στο βιβλίο του Κυριάκου Καλαϊτζίδη “το ουτι” προτείνεται το κουρδισμα ΡΕ,ΛΑ,σι ,μι, λα,σι (από τις μπάσες χορδές προς τις πριμες) οι παρτιτουρες του όμως καθώς και τα μακαμ είναι γραμμένα θεωρώντας σαν τρίτη χορδή στο ουτι την λα και όχι την μι δηλ. μια τετάρτη ψηλότερα.Ειναι σαν να παιζεις δηλαδη ΛΑ ,ΡΕ,μι,λα,ρε,σολ.Το ίδιο πράγμα το έχω δει και σε Τουρκικα βιβλία με ουτι με αναλογο κουρδισμα.
ΕΙναι σωστος αυτος ο τρόπος εκμάθησης??
Φίλε επειδή το κούρδισμα πρέπει να εξυπηρετεί το παίξιμο των δρόμων, ο Καλαΐτζίδης θα έχει χτίσει τη θεωρία του πάνω στο συγκεκριμένο κούρδισμα. Αν μελετάς αυτό το βιβλίο, κάνε αυτό που λέει.
Εναλλακτικά, νομίζω ότι ένα διαδεδομένο κούρδισμα είναι το (από τις μπάσες χορδές προς τις πριμες) Μι,Λα, Σι, Μι, Λα, Ρε για παίξιμο με τονική Μι, ή -επειδή στην Ελλάδα “τα πάντα ρε”- κάνε το ένα τόνο χαμηλότερα, δηλαδή Ρε, Σολ, Λα, Ρε, Λα, Ντο για παίξιμο από Ρε.
Οι ουτίστες του φόρουμ ας επέμβουν αν μπορούν να βοηθήσουν παραπάνω.
το διορθωνω:
στο βιβλίο του Κυριάκου Καλαϊτζίδη “το ουτι” προτείνεται το κουρδισμα ΡΕ,ΛΑ,σι ,μι, λα,σι (από τις μπάσες χορδές προς τις πριμες) οι παρτιτουρες του όμως καθώς και τα μακαμ είναι γραμμένα θεωρώντας σαν τρίτη χορδή στο ουτι την λα και όχι την μι δηλ. μια τετάρτη ψηλότερα.Ειναι σαν να παιζεις δηλαδη ΛΑ ,ΡΕ,μι,λα,ρε,σολ.Το ίδιο πράγμα το έχω δει και σε Τουρκικα βιβλία με ουτι με αναλογο κουρδισμα.
ΕΙναι σωστος αυτος ο τρόπος εκμάθησης??
Το ουτι εχει διαφορα κουρδισματα.Οι διαφορες εντοπιζονται κυριως στις μπασες χορδες,καθως οι υπολοιπες 4 κουρδιζονται ανα 4ες.Τωρα για τον τροπο αναγνωσης της παρτιτουρας.Αναλογως τι μακαμ παιζεις.Αν παιζεις μακαμ της οικογενειας ραστ(απ’οπου και θα ξεκινησεις πιστευω),τοτε θα διαβαζεις απο σολ αλλα θα παιζεις ρε.
Επισης για το τουρκικο ουτι ισχυει και το κουρδισμα ΝΤΟ#,ΦΑ#,σι,μι,λα,ρε
1 «Μου αρέσει»
Το ίδιο με τον Φάνη σκεφτόμουν κι εγώ: γενικά, το κάθε κομμάτι γράφεται στον τόνο που θεωρητικά είναι η βάση του μακάμ. Τη νότα που είναι η πραγματική σου βάση, και που μπορεί να αλλάζει ανάλογα με το κούρδισμα ή με άλλους παράγοντες, την ονομάζεις πάντα π.χ. Σολ για ραστ ή Λα για ουσάκ κλπ., ασχέτως πώς ακούγεται σε σχέση με το διαπασών.
Βέβαια όλο αυτό με την επιφύλαξη ότι δε γνωρίζω το συγκεκριμένο βιβλίο. Αν εφαρμόζει αυτή την αρχή, λογικά θα το αναφέρει κάπου.
Κάτι δεν πάει καλά εδώ.
[i][i]ΡΕ,ΛΑ,σι ,μι, λα,σι (από τις μπάσες χορδές προς τις πριμες) […] σαν να παιζεις δηλαδη ΛΑ ,ΡΕ,μι,λα,ρε,σολ.
ναι το διορθώνω :κούρδισμα MI[/i][/i],ΛΑ,σι ,μι, λα,ρε (από τις μπάσες χορδές προς τις πριμες)
Όλα τα πράγματα θα είχαν απλοποιηθεί αν είχε επικρατήσει η Αραβική σχολή στο ούτι και δεν θα πονοκεφαλιάζαμε τωρα με τα κουρδίσματα και τις παρτιτούρες !! (πλάκα κάνω)
Υπάρχουν διάφορα κουρδίσματα για το ούτι η βασικη λογική είναι τα διαστήματα και όχι οι νότες . Βαφτίζουμε ότι νοτες θέλουμε για να εκφράσουμε διαστήματα 5ης στο κούρδισμά μας.
Η σχολή που κυριάρχησε στην Ελλάδα, Αρμενία, Τουρκία κλπ εφαρμόζει κυρίως το λεγόμενο κουρδισμα Bolahenk :
[LEFT]ΡΕ ΣΟΛ ΣΙ μι λα ρε ( οι μπάσσες χορδές είναι με κεφαλαία)
ΡΕ ΛΑ
ΜΙ ΛΑ
[SIZE=1]Οι δύο πρώτες μπασσες χορδές (λεγόμενες και Μπαμ) κουρδίζονται ανάλογα με το τι προτιμά ο καθένας, για να έχει ανοιχτές καί να παίζει (π.χ. οταν παίζεις Ουσάκ σε βολεύει να έχεις ΜΙ-ΛΑ, όταν παίζεις Ραστ σε βολεύει να έχεις ΡΕ-ΛΑ ή ΡΕ-ΣΟΛ- εγω προσωπικά προτιμώ το ΡΕ-ΣΟΛ γιατι έτσι μπορείς να παίξεις και Ουσάκ αλλά όχι ανοιχτες)
αυτό το κούρδισμα είναι το πιο συνηθισμένο , αλλά το σωστό είναι να το βλέπουμε ως σχέση διαστημάτων 5ης , όχι ως νότες γιατί μετά με τις παρτιτούρες θα χαθεί η μπάλα, ειδικά αν κάποιος ξέρει ήδη να διαβάζει νότες στο πεντάγραμμο.
Οι μοντέρνοι ουτίστες έχουν ένα κούρδισμα διαφορετικο στα μπάσα, για να κάνουν καλύτερα σολιστικά τεχνάσματα.
ΝΤΟ #- ΦΑ # (τα υπόλοιπα όπως παραπάνω)
Οι παρτιτούρες στο λεγόμενο Bolahenk κούρδιμα είναι πραγματικά πονοκέφαλος για κάποιον που εχει μάθει ευρωπαϊκή μουσική πρώτα.
http://neyzen.com/nota_arsivi/02_klasik_eserler/096_ussak/ussak_ss_salih_dede_ney.pdf
εδώ έχουμε ένα διάσημο Σεμάι σε μακάμ Ουσάκ.
η παρτιτούρα είναι γραμμένη πάνω στην νότα ΛΑ
όμως το παίξιμο με το ούτι θα ξεκινήσει από την την 3η ανοιχτή χορδή (από τα πριμα στα μπασα) την Νότα ΜΙ !!
στην πραγματικότητα το κλειδί του ΣΟΛ στο πεντάγραμμο αυτό δείχνει την θέση της νότας ΡΑΣΤ
αρα η επόμενη θέση στο πεντάγραμμο είναι η νότα Ντουγκιάχ η βάση του μακάμ Ουσάκ .
μετά η επόμενη θέση είναι η νότα Σεγκιάχ κλπ κλπ .
όταν διαβάζεις πετνάγραμμο διαβάζεις θέσεις και διαστήματα, όχι όπως το ευρωπαϊκο.
====================================================================
Όλα είναι πιο απλά και πιο όμορφα εκεί που το ούτι είναι ο Βασιλιάς των οργάνων.
κουρδίζεις
ΝΤΟ-ΦΑ-ΛΑ-ρε-σολ-ντο
ή αφαιρείς την μπάσα Ντο και προσθέτεις μία πρίμα φα για να έχεις πιο μοντέρνο αλά Μπασίρ παιξιμο)
ΦΑ-ΛΑ-ΡΕ-σολ-ντο-φα.
Παίζεις ότι ακριβώς βλέπεις σαν το ευρωπαϊκό πεντάγραμμο
http://www.issaboulos.com/archive/scores/Samai_al-Aryan.pdf
Αν εχεις κούρδισμα ΦΑ-φα απλά παίζεις τα ίδια στην τρίτη χορδή (από τα πρίμα στα μπάσα ) που ειναι η Σολ στην προκειμένη περίπτωση.
====================================================================
Σε κάθε περίπτωση αν έχεις καλό ούτι είναι σωστό να το κουρδίζεις γι΄αυτο που ειναι προορισμένο . Αλλιώς θα υπάρχει πρόβλημα/
http://www.mikeouds.com/messageboard/
εδώ θα βρείς πολλά links , παρτιτούρες, πληροφορίες σχετικά με το ούτι πάντα.
[/SIZE][/LEFT]
1 «Μου αρέσει»
corto
σ΄ ευχαριστω για τις πληροφορίες.Νομίζω οτι οι απορίες μου ειναι και απορίες αλλων.Μολις αγορασα ουτι τουρκικο απο την Πολη και δοκίμασα ετσι μόνος μου στην αρχή να προσανατολιστώ πριν παω στο δασκαλο αλλά απ οτι βλέπω μαλλον πρεπει να ξεκινησω γρήγορα με το δασκαλο.
Εχω το βιβλιο του Καλαϊτζίδη για το ουτι καθως και μια μεθοδο για ουτι Τουρκικη που αγορασα στην Πολη που ειναι της ιδιας περιπου λογικής με του Καλαϊτζιδη.
Και κατι τελευταιο.Ενα στριφτάρι δεν γυριζει καθολου κσι φοβαμαι να το ζορισω.Τι να κανω?
Για το στριφτάρι, κρατώντας το καράολο στο ένα χέρι σταθερά, προσεκτικά χτυπάς την πίσω άκρη του στριφταριού με κάτι ξύλινο και κάπως βαρύ, σαν ξυλόσφυρα, μέχρι να ξεκολλήσει και να το στριφογυρίσει πίσω η χορδή καθώς θα ξετυλίγεται. Λογικά, αρματώνοντας ξανά τη χορδή, θα πρέπει να επανέλθει η κατάσταση αλλά καλό είναι να προμηθευτείς ένα ειδικό κερί (υπάρχει στα μαγαζιά) για να μην κολλάνε τα στριφτάρια, με το οποίο θα αλείψεις πρώτα το στριφτάρι. Όταν το στριφτάρι είναι έξω από την υποδοχή του καράολου, παρατήρησε προσεκτικά τα νερά του ξύλου του: φαίνονται να τρέχουν κανονικά κατά μήκος του άξονα ή υπάρχουν σημεία όπου τρέχουν λοξά; κανένα ίχνος ρόζου ίσως; αν είναι έτσι, ίσως θα πρέπει να αλλαχτεί το στριφτάρι αλλά αυτό είναι πια θέμα μάστορα, για να ταιριάξει τις υπάρχουσες υποδοχές με τα καινούργια στριφτάρια.
Το υλικό για την επάλειψη είναι σε συσκευασία ακριβώς όπως το γυναικείο κραγιόν, σε κυλινδρική θήκη με βάση που στρίβει και σπρώχνει το κερί προς τα έξω.
Τα στριφτάρια είναι γενικά πρόβλημα- ο Νίκος νομίζω τα είπε ολα.
Είναι καλό να πάρεις εβένινα στριφτάρια σαν του βιολιού αν δεν εχει το ούτι σου
Αφου το ούτι που πηρες είναι από την Πόλη, αναγκαστικά νομίζω θα κουρδίσεις ένα από τα κουρδίσματα που αναφέρονται πιο πάνω (bolahenk)
Ο δάσκαλος νομιζω είναι απαραίτητος και παίζει μεγάλο ρόλο . Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί δάσκαλοι στο στυλ αυτό στην Ελλάδα.
Επειδή έχει όχι καψαλιστεί, αλλά καεί η γούνα μου από φτηνό όργανο, μπορώ να επιβεβαιώσω και εγώ ότι τα στριφτάρια γενικά ναί, είναι πρόβλημα. Η μόνη λύση είναι καλά (και ακριβά) υλικά και καλός (και ακριβός) μάστορας.
ελπιζω το ουτι να ειναι καλο γιατι ειναι κατασκευης του SANDI και ακριβο.Ειναι της σειρας των επαγγελαματικων ουτιων…
τα στριφταρια ειναι απο εβενο
Άρα κοπάνισέ το όπως είπαμε και δεν θα έχεις πρόβλημα.
Το Μι, Λα, σι, μι, λα, ρε, το λεγόμενο και «ελληνικό» κούρδισμα, είναι το «παραδοσιακό», και σού δίνει τη δυνατότητα ισοκρατήματος με ανοιχτές χορδές. Το νεότερο Ντο#, Φα#, σι, μι, λα, ρε έχει όμως πολύ περισσότερες δυνατότητες, και μάλλον τείνει να επικρατήσει και στη Ελλάδα. Όπως γράφει και ο corto_maltese, γενικά οι δύο μπάσες χορδές «παίζουν» ανάλογα με τα γούστα, ενώ οι υπόλοιπες τέσσερεις είναι κουρδισμένες σε τέταρτες.
Όταν οι υπόλοιπες τέσσερεις είναι κουρδισμένες σε σι, μι, λα, ρε μπορούμε να παίξουμε σε κούρδισμα Κιζ και Μπολαχέγκ έχοντας για βάση τού μακαμιού Ουσάκ την τρίτη και την τέταρτη χορδή (ανοικτή) από πάνω αντίστοιχα. Όταν οι υπόλοιπες τέσσερεις είναι κουρδισμένες έναν τόνο κάτω, δηλαδή λα, ρε, σολ, ντο μπορούμε να παίξουμε με τον ίδιο τρόπο σε κούρδισμα Μανσούρ και Σιουπουρντέ. Τα ονόματα αυτά βγαίνουν από τα νέγια που παίζουν σʼαυτές τις βάσεις:
http://www.neyyapim.com/tr/ney-cesitleri.html (με βάση το μακάμι Ράστ που είναι έναν τόνο χαμηλότερα από το Ουσάκ)
Το πεντάγραμμο σʼαυτές τις μουσικές, επίσης όπως γράφει ο corto_maltese, έχει τη λογική τής θέσης και όχι τής απόλυτης νότας. Το κάθε Μακάμι είναι γραμμένο πάντα στις ίδιες νότες, ασχέτως αν ανάλογα με το κούρδισμα οι νότες αυτές είναι διαφορετικές.
Τα στριφτάρια είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία και για ʽμένα. Με το «κραγιόν για βιολί» γενικά θα συνιστούσα αυτοσυγκράτηση:
Βάλε μόνο όπου χρειάζεται και όσο χρειάζεται, γιατί αν βάλεις παραπάνω, δεν θα μπορείς να κρατήσεις κούρδισμα. Αντίθετα η κιμωλία είναι για το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.
1 «Μου αρέσει»
Σχετικά με τα κλειδιά
και η πολλή κιμωλία δεν κάνει ιδιαίτερα καλό. Το ιδανικό είναι να τα ρυθμίσει μάστορας στον τόπο που είμαστε. Αγοράζεις κάτι που δουλεύει στο μαγαζί και μετά το ταξίδι επιστροφής καταλαβαίνεις πόσο έντονες είναι οι αλλαγές στο ξύλο όταν αλλάζει η εξωτερική θερμοκρασία και υγρασία.
Γενικά μιλώντας, ο έβενος είναι δύστροπο ξύλο, το rosewood (παλίσσανδρος; πουπίγκα;) συμπεριφέρεται κάπως καλύτερα σε αυτές τις αλλαγές.
Το peg-paste πολύ σωστά, πρέπει να το βάζουμε με προσοχή και μόνο όταν χρειάζεται.
Τα ξύλινα κλειδιά (στριφτάρια) μπορούν να συμπεριφερθούν και αξιόπιστα, δεν είναι πάντα προβληματικά. Ο καλύτερος τρόπος είναι να παίζουμε το όργανο κάθε μέρα. Στα δικά μου όργανα δεν χρειάζονται ποτέ συντήρηση,ίσως λίγο paste κάθε 1-2 χρόνια. Και ταξιδεύω συνεχώς. Το πρόβλημα είναι όταν το όργανο μένει στη θήκη για μέρες…βδομάδες…μήνες…
1 «Μου αρέσει»
τελικα πηγα σημερα σ’ ενα οργανοποιο και μου εφτιαξε το στριφτάρι χωρις να το κτυπησει.
το ξανακουρδισα το οργανο και περιμενω να δω τη συμπεριφορα του γενικως…
Αθ.νάσι, τι ακριβώς εννοείς αντίθετο αποτέλεσμα; Εγώ γενικά την κιμωλία τη βολεύομαι. Τρίβεις λίγη κιμωλία (σχολείου) στο κλειδί, αφού το έχεις βγάλει με την παραπάνω μέθοδο, και στρίβει πολύ άνετα χωρίς να έχει πρόβλημα να σταθεί στη θέση του μετά. Η ίδια δουλειά γίνεται και με ταλκ. Σε κάθε περίπτωση, με μέτρο.
Κιμωλία βάζω όταν το κλειδί γλιστράει και δεν μένει στη θέση του για να κρατήσει το κούρδισμα. Συνήθως τη χρησιμοποιώ όταν τα κλειδιά είναι παλιά και έχουν φθαρεί, και το να τα πιέσεις προς τα μέσα δεν τούς είναι αρκετό για μα μείνουν στη θέση τους. Δηλαδή, όταν το κλειδί δεν γλιστράει ή γλιστράει με μεγάλη δυσκολία βάζω κερί, και όταν γλιστράει υπερβολικά κιμωλία.
Επίσης η υγρασία βοηθάει το κλειδί να μη γλιστράει όταν δεν το θέλουμε· έχω ακούσει ιστορίες ότι παλιότερα στα «προβληματικά» κλειδιά έβαζαν σάλιο, για την ακρίβεια τα έφτυναν… Σύμφωνα με αυτό, το τάλκ μάλλον δεν ενδείκνυται.
Λογικά πάντως, όταν τα κλειδιά είναι καινούρια και μέχρι να αρχίσουν να φθείρονται, δεν θα έπρεπε να χρειάζονται κάτι.
παιζω το ουτι καθε μερα τωρα και τα κλειδια εχουν στρωσει και δεν ξεκουρδιζεται το οργανο…
οσο για το κουρδισμα ο δασκαλος μου προτεινε το κουρδισμα Ντο#, Φα#, σι, μι, λα, ρε οπως αναφερθηκε παραπανω…
παντως απο την μικρη μου εμπειρια στο ουτι διαπστωνω οτι χωρις δασκαλο δεν μπορεις στην ουσια να παιξεις τιποτα σωστο στο ουτι…κι οδιος μου ειπε οτι ξεκινησε μονος του με λαθος θεση σωματος και χεριων και ειδε κι επαθε να τα στρωσει…βεβαια κοστιζει λιγο ακριβα το μαθημα (20 ευρω) αλλα νομιζω οτι αξιζει τα λεφτα του
Η σχολή που κυριάρχησε στην Ελλάδα, Αρμενία, Τουρκία κλπ εφαρμόζει κυρίως το λεγόμενο κουρδισμα Bolahenk :
ΡΕ ΣΟΛ ΣΙ μι λα ρε ( οι μπάσσες χορδές είναι με κεφαλαία)
ΡΕ ΛΑ
ΜΙ ΛΑ
Οι δύο πρώτες μπασσες χορδές (λεγόμενες και Μπαμ) κουρδίζονται ανάλογα με το τι προτιμά ο καθένας, για να έχει ανοιχτές καί να παίζει (π.χ. οταν παίζεις Ουσάκ σε βολεύει να έχεις ΜΙ-ΛΑ, όταν παίζεις Ραστ σε βολεύει να έχεις ΡΕ-ΛΑ ή ΡΕ-ΣΟΛ- εγω προσωπικά προτιμώ το ΡΕ-ΣΟΛ γιατι έτσι μπορείς να παίξεις και Ουσάκ αλλά όχι ανοιχτες)
αυτό το κούρδισμα είναι το πιο συνηθισμένο , αλλά το σωστό είναι να το βλέπουμε ως σχέση διαστημάτων 5ης , όχι ως νότες γιατί μετά με τις παρτιτούρες θα χαθεί η μπάλα, ειδικά αν κάποιος ξέρει ήδη να διαβάζει νότες στο πεντάγραμμο.
Οι παρτιτούρες στο λεγόμενο Bolahenk κούρδιμα είναι πραγματικά πονοκέφαλος για κάποιον που εχει μάθει ευρωπαϊκή μουσική πρώτα.
http://neyzen.com/nota_arsivi/02_klasik_eserler/096_ussak/ussak_ss_salih_dede_ney.pdf
εδώ έχουμε ένα διάσημο Σεμάι σε μακάμ Ουσάκ.
η παρτιτούρα είναι γραμμένη πάνω στην νότα ΛΑ
όμως το παίξιμο με το ούτι θα ξεκινήσει από την την 3η ανοιχτή χορδή (από τα πριμα στα μπασα) την Νότα ΜΙ !!
στην πραγματικότητα το κλειδί του ΣΟΛ στο πεντάγραμμο αυτό δείχνει την θέση της νότας ΡΑΣΤ
αρα η επόμενη θέση στο πεντάγραμμο είναι η νότα Ντουγκιάχ η βάση του μακάμ Ουσάκ .
μετά η επόμενη θέση είναι η νότα Σεγκιάχ κλπ κλπ .
όταν διαβάζεις πετνάγραμμο διαβάζεις θέσεις και διαστήματα, όχι όπως το ευρωπαϊκο.
ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ
Ξεκινω να παιξω το τραγουδι στο ουτι “απο ξενο τοπο” με βαση την πρακατω παρτιτουρα απο το neyzen.com
http://www.neyzen.com/nota_arsivi/02_klasik_eserler/066_nihavend/uskudara_gider_iken_ney.pdf
η μελωδια αρχιζει με τις νοτες re-mib-re-do :αρα εγω αντι να ξεκινησω σπο την 1η χορδη που ειναι κουρδισμενη σε ρε ,θα αρχίσω απο την 2η χορδη ανοικτη και θα κρατησω τα ιδια διασηματα μεταξυ των νοτων?Αυτο λεγεται και τρανσπορτο??
το κουρδισμα μου ειναι: do# fa# si mi la re