Είμαι χρόνια lurker και σήμερα αποφάσισα να κάνω την εγγραφή μου, καθώς χρειάζομαι τα φώτα σας σχετικά με την αγορά ενός τρίχορδου από τον Καφετζόπουλο, λόγω κυρίως του μοναδικού συνδυασμού ήχου και μινιμαλιστικής/πρωτότυπης αισθητικής που προσφέρει ο συγκεκριμένος οργανοποιός. Καθώς προέρχομαι από κιθάρα και μόλις τον τελευταίο χρόνο έχω μεταπηδήσει στο ρεμπέτικο (έχω ήδη έναν τζουρά στα 260 ευρώ, εργοστασιακό) όπως καταλαβαίνετε οι γνώσεις μου είναι στην καλύτερη ελλιπείς. Όσον αφορά, τώρα, το επίπεδό μου, αυτό που ίσως έχει νόημα να πω είναι ότι είμαι αυτοδίδακτος (ό,τι κομμάτια βγάζω σε κιθάρα και μπουζούκι είναι με το αυτί), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω συναντήσει ιδιαίτερη δυσκολία στο να βγάλω κομμάτια, είτε αυτά είναι ροκ στην κιθάρα είτε παλιά ρεμπέτικα (κυρίως προπολεμικά) στον τζουρά. Εκεί που υστερώ είναι στη δεξιοτεχνία και στις μουσικές γνώσεις, π.χ. ταξίμια δεν μπορώ να παίξω και γενικά όταν έρχεται η ώρα του αυτοσχεδιασμού χωλαίνω αρκετά. Ήθελα να ρωτήσω λοιπόν, δίχως να μακρυγορώ άλλο, αν, κατά τη γνώμη σας και βάσει των όσων προανέφερα, αξίζει τον κόπο να δαπανήσω ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για ένα όργανο Καφετζόπουλου, απ’ τη στιγμή που το επίπεδό μου δεν είναι, αντικειμενικά, αντάξιο τού οργάνου. Από την άλλη σκέφτομαι ότι ίσως ένα όργανο τέτοιας ποιότητας είναι επένδυση που σε βάθος χρόνου θα αποδώσει τα λεφτά της και παράλληλα, όσο περνάνε τα χρόνια, υπάρχει ο κίνδυνος ο οργανοποιός να αποσυρθεί και να μην έχω μελλοντικά την ευκαιρία να προμηθευτώ ένα όργανό του.
Αυτά και ελπίζω να μη σας κούρασα. Κάθε σχόλιο είναι ευπρόσδεκτο. Να είμαστε καλά!
Καλώς όρισες! Καλά έκανες και γράφτηκες, αξίζει να συμμετέχεις στην παρέα εδώ.
Πολύ σωστά τα σκέφτεσαι, εφόσον έχεις το αυτί και το εξασκείς, ένα καλό όργανο θα σου δώσει μεγάλη ώθηση.
Ο Καφετζόπουλος είναι κορυφαία επιλογή, επικοινώνησε μαζί του να σου λυθούν οι απορίες.
Επίσης βάλε στο πρόγραμμα μαθήματα, για να διορθώσεις και να βελτιώσεις το τεχνικό κομμάτι που σε απασχολεί.
@Nikolakias αρχικά καλωσόρισες στο Φόρουμ. Καλές συζητήσεις να έχουμε!
Εάν θες μόνο όργανο του Καφετζόπουλου, ισχύει η ανησυχία σου!
Ένα καλό όργανο πάντα είναι επένδυση και μάλιστα αποδίδει από τη πρώτη μέρα. Ένα καλό όργανο “κακομαθαίνει” τον παίχτη και παράλληλα τον βοηθά να εξελιχθεί γρηγορότερα. Μαθαίνει το αυτί του τον καλό ήχο, τα χέρια του το καλό / στρωτό παίξιμο και πέραν την ηθικής ανάτασης, βελτιώνεται το παίξιμο και η μουσική αντίληψη παράλληλα και γρηγορότερα. Ένα κακό όργανο μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στα χέρια και παράλληλα με τον ήχο του να απογοητεύσει ένα παίχτη, οδηγώντας κάποιες φορές και στην εγκατάληψη του οργάνου.
Αξίζει να δαπανήσεις ένα καλό ποσό για να αποκτήσεις οποιοδήποτε όργανο είναι κατάλληλο για τα χέρια σου και το αυτί σου. Επίσης ένα όργανο που θα σε ευχαριστεί να το παίζεις και θα σε κάνει και καλύτερο παίχτη. Εάν θες να είναι του κυρ-Παναγιώτη η επιλογή είναι δική σου.
Όπως είπε και ο Νίκος παραπάνω βάλε στο πλάνο σου να κάνεις κάποια μαθήματα για να βελτιωσείς τους τομείς που πιστεύεις ότι πάσχεις.
Έτσι για την ιστορία του πράγματος, χωρίς να σημαίνει κάτι, να πω ότι το πρώτο μου τρίχορδο ήταν (και είναι) όργανο του Καφετζόπουλου.
Θα σου πω την αποψη μου οσον αφορα ενα καλο οργανο, γιατι τα ερωτηματα που θετεις δειχνουν οτι εχεις καταλαβει τι γινεται. Φυσικα και ισχυουν ολα. Και ο μαστορας, χτυπα-ξυλο, δε θα ειναι παντα εδω και τα αλλα περι επενδυσης.
Φυσικα και θα αποδωσει οσο υπαρχει μερακι.
Και επισης ειναι Καφετζοπουλος. Αμα σταματησει το μερακι, γρηγορα θα το πουλησεις σε αντικειμενικα καλα λεφτα. Αντε να μπεις μεσα κανα 300αρι. Κλαιν μαιν.
Αλλα στην περιπτωση που δε φυγει το μερακι, ειναι 1000% σιγουρο, οτι ενα μπουζουκι θα βγαλει τα λεφτα του.
Ο Καφετζοπουλος ειναι ιδιαιτερος τεχνιτης, μαστορας υψηλης τεχνικης και πολυ δικης του, ιδιαιτερης αισθητικης.
Αυτο κανει ενα μαστορα περιζητητο και…αζητητο.
Αυτοι που αγαπανε την αισθητικη του, τον προτεινουν με κλειστα ματια.
Εχω πιασει ενα οργανο στα χερια μου και θεωρω οτι ολα τα στοιχεια που κανουν ενα οργανο καλο, ειναι εκει. Απλα δε με αγγιζει τοσο η αισθητικη.
Καλη ξυλεια, λεπτοδουλεια, λεπτομερειες και καλος ηχος.
Και απ’οσο ξερω, ειναι απο τους λογικους στις τιμες μαστορες στην αθηνα.
Οποτε ναι. Προτεινω αμα σου εχει κατσει ο μαστορας στο κεφαλι, βαρα ενα οργανακι. Δε θα το μετανιωσεις καθολου. Θα θες και αλλα
Να έπαιρνες το σούπερ αμάξι των ονείρων σου ενώ ακόμη οδηγάς σαν αρχάριος, θα σου 'λεγα όχι: θα το σπάσεις, άσε να μάθεις πρώτα σπάζοντας καμιά σακαράκα.
Σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις και για τον χρόνο σας! Είναι πολύ ευχάριστο να βρίσκω, μετά από μόλις λίγες μέρες, τόσες απόψεις – και μάλιστα όλες στην ίδια κατεύθυνση! Νομίζω πως μου δώσατε αυτό το μικρό «σπρώξιμο» που χρειαζόμουν. Θα επανέλθω μετά την επίσκεψή μου στον μάστορα, λοιπόν!
Καλησπερίζω την παρέα! Αισθητικά μιλώντας και μόνο, θεωρώ πως “βαραίνει”
η κατασκευή με Αφρικανικού θα έλεγα τύπου σχεδιάσματα και φιοριτούρες
Δεν έχουν αυτά θέση στο Ελληνικό Μπουζούκι, το Δωρικό, λιτό κι απέριττο.
Βέβαια γούστα είναι αυτά! Μιά δοκιμή του τελικού αποτελέσματος που είναι πάντα ο ήχος, θα με έπειθε. Καλλιτέχνης επίσης είναι μεγάλος! Γράφει όμορφα και γλαφυρά και τον ευχαριστούμε για αυτό! Αλλα αυτό το καταθλιπτικό καφέ σκούρο, αυτές οι διαφορετικότητες δεν είναι του Μπουζουκιού, και φαντάζομαι κάποιος πρέπει να τις πληρώνει, ως παραπάνω χρόνος, δουλειά και λοιπά. Μπορεί να κάνω λάθος, ή και να έχει επηρεαστεί τόσο απο το επώνυμό του (καφέ, Καφετζόπουλος), ωστόσο η Αγορά χωράει όλους τους Καλλιτέχνες με την ευρύτερη έννοια, άλλωστε κάθε ένας Οργανοποιός προσθέτει στο χώρο της Μουσικής και ανάλογα με την προσφορά αυτή, έρχεται και η Ζήτηση.
Καλές πενιές σε όλους και συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα!
Αυτό από που βγαίνει; Γιατί τα ακριβά ιστορικά όργανα που ξέρουμε συνήθως είχαν επάνω τους την Άρτα και τα Γιάννενα. Από τις κορώνες και τους αετούς του Σταθόπουλου μέχρι τους κήπους της Βαβυλώνας του Ζοζέφ.
Ίσα ίσα αν υπάρχει κάποιος που αντιμετωπίζει με σεβασμό και προηγμένη αισθητική το θέμα μπουζούκι, θεωρώ ότι είναι ο Καφετζόπουλος. Το να μην αρέσει σε κάποιον είναι δικαίωμά του. Άλλά άλλο αυτό και άλλο το “δωρικό ελληνικό μπουζούκι”. Που αν το πάρουμε τοις μετρητοίς, από περιοχές συνορεύουσες με την Ιωνία ήρθε, που εκεί μέχρι και στα κιονόκρανα βάζανε κλάρες.
(Για την ιστορία, δεν έχω όργανό του).
Συμφωνώ απόλυτα! Επι τη ευκαιρία, θα ήθελα να αναφέρω οτι τα κιονόκρανα
του Ιωνικού ρυθμού, με το “μουστάκι”, ήταν εμπνευσμένα απο τα κότσια των βοοειδών
και απο κάποια φυτά που σχηματίζουν κοχλία με τον κορμό τους!
Το αναφέρει ο Ιωάννης Σιμωνέτης, στο λεξικό του Γιαπιού και του Πάγκου
εκδόσεων “ξύλο έπιπλο”
Βάζω και ένα link που βρίσκω τυχαία
Δεν είναι γενικώς από κάποια φυτά. Έλικα ονόμαζαν τον αναρριχώμενο βλαστό του αμπελιού. Λόγω του σχήματος του και έλικα ονόμαζαν και το κομμάτι αυτό του κιονόκρανου. Μετά στα κορινθιακά κιονόκρανα έβαζαν πιο πολλά φυτικά στοιχεία με περισσότερη λεπτομέρεια.
Δεν νομίζω ότι έχει σχέση με Αφρική η διακόσμηση του Καφετζόπουλου, και φυσικά χωρίς καμία υποτίμηση στην αφρικανική τέχνη. Έχει προσωπικό στυλ και κάθε όργανο είναι ένα επιτυχημένο πείραμα, με μεγάλη παλέτα ηχοχρωμάτων.
Ούτε βλέπω καμιά δωρικότητα (με την έννοια της λιτότητας, γιατί τα περί ελληνικότητας τα ακούω βερεσέ) στην διακόσμηση των μπουζουκιών εδώ και έναν αιώνα, ίσα ίσα που είναι από τα πιο φορτωμένα όργανα παγκοσμίως.
Δεν αντιλέγω, απλά θέλω να προσθέσω κάτι που είχε πει στις Ιστορίες αγοραίου πολιτισμού (σειρά στο youtube, με αναφορά στους οργανοποιούς), το οποίο κατα τη γνώμη μου είναι χονδροειδής μύθος που έφτιαξε εκείνος ( …" αν πω σε πελάτη οτι πήρα ξύλο απο ένα στασίδι στο Άγιο 'Ορος για να σου φτιάξω μπουζούκι " " του φωτίζεται το πρόσωπο"! ). Αυτά, κατα τη γνώμη μου, είναι παραμύθια της Χαλιμάς που σε κανέναν δεν αρέσουν και όποιος τα ακούει γελάει. Ποιός τυμβωρύχος θα αφαιρέσει ξύλο απο έναν αγιασμένο χώρο? σε ποιόν θα αρέσει η χρήση αυτού του ξύλου? τι θα προσδώσει στο όργανό μας, αυτή η ιεροσυλία, εκτός απο κάποια υποτιθέμενη σύνδεση του οτι “παράγουμε και εμείς Θεία μουσική” ?! Τα κοσμικά στασίδια, συμβολίζουν τον τάφο του κάθε πιστού. Τα στασίδια των Ψαλτών δεν τα αγγίζει ούτε η ποιό τρελή φαντασία. Μπορούν χονδροειδή παραμύθια να κρατήσουν ένα μπουζουξή δίπλα σε αυτόν τον οργανοποιό? ναι, είναι μάλλον η απάντηση (Κορακάκης), αν μπει μέσα και το χιούμορ, η αποδοχή οτι “ναι, σε δουλεύω”! κάποιοι, παλιοί κυρίως, διαθέτουν αστείρευτη φαντασία. Μέχρι μουστάκι θα μας βάλουν να ξουρίσουμε! Θα βουτήξουν κανα σήμαντρο απο μοναχό για να διατηρήσουν και μόνο την παραμύθα προς τον πελάτη, ή προς τον εαυτό τους, δεν έχει τόση σημασία, όσο η πραγματική αλήθεια και ποιότητα. Αντίθετα, στο “συγκριτικό τεστ”, μου άρεσε προσωπικά η παράθεση οργάνων και ήχων του Κατσιφή που σου λέει, έλα, διάλεξε και πες μου. Φαίνεται να είναι ο ποιό ειλικρινής απο όσους παρουσιάστηκαν στο video αυτό, αφού θα σου αποκαλύψει δια της δοκιμής, όχι της πλάνης οτι …"μμμ, μάλιστα, φαίνεται σου αρέσει αυτό, επειδή σε αυτό έβαλα ΨΨΨ, ΧΧΧ " κλπ, υλικά, τεχνοτροπία, μαστοριά και λοιπά. Ωραίες και οι ιστοριούλες του κυρίου Καφετζόπουλου που συγγράφει με ιδιαίτερο ταλέντο στο Fb, πλέον όμως η γενιά μας ζητάει την ουσία, την έρευνα και την αποκάλυψη και όχι τα πέπλα που κάποιος κάπου κάποτε παρουσίασε ως “μυστικά” για να συντηρήσει μύθους ως ανέκδοτα, ή ανέκδοτα ως μύθους, "κρατώντας " τον πελάτη. Κανένα απο τα όργανα που είχε (όταν είχα πάει ) δεν με τράβηξε οπτικά. Γούστα είναι αυτά, του εύχομαι καλές δουλειές!
Νομίζω ότι το έχει δει λάθος με τον συγκεκριμένο. Το ξύλο από στασίδι στηλιτεύει τους αγοραστές που ψάχνουν - ζητάνε τον μύθο. Ότι το όργανο δεν έχει απλά ξύλα επάνω αλλά ότι ακόμα και αυτά έχουν ιστορία. Δεν έχω ακούσει κάποιον να παραπονεθεί ότι ο Καφετζόπουλος χρησιμοποίησε “πλάνη” για να πουλήσει.
Τώρα για του λόγου το αληθές αυτό που αναφέρει ο Περικλής για το καπάκι από κατράνι, τα περισσότερα “βγαίνουν” από πρέκια, (υπέρθυρα), που βρίσκονται σε παλιά σπίτια, που το ξύλο μπορεί να είναι και διακοσίων ετών. Αν κάνεις μια βόλτα σε μάντρες παλιατζίδικα στην Ιερά Οδό και ρωτήσεις πόσο κάνουν τα πρέκια από παλιά σπίτια θα πάθεις ένα μικρό σοκ.
Οι ίδιοι οι ιερείς το κάνουν όταν ανακαινισθεί ο ναός. Ξέρω προσωπικά τουλάχιστον δύο περιπτώσεις που παλιά στασίδια και διάφορα άλλα είχαν βγει για πούλημα στην περιοχή των Μεσογείων. Κάνε μια βόλτα στα παλιατζίδικα που σου είπα και δες και μόνος σου κομμάτια από εκκλησίες.
Η έκφραση του Μαστροπαναγιωτη περι στασιδιου εχει μια μεγαλη δοση υπερβολης για οσους δεν παιζουν μπουζουκι η οσους δεν ξερουν μπουζουξηδες.
Για οσους ομως παιζουν η γνωριζουν ειναι ξεκαθαρη αληθεια.
Μιλαμε για ανθρωπους που ψαχνουν ελεφαντοδοντα απο μαμουθ, χρυσα σκαφη, ασημενια ταστα, ξυλα απαγορευμενα αιωνων, τοποθετηση καμαριων που ουτε ο μαστορας που το φτιαξε να μην γνωριζει, οστρακα, κλειδια καλυτερα και απο ακριβες κιθαρες και αλλα πολλα…
Οποτε πιθανολογώ πως ο φιλος Ιωαννης δεν εχει ιδιαιτερη τριβη με μπουζουξηδες αλλα ουτε με μαστορους.
Βέβαια, μην μας ξεφεύγει ότι η επιλογή του στασιδιού είναι αυθαίρετη και εκτός της πραγματικότητας, αφού κανένα τμήμα των (καλών) μουσικών οργάνων δεν κατασκευάζεται από το ξύλο με το οποίο κατασκευάζονται και τα στασίδια.
Αγαπητοί σας ευχαριστώ για την αποδοχή! πιστεύω πως οι ξύλινες κατασκευές, όπως ορθά επισημάνατε, είναι “για μιά ζωή”. Συνυφαίνονται και διατηρούνται μονίμως εκεί οπου τάχθηκαν, δεν πρόκειται για κουφώματα αλουμινίου που κάποτε ίσως παλιώσουν και χρειαστούν αντικατάσταση. Οι ναοί γκρεμίζονται όταν τελος πάντων έρθει η ώρα τους, μετά απο εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια και δύσκολο να πιστέψει κάποιος οτι “αποφασίστηκε αλλαγή επίπλωσης”. Οι ναοί αποτελούνται απο τα υλικά τους. Δηλαδή κατα τη γνώμη μου την ταπεινή, δεν πρέπει να γίνει η εξαίρεση κανόνας, ή να πούμε οτι βρισκόμαστε στην εποχή που οι Χριστιανοί έχτιζαν πάνω σε ΑρχαιοΕλληνικά μνημεία (για κάποιο λόγο).Παρ΄ όλα αυτά, ας υποθέσουμε οτι βρίσκουμε μπροστά μας τα ερείπια ενός ναού, ή μάθαμε πως ανακοινώθηκε το γκρέμισμα της Χ Εκκλησίας. Για κάποιους πιστούς σαν κι εμένα Χριστιανούς, τον Ναό, τον αφήνεις όπως είναι ακόμα και γκρεμισμένο. Δεν πρόκειται για ντουβάρια άνευ αξίας η για χώρο που προσφέρεται για πλιάτσικο, εμπορία, αρπαγή ή καθάρισμα. Τελικά, είναι αρμόδιος κάποιος φορέας να την κάνει επίσημα την δουλειά και πάντως είναι λίγο γκραν γκινιόλ η υπόθεση πως “ναι, πήγα και μάζεψα κάτι καλά ξύλα”, ή (ακόμα χειρότερα), “είχαν αφήσει κάποιες εικόνες παρατημένες” !
Αντίθετα, εξωστρέφεια, απομυθοποίηση, ανάδειξη λανθασμένων τεχνικών και τελικά επιδιόρθωσή τους, δείχνει ο κύριος Στάμκος. Δεν έχει σταματήσει να δείχνει! αυτό κάποτε θα γινόταν αφορμή για τις συντεχνίες να του την “πούν” ! Π.χ. “Χαλάς την πιάτσα”, μη τα λές όλα, μάθε να κρύβεις. Γνώμη μου είναι πως τούτες τις εποχές της τεχνητής νοημοσύνης, πρέπει η γνώση και η εμπειρία να διαδίδονται ελεύθερα και ανεμπόδιστα, χωρίς μυθοπλασίες ή ταμπού. Λόγω άγνοιας για το χώρο, σύμφωνος, δέχομαι την σπανιότητα και την συλλεκτική ενδεχομένως αξία κάποιου μέρους απο μαμούθ ή “μαμουθ”, αν και παικτικά (που είναι για μένα το τελικό ζητούμενο), διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις. Δέχομαι το μύθο σαν ανέκδοτο, αλλα ο τελευταίος αναφερόμενος οργανοποιός κατα την γνώμη μου, δίνοντας ολοένα και περισσότερα, θα παίρνει συνέχεια, θα γίνεται δέκτης καλής Ενέργειας αφού ως γνωστόν όσα δίνεις, τόσα, κι ακόμα περισσότερα θα πάρεις! Να είστε όλοι καλά!
Ιωαννη συμφωνω μαζι σου σχεδον σε ολα.
Θα σου πω οτι ο μοναδικος μαστορας που εχει απομυθοποιησει την τεχνη του σε εμενα ειναι ο Καφετζοπουλος.
Την ημερα που αγορασα το μπουζουκι απο αυτον η ατακα του ηταν “10 κομματια ξυλο αγοραζεις που αν ψαξεις στο internet θα δεις οτι υπαρχει ολη η γνωση”.
Αυτο δεν νομιζω να το εχει ξεστομισει αλλος μαστορας και τετοιου επιπεδου.
Οσο για τον μαστορα που αναφερεις θεωρω οτι πολυ καλα κανει και δειχνει, αλλα δεν μου ταιριαζει προσωπικα ειδικα με τον τροπο που εκφραζεται.
Του αναγνωριζω οτι δεν εχει ακουστει κακο για τα οργανα του τα οποια ειναι εκατονταδες εκει εξω ομως δεν μου αρεσει που μονιμα προκαλει ιντριγκες (αθελα η οχι δεν το ξερω).
Τελος ναι ουτε εγω θεωρω λογικο εναν ιερο χωρο να τον ξεγυμνωνεις για να παρεις υλικα ενω φεν ειναι ζητημα ζωης η θανατου.