Συζήτηση για το λήμμα ΤΟΥΜΠΑ

“Τούμπα: σωλήνες υψηλής πίεσης”

Τι είναι άραγε αυτό;;;

Tούμπα έχουν και οι σόμπες, αλλά οι πιέσεις που δέχονται δεν είναι υψηλές. Τούμπα (η) είναι και πνευστό ορειχάλκινο μουσικό όργανο. Σχετικοί στίχοι ρεμπέτικων τραγουδιών δεν μου έρχονται στο νού.

(με το δίκτυο υπογείων σιδηροδρόμων του Λονδίνου να έχει το όνομα «Τhe tube», η λέξη τούμπο (το) / - α (η) πρέπει να είναι μάλλον λατινογενής)

Θυμάμαι ένα προφορικά καταγεγραμμένο δίστιχο από ναυτικούς που τον κολλάγανε στον “Θερμαστή”:
“Αυτή η βλάβη μάστορα δεν είναι από μένα,
τα κάρβουνα είναι σβηστά, τα τούμπα βουλωμένα.”
Το παραθέτει και ο Άρης Νικολαΐδης (αν δεν κάνω λάθος):

3 «Μου αρέσει»

Α, μάλιστα, ευχαριστώ. Πληθυντικός ουδετέρου λοιπόν, γιατί έτσι που το είδα ξεκάρφωτο και χωρίς παράδειγμα στίχου…

Πάντως σε ρεμπέτικο δισκογραφημένο δεν πρέπει να υπάρχει…

1 «Μου αρέσει»

:rofl: :joy: !!!

Πώς τους λένε αυτούς που έχουν ηχογραφήσει το «κάν’τονε Σταύρο» με πνευστά;

Κάν’ τονε Σταύρο δεν ξέρω. Μήπως λες αυτούς;

1 «Μου αρέσει»

Όχι, για σοβαρή μπάντα μιλάω.

Αυτοί είναι λίγο αστεία μπάντα ομολογουμένως, αλλά είναι απίστευτα καλοί. Και στη μουσικότητά τους, και στη θεατρικότητά τους, και στην ευρηματικότητά τους…

Ναι, αλλά δεν είναι αυτοί που έχω ακούσει εγώ…

παίδες εν τάξει

2 «Μου αρέσει»

Νομίζω είναι ελληνοποίηση της λέξης tube (σωλήνας) Τα τούμπα βουλωμένα = οι σωλήνες είναι βουλωμένοι.

Άψογο και άχρωμο.

Ομολογώ ότι μ’ αρέσει ο τρόπος που τραγουδάει ο τύπος (κι ας μη θυμίζει ιδιαίτερα χασικλήδες σε κρυφό παράνομο τεκέ), και ότι καταλαβαίνω το ενδεχόμενο χιούμορ πίσω από την εμβατηριακή εκτέλεση, αλλά το άκουσμα είναι σούπα. Σαν εκδήλωση με την μπάντα του δήμου σε αγαπημένες επιτυχίες από Έλα Φιτζέραλντ, Γιάννη Πάριο και παραδοσιακά κάλαντα.

Ναι Μάνο, αυτή την εκτέλεση εννοούσα, ευχαριστώ!

Περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Και βέβαια χιουμοριστική είναι η εκτέλεση, εμπειρίες από κρυφούς, παράνομους τεκέδες είχε ο Μάρκος και τις εκμεταλλεύτηκε δεόντως στην πρώτη εκτέλεση, όχι οι σημερινοί. Όποτε βλέπω καινούργιες ηχογραφήσεις ρεμπέτικων που με έμφαση προσπαθούν να μιμηθούν το πρωτότυπο, πάντα σχολιάζω «ευχαριστώ, δεν θα πάρω, προτιμώ τον πρώτον διδάξαντα».

Η μπάντα του δήμου είναι πάντα υποχρεωμένη να βλέπει σοβαρά το ρεπερτόριό της, είτε για Πάριο πρόκειται, είτε για Έλλα Φιτζέραλντ είτε για Μάρκο Βαμβακάρη, οπότε βεβαίως σούπα θα προκύψει. Οι Παίδες δεν αισθάνθηκαν να τους περιορίζει τέτοια δέσμευση και καλά έκαναν. Ειδικά την οργανική ανταπόκριση στην ατάκα με τα δύο πνευστά όγδοα (0.31 και επαναλαμβάνεται) τη βρίσκω ωραία έμπνευση.