Από παράλληλη συζήτηση θυμήθηκα ένα κάπως συναφές παράδειγμα: το «Κουκλάκι» δεν είναι βέβαια τσιφτετέλι που να μιλάει για το τσιφτετέλι, είναι όμως μια τρομερή μουσική σύνθεση επενδεδυμένη με λόγια εντελώς αδιάφορα. Δε θα το έλεγα «κακό στίχο» γιατί δεν έχει τίποτε να με ενοχλήσει, αλλά δεν έχει ίχνος έμπνευσης, δε λέει τίποτε πέρα από το ότι κάποιος αγαπάει κάποιαν, και γενικώς δεν προδίδει (κατά τη γνώμη μου) καμία άλλη προσπάθεια εκ μέρους του δημιουργού πέρα από το να μπει μια φωνή στη μουσική.
Είναι ένα τραγούδι φτιαγμένο ξεκάθαρα για τη μουσική του. Τα λόγια έρχονται σε εντελώς δεύτερη μοίρα.