Συμφωνούμε και πάλι! Το καλό (ίσως) με τις ασαφείς κάπως παρεμβάσεις μου είναι ότι προκαλούν παρέμβαση του Περικλή και μαθαίνουμε περισσότερα!!
Για το χαμηλό Σολ αυτό ήθελα να πω, δεν τόγραψα καλά.
Για την “παλαιότητα” του re-entrant, δεν τη θεωρώ σχετιζόμενη με την μη παράλληλη ύπαρξη άλλων λυρών, με διευρυμένη έκταση. Ήθελα απλά να πω πως νομίζω πιο πιθανο, στα πιο πρωτόγονα λυράκια, τύπου Νόβγκοροντ και θρακικής, να είχαμε αυτό το κούρδισμα. Η ύπαρξη άλλων βυζαντινών λυρών με πολλές χορδές και σχήματα είναι προφανής ήδη από την εικονογραφία του12ου αιώνα, και πολύ πιθανά ήταν κουρδισμένες σε τετάρτες ή πέμπτες ή μικτά.
Με την ευκαιρία να θέσω πάλι το ερώτημα για το οποίο δεν έχω απάντηση, με την ελπίδα πως κάποιος μπορεί να ξέρει κάτι: πως κουρδίζονται οι τετράχορδες έως εξάχορδες δωδεκανησιακές λύρες; Πριν λίγες μέρες ανακάλυψα μια του 1910-1920, με τις τέσσερις κύριες χορδές ίσσες (έχει δηδαδή πάνω καβαλάρη), και δύο συμπαθητικές που περνούν από τρύπες στον πάνω και κάτω καβαλάρη. Μόλις βρω χρόνο, θα ανεβάσω εικόνες στον ιστότοπο www.cretanlyra.gr.