Περί Μουσικής φθήνιας και Αξιοπρέπειας

Άλλα θέματα
41

Μισό λεφτό όμως.

Μπορεί να μη ζω στην Αθήνα. Μπορεί και στο Ηράκλειο που ζω να μην κυκλοφορώ. Επομένως την πιάτσα δεν την ξέρω.

Ξέρω όμως ότι στις νεαρές και μεσαίες ηλικίες υπάρχουν όλο και περισσότεροι μουσικοί με εκπληκτικό εύρος και βάθος γνώσεων. Μουσικοί που είναι και της θεωρίας (συχνά μάλιστα πολλών θεωριών) και της πράξης, και του παραδοσιακού ρεμπέτικου και του πειραγμένου, ικανοί και να παίξουν και να μιλήσουν γι’ αυτό που παίζουν, και κάτοχοι τεράστιου και πολυειδούς ρεπερτορίου.

Για παράδειγμα, ακόμα αντηχεί στ’ αφτιά μου το μινόρε που ακούσαμε τις προάλλες από Γλαύκο-Κλέαρχο-Νιάρχο, βασισμένο σε μια εκτέλεση που, εδώ και εκατό χρόνια που είναι γνωστή, κανείς δεν είχε επιχειρήσει (και δεν είχε πετύχει βέβαια!) να την ξαναπαίξει.

Και δεν είναι παρά το πιο πρόσφατο (για μένα) δείγμα μιας τεράστιας σειράς αποκαλύψεων. Σε επίπεδο μανέδων και ταξιμιών, με τα ίδια και πολλά άλλα παλεύουν κι άλλες ομάδες μαχιμότατων μουσικών. Εξίσου και σε επίπεδο κλασικού μπουζουκορεμπέτικου, προκλασικού ντουζενιάρικου μουρμούρικου, χιωτοειδούς μπουζουκιού και κιθάρας, κιθάρας σε άλλα παλιά λαϊκά στυλ, μακαμίστικου μικρασιάτικου κλπ.

Και αυτά μόνο σε ό,τι αφορά τα παλιά που ξαναζωντανεύουν ή που διατηρούνται στη ζωή. Υπάρχει και ο πειραματισμός, οι προτάσεις προσωπικής ανάγνωσης, οι καινοτομίες.

Έχουμε ακόμη τα συγκοινωνούντα οχεία αφενός της μουσικολογικής έρευνας και αφετέρου της οργανοποιίας, που διαρκώς αλληλοτροφοδοτούνται με τον χώρο της ίδιας της μουσικής.

Και φυσικά έχουμε και τα σαβουρομάγαζα, οκέι. Αν είχαμε και αναπτήρα θα 'ταν παράδεισος, αλλά η απορία μου είναι: όλοι αυτοί οι μουσικοί που εγώ τους ξέρω από το ίντερνετ, μόνο στο ίντερνετ παίζουν; Έξω στην πραγματική ζωή μόνο η σαβούρα κινείται;

Δεν μπορεί…

[Υ.Γ. Αφήνω απέξω το σκέλος του ποιος δουλεύει μαύρα και ποιος άσπρα και ποιος καθόλου, ποιος με αξιοπρεπή μεροκάματα και ποιος στην ξεφτίλα, γιατί μου πέφτει δύσκολο να το διαχειριστώ όλο αυτό μαζί με το καθαρά μουσικό σκέλος της συζήτησης.]

42

Η συσχέτιση είναι ότι, πέραν των εξαιρέσεων εκατέρωθεν, οι καλαμπορτζηδες είναι που ρίχνουν τα μεροκάματα ή δεν ζητάνε ένσημο ακριβώς επειδή (σε μια σπάνια στιγμή αυτογνωσίας) ξέρουν ότι δεν είναι επαρκείς.

1 «Μου αρέσει»
43

δεν εχει τελος αυτη η κουβεντα, εχει συζητηθει πολυ τα τελευταια χρονια απο πολλους μουσικους και εντος και εκτος διαδυκτιου. ολοι ψαχνουν να ριξουν το φταιξιμο καπου. δεν φταιει ουτε αυτο, ουτε εκεινο, ειναι ολα μαζι μεσα. κυριως φταιει η κακη νοοτροπια μας σαν λαος για ολα οσα μας συμβαινουν. και δυστηχως μεσα σε αυτα ειναι και η μουσικη μας γενικα, και οχι μονο ως επαγγελμα. γιατι, σε αλλα επαγγελματα ειναι ολα ροδινα, και μονο εμεις εχουμε προβλημα? η ολοι οι μουσικοι, ειναι πραγματικοι ‘‘συναδελφοι’’ και θελουν παντα το καλο ολων μας? κατηγοραμε πολλες φορες τα μαγαζια, σκεφτηκαμε ποτε ομως, μηπως και αυτοι δεν μπορουν να πληρωσουν? μηπως εχουν εξοδα πολλα? μηπως το να βαλουν φθηνη μουσικη ειναι ενας τροπος μπας και επιβιωσουν σαν επιχειρησεις? γι αυτο κλεινουν το ενα πισω απο το αλλο? η μας φταινε οι καλαμπορτσαδες? παντοτε υπηρχαν αυτοι. αλλα επαιζαν εκει που τους επαιρνε, με τα χαμηλα μεροκαματα. μεχρι το 2010 καθενας μουσικος δουλευε εκει που μπορουσε και του αρμοζε, και αν γινοταν καλυτερος πηγαινε και σε πιο καλα μαγαζια με περισσοτερα λεφτα. δεν τον ενοιαζε τι εκανε ο ερασιτεχνης η ο καλαμπορτζος στην ταβερνα η στο τσιπουραδικο. μετα το 10’ ομως ηρθαν τα πανω κατω, και αφεντικα και δουλοι σκατα γινηκαμε ουλοι. τι εγινε το 10’? ποιοι το εκαναν? το ξεχασαμε παλι? και ριχνουμε το φταιξιμο ο ενας στον αλλον? γι’αυτο θα μας γ… παντα. αν μπορουσε κατι να σωσει το επαγγελμα του μουσικου, εστω και τωρα, αυτο θα ηταν να γινει κλειστο. αλλα γινεται? μπορουμε? θελουμε να γινει? παραλληλα με επαγγελμα, ειναι και τεχνη ομως. αμα σου ερθει ενας ταλαντουχος χωρις τις απαραιτητες μουσικες γνωσεις? θα τον αποκλεισεις? ετσι θα απεκλειες και τον μπατη και τον μαρκο αμα θα ζουσαν σημερα. η τους μισους δημοτικους μουσικους σε ολη την ελλαδα τουλαχιστον. ε…? ξεχασα και το αλλο, τα λεγομενα καλα χρονια, που ερεε το χρημα, πολλοι μουσικοι τα επαιρναν και δεν κολλουσαν ενσημα, ουτε πληρωναν φορους, τα μαγαζια βολευονταν, και αν καποιοι ζητουσαν τα ενσημα, τους ελεγαν τα μαγαζια, αντε γεια, και εβρισκαν αλλον. και οι υπολοιποι ‘‘συναδελφοι’’ μουγκα. και τοτε ειχαν σωματεια. αλλα? το χρημα ερεε… τωρα? δεν ρεει… σταζει, κι εμεις? παμε να τσακωθουμε ποιος και γιατι θα πιει απο τις σταγονες. γιατι να σταζει? ποιος εκλεισε την κανουλα? αυτο θα πει διερει και βασιλευε…

5 «Μου αρέσει»
44

Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα και γι αυτό φωνάζω για τα καλαμπόρτζια που έχουν πήξει τα μαγαζιά! Αυτό που περιγράφεις ισχύει ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ πίστεψέ με! Δεν δίνεται βήμα σε αυτούς όμως ή αναγκάζονται (ατελέσφορα πάντα) να παίξουν τζάμπα ή για κανένα 25ρικο μη τυχόν και δείξουν τη δουλειά τους ή μη τυχόν και τους ακούσει κανείς! ΕΑΝ όμως δεν έχουν δικά τους κομμάτια (που δεν έχουν) τότε γυρνανε πάλι στο μηδέν, δηλαδή να εκτελούν άψογα κομμάτια άλλων! Ε! Αυτό λοιπόν ΔΕΝ πληρώνεται απο τους ταβερνιάρηδες διότι όλα τα αφεντικά ταβερνιάρηδες είναι και κακοποιοί στις πίστες! Να μη αναφέρω τώρα τι αμοιβές παίρναν οι μουσικάρες στον αληταρά τον Παπαδόπουλο και τις άλλες εκπομπές της σαβουρο TV…

45

Δεν μου λές… ΠΟΙΟΣ βαρούσε γκασμά απο τις 9 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί την εποχή εκείνη … μιας και λές για μαυρα “πλουσιοπάροχα” μεροκάματα μουσικων! ΕΙΣΑΙ καλά ρε; Μέσα στην κάπνα και τα ΑΠΕΙΡΑ ντεσιμπέλ έστρωνες κώλο ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ και σηκωνόσουν μετα 6-8 ώρες ξημερώματα για 40-50.000 δρχ (ένα μηνιάτικο για τους υπόλοιπους εργαζο΄μενους) έχοντας 3-4 τραγουδιστές τραγουδίστριες με 2 ωριαία προγραμματα ο καθένας (και καυλάντισμα στο καμαρίνι) και 200.000 παντελόνι ή εκατομμύριο για τις μικρές φίρμες! Και μιλάς για χρήμα που έρεε και δεν κολούσαν ένσημα με ευθύνη/επιλογή τους οι μουσικοί; ΛΑΘΟΣ σε έχουν πληροφορήσει μεγάλε μη τα λές αυτά!

1 «Μου αρέσει»
46

Πληκτράς εδω χεχε με korg pa 1000. Ολοι απο καπου αρχίζουμε σαν βαση με ηχους και ρυθμους που βρισκουμε (ειτε απο φιλους είτε αγοραζοντας) και μετά με αρκετη προσωπική δουλεια τα διαμορφωνουμε για να τα φερουμε εκει που θελουμε.

Οσοι ξερουν κανουν και πιο πολυπλοκα πραγματα προφανώς. Εμενα προσωπικα με εχει βοηθήσει το κανονικο μου επαγγελμα (μηχανικος λογισμικου). Οπως και οι προβες και οι σπουδες των μουσικών, φυσικά ολη αυτη η καθαρα τεχνική δουλεια συνήθως δεν πλήρώνεται.

Δεν παιζουν ολα αυτοματα. Γινεται δλδ ,αλλά δεν ειναι αρκετο για να βγει καλο αποτελεσμα. Εχουμε αρκετο προγραματισμο για αλλαγες σε μπασογραμες και γεμισματα ειτε σε μπασο είτε σε ντραμς/κρουστα ειτε ακομα και σε ρυθμικές κιθαρες που τα δουλευουμε απο κουμπια ή με πεταλια στα ποδια.

Οι πιο πολλοι οπως και εγω εχουμε διαφορετικες ρυθμισεις για να προσαρμοζομαστε στην εκάστοτε συνθεση της μπαντας. Καποιες φορες, εχουμε μπασιστα καποιες οχι. Καποιες φορες εχουμε ρυθμικο κιθαριστα, καποιες οχι κτλ κτλ. Αν ειναι κομπλε η ορχηστρα, κλεινουμε τα παντα και παιζουμε καθαρο πιανο σαν λαικοι πιανιστες. Γενικά προσαρομοζομαστε.

Παρα την εντυπωση του one man band, μας αρεσει να παιζουμε με αλλους. Οι μαγαζατορες θελουν να γλιτώσουν μεροκάματα φυσικά αλλά δε με απασχολεί και τοσο.

Περα απο τα πλήκτρα, οσους μουσικους γνωρίζω που δεν βιοποριζομαστε αποκλειστικά απο τη μουσική, δεν θα παιξουμε καπου αν δεν υπαρχει καποιος λογος (γάμος φιλου κτλ) η καλα λεφτά. Για ψιχουλα ολη νυχτα δεν ασχολουμαστε. Ειδικά οσοι ειμαστε στο εξωτερικό.

Τωρα φοιτήτες που κάνουν αρπαχτές παντα θα υπαρχουν αλλά δε νομιζω οτι κανουν και τοση ζημιά.

Τα μεροκάματα οντως εχουν πεσει, αλλά ειναι άλλοι οι λογοι και οχι τοσο οι ερασιτέχνες που παιρνουν καποια μεροκάματα.

2 «Μου αρέσει»
47

Επειδή η κουβέντα έχει πάει στο άσπρο ή μαύρο,ενώ κυριαρχεί το γκρι,θέλω να θέσω κάποια ερωτήματα.Ποοιος θεωρείτε καλαμπόρτζος.Ο έχων πτυχία μουσικής διάφορα; ο μην έχων τίποτα; ο έχων πτυχία, αλλά δεν μπορεί να κουνήσει τα δάκτυλα του; ( γνωρίζω περίπτωση μεγάλου μουσικού,που έκανε περιουσία από συγγραφή παρτιτούρων αλλά ποτέ δεν έπαιξε τίποτα, απλά γιατί δεν το είχε), αν κάποιος έχει πτυχίο μέχρι αρμονία,ο άλλος που έχει φούγκας,θεωρεί τον πρώτο καλαμπόρτζο;, ποιος είναι επαγγελματίας,αυτός που κολάει ένσημα σε όλες τις περιπτώσεις,ενώ ένας που κολλάει ένσημα Σαββατοκύριακο, αλλά παίζει και δύο καθημερινές σε ένα καφενείο για συμπλήρωμα χωρίς ένσημα είναι μη επαγγελματίας ή κακός επαγγελματίας;

4 «Μου αρέσει»
48

Καλαμπόρτζης (με -ης το ξέρω εγώ, άλλοι με -ος) είναι ο κακότεχνος. Όχι αυτός που δεν έχει φτάσει πολύ ψηλά στην πορεία της εκμάθησής του, αλλά αυτός που θα παίξει χωρίς ρυθμό, που θα κάνει φάλτσα, που θα κοπανάει το όργανο άσχημα, τέλος πάντων ο κακός παίχτης. και που προσπαθεί, αντί να γίνει καλύτερος, να το κουκουλώσει με τρόπους που δεν κουκουλώνουν τίποτα!

2 «Μου αρέσει»
49

Ο καλαμπόρτζος είναι εμφανέστατος! Μη βάζεις τέτοια ψευτοδιλήμματα! Μόλις πιάσει όργανο η μικρόφωνο στα χέρια του ΕΛΗΞΕ το θέμα! η σπίτι του ή στην κουζίνα λάτζα!

50

Δεν έχει κανένα νόημα να είμαστε τόσο θυμωμένοι. Όλοι κρινόμαστε απο το κοινό μας και δεν βλέπω κανέναν να ψάχνει εσένα αντί για τον καλαμπόρτζη που λες. ΟΚ, έχεις εμπειρία απο πατάρια.Άσε και κανέναν άλλο να αποκτήσει.Δεν θα αποφασίσεις ούτε εσύ ούτε κανένας απο μας ποιος είναι άξιος να λέγεται μουσικός οπότε τζάμπα σπαταλάμε ενέργεια. Η μουσική είναι για όλους, το ρεμπέτικο είναι παράδοση συμμετοχικη και μουσικοί μεγαλώνουν μόνο μέσα απο απο συμμετοχικές διαδικασίες. Τα υπόλοιπα είναι αυτοκαθαριζόμενα.

6 «Μου αρέσει»
51

Περικλή συμφωνώ απόλυτα με ότι λες.Για τον κακό επαγγελματία όμως; και η ερώτηση δεν είναι προς εσένα προσωπικά, γιατί δεν είδα κάποια τοποθέτηση επ αυτού.

52

Ο κακός επαγγελματίας είναι τ’ απατού του.

4 «Μου αρέσει»
54

Μάλιστα…

Γιάννη, ίσως κι εσύ να μην καταλαβαίνεις αυτό που λέμε εμείς…

θυμάμαι μια συζήτηση που είχαμε πριν πολλά χρόνια εδώ στο φόρουμ για τα μεροκάματα των μουσικών, και θυμάμαι κάποιος έλεγε:
“Τι πρόβλημα έχεις εσύ που πάω και παίζω για 20 ευρώ; Ελεύθερη αγορά έχουμε, νόμος προσφοράς και ζήτησης κτλ κτλ”

Σε αυτόν τον άνθρωπο, τι να εξηγήσεις;

Επίσης, σε μια εποχή που ο άλλος μπορεί να βρει ακόρντα (λίγο πολύ σωστά) στο διαδίκτυο και με ένα τάμπλετ να παίξει ό,τι του ζητήσουν, να έχει όοοολους τους στίχους του κόσμου μπροστά του και έχει “μάθει” και μπουζούκι από το κανάλι MatheToraGreekBouzoukiDoreanSeTreisVdomades, πώς να εκτιμήσει τη δουλειά;
Πιστεύω ότι το πρόβλημα στον καπιταλισμό είναι και θα μείνει άλυτο…

6 «Μου αρέσει»
55

Ψυχραιμία και κόσμια, δεν είμαστε εδώ για να τσακωνόμαστε και να βγάζουμε τα απωθημένα μας. Εκφράζουμε τις απόψεις μας με επιχειρήματα, δεν βοηθούν οι επιθέσεις σε προσωπικό επίπεδο.

3 «Μου αρέσει»
56

Καταλαβαλινω ρε παιδιά! 46 μουσικά χρόνια έφαγα δίπλα σε μουσικάρες συναδέλφους σε παταρια και μουσικές σκηνές και το οργισμενο παραπονο είναι πως όσο πανε και χειροτερεύουν τα πραματα με τη σαφή επικράτηση των καλαμπορτζαίων οι οποίοι το παιζουν και καλλιτέχνες ή φίρμες! Και βέβαια συμφωνώ με αυτό που λές για ταμπλετ κλπ. Πλέον οι συνθέσεις είναι Πληκτρας - Μπουζουκι - Τραγουδιάρα 100-150 ευρω χωρίς ωράριο./ένσημα και απο μουσική; ΠΑΠΑΡΙΕΣ! Επίσης πιο “προχωρημένοι” μπουτσουκτσήδες που δε βρίσκουν συνεργάτες αρπάζουν ένα συστηματάκι Drum μια μικροφωνική και μια ξανθιά καραμούζα, 80 φραγκάκια μεχρι το πρωι και όλα καλά…

57

Παιδιά αν δεν κάνω λάθος ο Μάρκος φτωχός έφυγε, το ίδιο ο Μπαρμπαγιάννης, το ίδιο ο Ζαμπέτας, το ίδιο στην σύγχρονη ιστορία ο Παλαιολόγου.
Δεν γνωρίζω τα οικονομικά τους αλλά όλοι αυτοί και άλλοι τόσοι έφυγαν με ταπεινή κοινωνική επιφάνεια.
Φαντάζομαι αν είχαν σκάφη και βίλες κρυφά κάτι θα είχε ακουστεί.

Όταν όλα αυτά τα ιερά τέρατα έφυγαν σε πιο δημιουργικές για τα οικονομικά δεδομένα εποχές πως βγαίνει τόση αγανάκτηση σήμερα και θυμός για τα μεροκάματα ?

Συγκρίνουν οι πιο παλιοί μουσικοί, πασοκικες εποχές που υπήρχε παχιά αγελάδα (εις βάρος πάντα της σημερινής & επόμενων γενεών) σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία πληροφορίας (συγκριτικά με σήμερα) και φαίνονται περίεργα όλα αυτά ???

Για όσους δεν γνωρίζουν μέχρι πριν 14 χρόνια στην Νο 1 ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο (Ελλάδα), στις ναυτιλιακές οι μισθοί ξεκινούσαν 2-3 φορές πάνω από τον βασικό τουλάχιστον για τους νέους.
Σήμερα υπάρχουν ναυτιλιακές που προσφέρουν σε πτυχιούχους 750 ευρώ με βραδυνές βάρδιες.

Τι δεν καταλαβαίνει ο κόσμος και γιατί ανεβάζουμε τόνους για τους ερασιτέχνες ???
Αν υπήρχε μαρούλι για όλους, οι ερασιτέχνες θα ήταν οι καλύτεροι φίλοι των επαγγελματιών γιατί έτσι θα ξεχώριζαν και θα ανέβαζαν το cashe τους…

Εγώ πάντως σαν ερασιτέχνης δεν θεωρώ ότι θα κάνω ζημιά σε κάποιον αν παίξω σε έναν πεζόδρομο η αν καταφέρω και βγάλω ένα πρόγραμμα να παίξω σε μια ταβερνα.

Όσο για τους καλούς εργοδότες, αυτός που δεν κολλάει ένσημο έτσι θα είναι, αυτός που δεν πληρώνει σωστά, δεν θα πληρώσει σωστά, ο κακός εργοδότης θα είναι πάντα κακός !

Αλλά το βασικότερο είναι να συζητάμε και όχι να ανακυκλώνουμε γραπτές επιθετικές ατάκες που προσβάλουν.

Αγαπητέ Γιάννη με όλο τον σεβασμό και χωρίς να θέλω να σε υποτιμήσω, να κρατάς μια επιφύλαξη ότι το συγκεκριμένο μέλος που μόνο με σεβασμό εκφράζεται εδώ μέσα, πιθανόν να έχει γνώσεις που 2 και 3 ζωές δικές σου, δικές μου και άλλων αρκετών να μην φτάνουν για να αποκτήσουμε.
Ας σεβόμαστε όσο και αν διαφωνούμε.

5 «Μου αρέσει»
58

Αυτό το παράπονο έγινε κατανοητό απ’ όλους και, νομίζω, σεβαστό ακόμη κι από τους διαφωνούντες. Δεν μπορώ εγώ ρε φίλε (λες εσύ, Γιάννη) να το σκάβω μισόν αιώνα το αμπέλι, εσύ να πετάς τα σκουπίδια σου μέσα, και να μην πω κι ένα σιχτίρ!

Ναι, φυσικά, έτσι είναι.

Αν όμως από γνώμες δεν υπήρχαν παρά μόνο όσες συμφωνούν, τι θα έβγαινε; Αντί για ένα σιχτίρ θα είχαμε ένα ολόκληρο φόρουμ να σιχτιρίζει. Υπάρχουν όμως και γνώμες που διαφοροποιούνται. Μην τους πιάνεις απ τα μούτρα, σε στιλ…

…κλπ.

Άμα δε συμφωνείς, απλά δε συμφωνείς. Είτε κάθεσαι να το αναλύσεις στον άλλον, μήπως όντως δεν έχει καταλάβει κάτι, είτε το προσπερνάς.

[Επίσης, νομίζω ότι όταν γράφεις νηφάλια τα ελληνικά σου είναι καλύτερα. Όταν φωνάζεις τα λες μπερδεμένα και βγαίνουν παρανοήσεις.]

4 «Μου αρέσει»
59

Έτυχε να πάω καλεσμένος σε μια ταβέρνα με πλήκτρα και μπουζούκι και προσωπικά θα προτιμούσα να μην ξαναπάω. Δεν έχω κάτι ενάντια στα πλήκτρα όταν παίζονται σαν κανονικό όργανο, είτε σαν φαρφίσα είτε πιάνο κλπ αλλά προγραμματισμένους ρυθμούς δε γουστάρω να ακούω. Χίλιες φορές μπάσο ντραμς και κόκκινη στράτοκαστερ δίπλα στο μπουζούκι όπως στους γάμους της παιδικής μου ηλικίας! Το ίδιο ισχύει και για μια φορά που πέτυχα μπουζούκια με drum machine, το ίδιο και για ροκ μουσική με κιθαρίστα και drum machine. Νομίζω αυτό ισχύει για τον πιο πολύ κόσμο που καταλαβαίνει κάτι, θέλουμε να διασκεδάσουμε αλλά καταλαβαίνουμε τη φθήνια.

Και νομίζω ο περισσότερος κόσμος κάτι καταλαβαίνει. Την παραμονή πρωτοχρονιάς είδα λίγο Φερεντίνο και η ορχήστρα ήταν αρκετά προσεγμένη, μέχρι και νταούλι, ταμπουτσιά (μπεντίρ λέγεται στα ελληνικά; :wink: ) κλπ. Για το επίπεδο της μουσικής στο γιούτιουμπ τα ξέρουμε, στρατοσφερικά ανώτερο του τι βλέπαμε στην τηλεόραση τη δεκαετία του 90 κλπ . Η κατάσταση στα εργασιακά είναι θέμα οικονομικό και κοινωνικό/πολιτικό, δεν είναι θέμα επάρκειας ή επαγγελματισμού των μουσικών,

Στο φόρουμ δε ξέρουμε όλοι τι βιογραφικό και περγαμηνές έχει ο καθένας, οπότε ας δείχνουμε λίγο αλληλοσεβασμό. Νιώθω τυχερός για τα όσα έχω διαβάσει εδω μέσα, είτε είναι εμπειρίες από τη ζωή, είτε είναι θεωρητικές γνώσεις, και ελπίζω να κόλλησε κάτι :slight_smile: .

1 «Μου αρέσει»
60

Ακριβώς αυτό.

(… … …)

61

Δεν ξέρω εάν βγάζει κάπου αυτή η κουβέντα…ωστόσο μια ερώτηση για όλους κι κυρίως για τον Γιάννη.

  • Στα Χ χρόνια εμπειρίας , πάντα και όλοι παίζατε με ένσημο και υψηλά μεροκάματα ;
  • Εαν κατά καποιον μαγικό τρόπο μεταφερόμασταν πίσω στο χρόνο και συναντούσαμε τον νεαρό εαυτό μας σε ένα από τα πρώτα μας παιξίματα…Τι γνώμη θα είχατε ; Πως θα κρίνατε τον εαυτό σας στα πρώτα του βήματα…

Το είδος της μουσικής που παίζουμε και γενικά η μουσική δεν χωράει ελιτισμούς και πάντα υπήρχε και υπάρχει χώρος για όλους.

3 «Μου αρέσει»