ουσάκ/χιτζάζ έχουν κοινή βάση, αλλά δεν συνηθίζεται υποκατάσταση του ενός από το άλλο -όπως συμβαίνει στα κομμάτια ραστ που η καταληκτική φράση μπορεί να γίνει νικρίζ (χαρικλάκι, γιοβάν τσαούς). κάνουν όμως παρόμοιες κινήσεις οπότε προκύπτουν αυτά που λέγαμε παραπάνω, με την ίδια κίνηση να μπορείς να βγάλεις ένα κομμάτι σε ουσάκ και ένα σε χιτζάζ. πιο σωστά, αν πάρεις ένα κομμάτι σε χιτζάζ και το παίξεις με τα διαστήματα του ουσάκ (ή το ανάποδο), κάτι θα σου βγάλει!
ο πειραιώτικος είναι στην ουσία χιτζαζκιάρ όπου έχει μονιμοποιηθεί η έλξη (4η αυξημένη προς 5η). εξάλλου στο τελείωμα κατεβαίνει χιτζαζσκιάρ, με καθαρή 4η.
χιτζάζ με χιτζασκιάρ έχουν αρκετές διαφορές. το χιτζάζ είναι τετράχορδο από ρε, ενώ το χιτζαζκιάρ πεντάχορδο από ντο (που προκύπτει από το σολ χιτζάζ). έτσι, ο χιτζάζ ξεκινάει από χαμηλά και παίζει πολύ με 5χ σολ μινόρε, ενώ το χιτζαζκιάρ ξεκινάει από ψηλά (πάνω από την οκτάβα, στο ψηλό ντο) και παίζοντας γύρω από την 5η κατεβαίνει προς το χαμηλό ντο.
δες πόσο διαφορετικά είναι πχ τα χιτζάζ “μπουζούκι το διπλόχορδο” ή “ο τεκές της μαριγώς” και τα χιτζαζκιάρ “παραπονιάρικο” 'η “κατάδικος” (τσαούς).
ρίξε μια ματιά εδώ, κι ό,τι θες ρώτα.