Τυχαίο ή θέμα ταμπού?

Παιδιά ξεστρατίσαμε. Το θέμα μας είναι άλλο. Ας επανέλθουμε διότι είναι πράγματι ενδιαφέρον το ερώτημα που έθεσε ο φίλος 1980gms. Αν ξέρει κάποιος άλλος φίλος ας τοποθετηθεί πάνω στο αρχικό ερώτημα…

Τα λίγα που ξέρω εγώ: το μουσείο λαϊκών οργάνων εγκαταστάθηκε στην οικία Λασσάνη, μεσοτοιχία με τον μεντρεσέ, στους Αέρηδες της Πλάκας, όταν η οικία αυτή αναστηλώθηκε πριν αρκετά χρόνια. Το αρχικό μέρος των εκθεμάτων προέρχεται από τη συλλογή του Φοίβου Ανωγειανάκη, που είχε χαρίσει τη μεγάλη συλλογή του για να εκτεθεί δημόσια. Διευθυντής του μουσείου είναι, από την ίδρυσή του, ο εθνομουσικολόγος καθηγητής Λάμπρος Λιάβας.

Το μουσείο τόσο από το είδος των εκθεμάτων, όσο και από τους σκοπούς που υπηρετεί, εστιάζει περισσότερο στην ελληνική εθνομουσικολογία. Συνεπώς δεν έχει κύριο σκοπό του την οργανολογία. Δεν λείπουν φυσικά και όργανα επώνυμων κατασκευαστών (ή οργανοπαικτών), αλλά σίγουρα η όποια επιλογή των εκθεμάτων (από τα πολύ περισσότερα που έχει, πραγματικά, το μουσείο στην κατοχή του) δεν έγινε με στόχο να μην «αδικηθεί» κάποια (εθνοτική ή μη) ομάδα κατασκευαστών, όπως και ο Νίκος Φρονιμόπουλος ανέφερε παραπάνω.

Εχοντας και εγώ επισκεφτεί το μουσείο αρκετές φορές σχημάτισα την εντύπωση ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εκθεμάτων είναι όργανα λαϊκά στην κυριολεξία, φτιαγμένα δηλαδή από τον ίδιο τον χρήστη και όχι από επαγγελματία κατασκευαστή οργάνων.

Τελειώνοντας, όποιος δεν έχει πάει, να το επισκεφτεί οπωσδήποτε, αξίζει.

Ως άνθρωπος με καταγωγή από τη Νικαριά, θα ήθελα να σας πληροφορήσω τα εξής: Ο λόγος για τον οποίο στην Ικαρία (στον κόκκινο βράχο) το ΚΚΕ λαμβάνει μεγάλα ποσοστά δεν οφείλεται τόσο στους εξόριστους που πέρασαν από το νησί (και έζησαν και εργάστηκαν μαζί με τους ντόποιους, έφταξαν δρόμους, σπίτια…), αλλά περισσότερο στο γεγονός ότι οι κάτοικοι της Νικαριάς ανέκαθεν ακολουθούσαν (και αρκετοί ακολουθούν ακόμη) στην καθημερινή τους ζωή μια «σοσιαλιστική πρακτική» αλληλεγγύης, ισότητας και συλλογικής προσφοράς εργασίας για το νησί. Π.χ. τα πανυγήρια έχουν ως στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για την κατασκευή διαφόρων αναγκαίων έργων για το κάθε χωριό, όπως δρόμοι κ.ά., έργα τα οποία κάνουν μόνοι τους οι ίδιοι οι χωριανοί…

Σωστός, ο εν οργάνοις συνάδελφος!