Πού το 'χεις θαμμένο το κινητό σου ρε Νίκο;
Δυστυχώς πολύ φοβάμαι οτι τό γονίδιο τής αισιοδοξίας υπάρχει στό DNA ΟΛΩΝ τών Ελλήνων (γιά νά είμαστε καί σύγχρονοι) καί ειναι σταθερά κληρονομήσιμο από γενιά σέ γενιά ουτως ωστε νά επεμβαίνει στίς δύσκολες καταστάσεις καί νά μάς σώζει. Διαφορετικά μέ τήν νοοτροπία μας καί τόν ωχαδελφισμό μας θά είχαμε εξαφανισθεί από προσώπου γής πρό αιώνων.
Λυπάμαι πού σέ κάθε τί πρέπει νά ανατρέχω σέ ξένη βιβλιογραφία καί νά προσπαθώ νά βρώ ομοιότητες μεταξύ κατασκευής βιολιού καί μπουζουκιού!!! Καί αισθάνομαι εξευτελισμό οταν διαπιστώνω οτι αλλοι λαοί πολύ πιό χαμηλού πνευματικού επιπέδου από εμάς τά τελευταία χρόνια μάς προσπερνούν καί μέρα μέ τήν μέρα μάς αφήνουν ολο καί πιό πίσω. ΜΗΠΩΣ ΦΤΑΙΕΙ ΤΌ ΓΟΝΙΔΙΟ;;;;;
Εξαρτάται τί εννοείς πνευματικό επίπεδο… Προσωπικά θεωρώ ότι είμαστε αρκετά χαμηλά, κι ότι είμαστε εκεί που μας αξίζει…
Πνευματικό επίπεδο φίλε μου εννοώ τήν ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ καί τήν ΜΟΡΦΩΣΗ θεωρητική καί πρακτική
αν καί αυτά τά δύο αλληλοεξαρτώνται καί αλληλοσυμπληρώνονται.
Φίλε kesogdem, σε ποιά χώρα ζεις; Γιατί εγώ γύρω μου δε βλέπω ούτε παιδεία ούτε ηθική και από νοοτροπία άσ’ τα να πάνε… Πού είναι κρυμμένοι όλοι;
Kesogdem χαλιέσαι διαβάζοντας τη ξένη βιβλιογραφία για τα ξύλα του μουσικών οργάνων; Εδώ έχουμε καταντήσει να διαβάζουμε την ιστορία μας από βιβλία ξένων (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό), για να μη σου πώ ότι πλέον η πιτσιρικάδα “μαθαίνει” ιστορία από τις ταινίες του Χόλιγουντ (κι αυτό είναι σίγουρα κακό).
Το σκίσαμε πάλι το τόπικ που αφορούσε τις ντούγιες…
ΥΓ: Πάντως εδώ μέσα υπάρχουν ακόμα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που σε κάνουν να χαίρεσαι για το χρόνο που διαθέτεις στην ανάγνωση κειμένων και προβληματισμών τους. Ακόμα… :230:
Χαιρετώ την παρέα ως νέο μέλος.
Αυτό που θέλω να επισημάνω επιστρέφοντας στο θέμα με το χάραγμα που γίνεται στις ντούγες είναι κάτι που έχω διαβάσει ήδη σε άλλη συζήτηση του forum:
Όσο πιο πολλές ντούγες (έστω και χαραγμένες) στο σκάφος => περισσότερη δουλειά και χρόνος + “καλύτερο” όργανο αισθητικά (αν και αυτό είναι υποκειμενικό) => ακριβότερη τιμή πώλησης (λογικό νομίζω).
Τώρα για τον ήχο έχω ακούσει το εξής που δεν μπορώ να το κρίνω και θα ήθελα την γνώμη σας:
Άκουσα από ερασιτέχνη οργανοποιό ότι ενώ στην περίπτωση του καπακιού θέλουμε να πάλλεται, στην περίπτωση του σκάφους θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν πιο στάθερό, δηλαδή να μην ταλαντώνεται πολύ. Για τον λόγο αυτό το σκαφτό όργανο ενώ έχει κάποια μειονεκτήματα όπως το μεγαλύτερο βάρος, θεωρείται ηχητικά καλύτερο. (?) Έτσι όσο περισσότερες ντούγες βάλουμε, τόσο περισσότερη κόλλα θα προσθέσουμε και τόσο πιο συμπαγές θα είναι το ηχείο, με την έννοια ότι θα ταλαντώνεται λιγότερο. Μιλούσε για κανονικές ντούγες και όχι χαραγμένες. Έχει δόση αλήθειας η παραπάνω τοποθέτηση ή όχι;
Χαίρομαι που για πρώτη φορά συμμετέχω και εγώ σε μιά από τις τόσο ενδιαφέρουσες συζητήσεις του forum.
Επειδή ήρθε η κουβέντα σε οργανοποιούς που μοιράζονται γνώσεις οφείλω να γράψω για το Χρήστο το Σπουρδαλάκη :109:ο οποίος αφειδώς μου αφιέρωσε 2 ώρες από το χρόνο του, σε εργάσιμη μέρα , μου έλυσε πλείστες απορίες και μου δημιούργησε πολλούς και γόνιμους προβληματισμούς.
Υ.Γ.Χωρίς να με γνωρίζει.Απλά τον πήρα ένα τηλέφωνο.
Ας μην είμαστε μηδενιστές.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χρήστος υπήρξε από την αρχή δραστήριο μέλος του Συλλόγου Φίλων Καλλιτεχνικής Οργανοποιίας …
Φίλε Γιάννη
Εχεις απόλυτο δίκαιο καί γιά τού λόγου το αληθές μέ τήν ευκαιρία θέλω νά πώ ενα μεγάλο ευχαριστώ στόν Γιάννη Κουκουρίγκο (δέν τόν εχω δεί ποτέ τόν ανθρωπο αυτόν από κοντά παρά μόνο στήν φωτογραφία στο site του)πού μέ τήν περιγραφή της δημιουργίας καλουπιού-ντούγας αποτέλεσε τόν θεμέλιο λίθο καί τήν αφορμή πολλοί από εμάς νά ξεκινήσουμε τίς “ιδιοκατασκευές μας”.(Αλήθεια πού χάθηκε αυτός ο ανθρωπος; Μήπως καί αυτός αποτέλεσε εναν κρίκο στήν αλυσίδα τών απογοητευμένων …!!!)
Υ.Γ Επειδή ξεφύγαμε πολύ από τήν αρχική ερώτηση προτείνω κάπου εδώ νά σταματήσουμε καί νά ασχοληθούμε μέ τό “οργανό μας”
Νικόλα καλημέρα.
Μήπως έχει έλθει ο καιρός για την επαναδραστηριοποίηση του Σ.Φ.Κ.Ο.;
Κάνω μια προσπάθεια να αναζωπυρώσω την κουβέντα για τις ντούγιες η οποία με ενδιαφέρει πολύ.
Πέραν από το πόσες ντούγιες έχει το όργανο, τι ρόλο παίζει η σκληρότητα του ξύλου από το οποίο είναι φτιαγμένες; Π.χ. δύο ίδια σκάφη το ένα από κελεμπέκι και το άλλο από έβενο πως επιδρούν στον ήχο; Η κάθε περίπτωση βέβαια είναι ιδιαίτερη αλλά λέω μήπως υπάρχει ένα πολύ γενικός κανόνας για να κατανοήσουμε κάποια πράγματα.
Ερώτηση νούμερο 2: Προσφάτως στο σπίτι της γιαγιάς μου αλλάξανε πόρτες και άρπαξα την ευκαιρία να κόψω σε κομμάτια τις παλιές και να κρατήσω όσα ξύλα δεν είχαν σαπίσει. Από την μυρωδιά καταλαβαίνω ότι πρέπει να ήταν από κέδρο - μιλάμε για κατασκευη του 1960 περίπου. Η μυρωδιά μου θυμίζει το “κατράνι” (κέδρος Λιβάνου) που χρησιμοποιούνε στις λύρες στην Κάρπαθο.
Ο κέδρος κάνει μόνο για καπάκι ή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ντούγιες ή το μπράτσο; Τα συγκεκριμένα κομμάτια που έχω δεν έχουν πολύ έντονα νερά. Στην Κάρπαθο πολλοί φτιάχνουν όλη τη λύρα από κέδρο.
:241::241::241:
Πέτρο,
βεβαίως παίζει ρόλο η σκληρότητα του ξύλου, και όχι μόνο ! Και εννοώ και τις υπόλοιπες ιδιότητες.
Επίσης ρόλο παίζει το πάχος , καθώς και το μέγεθος και το σχήμα του ηχείου. Γενικά χρησιμοποιούνται ξύλα μέσης σκληρότητας. Το κατράνι δεν έχει παραδοσιακά χρησιμοποιηθεί για ντούγες.
Όσο γιά να κατανοήσουμε τα πράγματα…απαιτείται έρευνα (όπως γνωρίζεις ) που θα δώσει συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες απαντήσεις σε αντιδιαστολή με τις όποιες εμπειρικές. Να είμαστε καλά και όταν έρθει η ώρα θα γίνουν και οι ανακοινώσεις !
kesogdem…και ο Γιάννης Κουκουρίγκος βεβαίως συμμετείχε στο Σ.Φ.Κ.Ο. ! Αυτή τη στιγμή βρίσκεται με τον αδελφό του Τάσο στο χωριό τους κοντά στην Κερκίνη, και ασχολούνται κυρίως με κατασκευή κιθάρας ( Βλέπε και το ανάλογο site, alectorguitars νομίζω ).
Νίκο, ο Σ.Φ.Κ.Ο. έχει εδώ και χρόνια αδρανήσει, δεν έχει όμως και τυπικά διαλυθεί.
Εφ`όσον υπάρξουν οι προϋποθέσεις και κυρίως τα άτομα που θα είναι διατεθειμένα …να τραβήξουν το απαιτούμενο κουπί, μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξαναενεργοποιηθεί. Και βέβαια και πολλοί από εμάς τους παλιότερους, πιστεύω πως θα έχουμε ακόμη τη διάθεση και να συμμετέχουμε και να βοηθήσουμε.
Προς το παρόν, εγώ …τραβάω κουπί στο καγιάκ μου, όταν πηγαίνω για ψάρεμα !!!
θα ηθελα να ρωτησω πως μπορω να κολλησω το ασπρο πλαστικο (οχι το περλα) στο πλαι απο το σκαφος δοκιμασα με ασετον και με λογκο στιγμης και δε μου κολλαει ρε παιδια κανω κατι λαθος?
Oxtaxorde ίσως να μην φταίει η κόλλα αλλά η έλλειψη πίεσης. Οποιαδήποτε κόλλα και να χρησιμοποιήσεις αν δεν πιεστούν τα δύο μέρη που κολλάς δεν θα έχεις τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Κάτι άλλο που σκέφτηκα είναι μήπως το πλαστικό δεν πατάει καλά, δηλαδή σε όλη του την επιφάνεια. Αν έχει κενά από κάτω ιδιαίτερα η κόλλα στιγμής που είναι πολύ λεπτή και απορροφάται εύκολα από το ξύλο ίσως να μην πιάσει.
Αυτές οι λίγες σκέψεις…
εφαρμοζω πιεση δεν κολλαω πρωτη φορα αλλα δε εχω κανενα αποτελεσμα… τι να πω παει θα τρελαθουμε τελειως υπολογιζω παντως το πολυ την δευτερα να εχω την χαρα να το κουρδισω το οργανακι 
Λογω οτι δεν εχω μπουζουκι, μ ενδιαφερε πολυ αυτο το τοπικ. Αλλα και που το διαβασα ακρη δεν εβαλα. Τελικα, παιζει ρολο αρνητικο στον ήχο, η υπερβολη με τις πολλες δουγιες? και αν ΝΑΙ, τοτε γιατι ολα τα ακριβα οργανα εχουν 60+, ενω τα φθηνα εχουν λιγες? Γιατι ολοι τρεχουν να φτιαξουν οργανο με πολλες δουγιες? Οχι τιποτε αλλο,αλλα πολλοι το εχουν και σαν μετρο βαθμολογησης ενος μπουζουκιου. Δεν υπαρχει μια λογικη απαντηση σ αυτο βρε παιδια?
απλα πραγματα: ΠΟΛΛΕΣ Ή ΛΙΓΕΣ?
Υ.Γ ψαχνω να βρω ενα σοβαρο 3χορδο και απλο,και βλεπω οτι τα καλα,τα εχουν και ακριβα,και με πολλες δουγιες και φιλντισια.:016:
Για να τα απλοποιήσουμε τα πράγματα φίλε marne
Οι δούγιες δεν παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην ποιότητα του οργάνου, μπορεί όμως να ανεβάζουν την ψυχολογία του παίκτη, οπότε … παίρνει όργανο με πολές δούγιες.
Αυτό που μετράει είναι η ποιότητα των υλικών και της κατασκευής.
Μπορεί λοιπόν ένα όργανο με 15 δούγιες να έχει διπλάσια ή πολλαπλάσια τιμή από ένα με 60.
Το θέμα της διακόσμησης είναι δευτερεύον, αλλά ανεβάζει την τιμή και όχι την ποιότητα του οργάνου.
μαλιστα.καταλαβα πως εχει το πραγμα. Ευχαριστω φιλε Κωστα.
Οποτε,δεδομενου οτι,θελω να παρω οργανο πολυ απλο,χωρις πολλα μπιχλιμπιδια,και δεν διαθετω και παρα πολλα λεφτα (μεροκαματιαρης ανθωπος), πιστευω πως η λυση με τις λιγες δουγιες,και με λιγη διακοσμιση,θα με βολεβε και στα γουστα μου και στην τσεπη μου.βεβαια πρεπει να προβηματιστω με την ποιοτητα του ξυλου οπως ειπες.Δηλαδη,οτι ειναι να δωσω,να πανε στην ποιοτητα και οχι στα μπιχλιμπιδια, πρεπει να το ψαξω καλα ,πριν κανω την πολυποθητη αγορα.
Καταρχήν δεν υπάρχει όργανο με 60 ντούγιες. Εικοσιτόσο είναι το μάχιμουμ. Οι υπόλοιπες είναι χαρακτές για να πουλάμε μούρη (ντε και καλά πολύ λεπτοδουλειά ο μάστορας).
Οχι δεν παίζει ρόλο (προσωπική άποψη). Το ηχείο φτιάχνεται από ξύλο κι όχι από …κόλλα.
Κάπου υπάρχει μια πρόσφατη παρέμβαση του Ν. Φρονιμόπουλου, που λέει ότι οι πολλές ντούγιες παίζουν ρόλο στην κατασκευή του οργάνου κι αφορά -απ’ ό,τι κατάλαβα- τη σωστή καμπύλη του σκάφους και τη σωστή ποσότητα ξύλου. Κι ο Νίκος όμως μιλάει για τις “αληθινές” κι όχι για τις …εξηντατόσες που παρουσιάζουν οι επιτήδειοι.
Πάρε ένα μπουζούκι με καμιά 20αριά πραγματικές ντούγιες.