Το τσιφτετέλι, που αναφέρεται και με την ελληνική λέξη διπλόχορδο, προέρχεται από τη «διπλόχορδη» τεχνική στο βιολί. Δεν ξέρω πώς νοούνται στα τούρκικα αυτές οι λέξεις, αλλά εγώ θα έλεγα το ικιτέλι «δίχορδο» και το άλλο «διπλόχορδο» (όπως και ήδη λέγεται).
Παράλληλα προς όλα αυτά υπάρχει όντως και το όργανο τσιφτελί, αλλά μην τα μπερδέψουμε όλα.
΄Άλλο το “διπλόχορδο” στο βιολί, όπου προστίθεται μία ακόμα χορδή στις υπάρχουσες αυλακιές, και άλλο το cifteli. Πάντως ναι, όταν πρόκειται για βιολί αναφερόμαστε στην “έξτρα” αυτή χορδή, μιλώντας για διπλόχορδο βιολί και από την τεχνική αυτή ονομάστηκε κατ’ αναλογίαν και ο χορός τσιφτετέλι.
Αυτό λέω κι εγώ.
Δεν προστίθεται, πάντα τέσσερις είναι, αλλά δεν είναι της παρούσης αυτό.
σωστά.
μετακινούν την μια χορδή στο ιδιο αυλάκι με μια άλλη (σε οκτάβα).
Παίρνω την πρωτοβουλία να μετακινήσω αυτή τη σύντομη συζήτηση από την αρχική της θέση γιατί υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να της προσδώσουν αυτοτελές ενδιαφέρον.
Λοιπόν, ούτε ο Νίκος έχει δίκιο για το διπλόχορδο ούτε ο Σπύρος. Κι εγώ το ίδιο με τον Σπύρο πίστευα, ότι μετακινούν τη μία χορδή στην αυλακιά της άλλης (μόνο στον πάνω καβαλάρη), αλλά ξέχασα να το γράψω. Και πάλι καλά, γιατί…:
Το παρακάτω βίντεο, αν και δεν έχει σπουδαία ανάλυση (οι έξτρα αυλακιές δε διακρίνονται), έχει αρκετά εύστοχη εικονοληψία. Όταν ξέρει κανείς τι περιμένει να δει, η πλήρης οθόνη και μερικά στοπ καρέ στα κατάλληλα σημεία δεν αφήνουν παρά ελάχιστα στη φαντασία.
Συμπεραίνει κανείς ότι όλα τα διπλόχορδα κομμάτια θα είναι σε τονικότητα Μι (ή όχι;). Έχω δε την εντύπωση ότι είναι πάντα και σε δρόμο ουσάκ, οπότε μιλάμε για μια τεχνική εξαιρετικά περιορισμένης στόχευσης: μόνο για τσιφτετέλια Μι ουσάκ!
ε εντάξει τραβας τη λα προς τη Μι και καπως παιζει, λίγο φάλτσα ψηλά γιατι τη ρίχνεις μια τέταρτη και βουλιαζει αλλά ΟΚ, έχει αυτό το εφέ.
εδω αυτη η χορδή χρησιμοποιείται και ως ισοκράτης:
Ώπα ρε φίλε, αυτός εδώ τι έκανε πάλι;
Καταλαβαίνω μέχρι το σημείο ότι κούρδισε διπλόχορδο και παίζει στη Ρε χορδή, με τη διπλή ψηλή ως ισοκράτη. Αλλά μπορεί να πιάσει τρεις χορδές ταυτόχρονα με το δοξάρι; Ή πιάνει την «μπουργάνα» του ζευγαριού και η ψιλή ηχεί μόνο συμπαθητικά;
Είτε έτσι, είτε και με τις τρεις αν η μετακίνηση της δεύτερης χορδής καθιστά την άβολη γωνία αμελητέα (ιφ γιου σι γουοτ αϊ μιν), τέτοια τεχνική δεν έχω ξαναδεί. Δικιά του πατέντα;
παιζει χιτζαζ σε μπολαχενκ (μι) οπότε έχει 2 μονόχορδα ουσιαστικα: τη ρε και τη μι χορδη. Στη βασική του έκταση παιζει στη ρε με πολλές αλλαγές θέσεων για να χωρέσει όλο σε μια χορδη και μετα ανεβαινει 8βα και παίζει στη Μι, πατωντας πλέον και την ριγμενη χορδη για να ακουστουν οι 8βες
3 χορδες δεν παίζει.παιζει τη ριγμενη+ τη ρε η την μι
είναι μαστορας…
Δηλαδή το ζευγάρι της ψιλής και της χαμηλής (ριγμένης) Μι δεν το χρησιμοποιεί σαν διπλή χορδή, όσο παίζει μελωδία στη Ρε, αλλά σαν δύο ξεχωριστές από τις οποίες χρησιμοποιεί την μπάσα για ίσο;