Γιάννη σεβαστή η εμπειρία σου και οι απόψεις σου, ο τρόπος ομως ο οποίος γράφεις και απαντάς ειναι άκρως επιθετικοί.
Παρόλο που πιστεύω οτι θα ηταν πολυ χρήσιμη η εμπειρία σου σε παρα πολλά νήματα σε αυτή την κοινότητα, δυστυχώς δεν σε βλέπω να εχεις την διάθεση για συζήτηση.
Και η μετεμψυχωση του Τσιτσάνη να ήσουν πάλι θα οφειλες να σεβαστείς διαφορετικές απόψεις απο τις δικές σου.
Δεν θα κάτσω να σου πω, ουτε να σου λογοδοτησω τι κάνω με μουσικούς του δρόμου και με μουσικούς μαγαζιών γιατί κρίνεις χωρίς να ακούς.
Όπως και να έχει έζησες τις εποχές με τις υπερβολικά παχιές αγελαδες, τωρα η εποχή εχει πίκρα και κλάμα για όλους, ειδικά τους μουσικούς.
Ας αρκεστούμε στο να τούς σεβόμαστε, να τούς στηρίζουμε και να τους ευχαριστούμε για οτι μας δίνουν και ας αφήσουμε τις υπερβολές για άλλες εποχές που δυστυχώς δεν θα γυρίσουν.
Όσο για το όργανο που κρατάω είναι ιερό για μένα και ετσι του συμπεριφερομαι.
Κάτσε διάβασε ολο το νήμα απο την αρχή και θα καταλάβεις οτι έχεις κάπως χαθεί σε αυτα που απαντάς.
Τωρα αν εισαι πικραμένος απο την εποχή, τις συνθήκες και τις καταστασεις της τοτε λάθος μέρος και λαθος τρόπο βρήκες να εκτονωθείς.
Για μισό λεπτό ρε παιδιά.Δηλαδή σε ένα κουτούκι,ταβέρνα ή καφενέ που παίζουνε ρεμπέτικα μερακλώσει κάποιος και σηκωθεί για μια ζεμπεκιά θα του πείτε κάτσε κάτω δηλαδή?
Δεν μιλάμε για το μέγαρο.Μιλάμε για χώρους που πάει ο κόσμος να ακούσει τέτοια μουσική.
Προσωπικά δεν θα ζητούσα ποτέ παραγγελιά εκτός και αν ο μουσικός είναι γνωστός και του έχω το θάρρος οπότε @liga_rosa το νου σου
Από περιέργεια επειδή ειπώθηκε πολλές φορές ότι παραγγελιά χωρίς λεφτά δεν παίζει.Μάλιστα αναφέρθηκε και το ελάχιστο ποσό των 500 δραχμών.Τώρα σε ευρώ πόσο είναι η παραγγελία?Και δεν ρωτάω ειρωνικά.
Καλά δεν εννοώ αυτό κ.Σπύρο.Ο άνθρωπος μιλάει για εποχή δραχμών.Εγω εννοώ τώρα μετά από τόσα χρόνια σε ευρώ πόσο θα δεχόταν παραγγελιά ο άνθρωπος που τα αναφέρει?
Μια ερώτηση πάνω στο θέμα, αν μου επιτρέπετε:
Σας έχει τύχει να φτιάξετε πρόγραμμα με αγνωστα στον πολυ κόσμο κομμάτια που πραγματικά γουστάρετε και να βγαίνετε να τα παιξετε μόνο για να διαπιστώσετε πως ο κόσμος ξενερώνει γιατί δεν μπορει να συμμετέχει;
έχω πέσει σε αυτη την παγίδα…να λέω, ε δεν μπορώ να παίξω άλλο τζιβαέρι και προσφυγάκι, ξέρω κάτι διαμάντια που ολοι θα γουστάρουν…αλλά τελικά ολοι περιμένουν το τζιβαέρι κ το προσφυγάκι γιατί το γλέντι είναι διαδραστική υπόθεση και το να παίζεις ότι ανακάλυψες στο sealabs, όσο καλό καλό και να ναι, αν δεν είναι γνώριμο, μπορεί να μην περάσεις και καλά.
Σας απασχολεί αυτή η ισορροπία ή ειναι μονο δικο μου κόλλημα;
Πιστεύω πως το καλό το τραγούδι θα γίνει αρεστό, είτε το γνωρίζει ο άλλος είτε όχι
Βασίλη προϋπόθεση να θέλει ο άλλος να ακούσει μουσική, διότι δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κάποιος να πηγαίνει σε ανάλογα μαγαζιά και να θέλει να πιάσει συζήτηση γιατί η βενζίνη πήγε 2.4€
@alk: Θεωρώντας δεδομένο ότι το «άγνωστο διαμάντι» το παίζουμε για να μοιραστούμε με άλλους τη χαρά της ομορφιάς του, και όχι αυτιστικά ή -ακόμη χειρότερα- για φιγούρα, η φάση που περιγράφεις Αλέξανδρε μπορεί σε κάποιες στιγμές και σε κάποια περιβάλλοντα να πετύχει, και σε άλλα όχι.
Είναι και θέμα δοσολογίας, και ετοιμότητας να προσαρμόζεσαι στην ανταπόκριση του κόσμου. Θα κάνεις την πρώτη δοκιμή με όσο γίνεται μικρότερο ρίσκο (δηλαδή από τα σίγουρα σουξέ να περάσεις στα πιο ψαγμένα μέχρι να ρίξεις το εντελώς άγνωστο διαμάντι, καθώς σιγά σιγά έχεις -ελπίζουμε- κερδίσει τον κόσμο), και μπορεί να σου δείξουν ότι θέλουν κι άλλα, ακόμη κι ότι θέλουν μόνο τέτοια, ή το αντίθετο.
Αυτό είναι ένα επιχείρημα, αλλά και παλι υπάρχει και η άλλη οπτική:
Ετοίμασα το πρόγραμμά μου όσο καλύτερα μπορούσα, αλλά για απρόβλεπτους λόγους διαπιστώνω ότι δεν πολυτραβάει. Εδώ, υποτίθεται ότι οφείλω να έχω την ευελιξία να βρω λύσεις (π.χ. «βαρέθηκαν; κάτσε να τους ρίξω το τάδε να τους ξυπνήσω…» ή ξερωγώ «δεν τα ξέρουν τα παλιά; ας πηδήξουμε μια δεκαετία» - κάτι τέλος πάντων για να μη βγει η βραδιά αγγαρεία). Όμως αυτή η ετοιμότητα είναι μια πολύ δύσκολη τέχνη, που μπορεί να μην την κατέχει ο καθένας, άσχετα αν διαθέτει ευρύτατο ρεπερτόριο. Εγώ μπορεί να κομπλάρω, το μυαλό μου να μη βγάζει καλές ιδέες, και να οχυρωθώ πίσω από το έτοιμό μου πρόγραμμα απλώς για να σώσω τα προσχήματα.
Ε, όταν ο άλλος πεταχτεί και μου δώσει μόνος του τη λύση, «παίξε το τάδε γιατί μας αρέσει», γιατί να την περιφρονήσω;
Όσο για τη σύγκριση με το θεατρικό, δεν τη βρίσκω εντελώς πετυχημένη. Ένα λαϊκό μουσικό πρόγραμμα με στόχο τη διασκέδαση έχει και το στοιχείο της διάδρασης, του διαλόγου. (Πάντα υπάρχει διάδραση, και στο θέατρο και στην επίσημη συναυλία κλπ., πάντα το κοινό αντιδρά και επηρεάζει, αλλά όχι πάντα και παντού με τον ίδιο τρόπο.)
Αν φτάσουμε να συγκρίνουμε αρχαία τραγωδία με ρεμπετοβραδια, τότε οχι απλα χάσαμε το νόημα, αλλα καλύτερα να πάμε για ψάρεμα.
Να ζούσε ο Μάρκος και να του έλεγες, δεν θα καπνίζει κανένας, δεν θα χορέψει κανένας, δεν θα μιλάει κανείς απο κάτω και κατά τις 1 θα χειροκροτησουν και θα φύγουν.
Αν κάποιος βρει τα λεγόμενα μου κωμικά ας κάνει ενα scroll up να δει ποιος το ξεκίνησε
Ρε φίλε, είμαι (λές) επιθετικός όταν ακούω τον άλλο να απαξιώνει αισχρά τους μουσικούς, λέγοντας ότι στην παραγγελιά του δέχεται μόνο 4 απαντήσεις; Πλάκα μου κάνεις; Εϊναι διαφορετική άποψη αυτή η κάκιστος ρατσισμός; Όταν μάλιστα προέρχεται απο άλλον μουσικό;;;;; Όταν έχει φωλιάσει μέσα του η δουλοπρέπεια που προέρχεται απο την ανασφάλειά του σαν όργανο το δέχομαι, γιατί είναι πολλοί έτσι, αλλά… σαν διαφορετική άποψη; Όταν λοιπόν κρατάμε στα χέρια μας “ιερό όργανο” και καταθέτουμε ψυχή την ώρα που παίζουμε συμπεριφερόμαστε και ανάλογα… Ισως εμείς οι παλαιότεροι που ζήσαμε τους μύθους του λαικού και του ρεμπέτικου (αρκετοί τυχεροί παίξαμε μαζί τους) να τα λέμε τσεκουράτα και καθόλου διπλωματικά ή “γύρω-γύρω” με αστική ευγένεια, αλλά μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε σαν άντρες, μάγκες και ρεμπέτες! Σέβομαι λοιπόν ΑΠΟΛΥΤΩΣ τη διαφορετική άποψη ΟΧΙ όμως την προσβολή και την υποτίμηση ή “…αμα πιώ τα κρασά μου σου λέω πόσο κάνει ρε το κάθε κομμάτι να μου το παίξεις”;;;;
Διάλεξε μια απο τις 4 ανωτέρω απαντήσεις.
Θα σου έδινα ως επιλογή απάντησης και την παροιμία με τον αράπη, αλλά πόσο ρατσιστής να γίνω πια σε αυτό το νήμα…
Δεν νομίζω να απαξιώθηκε κάποιος.Εγώ δεν γνωρίζω τους κανόνες στις παραγγελιές γιατί δεν βρίσκομαι στο χώρο ούτε σαν ακροατής ούτε σαν μουσικός.Από τα πανηγύρια στο χωριό μου ξέρω ότι συνηθιζόταν από παλιά μέχρι σήμερα να πληρώνει όποιος σηκώνεται για χώρο.Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και στις παραγγελιές.Είναι το ίδιο πράγμα το πανηγύρι με ένα χώρο καφενείου ή ταβερνείου με 30 50 άτομα?Είναι η ίδια εποχή με αυτήν που ζήσατε πριν κάμποσα χρόνια?Ισχύουν οι ίδιοι κανόνες?
Σας πειράζει αν πιει ο άλλος τα κρασιά του και σας ρωτήσει πόσο κάνει να παίξεις ένα τραγούδι αλλά αν εξαρχής σας πετάξει ένα 50 αρικο ή 100 αρικο και σας πει παίξε μου το τάδε θα το κάνετε με ευχαρίστηση?Αυτό δεν είναι απαξιωτικό και προσβλητικό δηλαδή για έναν μουσικό?
Εντελώς φιλικά σας τα γράφω γιατί βρίσκεστε στο χώρο χρόνια από ότι κατάλαβα και το σέβομαι.
Δεν υπάρχει ελπίδα με αυτά τα μυαλά, καλά τοπες! Για 20άρικα θα δουλεύετε και θα κάνετε τζάμπα τα τζουκμποξ στον κάθε “πελάτη” που θα σας προσβάλει και θα σας απαξιώνει… Σε άλλες εποχές δεν θα μίλαγες έτσι! Αλλά τη λέξη σεβασμός και αξιοπρέπεια καλλιτέχνη δεν σας τη μάθανε οι δάσκαλοί σας! Καλή συνέχεια…
Άλλο το πανυγηρι και εντελώς διαφορετικό πράγμα το μαγαζί φίλε μου (ταβέρνα-εστιατόριο-καφετερια-ξενοδοχείο-μπαρ -μπουζούκια και κωλόμπαρα)! Ναι, οι εποχές άλλαξαν ΣΕ ΒΑΡΟΣ των μουσικών με ευθύνη αρκετών καλαμπορτζαίων που “χτύπησαν” τα μεροκάματα και αυτη τη στιγμή γέμισαν τα μαγαζιά φτηνιάρηδες αφήνοντας απέξω δεκάδες πραγματικούς καλλιτέχνες, δεξιοτέχνες και βιρτουόζους οργανπαίχτες ΟΠΩΣ και εκπληκτικές φωνές που παίζουν πιά, μόνο στο Youtube …
Καταλάβαμε την οπτική σου φίλε, από εκεί και πέρα στα πλαίσια της ευρύτερης συζήτησεις σου έχουν δώσει τα παιδιά 10 διαφορετικά σενάρια και καταστάσεις του τί θα ήταν καλό ή λιγότερο καλό για τον καθένα. Από εκεί και πέρα ούτε προσβολές ειπώθηκαν ούτε κάτι. Αν εσύ θέλεις λειτούργησε με τον τάδε τρόπο, ο άλλος μπορεί να τον ακολουθήσει μπορεί και όχι, τι να κάνουμε να το επιβάλλουμε ότι ‘‘έτσι πρέπει να λειτουργείτε ως μουσικοί’’; Καταλαβαίνω ότι μέσα στα χρόνια πολλά είδατε, μια απλή αναφορά αρκεί ή καλύτερα μια φιλική συμβουλή και όχι το δασκαλίστικο ύφος ούτε τα ηλικιακά κριτήρια.
Στην τελική και το πως λειτουργούσε ο κόσμος και το πάλκο, πέρασε από διάφορα στάδια και θα περάσει αφού είναι κάτι που θα συνεχίζει να ζει και να εξελίσσεται.
Η εποχή άλλαξε αλλά δεν νομίζω ότι φταίνε μόνο οι καλαμπορτζήδες αν και δεν μου αρέσει ο όρος.Φταίει η όλη κατάσταση που συμβαίνει τριγύρω μας. Ανεργία,κόστος ζωής,χαμηλά εισοδήματα που δεν βγαίνει οικονομικά ο άλλος να ξοδέψει στη διασκέδαση συν τους μαγαζάτορες που κοιτάνε να τη βγάλουν στη φτήνια.
Από περιέργεια καλαμπορτζή εννοείται κάποιον που παίζει για μεροκάματο στην αρπαχτή ενώ βιοπορίζεται από άλλη εργασία ή κάποιον που δεν είναι τόσο καλός παίχτης όσο κάποιοι βιρτουόζοι του οργάνου?Πάντως υπάρχουν αρκετά αξιόλογα παιδιά που παίζουν καλά και αυτοί σαν νέοι στη δουλειά από κάπου πρέπει να ξεκινήσουν.Δεν γίνετε να τους απαξιώνουμε.Αν μιλάμε για μουσικούς πάντα.Την εμπειρία μπορεί να μην την έχουν αλλά πρέπει και εσείς οι παλαιότεροι να τους δείξετε το δρόμο.
Ισως εμείς οι παλαιότεροι που ζήσαμε τους μύθους του λαικού και του ρεμπέτικου (αρκετοί τυχεροί παίξαμε μαζί τους) να τα λέμε τσεκουράτα και καθόλου διπλωματικά ή “γύρω-γύρω” με αστική ευγένεια, αλλά μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε σαν άντρες, μάγκες και ρεμπέτες! Σέβομαι λοιπόν ΑΠΟΛΥΤΩΣ τη διαφορετική άποψη ΟΧΙ όμως την προσβολή και την υποτίμηση ή “…αμα πιώ τα κρασά μου σου λέω πόσο κάνει ρε το κάθε κομμάτι να μου το παίξεις”;;;;