Ε, παρότι βραζιλιάνικο, όλο και κάπως το έχουν βολέψει «ορολογικά» στα ελληνικά («τριανταφυλλόξυλο/ροδόξυλο»):
«Οι παλαιότεροι λαουτιέρηδες και κατασκευαστές λαγούτων, όπως ο Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου (γεν. 1885 Βίλλια Αττικής), ο Γιάννης Παλαιολόγος (γεν. 1904, Κων/πολη) κ.ά θυμούνται λαγούτα και από τριανταφυλλόξυλο (ροδόξυλο ). Σήμερα όμως δεν φτιάνονται από τέτοιο ξύλο.»
Ναι, δεν είχε (εννοώ) κάποια ονομασία καθιερωμένη από παλιά. Όχι ότι κι αν είχε θα ήταν οπωσδήποτε απαλλαγμένη από κάθε πιθανότητα σύγχυσης - εδώ στην Κρήτη ξέρετε πόσα διαφορετικά λουλούδια έχω δει να τα λένε μαργαρίτες; Το βλέπουν οι άνθρωποι ότι δεν είναι το ίδιο, αλλά έτσι τα λένε.
Πάντως το «τριανταφυλλόξυλο (ροδόξυλο)» του Ανωγειανάκη θα μπορούσε και να είναι δικιά του μετάφραση του rosewood. Δε θα είχε και τόση σημασία να μας μεταφέρει ακριβώς τη λέξη των πληροφορητών του, όπως το κάνει για τα ίδια τα όργανα και τα μέρη τους (εκεί έχει σημασία).
Ο αριθμός των διασωθέντων ανέβηκε στους 33 και περιμένω ένα ακόμα από γνωστό οργανοποιο όποτε 34 από Δευτερα
Επίσης αναρτήθηκαν ταμπέλες από τα μπουζούκια που μπόρεσα να βρω φωτογραφίες . Μέχρι στιγμής όλα τα 34 ήτανε όργανα που ήξερα εγώ από έρευνα που κρατάει χρόνια τωρα. Ελπίζω κάποιοι κάτοχοι να επικοινωνήσουν στο κοντινό μέλλον
Τέλος, συμπληρώθηκε επισης και το όνομα του οργανοποιου που έκανε την συντήρηση / επισκευή . Ίσως ένα μικρό δειγμα σεβασμού στους οργανοποιους που τα συντήρησαν αυτά τα όργανα , με την ιδέα πως ετσι κάποιοι οργανοπιοι θα επικοινωνήσουν μαζί μου με καλύτερο φωτογραφικό υλικό η αλλά συντηρημένα μπουζούκια Σταθόπουλου που δεν γνωρίζω και θα συμπεριληφθούν και αυτά σε αυτή τη λίστα
@nikos_politis πόιος έκανε κύριε Νίκο τη συντήρηση στο δικό σου ; Δεν θυμαμε
Έχει κάποιος κρατήσει φωτογραφίες του μέλους Σακελάριου . Θυμάμαι ότι είχε ενα Σταθόπουλο αλλά οι φωτός έχουν σβήστει από την παλαιά του ανάρτηση
Βρέθηκε αυτό το μπουζούκι τη προηγούμενη βδομάδα εδώ στην επαρχία που μένω 3 ώρες βόρεια από τη νεα υόρκη. ήταν στη κατοχή ενός 91 χρονου ο οποίος δεν κατάφερε να παίξει τίποτα πέρα από το 'ποτέ τη κυριακή…
είναι έργο του α. σταθόπουλο, με ημερομηνία τυπομένη στην ετικέτα JAN 1913 - όμορφο μπουζούκι σε αρκετά καλή κατάσταση. μοιάζει πολύ με το ‘βασιλικό’ μπουζούκι του σταθόπουλο με τη κορώνα το οποίο έγινε το '12 αν δεν κάνω λάθος.
ο λόγος που ανεβάζω το όργανο με μερικές εικώνες είναι το εξίς - πιστεύω οτί αυτό το μπουζούκι δεν έχει παιχτεί γιά τουλάχίστον 60 χρόνια αν όχι και παραπάνο. και πιστεύω οτι α αριθμός των χαρακιών θα έχει ενδιαφέρον για όλους που ψάχνουν να βγάλουν κάποια συμπεράσματα για τα παλαιά μπουζούκια.
εδώ υπάρχουν 4 χαρακιές στη θέση του κάτω ρε -
πάνω πάνω έχουμε καντίνι-κενό- και δύο μπουργάνες
2 χαρακιές στη μέση
και 3 χαρακιές κάτω με δύο χορδές
από κόκαλάκι σε κοκαλάκι είναι περίπου 663μμ. παρακαλώ είμαι πολύ περίεργος να ακούσω μερικά σχόλια γιά τη κατάσταση της μπουργάνας αυτής…
Καλός μάστορας και ευγενέστατος άνθρωπος. Αρκετοί παίχτες από Αμερική τον προτιμούν και επισκέπτονται λόγω της προϋπηρεσίας του στη Νέα Υόρκη πριν έρθει Ελλάδα.
Μια και είστε όλοι οι γνώστες επί του θέματος εδώ, μια απορία που έχω από παλιότερα. Έχω την εντύπωση ότι οι σημερινοί μάστορες που κάνουν μπουζούκια στα παλιά πρότυπα, με τσάκιση, δεν κάνουν τόσο έντονη την κλίση όσο ο Σταθόπουλος και οι υπόλοιποι παλιοί. Ισχύει όντως; Και αν ναι, το έχει συζητήσει κανείς με κάποιο μάστορα για τους λόγους που γίνεται αυτό και δεν το κάνουν πιο έντονο;
Νομίζω ότι δεν ισχύει, φαντάζομαι ότι και τα μαντολίνα αλλά και τα μπουζούκια που δανείζονται την τσάκιση είναι ίδιας κλίσης με παλιά.
Επίσης αν δεν κάνω λάθος όσοι κάνουν τσάκιση στα μπουζούκια λίγο πολύ ασχολούνται και με μαντολίνα.