντάζομαι όμως οτι τα έχει τα λεφτά του. Φαντάζομαι ακόμα οτι ο Τατσόπουλος όπως και άλλοι έχει και δικό του τρόπο για να βγει ο ήχος όπως τον θέλει (εννοώ το καρφί με ενισχυτές κλ.π), άκου ήχο όμως. Είναι τελείως διαφορετικός απο το οτιδήποτε σχετικό! Δεν μπορώ να βρω τέτοιον ήχο.
Και παίζει σε μαγαζί, με κόσμο…
Μέχρι και σε συναυλία τον έχω ακούσει σε ανοιχτό μέρος με πολύ κόσμο και ο ήχος ακουγόταν σχεδόν ίδιος. Άρα εδώ η τεχνολογία εκτός του ΠΑΙΚΤΗ κάνει δουλειά.
Βρηκες κ εσυ παιχτη και μπουζουκι να βαλεις…
Aυτο πρεπει να ειναι Ζοζεφ.
Υπάρχουν μαστόροι που φτιάχνουν όργανα με 1000, 1500, 2000, 3000, και που αν τους ρωτήσεις απαντάν ντόμπρα και σταράτα: «το καλύτερό μου μοντέλο είναι π.χ. των 1500, από κει και πάνω πληρώνεις τη διακόσμηση». Από τη στιγμή που αυτό δηλώνεται ευθέως, δε βλέπω τίποτε κακό.
Βέβαια απορεί κανείς: για ποιο λόγο ένα όργανο να έχει απάνω την Άρτα με τα Γιάννενα; Ε, δε θα κάνουμε τώρα κριτική στα γούστα του καθενός. Του αρέσει, έχει να το πληρώσει, το παίρνει. Εγώ δε θα το 'παιρνα ακόμη κι αν είχα να πληρώσω δέκα τέτοια, αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτα.
Τώρα, αν έχει μόνο την Άρτα και τα Γιάννενα, και από ήχο μηδέν, εκεί υπάρχει ένα θεματάκι… Αν φτάσουμε στη λογική «το πιο απλό μου μπουζούκι έχει απάνω παπάδες και κάνει 2000, από κει και πέρα έχω και πιο ακριβά που επιπλέον βγάζουν και φωνή», κάπου το ‘χουμε χάσει.
Τέλος, για όργανα ανεξαρτήτως εμφάνισης που παίζουν καλά με ενίσχυση αλλά δε λένε μία σκέτα, είναι και πάλι κάτι τελείως έξω από τη δική μου λογική (και των περισσότερων, υποθέτω, που θα έρχονταν σ’ ένα ρεμπέτικο φόρουμ), αλλά και πάλι μπορώ να το καταλάβω. Έχει ανθρώπους που το μπουζούκι είναι η δουλειά τους, την εξασκούν μόνο σε πίστες, όχι σε ταβερνάκια κλπ. χαμηλού προφίλ περιστάσεις, και που στην ιδιωτική τους διασκέδαση δεν έχουν τη συνήθεια να μαζεύονται με παρέες να παίξουν. Άρα, τους ενδιαφέρει ένα όργανο που να κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά που θέλουν, και μόνο. Γιατί όχι; Έτσι κι αλλιώς, αν το όργανο είναι πραγματικά κακό, δεν πιστεύω πως υπάρχει τεχνολογία ικανή να το σώσει. Μπορεί όμως να μην είναι κακό, να είναι απλώς ένα όργανο προορισμένο αποκλειστικά για ενισχυμένο ήχο.
Σε μια σύνεντευξη στην Κλίκα ο Βαρλάς (ή ο Καρβούνης, αλλά δεν είμαι βέβαιος) έλεγε ότι ένα “καλό” και σωστό ηχητικά μπουζούκι που υπερέχει στο φυσικό παίξιμο από ένα άλλο θα έχει και καλύτερη απόδοση και συμπεριφορά και στο μαγνήτη.Δεν έχω προσωπική εμπειρία όμως για το συγκεκριμένο θέμα.
Nικο,το μπουζουκι ειναι Ζοζεφ,οργανο που επαιζε ο ‘‘Λευτερακης’’ Τσαγκαρης,κατασκευη του 1958, ανακατασκευασμενο απο τον κ.Ν.Φρονιμοπουλο.
Οσο για τον ηχο και την ενισχυση θα συμφωνησω μαζι σου οτι εν προκειμενω κανει τη δουλεια του και σαφως δεν υποστηριζω οτι ειναι κακο πραγμα η τεχνολογικη συνδρομη και υποστηριξη…απλα εθεσα οπως ειδες μια συνθεση δεδομενων που αποδιδουν το συγκεκριμενο μου προβληματισμο.
Βεβαια,το συγκεκριμενο οργανο δεν μπορει να τοποθετηθει εντος του προβληματισμου αυτου,καθως μια χαρα ‘‘φωναζει’’ και χωρις καλωδιο! (Δες τον Γιωργο Αναγνωστου να το παιζει,σε ενα αφιερωμα παρουσιαση απο την ‘‘Κλικα’’ η κλίκα :: διαδικτυακό περιοδικό για το λαϊκό τραγούδι )
Καλησπερα παιδια.Εγω νομιζω απλως οτι υπαρχουν φωνακλαδικα και μη φωνακλαδικα μπουζουκια και ειναι θεμα κατασκευης και παιχτη(π.χ.το πως θα στρωσεις το οργανο,ο τροπος που παιζεις)και οχι τιμης
εχουν περασει αρκετα οργανα απ τα χερια μου κι εχω παρατηρησει τα εξης(χωρις αυτο να ειναι απολυτο)
οργανα που εχουν ξυλινες φιγουρες,ξυλινα φιλετα στο μανικο,αβαφα σκαφη(καρυδιες,κελεμπεκια,μουριες),συνηθως εχουν πιο “αγριο” ηχο,πριμομεσαιο θα ελεγα,και πιο δυνατο απο οργανα με πλαστικα(φιγουρες) και βαμμενα σκαφη,τα οποια βγαινουν πιο μπασσα γενικα,αλλα πιο γλυκα και ζεστα.Πιστευω οτι το οργανο πρεπει να το αξιολογει ο καθενας συμφωνα με το ηχοχρωμα που του ταιριαζει κι οχι με την εναταση που βγαζει.Μην ειναι και τζουφιο ομως!