Πως αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι το ρεμπέτικο;
Πόσοι ζητούν να βρουν πηγές και άκρη για την ιστορία του;
Τι θέση έχει μέσα στον τρόπο ζωής τους;
Πόσο έχει παρεισφρήσει στην πολιτική τοποθέτηση ενός εκάστου;
Υπάρχει συνειδητή “ρεμπετιά” η μιμητισμός;
Επίσης θα ήθελα να απαντηθεί (οι διαχειριστές θα κρίνουν εάν πρέπει
να ανοιχτεί καινούργιο θέμα), πόσο σήμερα οι γονείς επηρεάζουν
τα παιδιά τους, όσον αφορά την πολιτική τους τοποθέτηση και αν πια
μπορούν να το καταφέρουν …
… καθώς και άλλα ερωτήματα, που ίσως προκύψουν στην διάρκεια …
Ωραιο θεμα Πελαγια μου! Θα αρχισω απο το τελευταιο, οι νεοι σημερα ειναι πληρως απο-πολιτικοποιημενοι. Οταν ερχεται η ωρα για να τοποθετηθουν (ειτε σε εκλογες, ειτε σε μια απλη κουβεντα), δυστυχως αυτο γινεται υπο το πρισμα των αποψεων των γονιων τους…
Τωρα, για το πως αντιμετωπιζουν οι νεοι το ρεμπετικο, νομιζω ειναι πολυ δυσκολο να απαντηθει. Οι νεοι που ακουνε ρεμπετικο, θελω να πιστευω οτι το σεβονται και προσπαθουν να το πιασουν καλυτερα το θεμα, παιχτικα τουλαχιστον.
Για τροπο ζωης, δε νομιζω πως διατηρεται κατι απο κανεναν για να το εχουν οι νεοι σημερα. Ή τουλαχιστον δεν εχω δει κατι τετοιο…
Τωρα, για μενα το κυριοτερο, ειναι ο μιμητισμος που αναφερεις. Καταρχας, θελω να πω πως ο μιμητισμος ειναι θεμιτος (σε πλαισια) οταν ξεκιναει καποιος να παιζει. Αυτο που ακουει, αυτο θα προσπαθησει να βγαλει. Αργοτερα θα το φιλτραρει με το υφος του πιστευω… Παντως, επικρατει, ισως και σημεια των καιρων, μια ταση που κανει τους νεους που ασχολουνται να μην ειναι ουτε τοσο “ρομαντικοι”, αλλα και να εχουν καποιο ειδος επιδειξιομανιας, αναλογα με το ποσα τραγουδια ξερουν ή εχουν βγαλει, ποσους συνθετες αντιστοιχα, ποσο γρηγορα παιζουν, κ.ο.κ.
Αυτα ως μια πρωτη σκεψη…
Ωραίο θέμα Πελαγία! Προσωπικά δεν μπορώ να απαντήσω στο θέμα για σήμερα, αλλά θυμάμαι όταν ήμουνα Θεσσαλονίκη πως το αντιμετώπιζαν οι περισσότεροι νέοι του κέντρου. Με αδιαφορία, ως περιφρόνηση καμμιά φορά. Η Θεσσαλονίκη βέβαια είναι διαβρωμένη από τα αμερικάνικα ακούσματα.
Εγώ το καταλαβαίνω ακόμα περισσότερο γιατί κάθε φορά που έρχομαι ακούω αμερικανιές που άκουγα όταν ήμουνα φοιτητής ακόμα και μαθητής! Λες και τα ραδιόφωνα έχουν κολλήσει εδώ και τριάντα χρόνια!! (Εξαιρέσεις υπάρχουν αλλά δεν είναι ο κανόνας). Βέβαια πολλά από αυτά τα τραγούδια είναι όντως καλά, αλλά αυτή η μονομέρεια έχει γίνει απίστευτα ενοχλητική στ’ αυτιά μου. Ισως φταίει το γεγονός ότι η Θεσσαλονίκη όπως την ξέρουμε είναι σχετικά καινούργια πόλη (100 χρόνια) και αποφλοιωμένη από το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της ξεκινάει μιμούμενη. (Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ντύσιμο των γυναικών που κάποιος μόδιστρος είχε πει ότι οι γυναίκες εδώ ντύνονται πολύ ωραία αλλά είναι copy paste ή μία με την άλλη)
Από την άλλη αυτό που θυμάμαι είναι οι φοιτητές που πηγαίνανε σε ρεμπετάδικα. Αλλά και εκεί πάλι ήτανε κάτι επιφανειακό όπως τουλάχιστον το αντιλαμβανόμουνα από τους περισσότερους, μια διαφορετική έξοδος.
Ο ρεμπέτικος τρόπος ζωής δεν είναι το ζητούμενο γιατί οι συνθήκες έχουν αλλάξει.
Αλλά αν κάποιος νέος με ρωτούσε γιατί ν’ ακούω ρεμπέτικα δύο πράγματα θα είχα να του απαντήσω:
-Τα ρεμπέτικα με τον τρόπο τους διδάσκουν αξιοπρέπεια.
-Τα ρεμπέτικα είναι σύνδεση με ρίζες βαθιές.
Και αυτά στην δύσκολη εποχή μας πιστεύω ότι είναι το ζητούμενο για κάθε νέο, όπου από έξω κι από μέσα δεχόμαστε καθημερινά επιθεσεις απαξίωσης και μηδενισμού.
Τα δικά μου παιδιά, είναι μεγάλα και τα δυο και διαφορετικού φύλου, δεν δέχονται κουβέντα
πάνω στο θέμα της πολιτικής τους κατεύθυνσης …
Προσωπικά εφάρμοσα αυτό που εισέπραξα κι από τους γονείς μου, δηλαδή ποτέ μου δεν τους
μίλησα για πολιτική και κόμματα …
'Ο,τι διάβασαν, ό,τι άκουσαν από τα Χ-Ψ μέσα πληροφόρησης, αλλά αυτό που διαπίστωσα εγώ
είναι, πως βλέποντας την “κατάντια” γενικά του συστήματος, δηλώνουν μια άρνηση …
Ο πατέρας τους, που έχει άλλο σκεπτικό διαφορετικό από το δικό μου, κατά καιρούς ανοίγει
κάποια συζήτηση και μάλιστα πιο πολύ κοντά σε εκλογές, αλλά με λογικά επιχειρήματα τον
αντιμετωπίζουν και αντιτάσσουν την δική τους άποψη, που πάντα είναι αντίθετη !
Βέβαια αυτό επικρατεί στο δικό μου σπιτικό, αντίθετα με άλλα, όπου τα παιδιά ακολουθούν
κατά γράμμα το τι θα πουν οι γονείς και μάλιστα πολλές φορές επιδεικνύουν “φανατισμό”
όμοιο με αυτό των γονιών τους (αν υπάρχει) …
'Οσον αφορά τώρα το ρεμπέτικο τραγούδι, ακούνε και τα δυο, χωρίς να βρίσκονται τα ακούσματα
αυτά στην πρώτη θέση της προτίμησης τους, αλλά ειδικά ο γιος μου, μου κάνει διάφορες
ερωτήσεις σχετικά με παλιούς δημιουργούς, ποιος έγραψε το τάδε τραγούδι κλπ, καθώς επίσης
έχει στην συλλογή του δικά μου ακούσματα και μαζί με τους φίλους του με βάζει και του κλείνω
τραπέζι σε ταβερνάκια με ρεμπέτικα …
Ωραιο θεμα οντως , και θα γραψω απο την δικη μου αποψη μονον ομως σε οτι αφορα την μουσικη και οχι τροπο ζωης / πολιτικη τοποθετηση .
Κρινοντας απο τα ατομα που ξερω, φυσικα δεν ειναι αξιοπιστο στατιστικο δειγμα αλλα μπορουμε να παρουμε μια ιδεα, αυθεντικο ρεμπετικο δεν ακουει κανεις. Πολλα ατομα εχουν στα ακουσματα τους λογω γονιων κυριως μερικα παλια λαικα που αρεσουν στους περισσοτερους Ελληνες αλλα μεχρι εκει. Το περισσοτερο που μπορει να παρατηρησει κανεις ως ασχολια με το ρεμπετικο ειναι να γουσταρουν μερικοι να ακουσουν οσα τραγουδια εχουν σχεση με ουσιες επειδη οπως και να το κανουμε εντυπωσιαζουν .
Προσωπικα εχοντας μεγαλωσει με καλα λαικα ακουσματα και μερικα αυθεντικα ρεμπετικα εφτασα στο σημειο πριν λιγο καιρο να θελω να ασχοληθω με το ειδος, ομως στην αρχη δεν σας κρυβω οτι παρασυρομενος απο τα περισσοτερα βιντεο που κυκλοφορουν στο ιντερνετ νομιζα οτι μεγαλοι ρεμπετες ειναι ο … Ζαγοραιος και ο …Απόστολος Νικολαίδης . Μετα σιγα σιγα και μεσα απο την ενασχοληση με το φορουμ αλλα και με το κορυφαιο sealabs αρχισα να ακουω πραγματικα ρεμπετικα και απο τοτε… κολλησα .
Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι αν δινοταν η ευκαιρια σε νεους να ακουσουν αυθεντικα ρεμπετικα ειμαι πολυ αισιοδοξος οτι θα τους αρεσαν και ισως προχωρουσαν και παρακατω. Το θεμα ειναι οτι αυτο δεν συμβαινει , για να ακουσεις αυθεντικο ρεμπετικο πρεπει ή να ψαχτείς μονος σου ή να πας σε καποια ελαχιστα μαγαζια που παιζουν ακομα κομπανιες με τετοιο υφος. Γιατι αμα παει καποιος σε αυτα που σημερα αποκαλουνται ευρεως ρεμπεταδικα στην χειροτερη θα ακουσει σκυλαδικα και στην καλυτερη θα ακουσει μερικα λαικα με κακο ηχο…
Ολα αυτα που αναφερει ο φιλος Σακης, δεν ειναι απλα μια ιδεα για το τι ακριβως συμβαινει στις παρεες της νεολαιας αλλα περιγραφει ΑΠΟΛΥΤΩΣ την πραγματικοτητα Αυτη τουλαχιστον εχω συναντησει στα σχολεια, στη σχολη, στον στρατο και γενικα εξω στην πιατσα. Εκτος απο το φορουμ, ελαχιστοι ειναι οι συνομηλικοι και οχι μονο που ανταποκρινονται στο παθος μου για το γνησιο ρεμπετικο. Νιωθω συνεχως αμηχανα, οταν προσπαθω να διασκεδασω με μια παρεα, και μετα απο “το πιτσιρικι”, “την παξιμαδοκλεφτρα”, “τον αλητη”, και “το παπορι απο την περσια”, πρεπει να ξεκινησω τα πασιγνωστα λαικα (και αυτα για τους “μυημενους”:106:).
Τι ακουει ομως η νεολαια, και γιατι?
Τι ακουν οι 50αρηδες?
Τι μετεδωσαν?
Ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι ο πατερας μου, ανθρωπος που εδω και δεκαετιες ακουει λαικη μουσικη επι 24ωρου βασεως, και που οι κασσετες και οι δισκοι μας πιανουν τελαρα ολοκληρα!!!
Οταν του ειπα οτι ειμαι γραμμενος στο ρεμπετικο φορουμ (μη γνωριζοντας ο ανθρωπος απο ιντερνετικα…) μου λεει “κακως, να μπαινεις και στο λαικο φορουμ!” νομιζοντας ο ανθρωπος οτι ρεμπετικο εστι χασικλιδικο! Μην γελιομαστε απο την πραγματικοτητα του φορουμ. Ο περισσοτερος κοσμος εχει αυτη την αποψη. Καλειται η σημερινη γεννια να ξεπερασει στερεοτυπα, “βομβαρδισμους” και μοδες, που δεν περασαν καν οι προηγουμενες.
Το ρεμπετικο καλως η κακως εχει αποκτησει “πελατες” αρκετους νεους λογω μοδας οι περισσοτεροι περαστικοι, αλλα εστω και ετσι δινεται η ευκαιρια να το γνωρισουν και να παραμεινουν αρκετοι.Ευτυχως πιανει τοπο (το τριχορδο και οτι συνεπαγεται αυτο, εχει αρχισει και παιρνει ξανα τα πανω του:)) και παρεχει ενα αισθημα αισιοδοξιας για το μελλον.
Οσο για τους περαστικους… Γουστα ειναι αυτα, ισως δεν τους αξιζε και καλυτερα ετσι.
Δε θεωρώ πως η νέα γενιά είναι α- πολιτικ. Προσωπικά έχω βιώματα τόσο από την παραμυθιασμένη γενιά της μεταπολίτευσης - που πλέον οι συζητήσεις τους για ιδανικά διακατέχονται από μια αμηχανία, πολύ περισσότερο όταν μιλούν σε εμάς τους νεότερους, που βιώνουμε τις συνέπειες αυτής της πολίτικής.
Ακόμη, έχω δει τις πολιτικές παρατάξεις, και το πόσο έχουν απογυμνωθεί από την πολιτική τους υπόσταση, όντας πλέον εταιρείες εξυπηρέτησης συμφερόντων, τόσο μέσα στο πανεπιστήμιό μου (έχω ακούσει ακόμη και για γυμνάσια και δημοτικά στην Πάτρα) όσο και σε δημόσιους φορείς που δουλεψα αργότερα.
Νομίζω πως δεν είναι ακριβώς α- πολιτίκ οι νέοι σήμερα. Απλώς είναι όλοι απογοητευμένοι. Κατά συνέπεια, επιλέγουν ένα από τα δύο: Ή να εισχωρήσουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο, ή έπειδή φοβούνται τις συνέπειες να παραμείνουν απαθείς και να τους ενδιαφέρει μόνο ότι υπάρχει μέχρι την εξώπορτα του σπιτιού τους. Αυτή η δεύτερη ομάδα, μπορεί να υιοθετήσει τις συνήθεις πελατειακές πρακτικές και να αναπαράγει το σύστημα που υπάρχει τόσα χρόνια.
Τώρα, όσων αφορά το ρεμπέτικο: Οι κοινωνικές συνθήκες είναι σίγουρα πολύ διαφορετικές. Οι ρεμπετολάγνοι του σήμερα, πιστεύω πως δεν είναι παρά μια κοινωνική ομάδα, μαζί με όλες τις υπόλοιπες. Το εάν θα ακολούθήσει και τον μποέμικο τρόπο ζωής των προγόνων τους ή θα το παίζει μερακλής στην ταβέρνα ενώ στην υπόλοιπη ζωή του θα ζει μες στη χλιδη, είναι προσωπικό θέμα του καθενός.
Εχω γνωρίσει πάντως πολλούς ρεμπέτες - μποέμιδες, που ζουν ακριβώς όπως “οι παλιοί”. Με τη διαφορά πώς έχουν τηλεόραση plasma στο σαλόνι τους - δίπλα στο γραμμόφωνο…
Η διαφορά παλιών και νέων ρεμπετών είναι πως η ιδιότητα των δέυτερων αποτελεί συνειδητή επιλογή τρόπου ζωής, ενώ οι παλιοί ήταν κομμάτι του προλεταριάτου.
Μπραβο Πελαγια!!!Θεματαρα μιλαμε!!!Σε οτι εχει να κανει με τη νεολαια σημερα εχουν φροντισει να την αποχαυνωσουν,να την γεμισουν μοιρολατρεια,να δημιουργησουν ενα μπλοκ τηλεκατευθυνομενων ρομποτ που να αναπαραγει ολη τη πολιτικη που εφαρμόζουν ειτε ως υποστηρικτης της είτε με το πρόσχημα του ολοι ιδιοι ειναι και δεν ασχολουμαι,δεν συμμετεχω.Εχουν υποταξει ολα τα μεσα σε αυτο το σκοπο,μαστουρα,ΜΜΕ,αθλητισμο και εννοειται τον πολιτισμο.Εκει συνδεεται και το θεμα μας.Οταν σε βομβαρδιζουν με αυτες τις ανοητες μουσικες,αυτα τα ανοητα προτυπα,και αυτο το κανουν σκοπιμα,οταν σε κανουν να πιστεψεις οτι η μουσικη δημιουργειται σε Η/Υ η οτι ο τροπος διασκεδασης ειναι στα μπουζουκια και στα κλαμπ,αυτο θα πιστεψεις.Φροντιζουν να δημιουργησουν γενιες τετοιες οπου η αποχη απο τα παντα,ο ωχαδερφισμος και η υποδουλωση να θεωρουνται υγιες φαινομενο για ενα νεο.Ισως μεχρι και την δικια μου γενια οπου οι γονεις μου εζησαν την λαμπρη περιοδο,μουσικου οργιου με Χατζιδακι,Θεοδωρακη,Μαρκοπουλο,Μικρουτσικο,Λοϊζο,Λεοντη,Μουτση να γραφουν αριστουργηματα και να κρατανε τα γκεμια της μουσικης,να μπορεις να αφουγκραστεις και να ψαξεις τον διαυλο που τα ενωνει με το ρεμπετικο,να υπαρχει μια πολλη μικρη διαπαιδαγωγιση για τα ακουσματα.Απο εκει και περα το χαος.Οχι απαραιτητα μουσικοσυνθετικα αλλα και απο αποψη κυριαρχιας των πολιτισμικων σκουπιδιων.Εννοειται οτι εφοσον τελειωσε η χουντα και υπηρξε αυτο το πανεμορφο μουσικο ξεσπασμα επρεπε να βρουν καινουργιο τροπο αποχαυνωσης της νεολαιας και μεσω του πολιτισμου.Το ρεμπετικο αυτη τη στιγμη μονο απο τυχη διασωζεται και στους νεους και να δωσουμε, οσο κ αν απεχθανομαι εγω ο ιδιος, ενα αναγνωριστικο παρασημο σε Νταλαρα,Αλεξιου,Γλυκερια που με ασχημο μεν τροπο αλλα με σωτηριο δε, μεταλαμπαδευσαν και στη δυσκολη περιοδο του cd το ρεμπετικο.Προφανως οι μεγαλυτεροι θα μπορεσουν να επιχειρηματολογισουν καλυτερα αλλα φανταζομαι οτι οι δισκοι του ρεμπετικου δεν ηταν ευκολα προσβασιμοι,ουτε και μπορουσε με ανεση ο καθενας να τους αγορασει.Η μεταδοση αυτης της μουσκης στα τελη του 70 και στις αρχες του 80 γινονταν κυριως στις ταβερνες και ευχαριστουμε ολους αυτους τους μουσικους που αγνωστοι και γνωστοι με επιμονοι δεν διστασαν να συνεχισουν το ρεμπετικο.Μην μιλησω για την επαρχια…Τωρα ναι μεν υπαρχει το ιντερνετ και οι διαφορες μουσικομηχανες αναζητησης αλλα δεν υπαρχουν ανθρωποι που γνωρισαν το ρεμπετικο.Ελπιζω να γινομαι κατανοητος…Ενας 55αρης αυτη τη στιγμη το πιο πιθανο ειναι να μην ξερει να χειριζεται εναν υπολογιστη.Αρα τεραστιο ρολο παιζει και η τεχνολογια-τεχνογνωσια.Ενας νεος αυτη τη στιγμη δεν θελει και δεν μπορει να ακουσει ρεμπετικο παρα μονο αν αυτο γινει συγκιριακα,αν κολλησει κολλησε αλλιως αντε γεια.Γιατι ας πουμε 5/10 παραγγελλιες σε τραγουδια ειναι τυπου Πινω και Μεθω και Ησουνα τι ησουνα…Με λιγα λογια best of vol.2…Ή γιατι θεωρειται in μονο τα χασικλιδικα του ρεμπετικου,απαγορευμενα οπως θελετε πειτε το?Ειναι αυτο που ενας νεολαιος αντιμετωπιζει καθημαρινα το ευπεπτο του best of και η αποχαυνωση της μαστουρας,της πρεζας.Εδω ακουσα το ανηκουστο λεει για ενα ρεμπεταδικο στο Λονδινο που δεν ειναι σαν τις μαλακιες της Ελλαδας γιατι εκει η μπαντα και ο μαγαζατορας μοιραζουν χασισια.Ετσι δημιουργουνται τα πρωτυπα.Σκεφτειται ποιο κομματι της ελληνικης νεολαιας βρισκεται για σπουδες στο Λονδινο και μπορει ευκολα να καταλαβει κανεις πως προσπαθουν να μπολιασουν την μικροαστιλα στη μουσικη μας.Πως προσπαθουν να μπολιασουν την σαπιλα που προωθει το συστημα,της ναρκοκουλτουρας και της “εγω ειμαι κατι διαφορετικο,παρατηρητης” στο ρεμπετικο.Εγω δεν θελω “κατι διαφορετικους” για να μοιραστω τη μουσικη μου,θελω να ειμαι με ανθρωπους που επελεξαν να ακουν ρεμπετικο γιατι αυτη η μουσικη ειναι κομματι απο τη καθημερινη ζωη τους σε ο,τι αφορα την ολοκληρωση τους ως προσωπικοτητες.Αυτα τα γκετοποιημενα προτυπα του “κατι διαφορετικο” τα αφηνω για το τρεντι εναλλακτικη,εντεχνολαϊκο υποκαταστατο των δισκογραφικων.Αυτοι πλαθουν και δημιουργουν “κατι διαφορετικα” τα πλαστικοποιημενα προτυπα που ανετα χωρανε και στα κλαμπακια και στα σκυλαδικα.Ελπιζω να ανοιξει μια πολυ ομορφη κουβεντα γιατι το συγκεκριμενο ζητημα εχει να προσφερει στο φορουμ.
Πρίν 3 χρόνια, κατά την διάρκεια των φοιτητικών εκλογών, έξω από την Νομική Αθηνών δέσποζε το πανώ κάποιας φοιτητικής νεολαίας που έγραφε με τεράστια γράμματα: ΑΡΑΧΩΒΑ
Πρίν 2 χρόνια πάλι στις φοιτητικές εκλογές στο παιδαγωγικό της Αθήνας (παλιό Χημείο) οι τρείς κυρίαρχες παρατάξεις ανταγωνίζονταν από τα μεγάφωνα ποια θα παίξει πιο δυνατά τα “παρατράγουδα” της Πάνια (Βας-Βας κλπ)
Πέρσι δεν έτυχε να βρεθώ.
Φέτος παρακολουθώ με δέος την εκκωφαντική σιωπή του φοιτητικού “κουνήματος”, ενώ γύρω μας γκρεμίζονται τα πάντα. Και κάνει “ανυπακοή” η γενιά του Θεοδωράκη…
Όσο για το ρεμπέτικο τραγούδι, το φόρουμ έχει μεγάλους αριθμούς, που δημιουργούν στατιστικές βεβαιότητες. Μετρήστε πόσοι είναι κάτω από 25(*) και έχετε την απάντηση!
(Παιρνοντας σαν αφορμη το αρθρο του Γρηγορη): Επειδη δεν εχει περασει και πολυς καιρος απο τοτε που ημουν κι εγω φοιτητης εχω να πω τα εξης οσον αφορα στο θεμα της πολιτικης. Υπαρχει ενα πολυ μεγαλο κομματι της νεολαιας που δε θελει καν να ακουσει για πολιτικη και συνδικαλισμο, λες και αν βαλει στο στομα του αυτες τις λεξεις αυτοματως γινεται κομματοσκυλο με ο,τι αυτο συνεπαγεται. Επειτα υπαρχει η κατηγορια ατομων που μεγαλωνουν με τη σιχαμενη νοοτροπια “παμε να γραφτουμε σε καμμια νεολαια για να βολευτουμε”. Τελος υπαρχει και μια μικρη κατηγορια ρομαντικων που επιχειρησαν να συνδικαλιστουν για το κοινο καλο και εφυγαν τρεχοντας αηδιασμενοι απο αυτα που ειδαν (για μενα το λεω).
Σχετικα με τη σχεση νεολαιας και ρεμπετικου, για να πω την αληθεια τα πραγματα τα περιμενα πολυ χειροτερα. Πιστευω οτι υπαρχει ενα αρκετα ικανο ποσοστο που γουσταρει να ακουει/παιζει/ερευνα το ρεμπετικο. Αυτο που εχω παρατηρησει, τουλαχιστον στο Ηρακλειο που μενω, ειναι οτι τα στεκια που παιζεται ρεμπετικο, ή τα στεκια που ειναι της αναλογης φιλοσοφιας, ειναι παντα, μα παντα, τιγκα απο νεολαιους.:088:
Στο πολιτικο μερος του Μαρκος για παντα διαφωνω καθετα για το “παω μονος μου για το κοινο καλο” και γενικοτερα με το τσουβαλιασμα ολων των νεολαιων,των παραταξεων κτλ.Γενικα ναι υπαρχει θολο τοπιο για το φοιτητικο κινημα και το τι γινεται αλλα το “ολοι ιδιοι ειναι” ειναι το βασικο επιχειρημα του Πρετεντερη,του Μεγκα,του Σκαι,του Αλαφουζου και παει λεγοντας.Αλλα γενικα με μια τετοια παιδεια που λαμβανουμε ειναι πολυ δυσκολο να διακρινεις πραγματα,να προβληματιστεις,να πιστεψεις σε ανιδιοτελεια και για αυτο το θεωρω φυσιολογικο ενας νεος να εχει μπει σε ενα τετοιο τρυπακι και φυσικα να μην δεχεται να ακουσει καμια αλλη αποψη.Αυτο μας μαθαινουν στο σχολειο,τον ατομισμο,την ισχυρογνωμονια(αν υπαρχει τετοια λεξη),αυτο μας μαθαινουν στο πανεπιστημιο,με αυτο μας πυροβολουν στα καναλια,στις εφημεριδες,στα ραδιοφωνα αρα τετοια συμπεριφορα εχει και η νεολαια.Και για να δουμε πως συνδεεται με το ρεμπετικο…Ναι η νεολαι υποτιθεται γεμιζει τετοια μαγαζια για να ακουσει το best of οπως ειπα και πριν,το ευπεπτο αυτο που δεν ενοχλουσε τους αρχοντες και το κανανε νταλαροειδη μαστιχα στα αυτια των νεων η μαστουρωμενη μποχα.Επισης τους χαρακτηρισμους κομματοσκυλα να τους κρατας καλυτερα για αυτους που μπαινουν στις νεολαιες που διαφημιζουν την σιχαμενη αυτη νοοτροπια που περιγραφεις,και οχι για νεους και μεγαλους που αγωνιζονται για πραγματα που εσυ ισως φοβασαι.Το λεω γιατι θιγομαι προσωπικα με αυτα που γραφεις.Επισης τι παει να πει στεκια αναλογης φιλοσοφιας?Τι αναλογο εχει το ρεμπετικο?Νομιζω οτι το θεμα ειναι νεολαια και ρεμπετικο και πρεπει να τοποθετουμαστε επ αυτου…
Ποια νεολαία ρε παιδιά!Η νεολαία δεν ακούει ρεμπέτικο.Εγώ στην πόλη μου ξέρω μόνο εμένα που ακούω ρεμπέτικα και γνωρίζω και πέντε πράματα.Βγάζω φυσικά τους μουσικούς από αυτό το σύνολο.Εδώ όποιος ακούει ρεμπέτικα,ακούει τον Ζαγοραίο και τον Διονυσίου(και νομίζουν οτι ακούν ρεμπέτικα.δεν ξερουν τι θα πει ρεμπετικο τραγουδι) και το παίζουν μάγκες και νταήδες αλλά είναι φλώροι και κομπλεξικοί.Νομίζουν ότι είναι βαρύμαγκες και κάθε φορά που τους βλέπω γελάω.Ακόμα και στις μεγάλες πόλεις,είναι ελάχιστοι.Πάρα πολύ λίγοι.Και νομίζω πως αυτό αντικατοπτρίζεται ακόμα και στις συναντήσεις του φόρουμ.Δεν υπάρχουν και πολλά πιτσιρίκια.Δυο-τρεις είμαστε κάθε φορά,το πολύ.
Και ενας σημεινος 25αρης, ή ακομα και 27-28αρης, νεολαια ειναι. Με τα ιδια ερεθισματα μεγαλωσε αυτος, αλλα και εγω που ειμαι 22. Και στη μαζωξη εδω τουλαχιστον (Σαλονικη) 5-6 ηταν πανω απο 40. Ολοι οι αλλοι πιο χαμηλα. Σαφως και η νεολαια δεν ακουει ρεμπετικο, αλλα μην απαξιωνουμε οι ιδιοι την οποια προσπαθεια γινεται.
Και κατι για τον φιλο Μαρκος για παντα, χωρις να εχω ορεξη να αξανααρχισουμε το κλειδωμενο θεμα “αριστερα και ρεμπετικο”, θα σου προτεινα να πας σε ΟΛΑ τα φεστιβαλ των νεολαιων, γινονται συνηθως Αυγουστο-Σεπτεμβρη, και δες σε ποια προγραμματα υπαρχει λαϊκο τραγουδι, και που Χατζηγιαννης-Ρεμος και Βανδη. Αυτα, γιατι το τσουβαλιασμα ειναι ΠΑΡΑ πολυ ευκολο, ειδικα οταν γινεται χωρις συγκεκριμενες αιτιολογιες.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 14:48 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 14:46 —
Συμφωνουμε. Αλλα δεν ξερεις ποιος ξεκινησε με Διονυσιου και σημερα ακουει ρεμπετικα, και ποιος εμεινε εκει. Εγω προσωπικα παροτρυνω αυτους που τους αρεσει ο καθε Διονυσιου, να πανε και λιγο πιο πισω. Αυτο που εννοω ειναι να αφηνουμε λιγο χωρο και στους νεοτερους να εξελιχθει το αυτι τους.
γενικά δεν είμαι της λογικής “η νεολαία το ένα”, “η νέα γενιά το άλλο”, κολακευτικός χαρακτηρισμός μου φαίνεται… το μόνο που έχω να πώ είναι πως γενικά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία (από 40 και πάνω) που μεγαλώσαν με λαϊκά, αυτά ζητάνε, με λίγες εξαιρέσεις για ρεμπέτικα. οι πιο νέοι (μέχρι 35), γνωρίζουν τα ρεμπέτικα και τα γουστάρουνε. πιστεύω πως συμβαίνει επειδή πέσανε πάνω (ή είχε προηγηθεί για τους εικοσάρηδες) στην “αναβίωση” της δεκ '80.
όσον αφορά τα χασικλήδικα, μάγκικα, κουτσαβάκικα, όπως θέλετε πέστε τα, είναι ένα σημαντικό κομμάτι των πειραιώτικων. άκρως βιωματικά κομμάτια, και γιαυτό πολύ δυνατά. κάποια που γράφτηκαν απλά λόγω μόδας (επιθεωρησιακά, ελαφρά), ξεχωρίζουν. και μια επισήμανση, όσο κι αν μιλάνε για το χασίσι σαν μια καθημερινότητα, είναι ενάντια στην πρέζα -με ελάχιστες εξαιρέσεις. θα συμφωνήσω με τον gilles για τη σημερινή ψευτομαγκιά ορισμένων, αυτό όμως μη μας κάνει να χαρακτηρίζουμε τα τραγούδια από αυτό το γεγονός.
τέλος, για την πολιτικοποίηση σήμερα, όποιος είναι στους δρόμους βλέπει, κρίνει και κάνει τις επιλογές του. συμφωνώ με stefanako-guvs, μην κάνουμε το φόρουμ άνω-κάτω με κομματικές ή άλλες ανακοινώσεις, όπως στο πολύπαθο θέμα “αριστερά και ρεμπέτικο”. παίρνω την ευθύνη που μου αναλογεί εδώ. αλλά δεν αντέχω, θα το πω: για τα κομματόσκυλα, όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται…
Ωπα παιδια ψυχραιμια! Φιλε Γιαννη δεν εχω κανενα σκοπο να σε θιξω. Ουτε σε ξερω προσωπικα, ουτε γνωριζω το παρελθον σου, ουτε τις αποψεις σου. Πραγματικα συγγνωμη αν σε προσβαλλα:106:. Η αληθεια οτι ημουν λιγο απολυτος σε αυτα που εγραψα, αλλα τα εγραψα απο την προσωπικη μου πειρα γιατι ειδα πραγματα που δε μου αρεσαν και γι’ αυτο σταματησα να ασχολουμαι με συνδικαλισμο στο πανεπιστημιο οπου φοιτουσα (ΑΣΟΕΕ). Πες οτι εμπλεξα με λαθος ανθρωπους βρε αδερφε! Μεχρι εκει. Δεν εγραψα κατι αυθαιρετα. Οσον αφορα στα στεκια αναλογης φιλοσοφιας εννοω μικρα μαγαζακια, μεζεδοπωλεια, παρεειστικα οπου δεν εχει μεν live ρεμπετικο, αλλα μπορεις να ακουσεις παρεες να παιζουν για το μερακι τους. Εγω τουλαχιστον το εχω συνδεσει ετσι μεσα στο μυαλο μου, διοτι αυτες τις εμπειριες εχω. Και παλι φιλε συγγνωμη αν σε εθιξα. Γι’ αυτο καλυτερα τετοιες λεπτες συζητησεις να γινονται με ρακη και τσιπουρο!:088:
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:17 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:07 —
Εννοειται οτι γνωριζω απο τετοια φεστιβαλ, αλλωστε γινονται και στο Ηρακλειο. Ευτυχως εχω ματια και κριση και εκτιμαω αυτα που βλεπω και ακουω. Εννοειται επισης οτι Βανδη και Σια τα αποφευγω απως ο διαολος το λιβανι.:092: Τωρα για το κλειδωμενο θεμα να με συμπαθατε παιδια αλλα ειχα πολυ καιρο να μπω στο φορουμ. Μετα απο κατι ρεμπετομαζωξεις και συνεργασιες με το φιλο μου τον Πανο Καραγιωργο το ξαναθυμηθηκα! :088:[COLOR=“Grey”]
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 16:24 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 16:17 —
Δε διαφωνω καθολου! Δε θα απαντουσα, αλλα επειδη εχω τη μυγα και δε μου αρεσει να δημιουργουνται ασχημες εντυπωσεις για εμενα θα απαντησω. Να ξερεις οτι ειμαι ανθρωπος που κανω παντα την αυτοκριτικη μου. Και ναι, ειχα γινει κομματοσκυλο! Και οταν το συνειδητοποιησα σιχαθηκα. Και το σταματησα. Αυτο και τελος με αυτην την ιστορια. Δε θελω να δημιουργησω κι αλλο προβλημα στο φορουμ, εφοσον εχει δημιουργηθει και στο παρελθον.[COLOR=“Grey”]
Ενας πρωην ΠΑΣΠιτης (για να μην υπαρχει καμμια παρανοηση)