Η Ιοντοφόρεση, κατά του ιδρώτα των χεριών.
Συνεχώς ακούω από μουσικούς, επαγγελματίες και μη, να παραπονιούνται για τον υπερβολικό ιδρώτα των χεριών τους, και να ζητάνε πράγματα απίθανα για να λύσουν το πρόβλημα τους.
Για παράδειγμα, «φτιάξε μου το μανίκι έτσι ώστε να μην μου κολλάει στο χέρι, γιατί ιδρώνουν πολύ τα χέρια μου», «μη μου βάζεις βερνίκι στο μανίκι γιατί κολλάνε τα χέρια μου», «κάνε πολύ γερό το βερνίκι γιατί με τον όξινο ιδρώτα που έχω αυτό διαλύεται», «γεια σας, θέλω να αγοράσω πούδρα για το μανίκι» κ.τ.λ…
Κάποιος πελάτης μου, με ενημέρωσε ότι τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιεί τη μέθοδο της Ιοντοφόρεσης, και με διαβεβαίωσε ότι τώρα πια του λύθηκε το πρόβλημα της υπεριδρωσίας των παλαμών.:088:
Πρόκειται για ένα φανταστικό απλό μηχάνημα με ένα μικρό κύκλωμα που δουλεύει με μπαταρίες, δύο δοχεία και με λίγο νερό.
Στην ουσία, από το ένα χέρι περνούν θετικά ιόντα και από το άλλο αρνητικά, και εικάζεται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο, αποδιοργανώνεται η λειτουργία των ιδρωτοποιών αδένων για μεγάλο διάστημα.
Πρόκειται για μια μέθοδο που είναι εντελώς ακίνδυνη για την υγεία και κατά τα λεγόμενα πολύ αποτελεσματική.
Στα παρακάτω λίνκ μπορείτε να δείτε πώς δουλεύει το μηχάνημα, με ένα σχετικό βιντεάκι, και από που μπορείτε να το προμηθευτείτε:
http://www.iontophoresis.info/idrostar-idrostar.html
http://www.transpiration.biz/description.php?lang=1&id=177&path=7&lang2=2
Για κάποια οικονομικότερη λύση, υπάρχουν βέβαια και οι πατέντες, αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν (γιατί τσιμπάει λιγάκι το ρεύμα). :78:
Εδώ παραθέτω ένα σχόλιο για την Ιοντοφόρεση από το βιβλίο του Κερασίδη Στέλιου.
(Φυσικός, Δρ. Ιατρικής Σχολής του Παν/μιου της Κρήτης).
Έχει μέχρι σήμερα χρησιμοποιηθεί διεθνώς στις περιπτώσεις υπεριδρωσίας παλαμών, πελμάτων και μασχαλών. Την έχω χρησιμοποιήσει με επιτυχία και σε μια περίπτωση υπεριδρωσίας μετώπου. Κατά τις διαδικασίες της ιοντοφόρεσης το υπεριδρωσικό άτομο βυθίζει τις παλάμες (ή τα πέλματα) του σε δύο λεκάνες που περιέχουν νερό της βρύσης χωρίς καμιά φαρμακευτική ουσία (για τις μασχάλες ή το μέτωπο φτιάχνονται ειδικά ηλεκτρόδια που έρχονται σε επαφή με το δέρμα μέσω βρεγμένης γάζας). Στις λεκάνες αυτές τοποθετούνται οι δύο πόλοι ηλεκτρικής πηγής που ρυθμίζουμε να δημιουργεί ρεύμα της τάξης των 10-25 mA. Θα πρέπει να σημειωθεί πως η διέλευση ρεύματος 100-200 mA μπορεί να είναι θανατηφόρα και γι αυτό κάποιος θα πρέπει να ξέρει πολύ καλά τις τιμές που μπορεί να πάρει το ρεύμα που χρησιμοποιεί, προτού επιχειρήσει αυτή τη διαδικασία, ιδιαίτερα αν τροφοδοτείται από το δίκτυο κι όχι από μπαταρίες. Το ρεύμα αφήνεται να περνάει για 15-30 λεπτά. Μετά από λίγες διαδικασίες η υπεριδρωσία μειώνεται αισθητά και μετά από 10-12 διακόπτεται τελείως. Δεν είναι γνωστό πώς η μέθοδος καταφέρνει να διακόπτει την υπεριδρωσία. Εικάζεται πως επιφέρει μάλλον αποδιοργάνωση της λειτουργίας των ιδρωτοποιών αδένων, χωρίς να τους καταστρέφει, είτε πως προκαλεί πρόσκαιρη αλλοίωση κάποιων πρωτεϊνών αναγκαίων για τη λειτουργία τους. Το σίγουρο πάντως είναι πως μόνιμη βλάβη δεν προκαλείται, εφόσον μετά από ένα διάστημα η λειτουργία επανεμφανίζεται κανονικά. Αυτό μάλιστα θεωρείται και το μεγαλύτερο αρνητικό της μεθόδου. Χρειάζεται να επαναλαμβάνεται, σε συχνότητα περίπου μια φορά τη βδομάδα, για να μην ανακάμψει η υπεριδρωσία. Πρόβλημα επίσης αποτελεί το γεγονός πως η διέλευση του ηλεκτρικού ρεύματος γίνεται αισθητή και ενίοτε ενοχλεί και τρομάζει.