υπαρρχει ρε παιδια κανενα σπρευ καθαρισμου για το μπουζουκι μετα το παιξιμο? και αν ναι απο που μπορω να το προμηθευτω? εχαριστω
Ένα απλό πανάκι σαν αυτά που καθαρίζουμε τα γυαλιά οράσεως είναι αρκετό νομιζω…
azax και βασελινη στην ταστιερα που και που .
…και γω που νόμιζα πως τη βαζελίνη αλλού τη χρησιμοποιούμε…:019:
Τώρα, γιά να σοβαρευτούμε…
Δεν βάζουμε ποτέ οτιδήποτε όξινο η βασικό (Azax !) πάνω σε ένα όργανο, γιατί κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί γιά το τι μπορεί να συμβεί ! Οτιδήποτε χρησιμοποιήσουμε, θα πρέπει να έχει ουδέτερο ph.
Γιά καθημερινό καθαρισμό, ένα μαλακό πανάκι είναι το καλύτερο.
Σε περίπτωση που η ταστιέρα έχει μαζέψει βρωμιές, βγάζουμε τις χορδές και καθαρίζουμε τρίβοντας ελαφρά και κάθετα (παράλληλα με τα τάστα), με το ψιλότερο σύρμα κατσαρόλας που υπάρχει, μέχρι να καθαρίσει εντελώς.
Γιά λίπανση της ταστιέρας, υπάρχουν διάφορα εξειδικευμένα προΐόντα.
Αν δε θέλεις να πάρεις τίποτα από αυτά, πάρε λίγο παραφινέλαιο από το φαρμακείο. Βάζεις λίγες σταγόνες σε ένα μπαμπάκι, περνάς την επιφάνεια της ταστιέρας και μετά από λίγο, σκουπίζεις όσο παραφινέλαιο δεν έχει απορροφηθεί.
και ομως μια δοκιμη δεν βλαπτει (προσοχη με το αζαξ σε οσους εχουν φυσικα λουστρα , γομαλακα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ) ΑΖΑΧ μονο για μας τους τετραχορδους κολασμενους με τα λουστρα αυτοκινητου .
ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΕΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΕΡΜ 
Κύριε Νίκο ερώτηση…
Λίγο οινόπνευμα εμποτισμένο σε πανί πειράζει ?
Αν επιτρέπεται να απαντήσω, επειδή την έχω πατήσει.
Το οινόπνευμα σε πολλά βερνίκια προκαλεί ασπρήλες που δεν φεύγουν μετά. Για το δε βερνίκι της “μπάλλας” μπορεί μέχρι και να το αφαιρέσει.
Είχα απαντήσει, αλλά…χάθηκε! (Μάλλον εγώ πρέπει νάφταιγα).
Τέλος πάντων, έχω καλυφτεί πλήρως από το προηγούμενο μήνυμα.
Άστο καλύτερα το οινόπνευμα, αν δεν είσαι απόλυτα σίγουρος πως δεν υπάρχει στο όργανο οτιδήποτε διαλυτό (έστω και λίγο) με αυτό. Υπάρχουν καλύτερα καθαριστικά, που είναι και εντελώς ακίνδυνα.
Ωραίο το θέμα και δεν θυμάμαι να είχε ξανασυζητηθεί.
Εγώ καθαρίζω με την μέθοδο του κ. Φρονιμόπουλου (σύρμα κατσαρόλας) μόνο που αντι για παραφινελαιο χρησιμοποιώ σταγόνες από ελαιόλαδο (έχουμε μπόλικο στην Ιτέα, από τον ελαιώνα! :))
εγώ έχω χρησιμοποιήσει αυτό.
Η Dunlop έχει διάφορα κατάλληλα προΐόντα, όπως αυτό (που πρέπει να μυρίζει και ωραία!).
Ένα άλλο καθαριστικό και στιλβωτικό για το βερνίκι, της ίδιας εταιρίας, είναι ένα προΐόν που περιέχει και κερί Καρναούμπα (cream de carnauba γράφει το δοχείο).
Κανένα πρόβλημα και με το ελαιόλαδο, απλά το παραφινέλαιο είναι εντελώς ουδέτερο (και φτηνό, και το βρίσκεις και εύκολα). Η ποσότητα εξ`άλλου που θα απορροφήσει η ταστιέρα είναι απειροελάχιστη…
παιδια την βαζελινη την απλωνουμε , οταν στεγνωσει η ταστιερα , για γλυστρημα και οχι για καθαρισμα.
Ρεμπέτικο φόρουμ είναι τούτο ή πορνογραφικό φόρουμ;
Ρε, μανία με τις βαζελίνες…
:019:
Πράγματι, λίγο να παρεξηγήσεις το μύνημα 14 του οχτάχορδου…:):):)
Εγω παντως χρησιμοποιω ενα παλιο βαμβακερο φανελακι. Το περναω μια κατω απο τις χορδες για να φυγει ολη η βρωμια και μετα αλλη μια στην πανω μερια. Μου φαινεται αρκετα αποτελεσματικο.
Να πλένετε τα χέρια σας ρε ρεμάλια. Να μην ιδρώνετε όταν παίζετε, και να μην συνδιάζετε ταυτόχρονα τα παιδάκια με το μπουζούκι! Ρεμάλια!:107:
1 «Μου αρέσει»
Μήπως θες να πεις παϊδάκια;
Ρεεε! Θα μας πάνε μέσα!
¨Οσο αφορά την ταστιέρα την περνάμε μόνο TEAK OIL και στην περίπτωση που δεν βρίσκουμε TEAK OIL τότε παραφινέλαιο.ΤΟ ΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ λόγω ύπαρξης οξέων ειδικά όταν είναι πολύ φρέσκο.
Τώρα όταν το όργανό μας είναι με παραδοσιακό τρόπο βερνικωμένο,χρησιμοποιούμε 2-3 σταγόνες παραφινέλαιο σε ένα βαμβακάκι ή βαμβακερό πανάκι,το περνάμε το αφήνουμε λίγο και μετά σκουπίζουμε πάρα πολύ καλά.Οι παλιές γιαγιάδες ξέρουν ρωτήστε τις, περνούσαν τους παλιούς μπουφέδες τους΄για συντήρηση, δύο φορές το χρόνο,συνήθως πρίν τις γιορτές. Το ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ και κάθως είδους ΑΛΚΟΟΛ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ , είναι ο φυσικός διαλύτης της γομαλάκας,ή του βερνικιού μπάλλας όπου έχουν τα περισσότερα όργανα τα οποία είναι φινιρισμένα με παραδοσιακό τρόπο.
Για όργανο με σύγχρονα λούστρα ψηφίζω ΟΧΤΑΧΟΡΔΟ με τα δυό χέρια, και αυτό γιατί: Ως γνωστόν τα βερνίκια πολυουρεθάνης δύο συστατικών έχουν εξαιρετικές αντοχές,με μόνη ιδιαιτερότητα τα συντηρητικά σιλικόνης, τα οποία όταν τα χρησιμοποιούμε, παρουσιάζουν το φαινόμενο της σιλικονίασης όταν θελήσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε κάποια επισκευή με λουστράρισμα,δηλαδή βερνικώνουμε και το βερνίκι “ανοίγει” με την μορφή κρατήρων όσα χέρια να ρίξουμε.Τότε η επισκευή είναι χρονοβόρα,με πολλή περισσότερη εργασία,με πολλά υλικά,με ειδικά βελτιωτικά,πολύ ακριβότερα,και με τα συνήθη ( g a m@#45+_) του μάστορα πάλι σε μένα έτυχε).
Τα καλύτερα συντηρητικά είναι απαλλαγμένα από την σιλικόνη π.χ. POL 55 της I.C.A. την ονομάζει αλοιφή για δακτυλιές, είναι υδατοδιαλυτή, και έχει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό αμμωνίας όπως το ΑΖΑΧ για τζάμια που λέει κι ο ΟΧΤΑΧΟΡΔΟΣ.Αν μυρίσετε κάποια τέτοια αλοιφή,ή ΑΖΑΧ θα διαπιστώσετε το πόσο μοιάζουν.
Για την βαζελίνη (Ας είμαστε σεμνοί) έχω να πω ότι είναι εντελώς ουδέτερη, με PH 7 και όντως δεν κάνει πρόβλημα στην ταστιέρα χημικά.¨Οσο όμως και να την σκουπίσης αφήνει ένα αίσθημα γλίτσας,και λερώνει γιατί κολλάνε πάνω της διάφορες βρωμιές εξαιρετικά γρήγορα.Η λύση είναι όπως είπε και ο ΝΙΚΟΣ παραπάνω ,τρίψιμο με ψιλό σύρμα κατσαρόλας ή ΣΚΟΤΣ ΜΠΡΑΙΤ, και πέρασμα με TEAK OIL που εγχυμώνει το ξύλο και του αυξάνει την φυσική αντίσταση στις καταπονήσεις και τον χρόνο.Συνιστάται μία με δύο φορές τον χρόνο αναλόγως της χρήσης του οργάνου.