Δε ξέρω, και το τονίζω αυτό, αν το θέμα που ανοίγω κολλάει σε αυτή την ενότητα αν και εν τέλει με κατασκευαστές έχει να κάνει…Έχω πάει αρκετές φορές στο μουσείο μουσικών οργάνων στην Πλάκα και αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι το εξής… Πρόκειται για μια συλλογή Ελληνικών λαικών μουσικών οργάνων ή για μια συλλογή λαικών οργάνων Ελλήνων κατασκευαστών? Είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει εκτεθιμένο ούτε ένα όργανο από τους τόσους πολλούς και καλούς Αρμένιους (για παράδειγμα…) οργανοποιούς, πολλοί από τους οποίους στην εποχή τους θεωρούνταν ανώτεροι από πολλούς ΈΛληνες ή είναι θέμα ταμπού για το μουσείο να μην εμπεριέχει όργανα αλλοδαπών κατασκευαστών στη μόνιμη συλλογή?
Το ρωτάω, ξέροντας, ότι ένα μεγάλο μέρος της συλλογής (ίσως και το μεγαλύτερο…) δεν εκτίθεται και ίσως σε αυτό να υπάρχουν όργανα μη Ελλήνων κατασκευαστών…Απλά αν κανείς γνωρίζει θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω…
Ευχαριστώ
Όπως λέει και ο πλήρης τίτλος του Μουσείου:
Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων -Συλλογή Φοίβου Ανωγειανάκη
πρόκειται γιά έκθεση (σχεδόν) αποκλειστικά της συλλογής του Φ. Ανωγειανάκη, την οποία για να στεγάσει παραχωρήθηκε και το οίκημα (Υπουργός πολιτισμού τότε, η Μελίνα Μερκούρη).
Μεγάλο μέρος της συλλογής , απ`ότι ξέρω, συγκέντρωσε ο Ανωγειανάκης από τους κατά καιρούς τόπους …παραθερισμού του (διάβαζε εξορίας!).
Δεν μπορώ να φανταστώ να είχε ο Ανωγειανάκης οποιοδήποτε ταμπού για …«μη Έλληνες» κατασκευαστές όπως οι Αρμενικής καταγωγής, οι οποίοι άλλωστε με την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα απέκτησαν και την Ελληνική, βεβαίως, υπηκοότητα.
Μην παρασυρόμαστε από το όνομα που άφησε ο Ζοζέφ στην κατασκευή του μπουζουκιού, το οποίο άλλωστε είναι και νεώτερο όργανο. Ήταν καλοί οι Αρμένιοι κατασκευαστές, αλλά από που προκύπτει πως θεωρούντο ανώτεροι στην εποχή τους, από τους υπόλοιπους;
Το λέω δε αυτό εγώ, ο οποίος είμαι κατά το ήμισυ (από την πλευρά της μητέρας μου, που ονομάζοταν Μαριάμ Παπαζιάν) Αρμενικής καταγωγής!
Κε Φρονιμόπουλε,
δε νομίζω ότι υπάρχει λόγος να ενοχλήστε για κάτι (τουλάχιστο κάτι τέτοιο αντιλαμβάνομαι από το κείμενο…). Απλά επισημαίνω ότι είναι εντυπωσιακό σε ένα τόσο μεγάλο αριθμό οργάνων να μην υπάρχουν και όργανα από κατασκευστές που δεν είναι Έλληνες ή έστω δεν ήταν όταν πάτησαν το πόδι τους στην Ελλάδα. Όσο για τους Αρμένιους κατασκευαστές δεν είπα ότι είναι ανώτεροι των Ελλήνων αλλά αρκετοί από αυτούς ήταν ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα της εποχής τους και συνέβαλλαν σημαντικά στην Ελληνική οργανοποιεία όπως και πολλοί Έλληνες βεβαίως…Όσο για τον κο Ανωγειανάκη δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να υπονοήσω ότι έκανε συλλογή με βάση την καταγωγή των οργανοποιών ούτε και θα μπορούσα ποτέ να το ξέρω αλλά ούτε και να κατηγορήσω έναν άνθρωπο που και πρόσφερε σημαντικά αλλά και που δεν είναι και στη ζωή για να μου απαντήσει…Τέλος θα ήθελα να πω ότι,αν και δε γνωρίζω καθόλου πράγματα για την εξορία του κου Ανωγειανάκη,επειδή πολύς κόσμος από την οικογένεια της μάνας μου ‘‘παραθέρισε’’ σε τόπους εξορίας (Μακρόνησος και Γιάρος) σε αυτά τα μέρη δεν κάνεις συνήθως συλλογή μουσικών οργάνων…
Ούτε η Μακρόνησος ούτε η Γιάρος ήταν τόποι εξορίας.
τι ήτανε; φυλακή; ή σανατόρϊα;
Μπα, όχι.
Μονάχα παραθέρισαν εκεί καταναγκαστικά κάποιες χιλιάδες ψυχές… :mad:
Άλλο τόπος εξορίας και άλλο φυλακή ή στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και ανανήψεως. Τόποι εξορίας ήταν μικρές (νησιωτικές συνήθως, αλλά όχι μόνο) κοινότητες, π.χ. η Νικαριά ή η Ζάτουνα στην Πελοπόνησο. Νόμιζα ότι είναι γνωστά αυτά.
Κε Πολίτη,
το αν ήταν η Μακρόνησος και η Γιάρος τόποι εξορίας αφήστε να το ξέρουν καλύτερα τα ξαδέρφια της γιαγιάς μου που ο καθένας τους είχε καταδικαστεί και από 2-3 φορές σε θάνατο…και που οι περιγραφές τους ακόμα και σήμερα, που δεν ζούνε - ευτυχώς για να μην τα ακούνε αυτά, σηκώνουν το πετσί και στον πιο ψύχραιμο…
Θέλω να πω και κάτι ακόμα κυρίως επειδή είμαι εγώ αυτός που άνοιξα το θέμα αυτό…Ξεκίνησα διατυπώνοντας μια ερώτηση…δεν εξέφρασα γνώμη ώστε να χρίζει σχολιασμού…οι γνώμες σχολιάζονται, οι ερωτήσεις απαντόνται…Δε ζήτησα να μάθω ούτε τι έκανε ο κος Ανωγειανάκης όταν μάζευε τα όργανα, ούτε ποιοι είναι καλοί και ποιοι κακοί οργανοποιοί, ούτε τι γινόταν στον εμφύλιο…γιατί πολύ απλά δε με ενδιαφέρει…ρώτησα μόνο αν ξέρει κανείς γιατί αυτό το μουσείο δεν έχει όργανα αλλοδαπών ή έστω ξένης καταγωγής Ελλήνων κατασκευαστών…αν ξέρει κάποιος να μου πει, ας μου πει…αν δεν ξέρει δεν με απασχολεί να μάθω κάτι άλλο πέραν αυτού που ρώτησα…αυτό το πράγμα στην πλειοψηφία των post που άλλο θέμα ξεκινάει και άλλο συζητάμε έχει παραγίνει…Μα να κάνω μια ερώτηση για το μουσείο και να βρεθούμε να συζητάμε για τους τόπους εξορίας…?
Εμένα ο παππούς μου μου λέει οτι εξόριστος ήταν στη Μακρόνησο και οχι φυλακισμένος,κυρ-Νίκο.
Προσωπική μου άποψη, βέβαια, αλλά δεν το βρίσκω και τόσο κακό, μια και παρεμπιπτόντως πήγε και εκεί η συζήτηση.
Εξάλλου, τυχαίνει αρκετές φορές να ξεφεύγουμε, ζωντανό φόρουμ είμαστε.
Αυτά και σόρρυ από μένα για το ξεστράτισμα της κουβέντας…
Όπως είπε κι’ ο Φρονιμόπουλος, ο Ανωγειανάκης μάζευε τα όργανα κυρίως στους τόπους εξορίας που έζησε. Αν για παράδειγμα έζησε στην Ικαρία ή την Ζάτουνα, μια και γνωρίζω καλά και τα δύο μέρη, πολύ δύσκολα θα βρείς για παράδειγμα Αρμένη ή κάποιον που να είχε επαφές με Αρμένη οργανοποιό. Ειδικά στην Ζάτουνα αν δεν ήταν ντόπιο το όργανο, πιό εύκολα θα εύρισκες κάποιο από την Αμερική παρά από την υπόλοιπη Ελλάδα. Μην ξεχνάτε τις δυσκολίες της περιόδου (μεσοπόλεμος, Κατοχή, εμφύλιος) και πόσο εύκολες ήταν οι μετακινήσεις και οι επαφές.
Η συλλογή αυτή καλύπτει την οργανοποιεία ολόκληρου του Ελλαδικού χώρου από Κρήτη, Μακεδονία, Θράκη κτλ. Αν θεωρήσουμε ότι τα όργανα αυτά αντιστοιχούν κατά τη συλλογή τους στους τόπους κατασκευής τους, π.χ ότι τις Κρητικές λύρες τις βρήκε στην Κρήτη και όχι αλλού, θα δούμε ότι πολύ μικρό μέρος της συλλογής του προέρχεται από την Ικαρία ή την Ζάτουνα…ή από κάποιον άλλο τόπο εξορίας…Επίσης το να βρει όργανο Αρμένη κατασκευαστή στην Ικαρία δε σημαίνει ότι το όργανο φτιάχτηκε στην Ικαρία δηλαδή ότι ο Αρμένης κατασκευαστής ζούσε εκεί…σημαίνει ότι κάποιος το αγόρασε και το πήγε στην Ικαρία…άρα γιατί είναι πιο πιθανό να βρεθεί ένα όργανο του Μούρτζινου στην Ικαρία ή κάπου αλλού από ότι ένα του Απαρτιάν…Μάλλον λόγω παλαιότητας του Μούρτζινου πο δύσκολο είναι…Βεβαίως μέρη όπως η Ικαρία αποτελούσαν χαλαρότερους τόπους εξορίας από ότι π.χ η Μακρόνησος αλλά και πάλι πόσα όργανα να βρεις εκεί…και όλη να την σηκώσεις πάλι δεν βγαίνουν…και τονίζω πάλι ότι δεν είμαι σε θέση να ξέρω το πως και το που αλλά οι αντικειμενικές δυσκολίες για μια συλλογή τέτοιου ποσοτικού και ποιοτικού επιπέδου είναι πολλές για να έχει κυρίως γίνει σε περίοδο εξορίας…όσο για την παρεκτροπή της κουβέντας Κα Ελένη συμφωνώ απόλυτα μαζί σας δεν είναι καθόλου κακό…απλά μερικές φορές λίγο κουραστικό…
Κοίτα πότε έζησε ο Μούρτζινος, πότε ο Απαρτιάν, τί ήταν παλιό όταν συνέλεγε ο Ανωγειανάκης και η απάντηση έρχεται εύκολα…
Ξέρω πολύ καλά πότε έζησαν και οι δύο γιατί όργανά τους έχω τη χαρά να έχω…Αυτό που λες δε λέει τίποτα γιατί είναι συλλογή λαικών μουσικών οργάνων και όχι παλαιών λαικών μουσικών οργάνων και η συλλογή περιλαμβάνει και όργανα της δεκαετίας του 50’, του 60΄ και του 70΄ , ακόμα μια απόδειξη ότι δεν συνέλλεγε παλιά μουσικά όργανα αλλά αλλά απλώς όργανα. 'Οσο για τους Απαρτιάν είναι εδώ από το 22΄δηλαδή από τη μικρασιατική καταστροφή και ναι τα πρώτα τους όργανα είναι αρκετά παλιά για να τηρούν το κριτήριο της παλαιότητας. Τέλος όταν κάποιος είναι εξορία, είναι εξορία. Συνήθως δεν έχει πρόσβαση στον ντόπιο πληθυσμό του μέρους, είναι απόμονωμένος…δεν έρχονται τα όργανα μόνα τους σε κείνον…
Επιμένω ότι το Μακρονήσι και τα Γιούρα ήταν τόποι σωματικής και ψυχικής εξόντωσης και όχι εξορίας, όσο και αν συχνά αναφέρθηκαν ως τέτοιοι και από τους ίδιους τους παθόντες. Εσείς βέβαια, όπου να ΄ναι θα με βγάλετε και υποστηρικτή της ιδέας για την «ενίσχυση του κοινωνικού τουρισμού» που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε στα δύο ερημονήσια από την εξουσία της εποχής, αλλά δεν μπορώ να συγκρίνω τις συνθήκες διαβίωσης στη Ζάτουνα με εκείνες στο Μακρονήσι. Λάθος δικό μου βέβαια, που πάντως χρεώνεται και στο πληκτρολόγιο και τις Λεωφόρους των Πληροφοριών.
Όσο για την απαγόρευση της επαφής μεταξύ των ντόπιων (που δεν υπήρχαν σε Μακρονήσι ή Γιούρα) και των εξορισμένων, ψάξτε να βρείτε τους λόγους για τους οποίους στην Ικαρία έχουμε τόσο εντυπωσιακά διαφοροποιημένα εκλογικά ποσοστά για το ΚΚΕ και θα καταλάβετε ότι στην πράξη, αυτό δεν έγινε δυνατό να τηρηθεί αυστηρά.
συμφωνώ φυσικά με σένα, τα Γιούρα ήταν φυλακή, πήγαιναν εκεί καταδικασμένοι από δικαστήρϊο, που ζούσαν στην αρχή σε σκηνές αλλά οι ίδιοι οι φυλακισμένοι υποχρεώθηκαν να χτίσουν μια φυλακή που υπάρχει ακόμα
στο λεξικό του ινστιτούτου Τρϊανταφυλίδη στο λήμα εξορία έχει για παράδειγμα : τα νησιά Γυάρος και Μακρόνησος, οι πιο γνωστοί τόποι εξορίας
Για να μην το κουράζουμε το πράγμα και τσάμπα έχουμε εντάσεις. Σε νησιά εξορίας όπου δεν υπήρχαν ντόπιοι κάτοικοι οι συνθήκες ήταν τέτοιες που μπορείς να παραμοιάσεις την εξορία και να την πεις φυλακή. Σε νησιά και περιοχές με ντόπιους κατοίκους ήταν οι εξόριστοι σε επαφή με τους ντόπιους. ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΑΜΑΤΑ!!
Και για να γίνομαι πιο καθαρός δείτε και φωτογραφία από Ανάφη όπου είναι κανονικά οι εξόριστοι με κατοίκους
Υπήρχαν οι εξόριστοι,και οι φυλακισθέντες εξόριστοι.Ο αδελφός του πατέρα μου (στο μακρονήσι υποχρεώθηκε να χτίσει ναό, -ήταν οικοδόμος το επάγγελμα- ) έλεγε “στην εξορία που ήμουν” δηλαδή εξόριστος και όχι φυλακισμένος,ενώ ο πατέρας μου που “έκανε” στην ΕΛ ΝΤΑΜΠΑ στην ΛΙΒΥΗ από τους ΕΓΓΛΕΖΟΥΣ έλεγε “ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΉ” και όχι “ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ” που ίσως αν ήταν και σωστότερο.Κοντολογίς πιάσ΄το αυγό και κούρευτο.
Εξορία σημαίνει εξαναγκαστική αποπομπή από την πατρίδα, από τον τόπο - τέλος πάντων - που ο καθένας επιλέγει γενικά να ζήσει, ο εκτοπισμός, ο οποίος γίνεται για τιμωρία κάποιου.
Με αυτή την έννοια, και η Ζάτουνα και το Μακρονήσι είναι τόποι εξορίας.
Βέβαια, το δεύτερο, ως τόπος σωματικής, ηθικής και ψυχολογικής εξόντωσης δεν είχε το ταίρι του.
Αν είναι δυνατόν, Νίκο μου… :112: