Το θέμα δεν είναι αν μας αρέσει ή όχι ένα τραγούδι, είναι αν μας αρέσει ή όχι κάποια συγκεκριμένη νοοτροπία.
Τι με βάζετε να γράφω πρωί-πρωί!
Δυο λόγια τελευταία από μένα.
Ούτε εγώ είμαι ο δικηγόρος του.
Να κατανοήσω προσπαθώ πώς ταξινομείς τις λέξεις. Ποια λέξη είναι αποδεχτή και ποια κακιά και σε ποιες περιπτώσεις.
Δεν πειράζει, άστο!
Εγώ “πιάνω” ότι δεν του αρέσουν οι στίχοι λόγω Πίκινου και όχι λόγω ύφους/λεξιλογίου.
Να πεις στον φίλο σου ότι όσο υπάρχει λαός, υπάρχει και ουσία στην γραφή λαϊκής μουσικής. Δηλ οι καιροί μας ουσία βρίσκουν μόνο στα “έντεχνα” και στη ραπ ή δεν ξέρω κι εγώ σε ποιο άλλο …μοντέρνο είδος;!
Σε ενοχλεί μόνο ο παλιακός στίχος, ο φτιαχτός, αλλά όχι η παλιακή μουσική, που την θεωρείς γνήσια, από ότι καταλαβαίνω αλλά δεν το καταλαβαίνω!
Καλή καρδιά!
Σεβαστό. Απλά βλέπω ότι αν αυτή η συγκεκριμένη νοοτροπία προέρχεται από μένα ή πολύ περισσότερο από τον Κώτσο, μας αρέσει.
Εκεί οι στίχοι χαρακτηρίζονται δροσεροί και της εποχής, όχι δήθεν.
Οκ, πάσο.
Καλημέρα σε όλους.
1 «Μου αρέσει»
Μπα, μόνος του “απολογήθηκε” για την “ενθύμηση”.
Ωστόσο, θεωρώ ότι έχω κι εγώ δικαίωμα (εκ των υστέρων) να συμφωνήσω ή όχι με την “καλή απολογία” του.
Η “απολογία” / “συγχώρεση” ή όπως θέλετε το λέτε είναι προφανώς χάριν αστεϊσμού. Σε καμία περίπτωση δε μπαίνει θέμα σύγκρισης της ποίησης του Καββαδία με τους στίχους του Πίκινου. Τυγχάνουν παρόμοιας θεματαλογίας και ύφους και τα κοινά σταματούν εκεί. Δεν έχει νόημα πιστεύω να κάνω ανάλυση για το έργο και τον τρόπο γραφής του Καββαδία. Όσοι τον έχουν διαβάσει καταλαβαίνουν τί εννοώ.
Από την άλλη ο Πίκινος κάνει μια καλή προσπάθεια με τον δικό του τρόπο να μας πει μια ιστορία (ασχέτως εάν είναι απολύτως αληθινή, φτιαχτή ή γλαφυρώς δοσμένη) και το κάνει σχετικώς καλά. Το εάν δεν αρέσει σε κάποιους είναι θέμα γούστου. Κι εμένα το “γύρισε κι άναψε το μαγκαλάκι όπως μου τ’ άναβες κάθε βραδάκι” δε μου αρέσει σαν στίχος αλλά η μουσική του Μητσάκη είναι ωραία. Ούτε με τον Φωτίδα θα τα βάλω, ούτε θα γενικεύσω για το έργο του (μιας και ο ίδιος έχει γράψει ας πούμε και τον Καϊξή, το πάμε στο Φάληρο κλπ) και πόσο παραπάνω δε θα κρίνω τον Μητσάκη από αυτό. Τα πάντα είναι θέμα γούστου που ο καθένας από εμάς έχει προσωπικά. 
3 «Μου αρέσει»
Δημήτρη, οι προσωπικές διαφορές και ακόμα περισσότερο οι “υποψίες” προσωπικών διαφορών, δεν ενδιαφέρουν σε καμία περίπτωση το φόρουμ, αφού κανένα όφελος δεν προσφέρουν στην γόνιμη συζήτηση.
Οι φίλοι έχουν τοποθετηθεί επί του καθ’ όλα όμορφου τραγουδιού και νομίζω η συζήτηση μετά την παρέμβαση του @BLEKOS έχει πάρει ενδιαφέρουσα τροπή.
1 «Μου αρέσει»
Ποιες προσωπικές διαφορές, Χρήστο; Από πού κι ως πού έχω εγώ, με το Νίκο, διαφορές;
Μην μπερδεύεσαι, ΕΓΩ γράφω όχι ο Πίκινος.
Η συζήτηση γίνεται γόνιμη όταν συζητάμε επί των απόψεών μας για το θέμα. Γράφτηκε το " δήθεν" και το συζητάω.
Μια καλή κουβέντα για την μουσική του Μπλέκου ήθελα να γράψω, αλλά δεν μπορούσα να προσπεράσω τους στίχους. Μη μου φορτώνεις προθέσεις ότι μπήκα να κράξω λόγω Πίκινου, απλά επειδή τον ξέρω δεν είχα ενδοιασμούς ότι μπορεί να τον αδικήσω με το “δήθεν” (και γι’αυτό επίσης δεν αμφισβήτησα την ιστορία).
Και το '30 υπήρχαν διάφοροι λόγιοι ή του ελαφρού που προσπαθούσαν να γράψουν στο λαϊκό ύφος και δεν τα κατάφερναν. Όπως και σήμερα υπάρχουν λαϊκοί άνθρωποι που γράφουν σε αυτό το ύφος αυθόρμητα και πηγαία. Τα έχουμε συζητήσει εκτενώς σε ένα πολύ ωραίο θέμα για το αν γράφονται ρεμπέτικα σήμερα.
Φιλικά όλα αυτά, ε;
Επειδή δεν είδα πουθενά να μπαίνουν οι στίχοι, ας τους βάλω εδώ, ώστε να βλέπουμε ευκολότερα γιατί μιλάμε. Καλό θα ήταν και όποιοι άλλοι ανεβάζουν δημιουργίες τους (π.χ. neapoliotis) να τις συνοδεύουν και με τους στίχους, ώστε να έχει ο ακροατής ολοκληρωμένη άποψη και για αυτή την πλευρά του δημιουργήματος.
Για την Ασία κίνησα
να μάσω παραδάκια
και κάθε βράδυ τα χαλώ
στα φίνα ψαραδάκια,
μου τα μασάει μια μικρή
στα φίνα ψαραδάκια.
Σχολώ κι ευθύς εχάνουνται
οι έννοιες από μπρος μου
στο λαιμουδάκι σου κρεμώ
τ’ αφεντικά του κόσμου.
Σκερτσόζικα ψιθύρισες
πως θα με κάνεις φίλο
το δείλι που ο βλάμης σου
σε τσάκισε στο ξύλο,
η ζήλεια τον ορμήνεψε,
σε τσάκισε στο ξύλο.
Σκούνα με κόκκινο πανί
και ταρταρούγα γάστρα
στον κόλπο θα σαλπάρουμε
γκαρσόνα ξελογιάστρα,
με λίγωσαν τα κάλλη σου
πονήρω ξελογιάστρα!
Για «παρόμοιας θεματολογίας» με αυτή του Καββαδία, με πολλή ελαστικότητα ίσως και να το δεχόταν κάποιος. Για «παρόμοιου ύφους», προσωπικά δεν μπορώ να το διαπιστώσω, όσες «αναλογίες» κι αν δώσω αβάντζο. Οποιοδήποτε ποίημα του Καββαδία θεωρώ ότι διαψεύδει μια τέτοια εκτίμηση –αλλά και αυτά γούστα είναι.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα που την επικαλούμαστε όντως για τόσα και τόσα πράγματα της ζωής μας. Ωστόσο, όσον αφορά τη δημιουργία, είτε τέχνη του στίχου λέγεται αυτή είτε τέχνη της ποίησης είτε…είτε…, εάν αυτός στον οποίο απευθύνεται ένα δημιούργημα προσπαθήσει να πάει ένα βήμα παραπέρα και να «αιτιολογήσει/δικαιολογήσει» αυτό το «γούστο» του, πιστεύω πως θα ήταν προς το συμφέρον όλων. Και εδώ που τα λέμε, εάν έμεναν τα πράγματα στο «περί ορέξεως φανουρόπιτα», ούτε μουσική κριτική θα είχαμε ούτε λογοτεχνική κριτική θα είχαμε ούτε…ούτε…
1 «Μου αρέσει»
Το ξανάκουσα. Νομίζω ότι το κατάλαβα καλύτερα.
Απορώ που γίνεται όλη αυτή η συζήτηση για τους στίχους: μα τους καταλαβαίνετε όλοι, όλους, τόσο άνετα; Εγώ σε 2-3 σημεία σταμάτησα και το ξανάβαλα για να είμαι σίγουρος τι λέει, και πάλι δεν είμαι απόλυτα.
Λέει κάπου «το δείλι που ο βλάμης σου σε τσάκισε στο ξύλο»;
Λοιπόν, η γνώμη μου:
Δεν το βρίσκω δήθεν. Μπορεί να μην είναι γραμμένο με 100% καθημερινό σημερινό λεξιλόγιο, αλλά διάβολε, τραγούδι είναι, δεν είναι κουβέντα. Αν ο αφηγητής της ιστορίας (ο Πίκινος) μας έπιανε ένα απόγευμα να μας πει «πού να σας λέω ρε παιδιά τι μου έτυχε σ’ εκείνο το ταξίδι», προφανώς θα το διατύπωνε αλλιώς, αλλά τώρα δεν κάνει αυτό, γράφει τραγούδι.
Αν μου είχε τύχει εμένα αυτή η ιστορία δε θα την έκανα τραγούδι, γιατί δεν το ‘χω με τη στιχουργική, μπορεί όμως να έγραφα ένα αφήγημα, και σίγουρα θα υπήρχαν κάποιες φράσεις που δεν είναι του καθημερινού μου προφορικού λόγου αλλά που αυτές έκρινα ότι θα εξέφραζαν καλύτερα αυτό που θέλω να περάσω. Ε, και φυσικά μπορεί σε κάποιους να μην άρεσαν. Ή έχεις το θάρρος να δημοσιεύεις τις δημιουργίες σου και να κρίνεσαι γι’ αυτές, ή τις κρατάς σπίτι.
Όποιος ακούει ρεμπέτικα και πάει να γράψει τραγούδια, είναι λογικό ότι στη γραφή του θα επηρεάζεται από τα ρεμπέτικα. Αυτό μπορεί να είναι και μίμηση, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση δε μου φαίνεται μίμηση. Μου φαίνεται απλώς ότι ο Πίκινος αντλεί από τα ρεμπέτικα, που αποτελούν σημαντικό μέρος του οπλισμού του.
Όχι όμως το μοναδικό, γι’ αυτό και το τραγούδι δεν είναι αμιγώς ρεμπετοπρεπές.
Κατά τη γνώμη μου η δοσολογία που ανακατεύονται οι ρεμπέτικες επιρροές με τα υπόλοιπα συστατικά είναι πολύ καλά ισορροπημένη με την αντίστοιχη δοσολογία της μουσικής: κι αυτή πατάει πολύ στο ρεμπέτικο, αλλά πάει και παραπέρα, σε ό,τι άλλο κουβαλάει στη φαρέτρα του ο Μπλέκος. Κουβέντες όπως «ο βλάμης σου», που από μόνες τους φαντάζουν ομολογουμένως λίγο εξεζητημένες σήμερα, δένουν μια χαρά με την απτάλικη πενιά και μελωδία. Άλλες κουβέντες, που δε θα τις έλεγε ο ρεμπέτης του ‘30, επίσης ταιριάζουν μ’ εκείνα τα γυρίσματα της μουσικής που ομοίως δε θα τα έπαιζε ο παλιός ρεμπέτης.
Τέλος, να πω και κάτι που δε συμβάλλει στη συζήτηση αλλά μου χτύπησε μια χορδή και δε θέλω να το αφήσω ασχολίαστο:
Έτσι πρέπει.
Τα τραγούδια, όπως και οι γραπτές ιστορίες αλλά ακόμη και οι προφορικές αφηγήσεις, είναι για να γουστάρουμε το αισθητικό γεγονός, όχι για να μάθουμε την ιστορική αλήθεια σ’ όλες της τις λεπτομέρειες. Δεν μπορώ αυτούς που θα σε κόψουν στο καλύτερο σημείο (πάνω που τους έχεις ξαπλώσει στο ξύλο και τους πέντε 
) για να αμφισβητήσουν αν τα λες όπως έγιναν: αφού ρε φίλε, όπως ακριβώς έγιναν, δε βγάζουν καλή ιστορία, βγάζουν μόνο μια ιδέα για περαιτέρω ελεύθερη ανάπτυξη! Άμα θα με καλέσουν στο δικαστήριο να καταθέσω, θα είμαι πιο πιστός στα γεγονότα, τώρα άσε με να κεντήσω!
Edit:
Αυτό δεν το είχα πιάσει. Σ’ αυτή τη λεπτομέρεια (το ανύπαρκτο «εχάνουνται») δεν τίθεται θέμα ρεμπέτικων επιρροών κλπ., είναι απλώς ξεχείλωμα των λέξεων χάριν του μέτρου.
3 «Μου αρέσει»
Μην τα βάλεις με τον Μητσάκη ,γιατί είναι του Χατζηχρήστου
4 «Μου αρέσει»
Δε θα τα έβαζα με κανέναν από τους 2. Άλλωστε μου αρέσει η μουσική τους … 
2 «Μου αρέσει»
Ούτε και ρήμα σχολώ υπάρχει. Ευκολότατο θα ήταν, αν υποτεθεί ότι κάποιος ενοχλείται από την μη ύπαρξη τέτοιων λέξεων, ένα Σχολάζω κι ευθύς χάνονται.
Τι ώρα σχολάς;
Τι ώρα σχολάμε;
Νομίζω ότι από μαθητής έτσι το άκουγα και το έλεγα. Σήμερα, σίγουρα έτσι. Στον καιρό σου λέγατε σχολάζω Νίκο; Για μένα το σχολάζω σημαίνει «διάγω σχόλη», δε δουλεύω, όχι «τελειώνω τη δουλειά και φεύγω».
1 «Μου αρέσει»
Φυσικά και υπάρχει (και πριν 60 χρόνια υπήρχε) και το σχολάω: στο ερώτημα θα απαντούσα λοιπόν “Σχολάω στις τρεις”. Ποτέ “Σχολώ στις τρείς”. Αν θέλεις λοιπόν: Σχολάω και …
(αλλά ήδη, πολύ ασχολήθηκα, ας σχολάσω…)
“Σκολνώ κι αμέσως χάνουνται”
Συγνώμη, αλλά δεν τον έχω ακούσει αυτόν τον τύπο. Μήπως απαντά σε διαλέκτους κάποιου είδους;
σχολάζω
και σκολάζω και σχολώ ή σχολάω και σκολώ ή σκολάω και σχολνώ ή σχολνάω και σκολνώ ή σκολνάω Ν,
Μιας και το ανέβασες κι αυτό, Μπλέκο, δυο λεξούλες, κουβέντα να γίνεται:
Ωραίο ταξίμι. Εϊχε κάπου μια συγκεκριμένη πενιά που με τρέλανε (άντε να εξηγώ ποια ήτανε… τέλος πάντων!). Αλλά εκεί που τέλιωνε, μου φάνηκε σαν να μην έχει ολοκληρώσει!
Το πιο γρήγορο τέμπο, και πιο δυναμικό όλο μαζί, δεν είναι άσχημο. Απλώς κάπου μπουρδουκλώνονται τα όργανα.
Μια χαρά είναι ο τόνος. Εκεί που οι φωνές ζορίζονται, εκεί λάμπουν.
Κοίταξε η επανεκτέλεση έτσι όπως ξεκινησε στο μυαλό μου αρχικά, θα θύμιζε αργό κρητικό…και ήταν να παίχτει μόνο με μπουζούκι, απτάλικο ναι μεν, αλλά πολύ αργό και ατμοσφαιρικό. Ίσως το 2030 να μαστε καλα 
Στην πορεία σκέφτηκα οτι πρέπει να μείνω πιό κοντά στο πρώτο. Που κακό δεν είναι απλά είναι τσαπατσούλικα ηχογραφημένο και νομίζω οτι κανα δυό τόνους πιό χαμηλά θα μπορούσα να το τραγουδήσω χωρίς να ξεχειλώνονται οι χορδές.
Αναφορικά με το ταξίμι και την πενιά θα ήθελα να ακούσω γιατί στα αυτιά μου το ταξίμι δείχνει εξίσου τσαπατσούλικο :)…Δε σημαίνει οτι τώρα κάνω καλύτερα βέβαια!
Σχετικά με το ζήτημα των λέξεων σχολάω σχολώ κλπ νομίζω πως οτι και να πούμε είναι λίγο άτοπο γιατί σε κάμποσα τραγούδια συναντούμε το “χτένισμα” μιας λέξης ώστε να έρθει στα μέτρα ή να φτιάξει μία ατμόσφαιρα. Κατ’ εμέ επιτρέπεται
3 «Μου αρέσει»
Πανέμορφο Νέο-Ρεμπετικο , φτιαγμένο από τον καυστικό συνήθως (
για όσους έχουν έρθει σε συζήτηση- η θεός φυλάξει διαφωνία μαζί του ) αλλά αυθεντικό κατά τα άλλα Πικινο, και παιγμένο / τραγουδισμένο από ένα παλιό και ταλαντούχο φίλο !
Μήπως αιτία και αυτού του τραγουδιού , να επαναφέραμε την συζήτηση ( που έγινε πριν κάποια χρόνια εδω στο φόρουμ … παρακαλώ καποιος ας βάλει το λινκ γιατί δεν την βρίσκω )με το εάν υπάρχει νέο Ρεμπετκο και εαν συνεχίζεται στις μέρες Μας ; που τόσο σθεναρά υποστήριξαν κάποιοι και που τόσο δυναμικά αντιτάχτηκαν κάποιοι άλλοι ;
Μπράβο στους δημιουργούς και εκτελεστές του τραγουδιού
3 «Μου αρέσει»