Ένας φίλος ανακάλυψε ότι ο Μάρκος παίζει το τραγούδι στο κούρδισμα ΝΤΟ-ΛΑ-ΦΑ(ψηλό) (από καντίνι σε μουργκάνα). Όποιος το κουρδισει και το παίξει από τον τόνο της ηχογράφησης θα δει ότι είναι το αυθεντικό! Καλές πενιές.
Υ.Γ το κομμάτι λέγεται καραντουζένι, παίζεται ντο λα φα και αναφέρει το ανοιχτό και το αραμπιέν μέσα… Τι σου κάνει το χασίσι!!!:019:
προσθέτω ότι το ντο λα φα δεν είναι άλλο από το Ρε Σι Σολ. Απλά ο Μάρκος και στο σκύλα μεκανες και λιώνω και στο καραντουζένι χρησιμοποιεί το ντο λα φα.
κούρδισμα ρε σι σολ ή ρε σολ σι?
Το Καραντουζενι ,οπως και στην πισω πλευρα του στο οργανικο Αραπ το κουρδισμα ειναι κανονικα σε ρε-λα-ρε αλλα με την ρε κουρδισμενη μεταξυ φα και φα#.επομενως το κουρδισμα ειναι ειναι φα-ντο-φα .Αυτη η συνηθεια παρατηρηται στα τραγουδια του Μαρκου απο το 1932 μεχρι και το τελος του 1933 σε ολα τα πρωτα κομματια του δηλαδη οπως,ο μαστουρας ,χαρμανης κλπ ,μετα το 34 επανηρθε σε κανονικο ρε .Αυτο ισως να εγινε ή γιατι αλλαξε οργανο η γιατι αντιπετωπισε προβληματα με το παλιο οργανο που το κουρδιζε τοσο χαμηλα ,πολλες υποθεσεις μπορουμε να κανουμε για αυτο το θεμα.
…
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 23:29 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 23:25 —
Με τετοιο κουρδισμα η πανω χορδη απλα αχρηστευεται.
Αλλωστε δεν θα μπορουσαν να συνοδευσει η κιθαρα
Το προβλημα εχει να κανει με τις ηχογραφησεις και το περας των χρονων.
Σε σωστη ηχογραφιση ειναι κανονικα ρε λα ρε/
Η πρωτη συγχορδια που ακουγεται ειναι ρε λα φα #
παρόλο που ο Σταύρος μπορεί να έχει δίκιο, είναι ωραίο να το δοκιμάσετε!
Ελίας δε βρίσκω που αχρηστεύεται η πάνω χορδή! Κάντο λιανά! Το κούρδισμα έχει χρησιμοποιηθεί δισκογραφικά και δε νομίζω κανείς να σου πει ότι ήταν κακή επιλογή ή ότι χάλασε κάποια χορδή!
Και εδώ έρχεται ένα μεγάλο ζήτημα αν θέλετε ,τι είδους χορδές χρησιμοποιούσαν εκείνο τον καιρό ,ο Ζαμπέτας λεεει οτί ο πατέρας του έβαζε χορδές μαντόλας όμως μάρκα δεν θα μάθουμε ποτέ.Το μόνο που έχω ακουστά είναι οτί βάζανε καρούλι σε διάφορα μεγέθη και κατά το 1950 λαούτο (Στεφανίδη)Είναι μια ερώτηση που κανένας δεν έκανε σε κάποιο παλιό μουσικό ,αφού δεν ήταν μουσικός από όσο ξέρω και αν θες την γνώμη μου έχωντας παίξει παλιές χορδές σε παλιό όργανο οι χορδές αυτές ήταν αξεπέραστες αφού διατηρούσαν πρωτοφανή γλύκα και ελαστικότητα ακόμα και μετά το πέρασμα πολλών δεκαετιών.Πάντως η προσωπική μου εμπειρία μέσ από παλιά όργανα λέει οτι την χορδή την αχρηστεύει ο τρόπος που είναι κατασκευασμένο το όργανο.
Καλημέρα
Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, μήπως θα μπορούσες να το αναπτύξεις λίγο περισσότερο ? (λϊιιιιιγο off topic, αλλά και σχετικό)
Αν ήξεραν μουσική εκείνοι στους οποίους έλαχε να έρθουν πρώτοι σε επαφή με τους παλιούς, πράγματι θα ξέραμε πολύ περισσότερα πράγματα. Μιλάω βέβαια κυρίως για τους “φοιτητές του Μάρκου”, την Κάϊλ και την Σ. Μιχαλίτση, δεν ξέρω αν μου ξεφεύγει κάποιος*. Τώρα, το θέμα των χορδών είναι πράγματι τεράστιο, κανείς μάλλον δεν έχει πλήρως συνειδητοποιήσει πόσο πολύ μεγαλύτερη σημασία έχουν οι χορδές από όλα τα υπόλοιπα σε ένα έγχορδο, ιδιαίτερα αν κυττάξουμε το κόστος τους σε σχέση με το κόστος του υπόλοιπου οργάνου. Αυτό που έχεις παρατηρήσει, Σταύρο, για κάποιες παλιές χορδές που ακόμα αντέχουν, νομίζω (και ας γίνει κουβέντα) ότι σε ένα βαθμό οφείλεται στο ότι σε παλαιότερες εποχές οι τάσεις δεν είχαν φτάσει στα σημερινά όρια του “μη παρέκει”. Αν μάλιστα, ο τελευταίος ιδιοκτήτης είχε και την πρόνοια να κατεβάσει την τάση κατά ένα τόνο πριν βάλει το όργανο στο ντουλάπι, πολύ περισσότερο.
Η συνήθεια του καρουλιού, πάντως, συνεχιζόταν μέχρι και τη δεκαετία ΄80, με προμηθευτή συνήθως το υπόγειο της Χ. Τρικούπη.
*τον Πετρόπουλο τον αφήνω απ’ έξω, μάλλον πιό μπερδεμένοι θα ήμασταν αν είχε βάλει το χεράκι του και εκεί…
και ο Μανολης Δημητριανακης σαν φοιτητης της Νομικης τοτε ειχε επαφες με τον Μαρκο,μαλιστα κατά τα γεγόμενα του ο Μάρκος του εδειξε μερικα πραγματα στο μπουζουκι…
Καλησπέρα σε όλους!!! παίδες με συγχωρείτε,…αλλά δεν το κατάλαβα καλά αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω.Ο Μάρκος κούρδιζε
φα-ντο-φα,χαμηλώνοντας τις χορδές όπως συνηθίζεται και στα υπόλοιπα κουρδίσματα? ή κουρδίζει προς τα πάνω?..γιατί αν κάνει το δεύτερο δε νομίζω πως θα άντεχαν οι χορδές…
αναφερομαι στα οργανα του Γιοβαν Τσαους τα οποια ειχα την τυχη να παιξω και να εξετασω απο κοντα.Οι χορδες ηταν σαν να ειχαν μπει θα λεγες το πολυ 8-9 μηνες πανω ,με βαση τις σημερινες χορδες.Τοσο εγω οσο και ο Μιχαλης Μουντακης δεν το πιστευαμε .Ο εγγονος μας ειπε οτι ημασταν οι πρωτοι που τα παιξαμε και τα κουρδισαμε μετα τον θανατο του Τσαους και δεν εχω λογο να μην τον πιστεψω,αυτο μας εκανε να αναρωτιομαστε για το υλικο με το οποιο ηταν φτιαγμενες οι χορδες.Ομως παρομοια υποθεση εχω δει και σε παλια καλα οργανα του Ζοζεφ ,στα οποια οι χορδες δεν παλιωναν σε σχεση με αλλα οργανα και ακουγοντουσαν το ιδιο καλα μετα απο ενα χρονο.Τωρα η τα οργανα παρα ηταν καλα η οι γωνιες κτασκευης των οργανων αυτων διατηρουσαν σε καλυτερη κατασταση τις χορδες δεν ξερω τι να υποθεσω.
Οσο για το κουρδισμα ναι ειναι φα-ντο-φα στις πρωτες του Μαρκου προς τα πανω .
Ξερει κανεις που μπορει να βρει καρουλι και σημερα?
Μιλώντας για “φοιτητές του Μάρκου” εννοούσα εκείνους τους κάπως παλαιότερους του Δημητριανάκη που “ανακάλυψαν” τον Μάρκο και άρχισαν να μαζεύουν τα στοιχεία που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν στην “αυτοβιογραφία” του. Αυτά τα στοιχεία δεν είναι δυστυχώς τόσο διαφωτιστικά όσο θα ήταν, αν τα παιδιά αυτά έπαιζαν και μουσική. Από τον Μ. Δημητριανάκη δεν ξέρω να έχει γίνει γνωστό κάτι ενδιαφέρον σχετικά.
παιδια εγω δεν καταλαβα τι ειναι το καρουλι και πως χρησημευει στον ηχο.2 αν βρισκαμε εντερινες χορδες απο κανεναν που ξερει να φτιαχνει (αν υπαρχει) δεν θα πλισιαζαμε καπως στον ηχο των παλιων μπουζουκιων?ο μαρκος μεχρει ενα διαστημα νομιζω επαιζε με εντερινες που τις εφτιαχνε ο ηδιος.
Αυτο παντως με τις εντερινες δεν το καταλαβα να σου πω την αληθεια.Το εκανα πειραματιστικα και αποτελεσμα τιποτα.Σαν να ειχα βαλει χορδες κιθαρας σε μπουζουκι δεν υπηρχε ηχος μπουζουκιου πιθανως κατι αλλο θα κατεργαζοντουσαν μαζι με το εντερο αλλιως μονο σε ταμπουρα αν ταιριαζει.Παντως εντερινες χορδες για την ιστορια συμφωνα με τους περιηγητες εβαζαν κυριως στα λαουτα και καποιες φορες και στα ταμπουροειδη κυριως σε αυτα ομως μεταλλο και μπρουτζος στις μπασες ηταν η συνηθεια.
Όπως λέει και ο Σταύρος στο βιβλίο του, από αρχές 19ου ήδη έχουμε μεταλλικές χορδές σε πολλά μακρυμάνικα. Την εποχή των πρώτων ηχογραφήσεων πιά, όλα τα όργανα φόραγαν μεταλλικές χορδές. Άρα όχι, δεν θα πλησιάζαμε τον ήχο των παλιών μπουζουκιών με εντέρινη χορδή, που άλλωστε δίνει ηχόχρωμα τελείως διαφορετικό από αυτό που ξέρουμε από Καραπιπέρη, Μανέτα, Καλαμαρά κλπ.
Ευριπίδη, πού στηρίζεις την πληροφορία ότι ο Μάρκος έφτιαχνε μόνος του εντέρινες χορδές; Το καρούλι, πάντως, είναι η μορφή στην οποία διατίθενται οι χορδές από τη βιομηχανία: δεκάδες μέτρα σύρμα, τυλιγμένο σε καρούλι, αγοράζουν τα καρούλια οι βιοτεχνίες και κόβουν στο κατάλληλο μήκος, διαμορφώνουν το ένα άκρο σε θηλιά, τυλίγουν τη χορδή και φακελώνουν. Οι παλαιοί επαγγελματίες, για πιό φτηνά, αγόραζαν ολόκληρο καρούλι και έκοβαν χορδές κατά την ανάγκη.
Παιδιά, πολύ αμφιβάλλω αν θα δείτε χαΐρι με τις εντέρινες, αλλά αν κανείς επιμένει, υπάρχουν. Ο Στεφανίδης στη Ζ. Πηγής (Εξάρχεια, Αθήνα) φ’ερνει δυο νούμερα, ψιλές και χοντρές. Η χοντρή είναι αυτή που σε θρακιώτικες και νησιώτικες λύρες, με μήκος (χορδής) γύρω στους 25 πόντους, κουρδίζει κάπου μεταξύ σολ και ντο. Οι ψιλές δεν ξέρω σε τι χρησιμεύουν (ούτε ο ίδιος ξέρει, τον είχα ρωτήσει!).
Εντέρινες παίρνουν επίσης διάφορα όργανα της παλιάς ευρωπαϊκής μουσικής, όπως οι βιόλες ντα γκάμπα. Δεν ξέρω από πού παίρνουν χορδές οι λίγοι που παίζουν τέτοια όργανα, αλλά όλο και κάτι θα υπάρχει.
Η χορδή από σκέτο έντερο (γιατί υπάρχει και έντερο με περιέλιξη - νομίζω η πολίτικη τέτοιες δεν παίρνει;) έχει τεράστια ευελιξία, μπορεί να πιάσει κουρδίσματα σε εύρος σχεδόν μιας οκτάβας. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα βγάλει ωραίο ή έστω αναγνωρίσιμο ήχο σε μπουζούκι.
Αν δεν κάνω λάθος, γενικά το έντερο έμπαινε παλιά κυρίως εκεί όπου σήμερα βάζουμε νάιλον.
Κυριε Νικο δεν τη στηριζω πουθενα απλως το εχω ακουσει και συγκεκριμενα μου το ειχε πει ο ανεστακος μαλλον απο καπου θα το διαβασε.γι αυτο εγραψα και <<νομιζω>>.
Eγώ βέβαια του ξαναείπα ότι όσοι βάλαν απογοητεύτηκαν…
αυτο το τελευταιο δεν το θυμομουνα ρε μαστορα