Ανθρακονήματα και βέργες

Έχω μια απορία…
Τα μανίκια που έχουν βέργα η ανθρακονήματα, πώς συμπεριφέρονται σε βάθος χρόνου?
Οι τάσεις που ασκούνται στο όργανο, αν το μανίκι μένει άκαμπτο δεν μεταφέρονται στο σκάφος?
Δεν είναι πιο επίφοβο να στραβώσει το ηχείο ή να παραμορφωθεί το καπάκι?
Έχει κάποιος τέτοιο όργανο 20ετίας να μας πει εξέλιξη?

Καλημέρα, αυτό που λες, το έχω σκεφτεί και εγώ ως αιτία να σκάσει το καπάκι η το σκάφος, αλλά έχω πιάσει αρκετά όργανα με βέργα, και μάλιστα έχουμε και ένα στην οικογένεια άνω των 20 ετών που δεν έχει το παραμικρό ψεγάδι.
Στα ανθρακονήματα το πιο παλιό που έχω πιάσει νομίζω είναι γύρω στα 10 χρόνια ζωής, εξίσου άψογο.

Οργανοποιός δεν είμαι, αλλά γιατί απαραίτητα να πρέπει οι τάσεις να μεταφέρονται και να πρέπει να παραμορφωθεί κάτι; Δεν γίνεται δλδ να αντέχει ένα όργανο; να έχουν όλα υπολογιστεί εξ αρχής;

3 «Μου αρέσει»

Αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι ότι οι τάσεις δρουν ανάμεσα στα σημεία αγκυρωσης της βέργας στο καράολο και στον ντάκο. Η τάση των χορδών δεν αλλάζει είναι η ίδια που θα υπήρχε σε οποιοδήποτε ίσιο μάνικο.

1 «Μου αρέσει»

Αν ένα όργανο με κόντρα ξύλο, βρεθεί σε ακατάλληλες συνθήκες
θα σκεβρώσει πχ το μανίκι.
Α στις ίδιες συνθήκες βρεθεί ένα με βέργα/ανθρακόνημα,
την ζημιά δεν θα την υποστεί το σκάφος;
Θα μείνει ανεπηρέαστο δηλ;
Μου φαίνεται πολύ περίεργο να είναι έτσι.

Η απάντηση ίσως προϋπάρχει από τις κιθάρες.

1 «Μου αρέσει»

Δεν ξέρω τι εννοείς με το ακατάλληλες συνθήκες Όμως με την μεταβολή της θερμοκρασίας επειδή το μανίκι είτε πάει πίσω η μπροστά με την βέργα το ρυθμίζεις ώστε να το φέρεις στην θέση που θες .Τώρα ειδικός δεν είμαι αλλά η βέργα δεν νομίζω πως προκαλεί αντίσταση στο μανίκι αλλά το “οδηγεί” αν είναι δόκιμος ο όρος σε συγκεκριμένη γωνία .Τώρα όσον αφορά το καπάκι αυτό δεν έχει να κάνει με την τάση που δημιουργείται στον ντάκο .Εξ άλλου το βούλιαγμα στα καπάκια συμβαίνει στον καβαλάρη και αυτό έχει να κάνει με τον καπάκι ,τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται το όργανο τα Καμάρια κλπ.

1 «Μου αρέσει»

Σκέβρωμα μανικιού είναι βεβαίως κάτι συνηθισμένο. Ειδικός δεν είμαι αλλά για σκέβρωμα σκάφους , ποτέ δεν έχω ακούσει κάτι. Σκεβρώνουν και οι δούγιες;

Η απορία δημιουργήθηκε από ένα όργανο που έπιασα πριν καρό με ενισχυμένο μανικι.
Δεν έχει σημασία ποιανού κατασκευαστή.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν οτι παρόλο που το μπράτσο ηταν σε απόλυτη ευθεία,
είχε πολύ χαμηλό καβαλάρη. Δε τον μέτρησα, αλλά ήταν αισθητά πιο χαμηλός απο το σύνηθες 11-12 χιλιοστά.
Σαν να είχε γυρίσει όντως το σκάφος, ή παραμορφωθεί το καπάκι,
και για να πετύχει την σωστή απόσταση χορδής από ταστιέρα, το προσπάθησε χαμηλώνοντας πολύ τον καβαλάρη. (?)

Το σκεβρωμα του μάνικου ίσως σχετίζεται με το ότι έχουμε την ταστιέρα επάνω που συνήθως είναι έβενος και είναι πιο υγροσκοπικό ξύλο που δεν αποδίδει εύκολα την υγρασία έτσι διογκώνεται και συρρικνώνεται με διαφορετικό ρυθμό από ότι το μάνικο. Έτσι νομίζω έχουμε μια λειτουργία που μοιάζει φαινομενικά με τα διμεταλλικά ελάσματα που στις αλλαγές της θερμοκρασίας διαστέλλονται με διαφορετικό τρόπο και δίνουν παραμορφώσεις που επειδή τα μέταλλα είναι ομοιογενή κλπ αξιοποιούνται σε διάφορες εφαρμογές, θερμοστάτες, θερμόμετρα. Σαν αυτά που είναι μέσα στα θερμόμετρα με έλασμα.

Μήπως οι τάσεις δλδ παραμόρφωσης του μάνικου προέρχονται από το ίδιο το μάνικο και όχι από το σύνολο του οργάνου ή από τις χορδές για παράδειγμα. Γι’αυτό και η κατασκευή με κόντρες,ειδικά κοψίματα των ξύλων, φροντίδα για αλληλοεξουδετερούμενες τάσεις και αντίστοιχη ρύθμιση των κατευθύνσεων των νερών των ξύλων στοχεύει στην δημιουργία ενός συστήματος που θα ισορροπεί σε ποικίλες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.

Η τα έχω διαβάσει κάπου σκόρπια όλα αυτά ή λέω τρέλες. Απλά καθημερινά πράγματα δηλαδή. Διορθώστε οι πρεσβύτεροι (στην γνώση)

Νομόζω ότι η αντίσταση του μάνικου στο σκέβρωμα δεν συνεπάγεται (κανονικά) βούλιαγμα του καπακιού γιατί το σωστά φτιαγμένο καπάκι θέλει μεγαλύτερες τάσεις για να βουλιάξει από όσο το μάνικο για να σκεβρώσει, για αυτό το σκέβρωμα είναι πολύ κοινότερο από ότι το βούλιαγμα. Στην κιθάρα, με κοντύτερο μάνικο, μεγαλύτερο καπάκι, και διαφορετικές τάσεις ίσως να μην είναι τόσο έτσι. Ο έβενος μάλλον επηρεάζεται από την υγρασία περισσότερο στο πλάτος, για αυτό υπάρχει νομίζω θέμα γδαρσίματος με αλιμάριστα τάστα.

δεν ισχυει. εχω δει σκεβρωμενα καπακια και σκαφη σε οργανα χωρις βεργες και ανθρακονηματα. επισεις, η βεργα δεν ειναι για να διορθωνει το σκεβρωμα, ειναι λιγο διαφορετικη η δουλεια της. ειναι για το λεγομενο ‘‘ρελιφ’’ που λενε, στις κιθαρες, και για μικρες μετακινησεις του μανικιου αναλογα την υγρασια και το περιβαλλον που βρισκεσαι. μερικες φορες οντως βοηθαει σε καποια σκεβρωματα, αν δεν ειναι πολυ μεγαλα. αλλα εξαρταται απο την συμπεριφορα του ξυλου. αμα συνεχισει να παιρνει κλιση δεν σωνεται. απλως κερδιζεις χρονο ελπιζωντας να μην συνεχιστει το σκευρωμα. εχουν χαλασει πολλες βεργες σε προσπαθεια επαναφορας του μανικιου στην ευθεια αμα ειναι σκεβρωμενο, και οχι απλως να κανει λιγο πισω-μπρος απο τον καιρο και το κλιμα. αλλο το ενα αλλο το αλλο.

1 «Μου αρέσει»

ακριβως! τα εχω διαβασει κι εγω. δεν ξερω ομως… γνωριζουν ολοι οι μαστορες εδω αυτες τις τεχνικες? τις εφαρμοζουν ολες?

1 «Μου αρέσει»

Ας ξαναδιευκρινίσω ότι οργανοποιός δεν είμαι. Είναι όμως πασίγνωστο ότι τα σκεβρώματα στο μπράτσο του οργάνου, που είναι πολύ λεπτό σε σχέση με την συνολική μάζα του, οφείλονται σε στρέψεις που προκαλούνται από τη διαταραχή των τάσεων, όταν αλλάζουν οι καιρικές συνθήκες. Δυο προσεγγίσεις αναπτύχθηκαν για αποφυγή, κατά το δυνατόν, αυτών των στρέψεων: Πρώτον, αποφυγή ενιαίου κομματιού ξύλου για το μπράτσο (προ της κόλλησης της ταστιέρας) αρχικά με τρία αντί ένα κομμάτια, στην εξέλιξη με πέντε, που όμως κολλιούνται έτσι ώστε οι τάσεις μεταξύ τους να αλληλοεξουδετερώνονται και δεύτερον, ενίσχυση του μπράτσου με εμφύτευση κατάλληλης διατομής μεταλλικής βέργας, κεκαμμένης κατάλληλα, ώστε να αποφεύγεται η στρέβλωση του μπράτσου. Αυτά είναι γνωστά και εφαρμόζονται, γενικά, τις τελευταίες δεκαετίες, ανάλογα βέβαια με τις γνώσεις / εμπειρείες του καθενός κατασκευαστή. Απο κεί και πέρα, κάθε ενδιαφερόμενος θα ψάξει να βρει τον κατάλληλο μάστορα, που ξέρει και εφαρμόζει αυτά τα πράγματα καλύτερα από άλλους.

2 «Μου αρέσει»

Από την τάση των χορδών σε συνδυασμό με μικρή μηχανική αντοχή του συστήματος καπάκι - καμάρια βουλιάζουν τα καπάκια. Γι’ αυτό το λόγο και υπάρχει η συζήτηση ότι στα όργανα της “χρυσής” εποχής του μπουζουκιού σε όλα η σχεδόν σε όλα βούλιαξαν τα καπάκια γιατί ήταν λεπτά (στοιχείο μείωσης της μηχανικής αντοχής του συστήματος) σε πάχος ώστε να έχουν δυνατή φωνή αφού φαίνεται ότι αυτά τα δύο μεγέθη είναι περίπου αντιστρόφως ανάλογα.

(ούτε εγώ είμαι οργανοποιός προφανώς :wink:)

Καλησπέρα, οι Αμερικανοί βάζουν βέργα στα όργανα τους από το 1942… Και έχουν καλή συμπεριφορά…

Η ατμοσφαιρική υγρασία στην Αμερική δεν συγκρίνεται με το δικό μας κλίμα. Δεν την έχουμε ανάγκη τη βέργα, αν ο μάστορας είναι καλός.

1 «Μου αρέσει»

ε τώρα αυτό είναι “κάπως”… ναι όντως δεν έχει σχέση η υγρασία, αλλά ούτε και τίποτα άλλο σε σχέση με το κλίμα (Ατλαντικός - Ειρηνικός είναι μεγάλοι “παίκτες”, φέτος έχουμε και “το μωρό” (el ninio). Έπειτα, πού ακριβώς στην Αμερική ? Φίλος στο Ντένβερ, στην έρημο, έχει υγραντήρα (αντί για αφυγραντήρα) για να κρατάει την υγρασία min 50-55% - και πολύ καλά κάνει, η ξηρασία μπορεί να καταστρέψει ένα όργανο σε αντίθεση με την υγρασία, που συνήθως απλώς τα απορρυθμίζει.

είναι πολλοί, πάρα πολλοί, οι παράγοντες για την απόφαση χρήσης - ή μη - βέργας.
Θες από ξύλα (στεγνά ? εδώ σήμερα είναι δύσκολο να βρεις ταστιέρα, το ανέφερε και φίλος παραπάνω, σε ένα χρόνο πετιούνται τα τάστα έξω και κόβουν επειδή η ταστιέρα αποβάλλει συνεχως υγρασία και συρρικνώνεται, δείγμα ότι την αγόρασες “υγρη” παρόλα τα υποσχετικά περί ξηραντηρίου κτλ.)
Θες από αντίληψη ? πολλοί θεωρούν ότι η βέργα και λοιπές ενισχύσεις είναι δείγμα έλλειψης μαστοριάς (καμία - μα - καμία σχέση, κατά τη γνώμη μου).
Θες από “παραδοσιακή” προσέγγιση ? υπάρχει εδραιωμένη η άποψη ότι ¨τέτοιοι νεωτερισμοί δεν αρμόζουν σε παραδοσιακά όργανα", αγνοώντας όχι μόνο αυτά που λέει ο Άδωνις παραπάνω για την βέργα στις κιθάρες, αλλά και λύσεις με καρφάρες και καρόβιδες σε λαούτα του 15ου-16ου αι.
Χώρια που - ειδικά για τα τρίχορδα μπουζούκια - ο αγώνας γαι όλο και πιο λεπτά μπράτσα έχει αλλάξει την γεωμετρία και τις αντοχές.

όλα αυτά τα λέω (γράφω) όχι ως υπέρμαχος της βέργας, κάθε άλλο, αλλά δεν μπορεί κανείς να μη βλέπει τριγύρω και να μην αντιλαμβάνεται ότι οι βέργες, οι βίδες, τα ανθρακονήματα και ο,τι άλλο είναι απλώς “μέσα” ή “εργαλεία”, όπως τα μολύβια ή τα μαχαίρια. Η χρήση τους είναι που κάνει - αν κάνει- τη διαφορά.

Το πιο ζουμερό πάντως το έχει πει ο Τάσος Θεοδωράκης, μου αρέσει πολύ και το επαναλαμβάνω συχνά: “ο οργανοποιός είναι σαν τον μάγειρα με τις συνταγές του: αν δε σου αρέσει ο μουσακάς από τον ένα και σου αρέσει από την άλλον, ε, διάλεξε αυτόν (που σου αρέσει)”.

Δε φταίει ούτε ο μάγειρας ούτε ο μουσακάς, νομίζω. Μερικοί βάζουν κανέλλα και δεν μπορώ να φάω ούτε μπουκιά, έ, ρωτάω ή δεν παίρνω μουσακά.

4 «Μου αρέσει»

Νομίζω ότι ο αρχικός χαρακτήρας του νήματος με το ερώτημα που τέθηκε, αφορά στα μπουζούκια και στο πώς επιδρά η βέργα ή το carbon σε καπάκι και σκάφος και όχι συνολικά για την συνολική αντιπαράθεση βέργα vs χωρίς βέργα.

Αφού όμως η συζήτηση πάει εκεί… Όλοι οι Έλληνες και Αρμένιοι κατασκευαστές ακουστικής κιθάρας δεν χρησιμοποίησαν βέργες. Τα όργανα τους παραμένουν σε χρήση μετά από πολλά χρόνια. Ίσως όχι με την ευκολία ρύθμισης από τον ίδιο τον παίκτη που έχουν τα όργανα με βέργα αλλά νομίζω αρκετά αξιόλογα όργανα παρόλαυτα.

Φυσικά και ισχύει το περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, μουσακάς και τα ρέστα!

2 «Μου αρέσει»

σωστό, αλλά έχει ήδη απαντηθεί - ως ένα σημείο, εν πάση περιπτώσει

συμφωνώ κι εγώ, λοιπόν, στο ότι δεν σχετίζεται άμεσα η - όποια - ενίσχυση του μπράτσου με πιθανή στρέβλωση του καπακιού. Προφανώς μπορεί να τύχει να συμβεί, αλλά κατά την γνώμη μου δεν είναι μονοσήμαντη η σχέση. Μπορεί να ευθύνεται οτιδήποτε άλλο, π.χ. ανεπαρκής ενίσχυση εσωτερικά του σκάφους στην περίμετρο, ανεπαρκές στατικά καπάκι, κτλ. κτλ.

Έπειτα, όπως πολύ σωστά λέει ο @gibson355

μιλάμε για δέκατα ή υποδιαιρέσεις της μοίρας, άμα σκεβρώσει το μπράτσο και ταυτόχρονα κάτσει το καπάκι - τουλάχιστον σε όσα μπουζούκια έχω δει - η παραμόρφωση του καπακιού είναι σημαντικά μεγαλύτερη (το μεν μπράτσο σκέβρωσε και θα ήταν ενοχλητικό το παίξιμο, αλλά το καπάκι έκατσε και δεν παίζεται καθόλου). Η άποψή μου είναι ότι τέτοια βλάβη (κάθισμα) θα συνέβαινε πιθανότατα ανεξάρτητα της βλάβης του μπράτσου,.

όπως διατυπώνεται, καταλαβαίνω γενική ισχύ σε “παραμονή σε χρήση” - υποθέτω ότι λογικά εννοείται και “χωρίς προβλήματα”. Δεν έχω την εμπειρία του Θεοδωράκη ή του Φρονιμόπουλου ας πούμε (ή και του Άδωνι παραπάνω) σε επισκευές, αλλά δυσκολεύομαι να προσυπογράψω. Το “πολλά όργανά τους” ή ακόμα και “τα πιο πολλά” μου έρχεται καλύτερα.

2 «Μου αρέσει»