Να παίρνει κανείς τοις μετρητοίς τους “μύθους” που επίτηδες αναφέρει ο Καφετζόπουλος ακριβώς για να στηλιτεύσει τους μύθους που διακινούνται στον χώρο της οργανοποιίας, και παράλληλα να δίνει βάση στα διαφημιστικά του κάθε εργαστηρίου μαζικής παραγωγής, είναι κάτι που με ξεπερνάει.
8 «Μου αρέσει»
10 μηνύματα διαχωρίστηκαν σε ένα νέο θέμα: Κατράνι (κέδρος Λιβάνου)
Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι όταν κάτι πάψει πλέον να εξυπηρετεί τον σκοπό του, παροπλίζεται μέχρι να εξυπηρετήσει κάτι διαφορετικό.
Ήδη μιλήσαμε για ξύλα από στέγες που χρησιμοποιούνται για όργανα. Μάλιστα είναι και από τα πιο επιθυμητά.
Άρα οτιδήποτε σταματά να εξυπηρετεί λειτουργικά αυτό για το οποίο φτιάχτηκε μπορεί να ανακυκλωθεί.
Πρέπει να υπάρχουν παράμετροι και κανόνες; Και βέβαια πρέπει.
Άλλο τα ξύλα της σκεπής ή τα στασίδια που από την χρήση ή από τον καιρό φαγώθηκαν και άλλο οι εικόνες.
Είναι όμως μια λογική διαδικασία το να γίνεται;
Η λογική λέει πως πρέπει να γίνεται αλλιώς δεν θα μας έφτανε ο χώρος για να ζήσουμε, χώρια την ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή που θα δημιουργούσε η αναζήτηση νέων πόρων για παλιά δοκιμασμένα υλικά. (Πέτρα - Ξύλο).
Αλλά έχω την εντύπωση ότι “τσαλαβουτάμε” σε διάφορα θέματα.
Ξεκινήσαμε να μιλάμε για έναν συγκεκριμένο οργανοποιό, και περάσαμε σε καφέδες - καφετζήδες, δωρικότητες και ελληνικότητες, πήγαμε στα κιονόκρανα, και καταλήγουμε σε αγιασμένους χώρους και εικόνες. Μετά περάσαμε στο ποιος μοιράζεται την γνώση της οργανοποιϊας και ποιος όχι.
Δεν είναι κακό, απλά όταν μπαίνουν πολλά θέματα κάπου ίσως να χαθεί η μπάλα.
3 «Μου αρέσει»
Μάρκος Βαμβακάρης, αυτοβιογραφία, σελίδα 263
Εγώ είχα πολλά μπουζούκια του Ντέλη, είχα αλλά τα πούλησα. Τον καιρό που μάθαινα εγώ μπουζούκι ερχότανε εδώ αθρώποι. Θα μου μάθεις μπουζούκι; Θα σου μάθω. Πρέπει να αγοράσω μπουζούκι; Έχω εγώ μπουζούκι. Τα πούλαγα και έπαιρνα άλλα εγώ. Δεν τά ‘χω κρατήσει.Τώρα έχω πέντε έξι χρόνια και δεν παίρνω γιατί είχα κονομήσει ένα ξύλο μουριάς από τζαμί τούρκικο. Αυτό το είχα φέρει από την Άνδρο που πήγα και έπαιξα. Κι εκεί είδα μια γυναίκα και το ‘κοβε κάθε μέρα και το ‘παιρνε. Τι είναι αυτό; Να, λέει, ήτανε σ’ ένα τζαμί. Μεγάλο, πολύ μεγάλο, μακρύ δεκαπέντε δέκα μέτρα μπορώ να σου πώ ήτανε. Ήταν χρήσιμο ξύλο, χιλίων χρονών. Αυτά τα μπουζούκια από δώ, τα κόκκινα, είναι πολύ παλιά τα ξύλα τους, μουριές μαύρες. Όσο πιο παλιά τα ξύλα, τόσο πιο καλά. Και με τα χίλια δυό λοιπόν της παίρνω ένα κομμάτι, και όταν ήλθα εδώ πέρα έκανα έξι μπουζούκια, έξι. Άλλα μου ‘κανε ο Ζοζέφ, άλλα μού’ κανε ο Γρηγόρης. Ο Γρηγόρης κι αυτός Μικρασιάτης.
Άρα η αξία είναι η παλαιότητα του ξύλου και όχι η … αγιότητα.
Αυτό με τα “άγια” πράγματα που δεν πρέπει να ακουμπάμε, είναι πολύ αστείο…
Για μένα π.χ. ιερό είναι ένα μπουζούκι του Γκέλη, που φαντάσου ας πούμε, μπορεί να το έχει πάρει μια θειά να το χει κρεμάσει στο τζάκι της ταβέρνας της και να το έχει βάψει ροζ, γιατί για αυτή δεν είναι ιερό ένα παλιομπούζουκο…
Αντίστοιχα για μένα, π.χ. ο ιησούς επί τω σταυρό, δεν είναι κάτι ιερό, ή μια εικόνα της παναγίας, δεν είναι κάτι ιερό, ή ο βούδας το αγαλματάκι δεν είναι κάτι ιερό, ή το σήμα του ολυμπιακού ξερωγώ.
Θέλω να πω, δεν θα είχα πρόβλημα αν το μπουζούκι μου ήταν από ξύλο από ένα λατρευτικό ναό, όπως δεν είχε και ο Μάρκος.
Αλλά δεν θα βεβήλωνα ποτέ έναν ιερό ναό κάποιου άλλου για να κάνω μπουζούκι, όπως δεν θα έκοβα αυθαίρετα κι ένα δέντρο.
ΥΓ. Θυμήθηκα ένα φοβερό σποτ τηλεμάρκετινγκ που πούλαγαν κολιέ με κομμάτι ξύλου από τον τίμιο σταυρό !!
5 «Μου αρέσει»
Δεν είναι τόσο εκεί το ζήτημα. Δεν έχεις πρόβλημα, αλλά και να είχες εσύ, κάποιος άλλος δε θα είχε. Το ζήτημα είναι ότι στον ίδιο τον ναό, το τζαμί ή το μοναστήρι, όταν αλλάζουν τα στασίδια δε θεωρούν ότι τα παλιά είναι ιερά. Μπορεί το στασίδι που κράταγε κάποιος πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, ο ηγούμενος τάδε που όλοι τον θυμούνται για την αγαθότητά του και τώρα πάει για αγιοποίηση, να το κρατήσουν σαν κειμήλιο., δεν ξέρω, αλλά μέχρις εκεί. Τα υπόλοιπα είναι χρηστικά αντικείμενα που οαλιώνοντας έχουν χάσει πλέον τη χρηστικότητά τους και κρατάνε μόνο την αξία του υλικού.
Δεν το βρίσκω κυνικό ή υποκριτικό εκ μέρους τους. Το βρίσκω απλά φυσιολογικό. Και για να τα πρωτοφτιάξουν, λεφτά έδωσαν. Αν μπορούν να πάρουν ένα μέρος από αυτά τα λεφτά πίσω, και ταυτόχρονα να αδειάσουν τον τόπο, θα το κάνουν. Αλλιώς, ό,τι στασίδι φτιάχτηκε από τότε που εφευρέθηκαν τα στασίδια, θα ήταν ακόμη στη θέση του, με χίλιων χρονών σαράκι και στριμωγμένο ανάμεσα στα πιο καινούργια.
για ποιον Γρηγόρη μιλούσε ο Μάρκος ?
εχουμε αλλα στοιχεία?
Κύριε Σπύρο, μάλλον για τον Γρηγόρη Κοβουσιάδη ή τον Απαρτιάν πρόκειται, όπως μας ενημερώνουν αρμοδίως εδώ:
1 «Μου αρέσει»
Καλημέρες κι απο εμένα!
Για να γίνω όσο το δυνατόν περισσότερο δίκαιος και αντικειμενικός, μπήκα στο e-shop του κυρίου Παλάβρατζη. Με τρώει ο πωπάκος μου για δεύτερο τριχορδάκι! όχι οτι δεν είμαι καλυμμένος, αλλα πάντα
όλοι εμείς, βρίσκουμε “ένα …ακόμα καλύτερο” !
Εκεί λοιπόν, βλέπουμε το παράδοξο, να χρειάζεται να καταχωρήσεις φόρμα Παραγγελίας. Γιατί να μην υπάρχει μιά ενιαία, βασική τιμή και μετά να μην υπάρχει ένας αυτόματος υπολογιστής μεταφορικών? Αγαπητοί Κατασκευαστές, όταν κάνετε κάτι, τότε πρέπει να γίνεται ολοκληρωμένα. Banner αγορών, συν πλην ένα, υπολογισμός εξόδων, και μπαμ παραγγελία. Βέβαια τα μπουζούκια δεν είναι samsung ή i phone, είναι χειροποίητα, άρα όλα αυτά που αναφέρω, είναι υπο αμφισβήτηση απο κάποιους. Αν μπεις σε ένα μαγαζί, είτε είσαι Σουηδός, είτε Αφρικανός, δεν πρέπει να υπάρχει μιά ενιαία τιμή? Γιατί πρέπει να συμπληρώσω φόρμα Παραγγελίας? ποιός ο λόγος να πάρω τηλέφωνα, να στείλω e mail, ενώ μπορούσατε να με ενημερώσετε απο πριν… Ιδια τιμή, ίδιο προϊόν. Γιατί να χρειαστεί να έρθω με το δάσκαλό μου?! για να διαιωνίσω μιά κατάσταση “κρυφού Σχολειού”, ή να μπω σε εμπορική διαδικασία?! Πιστεύω πως ο συγχρονος, μοντέρνος κατασκευαστής, πρέπει 1) να βάζει τιμές. Όχι order κι όπου βγει. Να φαίνεται στη συγκεκριμένη ώρα και λεπτό, πόσο κάνει τ όργανο. Να μπαίνει αριθμός ΓΕΜΗ, όταν υπάρχει ηλεκτρονικό κατάστημα. Γενικό εμπορικό μητρώο. 2) Να υπάρχει ένα ηχητικό, ως ελάχιστο δείγμα. Δεν χρειάζεται να είναι ό παικταράς αυτός που θα τα παρουσιάσει. Ας είναι κι ένας μέτριος οργανοπαίκτης, ή (ακόμα καλύτερα) ας είναι ο ίδιος ο κατασκευαστής. Σε άλλα όργανα, πως γίνεται και ο κατασκευαστής να είναι και καλός παίκτης? πως θα καταλάβει οέο, κάποιες διαφορές αν του περιγράφω?! Βάλε ρε παιδί μου έναν προγραμματιστή, να δημιουργήσει ένα βασικό βίδεο! να περιστρέφεται το όργανο, να παίρνουν πληροφορίες κι αυτοί που έρχονται απο μακριά… 3) Να γίνεται μιά προσπάθεια συνεννόησης με το πελάτη, εμένα δηλαδή, εμάς, σε πρώτο ρόλο… " …κάτσε να σε ακούσω " και …"μετά θα σου φτιάξω παιδάκι μου κουστουμάκι "! 4) να υπάρχει (όταν γίνει τελική επίσκεψη) διαθεσιμότητα. Κατσιφής π.χ. έχει μιά επαρκή ποσότητα, πάρε παιδί μου να δοκιμάσεις και πές μου, να καταλάβω κι εγώ “τι σου άρεσε”, και μετά θα σου πω,“α, είχα βάλει μουστάρδα, τζατζίκι, φέτα Ιωαννίνων”, αλλα… ρώτα με ωρε Κατασκευαστά! " τι στυλ παίζεις τέκνον μου ?? 5) Να κόβει το μάτι μας γύρω γυρω…Υπάρχουν κατασκευαστικά όργανα, έστω τα τελείως απαραίτητα, μηχανήματα, πλάνες, π.χ. πάγκοι, ή θα φορτωθούμε σαν κόστος το γεγονός οτι έγιναν όλα με το χέρι? και καλά εγώ είμαι καλλιτέχνης, ψαρεύω απο το Νείλο πέρκες με τα χέρια ! 6 ) Να “κατεβαίνει κάτω” ο Οργανοποιός και να είναι ανοικτός σε “μπουνίδια”, μέσα στο forum, να ανοίγεται, να δείχνει, να διδάσκει ήθος και Τεχνικές κατασκευής 7) Να δίνει και κάτι ποιοτικό στο κόσμο, ένα Σχολείο, ένα κατιτις ρε αδελφέ, σταμπαρισμένο, οτι είναι δικό σου, αντιπροσωπευτικό δείγμα. Μιά δωρεά σε αυτά τα Μουσικά Λύκεια (υπάρχουν ακόμα??! ) 8) να δείχνει τα μέσα δράσης του, το βαθμό "βιομηχανοποίησής " του, τα όπλα του. Μή φοβάται, Το θέμα Κατασκευή Μπουζουκιού, δεν είναι δικό του! όλοι δυό μέτρα χώμα θα πάρουμε, και η Μουσική θα υπάρξει και χωρίς εμάς! 9) Να είναι δοτικός κι ευγενικός. Να μην κακολογεί την δουλειά του άλλου οργανοποιού 10) Να ακούει πρώτα (τις φωνές μας και …τις πενιές μας! ) και μετά να "μιλάει " με το Δημιούργημά του. 11) Θέμα εγγύησης π.χ. Σπουρδαλάκης, ίσως είναι μιά καλή πολιτική, αν και κρατάω κάποιες επιφυλάξεις, διοτι θα μπορούσε κάποιος επ΄ άπειρον, να έχει μπουζούκι απο Σπουρδαλάκη, γεγονός το οποίο απο μόνο του δεν είναι κακό. Να έχεις δηλαδή εσαεί καινούριο ΄οργανο. Συνφορουμίτες… Ψαχτείτε, επισκεφθείτε, ακούστε. Το θέμα μπουζούκι, έχει ακόμα πολλά μυστικά. Στο χέρι μας είναι να τα ξεκλειδώσουμε. Να μη μείνουμε στο Μεσαιωνικό “μάθε να κλέβεις” (μουσικά). Αλλα στο μάθε να δίνεις. Μόνο με δοτικότητα θα πάει τόργανο μπροστά (και οι τιμές κάτω! ). Τα παραπάνω ερωτήματα, προήλθαν απο ιντερνετικές επισκέψεις (και κάποιες, λίγες φυσικές) σε Κατσιφη, Παλάβρατζη, Παπαδάμου, Στάμκο, Βαρλά και Τουλίκα Παναγιώτη. Τα μπουζούκια (και συγνώμη ζητώ εκ των προτέρων, αν κάποιους ακόμα δεν τους…δοκίμασα), δεν είναι σουβλάκια για να υπάρχει πάντα ένα διαθέσιμο για γευστική και οπτική δοκιμή. Είσαι υποχρεωμένος όμως κύριε…Ιδανικέ Κατασκευαστά! να έχεις τιμοκατάλογο αναρτημένο και (κανονικά) τιμή τελική, με ταμπελάκι, που να αντιπροσωπεύει εκείνης της ώρας & στιγμής την αξία που θα χρειαστείς για να μας δώσεις το μπουζούκι των Ονείρων μας. Τι δεν καταλαβαίνεις?! γιατί δεν αναρτάς αξία πώλησης? βάλε μιά τιμή να πάει στα κομμάτια! δηλαδή…η τελική τιμή, αρχίζει απο το μηδέν και φτάνει ίσαμε το Άπειρο!! ΄ετσι καταλαβαίνουμε (αν δεν βάζεις αξία σε ευρώ). Και το παραπάνω παραπονάκι μου, δεν το λέω εγώ που δεν μου αρέσει η καλλιέργεια μυστηρίων! Το αναφέρει ο Νόμος. (οτι “όπου υπάρχει πώληση ή παροχή υπηρεσιών, υποχρεούσαι να αναρτάς τιμή και τιμοκατάλογο”. Που “να περιλαμβάνει και το φόρο”. Γιατί ?! πήγες ποτέ, στο μπακάλικο ή το super market, και σου είπε π.χ. 10 ευρώ το τυρί…και πςςςςς, πού΄σαι ?! δώσε μου ακόμα 1,30 ευρώ! είναι ο Φπας ! Το ψάξιμο συνεχίζεται ! Δεν είμαι απολύτως σίγουρος για ήχο (αν δεν σας δοκιμάσω όλους! ). Στο πολλαπλό αυτό “test drive” φαίνεται να είναι ψηλότερα σε βαθμολογία ο Στάμκος με τον Παπαδάμου, βραχεία κεφαλή με Κατσιφη, που δεν θέλει να βάλει τιμές στο ηλεκτρονικό του κατάστημα. Αλλος αυτός! μόνο "παραπεμπτικό " σε youtube με το παικταρά Νίκο Τατασόπουλο! ρε βάλτε φωτογραφίες, με περιστροφικά βίδεα! Και τιμέεες! Βάλτε τιμές ! Χρόνια πολλά στην Συμπρωτεύουσα και τους Κατασκευαστάδες της! Τους ευχαριστώ κι αυτούς, όπως και όλους όσους μέχρι σήμερα με ανέχτηκαν! Καλές πενιές! Υ.Γ. όλοι μα όλοι μας, ως καλά παιδιά και αγαθά, αν πάμε σε οποιοδήποτε οργανοποιείο, ή σε φίλο, κλπ, και μάλιστα μπροστά στο φακό…Υπάρχει ωρε περίπτωση να πούμε " ΡΕΕ ΜΑ…αα !!! Δεν παίζει σωστά "! όχι βέβαια. Για αυτό και πρέπει να μπει ένας φραγμός σε αυτήν την κατάσταση. Ο παίκτης είμαι εγώ, εσύ, ο συμφορουμίτης .Εγώ είμαι αυτός που θα στερηθώ για να πάρω απο σένα, Ω ιδανικέ Κατασκευαστά! Δεν είμαι ο …Απόστολος Παύλος, προς "Θεσσαλονικείς " κατακευαστές και ουχί μόνο! είμαι ο τελικός καταναλωτής, ο χρήστης μάλλον, επειδή μπορεί να είναι άλλος ο πληρωτής και άλλος ο παίκτης. Τέλος, θέλω να αναφέρω οτι αρκετές φορές, αρκούμενοι στο τζαμπα Φατσοβιβλίο, ορισμένοι δεν κάνουν το κόπο να δημιουργήσουν και συντηρήσουν ένα βασικό Ηλεκτρονικό Κατάστημα. Το σήμερον ημέρα, που όλοι έχουν ιντερνετ, με όοολες αυτές τις ευκολιες τις ηλεκτρονικές…Γιατί οέο, δεν σιάχνεις ένα site, ένα κατι τις, ενα word press. Nα σε μάθουμε κι εμείς, ωστε να καταλάβουμε οτι τελικά …δεν είσαι τόσο μακριά μας! Μπορεί να είσαι δίπλα μας! Πως όμως θα το μάθουμε (οέο ! ) ? Κοντολογίς, ας καλλιεργηθεί μιά ευγενική, καλλιτεχνική κουλτούρα επιτέλους και να μη πηγαίνουμε σαν τα πρόβατα, επειδή “απο κεί πήρε ο ΧΧΧΧ παικταράς” (άρα θα πάω και εγώ, γιατι είναι σουπερ ντούπερ τα όργανα). Ας περιοριστεί το “μιλητό”, και ας δώσει τη θέση του στη Δημοσιότητα, την Διαφάνεια και τελικά την Δικαιοσύνη. Αλλέως, θα μείνουμε για πάντα μουσικά, σε νηπιακή ηλικία. (γιατί σε άλλους τομείς είμαστε καλύτεροι ?! ). Τελευταίο, αλλα όχι χαμηλότερης αξίας παράδειγμα, πρόσφατης επίσκεψής μου σε Βαρλά: ανοίγω την πόρτα, Καλημέρα σας (ευγενέστατος ο Διάδοχος! ), καλημέρα σας. Θα ήθελα να μου πείτε τιμές για Τρίχορδο μπουζούκι. Απάντηση " για καλύτερη τιμή τρίχορδου, θα πάτε στο μαθητή μας τον Τουλίκα, που άνοιξε και μας περιμένει, στην οδό ΧΧΧΧΧ και λοιπά ! Γιατί καλέ μου Νικόλα έχετε αλλεργία στις τιμές? Προς τι η απόκρυψη και η κάλυψη? Γιατί με διώχνεις, δεν με αφήνεις να μπω μέσα, να σου εξηγήσω τι θέλω? (δεν θυμάμαι αν πρόλαβα να του πω “…με αξία περίπου 1200 με 1500 ευρώ”).Πρέπει να φοράω κοστούμι για να με υποδεχτείς, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο πρέπει να κάνουμε, όλοι εμείς οι αγοραστές για να πάρουμε απο εσάς?! Να πουλήσω π.χ. το νεφρό μου για να πάρω όργανο απο εσάς? Ακουσα αστρονομικές τιμές. Αλλα αυτό είναι το κακό! Τις άκουσα, έψαξα, μου είπαν. Δεν μου τις είπες εσύ, δεν ήταν δημοσίως εμφανείς, άρα ήταν άδικες. Φοβάσαι κάτι ? θα σου πω οτι μόνο τα Δημόσια είναι Δίκαια. Τα ορατά δηλαδή, τα βέβαια, τα νόμιμα. Μόνο με αυτή την υποδοχή σου, διώχνεις κόσμο, και τελικά αυτό το “Επιστρέφω Αμέσως”, που βλέπουμε στις Ελληνικές Ταινίες του 60, πρέπει να το κόψετε κάποια στιγμή. Τί ώρα είναι το Αμέσως?! πού είναι ένας συνεργάτης σας “να κρατάει τη λάμπα ανοικτή” κι αναμμένη? μόνο σεις το ξέρετε. Η Ιστορία Συνεχίζεται. Απο τον πατέρα στο γιό. Αλλα κι εμείς είμαστε εδώ. Στον αντίποδα, ο Niavent, έδωσε πλήρες κοστολόγιο, έδειξε τα περιθώρια, άνοιξε τα χαρτιά του, πιστεύω άρεσε. Μου θύμισε (και αυτό είναι προς τιμήν του), το Νόμο που υποχρεώνει τα Εστιατόρια, να αναγράφουν στους Τιμοκαταλόγους τους, έστω στο κάτω μέρος, οτι …π.χ. "χρησιμοποιήθηκε Ελαιόλαδο απο ελιά Κωρωναίικη, Τυρί Φέτα απο αγελαδινό τυρί, 100 % παστεριωμένο " και πάει κορδόνι Ο Αγοραστής Δικαιούται να γνωρίζει. Ο Πωλητής υποχρεούται να γνωστοποιεί. Τα πάντα. Τo be continued
2 «Μου αρέσει»
Διάβασα με προσοχή τιςπρώτες 15 - 20 αράδες, συμπληρώνοντας ένα ικανοποιητικό ποσοστό ενημέρωσής μου, σύμφωνα βέβαια με την προσωπική μου άποψη.
Ευχαριστώ για την απάντηση, αν και δεν την πολυκατάλαβα! Σε αυτές τις λίγες γραμμές αλλα και στο κείμενο γενικότερα, προσπάθησα να αναρωτηθώ ποιός είναι ο λόγος, να μην αναγράφεται η τιμή
Διατυπώσατε μίαν άποψη και προσπάθησα να την καταλάβω. Να ΄στε καλά!
Και εγώ σας εύχομαι τα καλύτερα! για προφανείς λόγους, θα αλλάζω "τη φωτογραφία " μου, π.χ. βάζω σήμερα Καρανδρέα ! αλήθεια, που πήγε αυτό το καλό παλληκάρι ? είναι αλήθεια οτι δεν πηγαίνει πλέον στην Αλκιβιάδου? Ομοίως με πολλούς, καί αυτός, δεν βάζει τιμές. Πιστεύω η δημοσίευση και η τεκμηρίωση, είναι πολύ σημαντική. Τι ξύλα χρησιμοποιήθηκαν, ποιά είναι τελικά η τελική τιμή πώλησης μέ τους φόρους και τόσα άλλα. Γιατί πολλοί έχουν αλλεργία στην ανακοίνωση της τελικής τιμής. Τελικά, πιστεύω οτι με αυτό το screen shot, είμαι σύμφωνος με τις Αρχές του φόρουμ. Την περιβόητη Τεκμηρίωση (απο το …Αρχαίο Ελληνικό Τέκμαρ, το φωτεινό δηλαδή σημάδι ! Ας με διορθώσουν οι αρχαιότεροι ! ) Ευχαριστώ! καλές τιμές να ΄έχουμε και ποιότητες. Και για να αποποιηθώ και της ευθύνης. Δεν έχω με κανέναν τίποτα, είμαι εραστής της Τέχνης, απλός παίκτης και μόνο Δεν κατασκευάζω, ούτε θέλω να μπω εμπορικά σε αυτό τον Υπέροχο Κόσμο!
Η παραγωγή εργαστηρίου πραγματικά χειροποίητων οργάνων είναι γενικά μικρή και συνήθως τα όργανα φτιάχνονται κατα παραγγελία.Η φόρμα φαντάζομαι δεν σε δεσμεύει οικονομικά αλλα είναι έμμεσος τρόπος επικοινωνίας. Πιθανών όχι απόλυτα επιτυχής αλλά ίσως βολεύει και για ξένους. Υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές που έχουν ανεβασμένες τιμές αλλά και πάλι ένα όργανο παραγγελία ίσως καταλήξει να έχει δική του τιμή, ανάλογα με τις απαιτήσεις του πελάτη.
Και τι θα καταλάβεις απο το ηχητικό εκτός αν το όργανο τρίζει η φαλτσάρει; Νομίζω όχι πολλα.
Ποιός στην αρνήθηκε; Εμένα κανένας απο όσους έχω μιλησει, όλοι ευγενέστατοι και ανοικτοί σε συννενόηση, δουλειά τους είναι.
Δεν είναι ρεαλιστικό αυτό. Ένα όργανο κάνει βδομάδες/μήνες για να το βγάλει μάστορας μόνος του. Να βγάλει δηλαδή μια ντουζίνα να κρεμονται στο μαγαζί και μετά να του πουμε να φτιάξει άλλο όπως το θέλουμε; Μόνο κάποια λίγα εργαστηρια έχουν τέτοιες δυνατότητες.
Δηλαδή πως αλλιώς γίνονται τα όργανα; Πέρα απο κάποια λιγα πράματα σε CNC σε ορισμένα εργαστηρια η μεγαλύτερη δουλειά γίνεται στο χέρι.
Γιατί έχει τέτοια υποχρέωση ο κάθε μάστορας; Οι περισσότεροι βέβαια είναι ανοικτοί και πολλοί έχουν βοηθούς που σταδιακά εκπαιδεύονται αλλά αν πάω εγώ ο άσχετος πρέπει να μου δείξει να φτιάχνω;
Εσύ δουλεύεις τσάμπα; εγώ όχι
Δεν υπάρχει βιομηχανοποίηση!!! Που την είδαμε; Υπάρχουν μηχανήματα που βάζεις ξυλα και βγαινουν μπουζούκια; Απλά κάποιοι δουλεύουν μονοι τους, κάποιοι με παρέα.
Ποιός δεν είναι;
Η σχέση μουσικού-μάστορα είναι αμφίδρομη. Ποιός μάστορας το αρνείται αυτό και ποιός μουσικός;
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την τοποθέτηση σας
3 «Μου αρέσει»
Για την ακρίβεια, έγραψα “βιομηχανοποίηση”, σε εισαγωγικά, εννοώντας τυποποίηση. Εννοείται πως είναι χειροποίητα, έργα τέχνης μπορούμε να τα πούμε, ως μοναδικά. Ωστόσο έκανα προσπάθεια, να δείξω (μπαίνοντας ή “μπαίνοντας” σε όσο το δυνατόν περισσότερα καταστήματα φυσικά και ηλεκτρονικά ) το θέμα τιμή και κόστος. Για παράδειγμα η σύγκριση Τουλίκα, με Παπαδάμου, θα ήταν Δαυίδ εναντίον Γολιάθ. Καλό παιδί, φιλότιμος ο πρώτος, αλλα όταν πήγα, δεν είχε κανένα απολύτως όργανο να δοκιμάσω. Μου λέει “θα σε πάρω τηλέφωνο, όταν θα φέρει κάποιος κάτι για επισκευή”. Τον πήρα όμως μόνος μου, και μου λέει “αα, τώρα μόλις ήρθανε κάτι φίλοι με όργανα κατασκευής μου Ελα τώρα”!? (Δεν μου το είπε ακριβώς έτσι, ωστόσο έτσι κατάλαβα). Δηλαδή, αν και δεν είναι απόλυτα αντικειμενικό αυτό που λέω,Γιατί να περιμένω ακόμα κι άλλο (πόσο ακόμα?) και να μην πάω προς Κατσιφή? Γιατί κάποιος να μη δει και τα εργαλεία του Παπαδάμου που σαφώς διαθέτει ένα μεγάλο κεφάλαιο σε μηχανήματα βοηθητικά, χειρός, ή πακτωμένα, ή ο Παλάβρατζης Cnc και λοιπά, και να περιμένω κάποιον να μου φτιάξει κάποτε και εμένα ένα τριχορδάκι ? Δηλαδή ζητάω κάτι το φοβερά δύσκολο? Γενικότερα, όλο αυτό το πέπλο μυστηρίου, η αχλύς των Τιμών! πρέπει να σταματήσει κάπου. Μήπως να αρχίσουν να ψάχνουν εμάς οι κατασκευεαστές, αντί να ψάχνουμε εμείς αυτούς? Εκτός κι αν θέλουν να φτιάχνουν όργανα για μιά ελίτ, ή για τους εαυτούς τους, πριβέ κλπ. Δεν υπάρχει Ιδανικός Κατασκευαστής! άλλωστε και εγώ, έχω τα Ελαττώματά μου! Η Διαθεσιμότητα, πιστεύω είναι (Αντίθετα με την Παραγγελία), ένα θέμα απο μόνη της, ευχαριστώ που το επισημάνατε. Είναι δυό αντίθετες καταστάσεις. Τουλάχιστον για αυτούς που δεν μπορούν να περιμένουν πολύ καιρό. Σέβομαι τον κύριο Τουλίκα, άλλωστε ένα απο τα πρώτα μου ποσταρίσματα αυτόν αφορούσαν ( “βοηθάτε τους νεο Εισερχόμενους” ), αλλα κι ο άλλος (για παράδειγμα ο Παπαδάμου, ή ο Χ, Ψ), έχει επενδύσει χρήμα πολύ και χρόνο, για να έχουμε όργανα με ανταγωνιστική τιμή και πάνω απο όλα ποιότητα. Οπωσδήποτε δεν είναι Σειρά παραγωγής το μπουζούκι, αλλα πρέπει να αναδεικνύονται όλες οι μέθοδοι που τελικά οφελούν εμάς. Η προσπάθεια σκιαγράφησης του Φανταστικού Κατασκευαστή μπορεί να μη γίνει αποδεκτή απο τους Διαχειριστές. Υπάρχουν ωστόσο αρκετά σημεία στα οποία “πέφτει μέσα”, πάντα με ειλικρινή διάθεση, συμπλήρωσης, αναίρεσης, ακόμα και διαγραφής του ποσταρίσματος.
Σας συνιστώ, πριν κάνετε κρίσεις για τους οργανοποιούς να περάσετε λίγο από τις συχνές ερωτήσεις και να διαβάσετε προσεκτικά τους κανόνες που διέπουν την κριτική στους οργανοποιούς!
7 «Μου αρέσει»
Ευχαριστώ για την υπενθύμιση, άλλωστε όσα αναφέρθηκαν είναι απολύτως πραγματικά και μπορεί ο οποιοσδήποτε να τα διαπιστώσει. Στον ίδιο “δρόμο”, κι ο Παναγιώτης Κατοχιανός. Ενώ αναφέρει υλικά, αλλα τιμές στο περίπου, μετά απο ερωτήματα στο Facebook, όταν έρθει " η ώρα της φωτογραφίας" στο δικό του site, δεν βάζει έστω μιά ενδεικτική τιμή. Toυλάχιστον αυτό φαίνεται σήμερα. Αύριο μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Τα εξηγεί ωραία στο fb, μάλιστα ακούγεται να ονομάζει ως παραπέτια την Κολάτζα. Μπορώ να πω οτι είναι διαφωτιστικές οι παρουσιάσεις του, αποσαφηνίζει το θέμα με το πλήθος στις ντούγες, το χάραγμα, ρίχνει και λίγα ιστορικά στοιχεία… Αλλα πρέπει για λόγους σύγκρισης, απόλυτης και δίκαιας, να βάλουν όλοι, αν είναι δυνατόν, Τιμούλες. Είναι εύλογο.
Και δεν ζητάω κάτι το φοβερό. Θα μπορούσαν οι Κατασκευαστές να βάλουν την εξής, μαγική φράση ! " …οι τιμές είναι ενδεικτικές και μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα την Παραγγελία, τον προσωποποιημένο σχεδιασμό, ή τα υλικά". 'Αλλο : " οι τιμές μπορεί να αλλάξουν, Ο Νέος κατάλογος, θα αντικαταστήσει τον προηγούμενο" ή …" ο Κατασκευαστής διατηρεί το δικαίωμα αλλαγής των τιμών, επι πλέον ή έλαττον" Απλά πράγματα, διαφωτιστικά. Ωστε να ξέρουμε απο πριν τι αγοράζουμε και τι θα πάρουμε
Κάποιοι αναφέρουν τιμές κάποιοι όχι.Κάποιοι έχουν site κάποιοι όχι.Το πρόβλημα ποιό είναι?Δεν καταλαβαίνω.
Το πρόβλημα είναι …οικονομικό! αν ήμουν ο Νιάρχος (λέμε τώρα), δεν θα κοιτούσα καν τις τιμές. Θα έπαιρνα δυό τρία απο τον κάθε ένα, θα τα δοκίμαζα και θα κρατούσα τα καλύτερα. Πόσοι όμως έχουν τέτοια δυνατότητα?! Δεν είναι η τελική τιμή προσδιοριστικός παράγοντας μιάς αγοράς που μπορεί (για μένα, έναν πιστεύω μέσο καταναλωτή), να κρατήσει μερικές δεκαετίες?
Δεν θέλω να …“αμερικανίσω” ή να επιμείνω παραπάνω ( " write the fucking Price"! ) Αλίμονο αν στεκόμασταν μοναχά στην τιμή. Η τελική επιλογή-και το γράφω για όλους τους απο εδώ και πέρα υποψήφιους αγοραστές- είναι ένας συνδυασμός ποιότητας, τιμής, γνωριμίας, “μέσου”, εμπορικής συναλλαγής, υλικών, μπλα μπλα, αλλα σε εποχές Παγκοσμίου πολέμου και βαθιάς οικονομικής κρίσης, η Τιμή γίνεται πρωτεύων παράγοντας. Προσωπικά, θα έλεγα οτι χάνω χρόνο με όλο αυτό το …" έλα απο δω μωρε να τα πούμε", ή το "εντάξει, θα τα βρούμε " ! (γιατί ?! χάσαμε τίποτα?? ).
Η Εργασία του Οργανοποιού, είναι ευλογημένη και είναι οπωσδήποτε μιά δουλειά “πολλών Τεχνών”, όπωςλέγανε κάποιοι παλιότεροι απο μένα. Και Φυσικός είναι, και Μαθηματικός, και Ακουστική γνωρίζει, Μουσική, Επιστήμες και λοιπά και λοιπά. Αλίμονο όμως αν του λείπει το τελικό πλασάρισμα, η τιμολόγηση και η κερδοφορία του στο κάτω κάτω. Είναι σαν να υπάρχει τρύπα “στο μπαλόνι”, που όσο και να το φουσκώνουνε, πάντα θα χάνει. Το θέμα είναι να υπάρχει μιά ολοκληρωμένη παρουσίαση, με τιμή. Η Τιμή, τιμή δεν έχει ! συνεπώς δεν αναφέρομαι σε κάποιο πρόβλημα, ή θέμα. Προσπαθώ να απευθυνθώ στους επαγγελματίες που αυθαιρετούν μή βάζοντας αξία πώλησης αλλα και στους Εραστές της Τέχνης, ιδιώτες αγοραστές που πάνε να κερδίσουν χρόνο καί χρήμα. Εδώ που τα λέμε, δεν μπορώ να πάρω σβάρνα όλους τους κατασκευαστές, ή να αρχίσω τα ταξίδια, ή να πάρω αμπάριζα τα e mail και να συμπληρώνω φόρμες παραγγελίας. Τουλάχιστον απο τις μέχρι σήμερα αγορές μου μέσω Internet, ebay κλπ, πρώτη φορά είδα να υπάρχει μεν φόρμα παραγγελίας, αλλα …Να μην γνωρίζεις το κόστος του παραγγελόμενου!
Ο Σταύρος ή ο Γιάννης;
Πέρα από την πλάκα: εύλογο το ερώτημα περί τιμών, αλλά και επιλογή κάποιου κατασκευαστή να μην τις αναφέρει. Στην τελική μπορεί να χάνει κάποιους πελάτες έτσι, αλλά να κερδίζει κάποιους άλλους.
Προσωπικά όταν δοκιμάζω όργανα, πρώτα παίζω, μετά κοιτάζω γύρω γύρω το όργανο, και στο τέλος μόνο ρωτάω την τιμή. Ακριβώς το ανάποδο από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, τώρα που το σκέφτομαι.
Σχετικά με την διαθεσιμότητα οργάνων και διάφορα άλλα θέματα απάντησε πολύ σωστά ο Αλέξανδρος, επίσης συνιστώ το διάβασμα των κανόνων του φόρουμ που παρέθεσε ο αντμιν. Αν και δεν είμαι ο πρώτος που τους τηρώ, για να είμαι ειλικρινής.
Και γενικά, τεράστια μηνύματα με χαοτικό προφορικό λόγο και πολλές επαναλήψεις, κουράζουν τον αναγνώστη και δεν πετυχαίνουν τον σκοπό τους. “Το περίσσιο χαλάει το ίσιο”, κάπου το είχα διαβάσει και το είχα βάλει στην υπογραφή μου στο φόρουμ -πιο πολύ υπενθύμιση για τα δικά μου γραπτά.
1 «Μου αρέσει»
Ωππ! Σοφόν το ρητόν! το περίσσιο χαλάει το ίσιο! Ευχαριστώ για την παρέμβαση!
Γιάννης Νίαρχος ! Πιό κάτω, γράφουν το σωστό μάλλον ! Νιάρχος!