Ναι στα στέκια αλλά

Το να βρεθούν στέκια για να γίνουν "μπουζουκοσυναγωγές " είναι ίσως το μόνο εύκολο.
Αυτό που δεν ευτύχησα ποτέ να δω είναι μια ερασιτεχνική κατάσταση που νάχει αρχή μέση και τέλος. Συνήθως παίζει ο καθένας ό,τι έχει ευχαρίστηση σε σύστημα “μπουλούκι” ΑΠΡΟΒΑΡΙΣΤΑ και το “κακοφωνίξ” πάει σύννεφο. Μερικές φορές μου δίνεται η εντύπωση ότι τα τραγούδια που αγαπούμε δεν τα σεβόμαστε και γι΄ αυτό το λόγο τα κακοποιούμε. Και μη μου πει κανείς πως ο ερασιτεχνισμός δικαιολογεί αυτή τη κατάσταση. Υπάρχουν σε ατομικό επίπεδο ικανώτατοι παίκτες και τραγουδιστές ορθόφωνοι. Όμως πόσες φορές βρέθηκαν μεταξύ τους έτσι ώστε να υπάρχει ένα σωστό συλλογικό αποτέλεσμα ; Το μπουζούκι δεν είναι σαν την φλογέρα του βοσκού. Έχει ανάγκη την κιθάρα τον τραγουδιστή και αναπόφευκτα τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ!
Πόσο δύσκολο είναι να το προσπαθήσουμε;:108:

(Αν και νομιζω οτι τα εχουμε ξαναπει…τουλαχιστον εμεις οι δυο:))

Εχω βρεθει κι εγω σε τετοιες καταστασεις και δε μπορω να πω οτι με χαλασαν.
Για εμενα τιθεται θεμα μερακιου,εκεινη τη στιγμη οσοι συμμετεχουν το νιωθουν…ακομα κι αν δεν ειναι οτι καλυτερο.Δε γινεται να απαγορευτει στον “Α” οπου μερακλωσε,να τραγουδησει.Ας μην ειναι και τοσο καλλιφωνος…για ποια διασκεδαση μιλαμε τοτε;
Αν οταν μερακλωνεις χαλανε τα γουστα σου…τι να το κανεις;

Ε τωρα αν πετυχει να βρεθει μια παρεα σε ενα στεκι και πιασουν τα οργανα στο τσακ-μπαμ δεν ειναι να τους παρουμε και τα κεφαλια,σιγουρα δε θελουν να σκοτωσουν τα τραγουδια,κι ουτε το θεωρω ασεβεια απο μερος τους να μην ξερουν να παιζουν τελεια.Ειμαι σε θεση να δεχτω ατελειες.Καθενας προσπαθει να γινει καλυτερος.Συν τοις αλλοις υπαρχει κι αυτο που λεει “Ο,τι πληρωσεις,παιρνεις” αν και δεν ισχυει παντα κατ’εμε.Το θεμα ειναι “ΒΓΑΖΕΙ ΨΥΧΗ;”…

Τι να το κανω αν ο αλλος ξερει να παιζει και να τραγουδαει καλα μα δεν το νιωθει;…αν παιζει η τραγουδαει και μοιαζει λες και κανει μιζερη δουλεια γραφειου;…1000 φορες να ακουω τον κορακα να σκουζει και να γουσταρω επειδη το νιωθει και το κανει:127:.

Κι’ αν στο μεράκι προσθέσουμε και λίγο…συντονισμό (συμπεριλαμβανομένου και του κουρδίσματος) θα μας χαλάσει βρε Κώστα;;:108:

(Δημητρη με λενε!!!:019:)

ΟΧΙ!!!..Σε καμια περιπτωση δε μας χαλαει,ποιος δε θελει καλοπαιγμενα και καλοτραγουδισμενα τα τραγουδια;…Ποιον τον χαλαει να τρωει καλομαγειρεμενο φαι;…

Αλλα δεν ειναι και να παρουμε το κεφαλι οποιου προσπαθησει…κι “αποτυχει”…(η εννοια της αποτυχιας ποικιλει για τον καθενα)

Στην τελικη για καποιον που ενοχλειται τοσο απο τετοιες καταστασεις…η ιδανικη λυση νομιζω θα ηταν να προσεχει που πηγαινει,να αποφευγει τα “ανοικτα στεκια” και να επισκεπτεται εκεινα που εχουν γνωστες κομπανιες.Απλο δεν ειναι;:043:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 18:05 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 18:03 —

Δεν παίρνω κανενός το κεφάλι. Ούτε θεωρώ τον εαυτό μου εξέχοντα μουσικό. Απλά προσπαθώ να “σπείρω” τον σπόρο της πειθαρχίας ως προυπόθεση βασική προκειμένου να παιχτεί μουσική. Το ρεμπέτικο τραγούδι παιζόταν παλιά και απο ερασιτέχνες οι οποίοι είχαν αίσθηση του πως και γιατί. Γιατί όχι και μεις;:slight_smile:

ΥΓ. Μη μου παρεξηγήσεις το λεκτικό μου ύφος. Είναι κάτι που δυσκολεύομαι να διορθώσω!:slight_smile:

Δεν αντιλεγω,κι εγω μαζι σου.
Βασικα οσον αφορα παλιους ερασιτεχνες που επαιζαν ρεμπετικα δεν ξερω τιποτα.Ηταν αραγε πειθαρχημενοι;(ως προς το συντονισμο κλπ)…ηταν ο,τι να’ναι;

Βασικα δεν ειναι πολλες οι περιπτωσεις που εχω πετυχει κομπανιες που να σερνονται,τις περισσοτερες φορες παιζουν ικανοποιητικα.

Συγνώμη που παρεμβαίνω στο διάλογό σας μα το θέμα πραγματικά με κέντρισε.Το ζητούμενο σε μουσικές βραδυές είναι κατά την ταπεινή μου άποψη η έκφραση της ψυχή μας.(της περδικούλας μας όπως λέμε συνήθως εδώ στα Τρίκαλα)Αν αυτό μπορεί να γίνει και μουσικά άρτια έχει καλώς.Σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσα εύκολα να προσπεράσω εναν μη γνώστη(βάζω και τον εαυτό μου μέσα) μερακλή από μιά καλλιτεχνική παρέα πού στερείται κεφιού και ενέργειας.Ας μην ξεχνάμε οτι ολόκληρα πανηγύρια στο παρελθόν στηνόταν χωρίς την παρουσία ορχήστρας.(μόλις πριν δύο χρόνια ξημερώσαμε με την συνοδεία ενός μόνο νταϊρέ).

απλά επειδή πιστεύω στις δυνατότητες των ερασιτεχνών και στο μεράκι τους, είμαι σίγουρος ότι αν παίξουν συλλογικά και με φροντίδα θα “απομυθοποιήσουν” πολλούς επαγγελματίες…:slight_smile:

Νομίζω ότι η διαφορά τους είναι στη δήλωση της…εφορίας και όχι απαραίτητα ποιοτική. Και οι δύο κάνουν το κέφι τους παίζοντας, αλλά ο ένας ζει μόνο από αυτό.

Συμφωνώ οτι πρέπει να τηρούνται μερικές βασικές προυποθέσεις στο θέμα παίξιμο σε παρέα.Οι σημαντικότερες κατα την αποψη μου είναι το κούρδισμα και πανω απ όλα η ησυχία τουλάχιστον απο τα μέλη της παρέας γιατι οι υπόλοιποι θαμώνες μπορεί ο καθένας για το λόγο του να μην εχει διάθεση να ακούσει΄και είναι ως ενα βαθμό σεβαστό.
Ελειψη ησυχίας και βαβούρα απο την ιδια σου την παρέα είναι ασέβια νομίζω και προς τους μουσικούς οπότε Βαβουρα=Κλεινουμε στην θηκη τα όργανα και την επόμενη φορά δεν παίζουμε με την ιδια παρέα.
Θα διαφωνήσω στο τομέα της δομής του προγράμματος διοτι η παρέα και τα μελη της το κανονίζουν και πολλές φορές μετα απο ενα βράδυ κυριολεκτικού αχταρμά ως προς το πρόγραμμα Ρεμπέτικα,Μπλουζ,κρητικά,Σμυρνεικα,ροκακια κ.α:019:(οσοι εχουν τυχει φασεις στα 6 αδελφια στου Ζωγραφου παλιοτερα εχουν παρει γευση και καταλαβαίνουν τι εννοώ) γυρησα σπιτι ευχαριστημένος και εχοντας περασει πραγματικά όμορφα αφου παρ ολο που τα βαλαμε ολα σε ενα καζανι η παρεα συμμετειχε και διασκεδασε μαζί,ουσιαστικά αυτό δεν είναι το ζήτημα;:102:

Ωχ! Μας πιασανε μου φαινεται! (Συμμετειχα και γω σε κατι αχταρμαδοβραδιες)

Στο θεμα μας τωρα, Σημασια στις μαζωξεις εχει, οπως προειπαν και οι υπολοιποι φιλοι, να περασουμε καλα και να βγαλουμε το μερακι μας. Τωρα βεβαια, ακομα και αν ολοι οι συμμετεχοντες ειναι δεξιοτεχνες και καλλιφωνοι, μετα απο μερικα ποτηρακια πιστεψτε με, ουτε τα δαχτυλα πανε, ουτε το λαρυγγι:102:. Και το λεω απο ιδια πειρα. Αφηστε και το αλλο. Αν εγω ημουν σε μια παρεα οπου οι οργανοπαικτες ηταν δεξιοτεχνες και οι τραγουδιστες με φωνη σαν του Καζαντζιδη θα ντρεπομουν να πιασω το οργανο και να τραγουδησω. Οποτε ποιο το νοημα της μαζωξης αν δε μπορουμε να περασουμε καλα;

ρε παιδιά ποιός είναι αυτός που μπορεί να διαφωνήσει για το μεράκι ως ζητούμενο;
πιο καλά δεν είναι όμως αυτά που ήδη ξέρουμε (λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία) να τα “σουλουπώσουμε”; Πώς να το πώ διαφορετικά; Η κιθάρα και το μπουζούκι χρειάζονται συννενόηση! Αν το μπουζούκι παίζει “μινόρε” και η κιθάρα “ματζόρε” τι να το κάνω το μεράκι όταν θάχω πάθει ωτίτιδα!!:256:

υγ. βρε Δημήτρη πες και συ κάτι! μη μ’ αφήνεις μόνο μου!:112:

Ό,τι κι αν πουν τα παιδιά, έχουν δίκιο. Νομίζω ότι είσαι υπερβολικός και ζητάς πολλά από ανθρώπους που απλά θέλουν να κάνουν το κέφι τους.

Εντάξει! Ελπίζω να μην ήμουν υπερβολικά κουραστικός!
Δεν θα το ξανακάνω!..:257:

Ενταξει, το να παιζει το μπουζουκι μινορε, οπως λες, και η κιθαρα ματζορε ειναι κραυγαλεο λαθος, οπως και το να παιζει π.χ. το μπουζουκι χασαποσερβικο και η κιθαρα ζεϊμπεκικο. Πιστευω οτι αυτες τις βασικες γνωσεις τις εχουν οσοι ασχολουνται με καποιο οργανο. Ειναι αυτονοητο. Εμενα τουλαχιστον δε μου εχει τυχει σε δικη μου η σε αλλη παρεα να μη μπορουν οι οργανοπαικτες να αποδωσουν σωστα εστω αυτα τα βασικα. Η διαφωνια μου μαζι σου ηταν στο θεμα της καλλιφωνιας και της παικτικης δεξιοτεχνιας, προσοντα τα οποια δεν τα εχουν ολοι. Γι’ αυτο και ανεχομαστε και τα οποια φαλτσα γινονται. Δε γινεται να απαγορεψουμε σε καποιον ουτε να παιζει, ουτε να τραγουδαει αν το θελει τοσο πολυ η ψυχη του. Κατα τα αλλα, δεν εχεις αδικο σε αυτο που αναφερεις παραπανω.

Συμφωνώ κι εγώ ,μάλλον δεν καταλαβα καλά οτι αναφερόσουν σε τετοια λάθη,εννοείται οτι τότε το θεμα γίνεται λίγο κουραστικό ως και εφιαλτικό:257:.
για να κάνω όμως και το συνήγορο του διαβόλου:092:αν ενας στου 10 απο αυτούς που παίζουν γουστάρει και θέλει να ασχοληθεί με το είδος και βγει ενας καλός οργανοπαίχτης μετα απο 2-3 χρόνια,δεν αξιζεί το κόπο όλη η φάση;
Για αυτο πιστεύω οτι όσο υπάρχουν ακόμα παρέες που γουστάρουν να βγαίνουν και να παίζουν,μόνο σε καλό θα μας βγεί, ιδίως αν είναι πιτσιρίκια τα οποία όταν τα βλέπω να μαζεύονται ετσι και να μην πάνε στα club τα χαίρομαι ο,τι και να παίζουν.:088:

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο γραπτός μου λόγος είναι …“παρεξηγήσιμος”. Και τούτο γιατί χρησιμοποιώ συχνά την υπερβολή προκειμένου να δώσω έμφαση σ’ αυτό που θέλω να πω.
Και ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με “πλήκτρα” τα οποία δεν μεταφέρουν εύκολα τη πραγματική διάθεση του γράφοντος.
Αγαπώ πολύ τον ερασιτεχνισμό τον οποίο στερήθηκα 30 χρόνια στα πάλκα. Kαι με το δεδομένο ότι είμαι πια συνταξιούχος απ΄ την πρωινή μου εργασία έχω πολύ χρόνο για να τον προσφέρω σε όποιον θέλει να μπεί σε διαδικασία μελέτης των τραγουδιών.
Δεν μου είναι κόπος γιατί μου δίνεται και μένα η ευκαιρία να μελετήσω κάτι που τόχω ανάγκη…

υγ. δεν είμαι δάσκαλος μουσικών οργάνων. Εμπειρία έχω την οποία μπορώ να προσφέρω.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 10:51 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 10:33 —

το "σεμνά " τόβαλα κατα λάθος!!! συγνώμη:112:

Έτσι κι αλλιώς όμως, μέσα απο τέτοιες μαζώξεις δεν γινόμαστε πιο καλοί; Μετά απο κάποιο διάστημα με φάλτσα, παραφονίες, λάθος ακόρδα και λάθος ρυθμούς όλα αυτά δεν φτιάχνουν; Εγώ πάντος έτσι νομίζω!
Σιγά σιγά, παίζοντας ξεθαρεύουμε, μαθαίνουμε να ακούμε και να παίζουμε καλύτερα!

θα ήθελα να θίξουμε και μια παράμετρο του ίδιου θέματος .Σας έχει τύχει να βρεθεί ένας ερασιτέχνης μεν αλλά κάτω του μετρίου παίχτης η τραγουδιστής σε μαγαζί με κόσμο και ορχήστρα που παίζουν επαγγελματίες ,γνωστοποιεί με κάποιον τρόπο ότι παίζει και εκδηλώνει την επιθυμία να παίξει λίγο η να τραγουδήσει πράγμα που συνήθως απο ευγένεια τι προτείνουν οι ί διοι μουσικόί .Τί γίνεται τότε ΄΄΄΄.το κάνει απο μεράκι …και θέλει κοινό απο κάτω; .Νομίζω οτι έχει να κάνει απο το πόσο αληθινός μπορεί να είναι κάποιος η δήθεν .και ψωνάρα χωρίς γνώθι σ αυτόν .

αγαπητε κ. Ραζη

σε μια τετοια περιπτωση , θα πει ενα , αιντε δυο το πολυ και θα κατσει κατω …

η ευγενεια , ευγενεια , αλλα τα “ψωνια” πρεπει να πατασσονται δια ροπαλου …:112: