Ένα σημαντικό βίντεο με πρακτικές συμβουλές για πρόληψη - θεραπεία της τενοντίτιδας από τον δάσκαλο Ανδρέα Στεφανάκη…
1 «Μου αρέσει»
Από πλευράς μου, να ξέρετε ότι η τενοντίτιδα θεραπεύεται. Είχα περάσει μια βαρβάτη που, άλλοτε με εξάρσεις κι άλλοτε με υφέσεις, κράτησε κάμποσα χρόνια. Για την ακρίβεια στην περίπτωσή μου ήταν τενοντοελυτρίτιδα. Έκανα διάφορα, αλλά γενικά δεν είμαι και ο τύπος που θα προσαρμόσει τη ζωή του μέχρι κεραίας στις διαταγές του γιατρού. Αν ήμουν, ίσως θεραπευόμουν ταχύτερα. Πάντως θεραπεύτηκα. Έχει πλέον χρόνια να με επισκεφθεί, έχω κάθε βάσιμο λόγο να πιστεύω ότι με έχει σβήσει από το καρνέ της.
Ομολογουμένως δεν ήμουν επαγγελματίας να παίζω και να καταπονούμαι κάθε μέρα (εκτός από μια χρονιά). Αυτό θα έκανε πιο δύσκολα τα πράγματα. Αλλά αφού από την άλλη δεν ήμουν και ο απόλυτα συνεργάσιμος «ασθενής», το λογικό συμπέρασμα είναι ότι όποιος δεν έχει το περιθώριο να μην παίζει για μερικές μέρες μπορεί να εφαρμόσει αυστηρότερα ό,τι του γράψουν οι γιατροί και θα δει αποτέλεσμα.
Τα γράφω όλα αυτά γιατί πολλών τους κόβει τελείως τα φτερά η τενοντίτιδα.
επειδή αυτό το πρόβλημα ταλαιπωρεί πολύ κόσμο -σερβιτόρους, πληροφορικάριους, μουσικούς, ντελιβεράδες… θα μπορούσες να δώσεις κάποιες παραπάνω πληροφορίες; στην περίπτωση που έχεις κάποια μέθοδο (φυσιοθεραπεία, χειρουργείο, εναλλακτική ιατρική) ή γιατρό να προτείνεις. ή κάποια απλά βασικά πράγματα που πρέπει να προσεχει κανείς.
προσωπικά με επισκέφτηκε πριν κάποια χρόνια η τεντονίτιδα (που λέει και στο βίντεο -από το τέντωμα δηλαδή;) αλλά την κατάλαβα στην αρχή. παράτησα το mouse (μόνο για εξειδικευμένα προγράμματα, αλλιώς touchpad), βελτίωσα την τεχνική στο παίξιμο χαλαρώνοντας το χέρι, και μέχρι στιγμής την κρατάω σε χαμηλό επίπεδο. μάλιστα ο πόνος ήταν ακριβώς ο οδηγός για να καταλάβω ποιές κινήσεις και ποιές στάσεις ήταν λάθος…
όπως πάντα η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντικότατες. μην το αφήνετε, ασχοληθείτε με τα πρώτα σημάδια!
Εμένα λες; Να σου πω την αλήθεια, όχι, δε θυμάμαι τι έκανα. Πάνε χρόνια. Πάντως τραβήχτηκα αρκετά σε γιατρούς (όπως φαίνεται και από το ότι ξέρω το ακριβές όνομα της πάθησής μου!). Κάτι χάπια έπαιρνα, και φόραγα νάρθηκα… Άλλα δε θυμάμαι.
Το μήνυμά μου ήταν πιο πολύ για ψυχολογική υποστήριξη!
Σας λέω τη δική μου εμπειρία στα γρήγορα:
το 2003-04 πλακώθηκα στη μελέτη μπουζούκι, κιθάρα, σάζι, ούτι. Παράλληλα πέρναγα ώρες στο κομπιούτερ με ποντίκι. Κι επειδή έκοψα το τσιγάρο, έπαιζα και 2 ώρες μπάσκετ τη μέρα. Αποτέλεσμα ήταν ένα πρωί να μην μπορώ να σηκώσω ένα ποτήρι νερό με το δεξί.
Για καλή μου τύχη ήμουν στο Στρασβούργο, όπου υπήρχε ειδική κλινική για το χέρι.
Διέγνωσαν τενοντίτιδα. Μου έφτιαξαν νάρθηκα “πάνω” στο χέρι μου, ο οποίος κράταγε ακίνητο το χέρι σε στάση χαλάρωσης, από τα ακροδάχτυλα μέχρι σχεδόν τον αγκώνα.
Μου εξήγησαν ότι η μόνη θεραπεία είναι η πλήρης ξεκούραση και στην κατάστασή μου, η ακινησία. Ένα μήνα το φόραγα 24 ώρες και επί 2-3 χρόνια όλο το βράδυ.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια ώστε να νιώσω ότι το πρόβλημα έφυγε τελείως και να έχω την αυτοπεποίθηση ότι το χέρι μου έχει πλέον θεραπευτεί. Βρήκα και ένα δάσκαλο μου έφτιαξε τον καρπό (διότι εγώ νόμιζα ότι τα όργανα παίζονται με δύναμη) και…ησύχασα!
ΥΓ. Οι γιατροί με συμβούλευσαν επίσης κάτι σημαντικό που δεν το είχα σκεφτεί και το έπραττα.
Όταν πονέσουμε κάπου π.χ. καρπό, έχουμε την τάση να κάνουμε κάποιες κινήσεις σε εκείνο το σημείο για να “επιβεβαιώσουμε” τον πόνο, για να δούμε εάν συνεχίζει κτλ. Αυτό είναι μεγάλο λάθος σύμφωνα με τους γιατρούς , διότι προκαλούμε πόνο, το οποίο σημαίνει ότι κάνουμε τα πράγματα χειρότερα. Οπότε, αν αισθανθούμε πόνο, σταματάμε κάθε δραστηριότητα, αμέσως ακινησία/χαλάρωση για ξεκούραση…
1 «Μου αρέσει»
Πολλές φορές η τενοντίτιδα , πέρα από την κούραση λόγω παιξίματος,προκαλείται και από την κακή στάση του σώματος γενικά,και του αυχένα.Υπάρχουν όμως στο φόρουμ και μπουζουξήδες καλοί ορθοπεδικοί,που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν.Ελπίζω να μας διαβάζουν τώρα.
1 «Μου αρέσει»
Εγω εκανα το μοιραιο λαθος οταν δεν επαιζα σε καποιο μαγαζι σταθερα να μην το πολυπιανω στα χερια το οργανο, με αποτελεσμα οταν το επιανα και επαιζα ειτε σε μαγαζι ειτε σε παρεα και κοπαναγα κανα 5ωρο να με πεθαινει κυριολεκτικα ο αυχενας και ολο το δεξι χερι, κυριως ο ωμος. Τελικα καταλαβα πως και μια ωρα τη μερα παιξιμο με βοηθησε στο να συνηθισει το χερι μου και να μην ποναει με την ιδια συχνοτητα και ενταση. Βεβαια, δεν λειπουν και οι πολυ κακες βραδιες οπου αφηνω το οργανο και σφαδαζω…
Τον τελευταίο 1.5 χρόνο που ξαναέπιασα το μπουζούκι μέ έχει πιάσει 2 φορές (φυσιολογικό μετά από 17 χρόνια αποχής και στην ηλικία που είμαι)…
Τις 2 αυτές φορές έβαλα αυτούς τους ειδικούς σκληρούς επιδέσμους που στο κρατάνε ακίνητο… το φορούσα για μια βδομάδα κάθε φορά και περνούσε…
Πάντως χθες και σήμερα που έριξα από ένα 5ωρο παίξιμο και έκανα κάποιες από τις συμβουλές του κ. Ανδρέα είδα ανακούφιση… δεν ξέρω εάν ηταν τυχαίο… αλλά τουλάχιστο έπιασε…
Πολλές φορές η λάθος τεχνική δημιουργεί τα προβλήματα.
π.χ. πολλοί έχουν το συνήθειο να παίζουν πολύ δυνατά και νομίζουν ότι αυτό είναι το σωστό παίξιμο (ίσως και για ν’ ακουστούν πάνω από τους άλλους).
Εάν δεν σκάβεις την πένα αλλά την κρατάς σωστά στις αρθρώσεις και ίσα - ίσα να μη σου φύγει και την χτυπάς κάθετα και απαλά περίπου 3-4 εκατοστά από την τρύπα τότε θα πάρεις τον σωστό ήχο και ένταση αναλόγως του οργάνου που έχεις…
αυτός ο τρόπος προστατεύει στο μέγιστο το χέρι της πένας.
Στην άλλη πλευρά, εάν έχεις κάθετα στις χορδές τα δάχτυλα (να σχηματίζουν καμπύλη) χωρίς να τα πιέζεις (ίσα - ίσα για να ακουμπήσει η χορδή στο τάστο πριν από το δάχτυλο) πετυχαίνεις σωστό, γρήγορο, ξεκούραστο και προπάντος ασφαλές παίξιμο…
πολλοί κάνουν το λάθος να πιέζουν τα δάχτυλα για να βγάλει καθαρότερο ήχο… ειδικά σε γρήγορα σχήματα… αυτό είναι μέγιστο λάθος… μπορεί να δημιουργήσει άμεσα κόπωση των δαχτύλων με τα ανάλογα δυσάρεστρα αποτελέσματα…
Εφόσον λοιπόν χειρίζεσαι σωστά το όργανο… η μόνη περίπτωση για να πάθεις τενοντίτιδα είναι η κούραση των μυών λόγω χρόνου ή υπερβολικής εμμονής σε δύσκολες ασκήσεις (κάτι που έκανα εγώ από βιασύνη για να επανέλθω γρήγορα)…
Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που βλέπουμε κάτι να μας τραβάει ή να κουράζεται… σταματάμε αμέσως και το ξεκουράζουμε 2-3 λεπτά… αν και μετά συνεχίσει το ίδιο καλό είναι να μη παίξουμε άλλο…
Αυτή είναι η δική μου εμπειρία… μπορεί κάποιος άλλος να έχει τελείως διαφορετική τεχνική και να μην έχει πάθει ποτέ τίποτα…
δυστηχώς οι γιατροι με εξειδίκευση στις παθήσεις των μουσικών ειναι δυσεύρετοι στην Ελλάδα και πρεπει να απευθυνθεις σε ενα καλό ορθοπαιδικό να σου δωσει τα φωτα του.παν απ όλα ζέσταμα πριν το παίξιμο παιδια.
Κοιτάξτε αυτή την πιο παλιά συζήτηση:
Παιδιά εγώ σώθηκα με τον πάγο.
Επίμονα πάγο στο σημείο που ενοχλεί ο τένοντας!!!
Μόνο για τενοντίτιδα αναφέρομαι, και πάντα κατά την προσωπική μου εμπειρία!!! Συγκεκριμένα, λίγες ώρες πριν παίξω, είχα πολύ έντονο πόνο, συμβουλεύτηκα φίλο γιατρό, και μου το πρότεινε ως έκτακτη λύση!
Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά από ενάμιση χρόνο με ξανάπιασε, και ξανά-μανά το ίδιο κόλπο!
Παιδιά σώθηκα!!!
Με τα χάπια που έπαιρνα δεν έβλεπα ουσιαστικό αποτέλεσμα!
Να είσαστε όλοι καλά, και χρόνια πολλά!!!:088:
απο τα πρωτα πραγματα που εμαθα ειναι το “ζεσταμα”
αν γινει καλα δεν θα εχεις κινδυνο λενε…
Εγώ προτιμώ όταν αρχίζει να με πονάει το χέρι, να αλλάζω τύπο άσκησης. π.χ να συνεχίζω με αλπίσματα και γενικά κατά την εξάσκηση δουλεύω με 2-3 ασκήσεις παράλληλα και νομίζω ότι σε μένα δουλεύει.
και πονάω. . και μ’αρέσει :112:
Μια απορια παιδια. Το παλιο μου μαθητικο μπουζουκι εχει ταστιερα “κουτσουρο”, με αποτελεσμα να προσπαθω να το στηριξω με το χερι που παιζω. Ξερω οτι αυτο επηρεαζει την ταχυτητα μου, αλλα δεν εχω αλλα προβληματα. Στο αλλο χερι που εχω την πενα λοιπον, για να δωσω κι αλλη στηριξη, πιεζω ασυναισθητα το χερι μου εκει που ακουμπα στην ακρη του καπακιου λιγο πιο κατω απο τον αγκωνα δηλαδη, ετσι ωστε να ανασηκωσω το μπροστινο μερος του μπουζουκιου. Αυτο λοιπον μου κοβει την κυκλοφορια του αιματος και μετα απο μιση μονο ωρα παιξιματος μουδιαζει το δεξι μου χερι και πρεπει να κανω διαλειμμα. Σημερα ομως επαιξα 1 ωρα και ενα τεταρτο σερι. Οταν κανω καποιες κινησεις με τον δεικτη του χεριου μου, νιωθω ενα πονο οταν τραβαει πολυ. Υπαρχει περιπτωση να εχω παθει τενοντιτιδα?
Ένα γνωστό μου παιδί, γύρω στα 16, παίζει κιθάρα, ψιλοαυτοδίδακτος, κι έχει πρόβλημα στο αριστερό. Μετά από 1-2 τραγούδια με πολλούς μπαρέδες αρχίζει να πονάει, τον έχω δει και να πρήζεται μέχρι πάνω από τον αγκώνα.
Προφανώς η σωστή λύση είναι να πάει σε δάσκαλο να του δείξει τη σωστή στάση, αλλά επειδή δεν τον βλέπω να το κάνει αυτό, ξέρετε κανένα βιντεάκι ή άλλη διαδικτυακή πηγή που να τον βοηθήσει;
Ευχαριστώ πολύ.
Μήπως έχει θέμα και η κιθάρα; Μεγάλο και χοντρό μάνικο π.χ; Η σκεύρωμα;
Νίκο, δεν το ξέρω αυτό. Αλλά ακόμα κι έτσι αν είναι, σίγουρα κάτι θα υπάρχει που μπορεί να κάνει ο ίδιος για τον εαυτό του ώστε τουλάχιστον να μην επιδεινώνει την κατάσταση. Αρκεί να βρει κάπου τι είναι αυτό το κάτι.
Τα δικά μου 4-5 ψωροακόρντα δε με καθιστούν αρμόδιο να του δώσω έγκυρες συμβουλές.
Το μόνο σίγουρο με την τενοντίτιδα είναι ότι θέλει βδομάδες ξεκούρασης.Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει προδιάθεση στο σώμα για να αναπτυχθεί κάτι τέτοιο,κατάσταση που αντιμετωπίζεται και χειρουργικά. Θα έλεγα να πάει σε γιατρο.μπορει να τα κάνει ολα σωστα και παλι να χει θέμα
Επειδή με έχει απασχολήσει κι εμένα το θέμα, όπως κάθε πρωτάρη και αυτοδίδακτο υποθέτω, θα γράψω απλά πως από την ώρα που συνειδητοποίησα πως φταίει κυρίως το δεξί χέρι βελτιώθηκαν πολύ τα πράγματα. Η μεγάλη τάση του δεξιού χεριού στο σημείο επαφής (χορδιέρα) ανάγκαζε το μάνικο να τείνει προς τα έξω. Έτσι το αριστερό χέρι για να ισορροπήσει, δράση - αντίδραση, κατέβαλε προσπάθεια ισχυρή με αποτέλεσμα και την κόπωση και κακό παίξιμο. Για μένα λοιπόν το πρώτο “μυστικό” είναι το δεξί χέρι και γενικότερα ο τρόπος που κρατάμε το όργανο, που μελετάμε κι όχι βιασύνες να τα μάθομε όλα χτες. Και… πριν τους χειρουργούς υπάρχουν φυσιοθεραπευτές, χειροπράκτες (με πτυχία πλέον όχι πρακτικοί) κλπ κλπ, μακριά από χαντζάρια.
γενικά δεν έχω κάτι παραπάνω να γράψω πέρα από όσα είπα στην αρχή του θέματος.
ειδικά για τα μπαρέ όμως, συχνά δεν είναι κατανοητός ο σωστός τρόπος και η απαιτούμενη δύναμη. ο δείχτης πρέπει να πατάει με το πλάι και να είναι ελαφρώς λυγισμένος, και ελάχιστη δύναμη.
και στη λαϊκή κιθάρα δεν χρειάζεται καν μπαρέ! πολύ βοηθητικό για μένα που από ένα παλιό ράγισμα έχω κουσούρι στον αριστερό καρπό…
υγ: ξαναδιάβασα το ποστ του περικλή. πρήξιμο στο χέρι μου φαίνεται αρκετά σοβαρή παρενέργεια, πόσο μάλλον για 1-2 τραγουδάκια. πόνος ναι, αλλά όχι και πρήξιμο. νομίζω πρέπει να το κοιτάξει σε γιατρό.