3χορδο - 4χορδο;

Γεια χαρα σε όλους!
3χορδο ή 4χορδο για ρεμπέτικα?
Μπορεί το θέμα να το έχετε εξαντλήσει σε παλιότερες συζητήσεις σας. Έψαχνα στο site (πρόχειρα) δεν βρήκα κάτι, σχετικό.

Έχω 3χ και 4χ.
Μ΄αρέσει καλύτερα ο ήχος του 3χορδου, είναι πιο ρεμπέτικος - ότι κι αν σημαίνει αυτό - πιο κοντά στις αυθεντικές εκτελέσεις.
Με το 4χορδο, παίζω πιο βολικά, πιο γρήγορα πιο σταθερά, χωρίς και ο ήχος να υστερεί. (παίζω κάθετα σε όλες τις χορδές εύκολα - χωρίς να “σκυλαδικίζει”).

Πιστεύω, ο ήχος (3χ ή 4χ) εξαρτάται από το σκαρί και κυρίως από το παίξιμο.
Ψάχνω να βρω μια καλή απάντηση. Είναι θέμα γούστου ή κάτι βαθύτερο ? Έτσι για να μου λυθεί μια απορία και για κουβεντούλα.
Φιλικά - Κώστας

Φιλε μου, οτι σου κανει καλυτερα στο χερι και στο αυτι! Αυτα ειναι υποκειμενικα πραγματα, εγω προτιμω 3χορδο… Αλλος 4χορδο…Γουστα ειναι…

γεια χαρα! πιστευω οτι αυτο το θεμα ειναι προσωπικο του καθενος κι εγω ημουν φανατικος του3χ παντα ειχα βεβεια και το 4χ γενικα πιστευω οτι το 4χ ειναι πιο ξεκουραστο για επαγγελματικο παιξιμο. μετο τελευταιο 4χ που απεκτησα εχω φαει κολημα και παιζω συνεχεια. πιο πολυ κομματια του χιωτη.αλυτο τομυστηριο!!

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 02:04 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 02:02 —

αλλα για ρεμπετικο 3χ δαγκωτο!!

Παιδιά, όπως και ο φίλος Κώστας υποπτεύθηκε, έχουν γίνει εδώ μέσα πάρα πολλές συζητήσεις για τρίχορδο “εναντίον” τετράχορδου, φυσικά χωρίς να βγεί κανένα απολύτως συμπέρασμα πέρα απ’ το προφανές, που ήδη σκιαγραφήθηκε και σε αυτό το θέμα: Περί ορέξεως, κολοκυθόπητα και ό,τι ταιριάζει στον καθένα καλύτερα, αυτό πρέπει να είναι και η επιλογή του. Βαθύτερες αναλύσεις, κοινωνιολογικές, οργανολογικές κλπ. σίγουρα δεν πρόκειται να προσθέσουν νέα γνώση στο θέμα. Θερμή παράκληση, όποιος νομίζει ότι έχει κάτι καινούργιο να καταθέσει, ας κάνει πρώτα μία εξερεύνηση μήπως και γλυτώσουμε την παράθεση των ίδιων και των ίδιων για τέταρτη ή πέμπτη φορά.

[Με το 4χορδο, παίζω πιο βολικά, πιο γρήγορα πιο σταθερά, χωρίς και ο ήχος να υστερεί. (παίζω κάθετα σε όλες τις χορδές εύκολα - χωρίς να “σκυλαδικίζει”). ]

Ρε παιδια δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω την διαφορα του περι…“σκυλαδικιζει”…κι ας παιζω 22 χρονια,αμαν πια!!!
Για μενα πρεπει να καταλαβουμε οτι το οργανο ειναι προεκταση του σωματος μας και του χαρακτηρα μας,οποτε παιζει αυτα που εμεις του δινουμε…Δεν φταιει ποτε κανενα οργανο τριχορδο η τετραχορδο αν “σκυλαδικιζει” το παιξιμο,απλα φταιμε εμεις…!!!
κ.Πολιτη συγνωμη για την παρεμβαση αλλα ειναι κατι που οταν το ακουω …τρελαινομαι…!!!
Ευχαριστω.

Με βρίσκει σύμφωνο η ανωτέρω τοποθέτηση.

Κι εμένα. Απόλυτα.

καταλαβαίνω πώς το εννοείτε, αλλά δεν κρατιέμαι να ξαναπώ πως το όργανο (και το κούρδισμά του) σε βάζει στα νερά του -και φαίνεται πότε βαδίζεις στο μονοπάτι του και πότε κόντρα. το καθένα έχει το ρεπερτόριό του, δεν είναι τυχαίο.
όσο για τον φίλο cosco, στο κάτω μέρος της σελίδας ήδη εμφανιστήκανε δύο σχετικά θέματα. δεν είναι δύσκολη η αναζήτηση, αρκεί να την κάνεις (υπάρχει και το κουτάκι πάνω δεξιά, στην μπλέ μπάρα).

Το ειχα αναφερει και πιο παλια, ετυχε να δω 2 φορεις τον Καραντινη στην Πριγκηπεσσα. Την μια επαιζε τετραχορδο και την αλλη τριχορδο… Αν εκλεινες τα ματια και δεν εβλεπες ποιο οργανο κρατουσε καθε φορα, θα δυσκολευοσουν να απαντησεις στο ποιο κραταει καθε φορα…Αρα, το πως παιζουμε οριζει τις περισσοτερες -αν οχι ολες- φορες και το οργανο.

Είχα τετράχορδο, το πούλησα και πήρα τρίχορδο, γιατί θεώρησα οτι σαν οργανο είναι πιο κοντά στις προτιμήσεις μου και στα ακούσματα μου. Που και πού όμως νοσταλγώ το τετράχορδο λόγω της ευκολίας που σου παρέχει σε κάποιες περιπτώσεις. Τώρα πλέον μετά απο τη γνωριμία μου και με τα δύο είμαι βέβαιος οτι μπορω να σου πω : ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ!.

Παιδιά - κυρίως liga rosa και κ. Πολίτη -
αισθάνομαι ότι κάποιοι εκνευρίστηκαν με μια απλή ερώτηση που έκανα (για 3χ ή 4χ?).
Είμαι νέος στο forum σας - δεν ξέρω τις συνήθειες σας - είστε όλοι ειδήμονες (χωρίς ειρωνία, το εννοώ) - παρακολουθώ πολύ καιρό το site σας. Μια άποψη ζήτησα έτσι για κουβεντα.
Κρατάω την πιο καλή εύλογη απάντηση του φιλου katsigiannisg - αυτό που πάντα πίστευα κι εγω : " … οτι το οργανο ειναι προεκταση του σωματος μας και του χαρακτηρα μας, οποτε παιζει αυτα που εμεις του δινουμε…"
Αυτά.
Κώστας - Coscos

χαλαρά, δεν εκνευρίστικα κιόλας! απλά με παραξένεψε που δεν είχες ήδη βρεί τα παρόμοια θέματα και άνοιξες καινούριο. και με αγαπημένο συνθέτη τον παπάζογλου ρωτάς για μπουζούκια, και ειδικά τετράχορδα! τα υπόλοιπα από κοντά στην επόμενη μάζωξη, με το καλό…
φιλικά πάντα, νίκος

φίλε Νίκο,
γι αυτό ακριβώς ρωτάω για μπουζούκια : Πως είναι δυνατόν να μου αρέσει και ο Παπάζογλου και το 4χορδο. Κάτι δεν πάει καλά…
Νομίζω ότι η κουβέντα για το θέμα αυτό (3χ - 4χ) είναι παρωχημένη και σίγουρα εκτός forum σας. Λάθος μου που την άνοιξα.
Κλείνει κάπου εδω…
Φιλικά Κωστας

Εκτος φορουμ;; Πιο μεσα δεν γινεται, αν ψαξεις καλα θα βρεις ομηρικους καυγαδες!

Σωστά. Πιο μέσα δε γίνεται. Φυσικά κανείς δεν είπε να μη γίνεται συζήτηση, άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του φόρουμ. Καλό είναι όμως για να μην ανοίγουμε πολλά νήματα με το ίδιο θέμα. Μπορούμε δηλαδή να ρίχνουμε μια ματιά σε παλιότερες συζητήσεις και να συνεχίζουμε από εκεί. Φίλε coscos, κανένας δεν εκνευρίστηκε, να είσαι σίγουρος γι’ αυτό. Εκφράσου ελεύθερα. Εδώ είμαστε για να συζητήσουμε, αλλά προσπάθησε να είναι σε ένα ήδη ανοιγμένο νήμα, αφού υπάρχει κάτι τέτοιο!! :088:

Ένα από τα “προβλήματά” μας είναι ότι το φόρουμ αριθμεί αρκετά χρονάκια συνεχούς παρουσίας στο χώρο, με αποτέλεσμα πολλά πράγματα να είναι ήδη συζητημένα. Ένα άλλο θέμα είναι ότι καλώς ή κακώς, επειδή είμαστε πάρα πολλοί που παρακολουθούμε τις συζητήσεις, και μέλη και πάρα πολλοί επισκέπτες, δεν έχουμε την πολυτέλεια να ανοίγουμε θεματάκια “έτσι, για χαλαρή κουβεντούλα”. Προσπαθούμε να κρατάμε ένα επίπεδο όπου οι συζητήσεις θα έχουν, όσο είναι αυτό δυνατόν, τις προϋποθέσεις για να βγεί ίσως κάτι καινούργιο και ενδιαφέρον, πάντα βέβαια μέσα στη θεματολογία που ήδη έχουμε σε γενικές γραμμές προσδιορίσει. Φυσικά και θα επαναληφθούμε, φυσικά και δεν θα εξελιχτεί κάθε κουβέντα σε ολοκληρωμένη διδακτορική διατριβή, φυσικά και δεν θα θυσιάσουμε το κέφι μας και την καλή μας διάθεση για χάρη μιας στεγνής δεοντολογίας. Με λίγα λόγια, καλούμεθα να συγκεράσουμε τις πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις που προέρχονται από το πολυπληθές της μεγάλης μας παρέας, προς μία γενικότερα αποδεκτή κατεύθυνση, πράγμα συχνά δύσκολο. Αυτός είναι και ο λόγος που κατά καιρούς βλέπετε τη συντονιστική μας ομάδα να παίρνει θέσεις που εκ πρώτης όψεως έρχονται σε αντίθεση με τις επιθυμίες κάποιων μελών που μπαίνουν και συζητούν μόνο όποτε θέλουν, με φιλελεύθερη διάθεση αλλά και κανένα συγκεκριμένο γενικό στόχο, θέσεις που όμως οφείλονται ακριβώς στο είδος της (εθελοντικής, μη αμοιβόμενης φυσικά και συλλογικής) δουλειάς μας εδώ μέσα.

Κάποια θέματα δεν είναι για να λύνονται, αλλά απλώς για να συζητιούνται στον αιώνα τον άπαντα. Όπως ο ερωτευμένος ανακαλύπτει ξαφνικά έναν υπέροχο κόσμο και του είναι απολύτως αδιάφορο αν εκατομμύρια γενιές ανθρώπων τον έχουν ξαναανακαλύψει πριν από τον ίδιο, έτσι και ο μπουζουκοβαρεμένος μπορεί να βρίσκει γνήσιο ενδιαφέρον και απόλαυση συζητώντας για 3χ και 4χ, όσο κι αν όλα έχουν ήδη ειπωθεί.
Δεν είναι κακό. Άλλο να σου πω τη γνώμη μου και να ακούσω τη δική σου (αυτό είναι η χαρά της συζήτησης) και άλλο να διαβάσω τι έγραφαν κάποια άλλη στιγμή δυο άλλοι άνθρωποι με τις ίδιες, αντίστοιχα, γνώμες (αυτό είναι ενημέρωση).

Κατόπιν αυτών, να πω κι εγώ ένα λογάκι:

Ασφαλώς και ο κάθε παίχτης βγάζει την ψυχή του, την τέχνη του, την παιδεία του, τις επιδράσεις του κλπ. στο κάθε όργανο. Έτσι υπάρχουν και μουσικοί, σαν κάποιους που ήδη αναφέρθηκαν, που βγάζουν και στο 3χ και στο 4χ το ίδιο αποτέλεσμα.
Από την άλλη όμως, ένα όργανο κουβαλάει κι από μόνο του μια κουλτούρα, μια παράδοση, ακόμη και μια ιδεολογία αν θέλετε. Το γεγονός ότι ένας εξέχων παίχτης (ή μπορεί και δύο, πέντε, δέκα… πάντως όχι όλοι), που ιδεολογικά στέκει πάνω από τη δήθεν κόντρα 3χ-4χ, μπορεί να δώσει το ίδιο αποτέλεσμα και με τα δύο, και τελικά δεν ακούς ούτε 3χ ούτε 4χ αλλά απλώς Καραντίνη, δεν αναιρεί τον γενικό κανόνα ότι τα δύο είδη μπουζουκιού δεν ταυτίζονται.

Ο Καραντίνης είναι δεξιοτέχνης σε αυτό που κάνει. Όμως αυτό ίσως μπερδεύει ως προς τις ιδιότητες των δυο οργάνων.
Εννοώ το εξής:
Ο Καραντίνης με τη δεξιοτεχνία του μπορεί να πιάσει το τρίχορδο και να παίζει έτσι που να μην ξχωρίζεις αν παίζει τρίχορδο ή τετράχορδο, αλλά αυτό κατά τη γνώμη μου προϋποθέτει ότι μεταχειρίζεται το τρίχορδο με τους κανόνες και τα όρια του τετράχορδου, παίζοντας δηλαδή ακόρντα και σολάροντας (εν προκειμένω παράλληλα αντί κάθετα προς το μπράτσο του μπουζουκιού του).
Ένα όμως και μόνο γέμισμα με ανοιχτές να έκανε, τότε θα καταλάβαινε ο κάπως εξασκημένος ακροατής και με κλειστά μάτια ότι τώρα παίζει τρίχορδο.
Με άλλα λόγια μπορείς να παίξεις τρίχορδο όπως παίζεις τετράχορδο (έστω κι αν περιορίζεσαι λίγο στις ταχύτητες που μπορείς να πιάσεις), αλλά υπάρχουν ερμηνευτικές ιδιαιτερότητες τις οποίες μόνο το τρίχορδο μπορεί να αποδώσει.
Όπως επίσης υπάρχουν κι άλλες (λχ κάποιοι αρπισμοί ή κάποιες πιο αναπτυγμένες συγχορδίες) που μόνο με τετράχορδο θα μπορούσαν να παιχτούν.
Αυτό δεν συνιστά λόγο υπέρ του ενός ή του άλλου, απλά νομίζω ότι δε στέκει και η εξομοίωση.

Και το γιατι? Αν εισαι (χ) χρονων και σαρεσουν τα ρεμπετικα καλως, εαν ομως εισαι 10+ και δεν ξερεις σε τι ειδος θα μεινεις απο τι πρεπει να ξεκινησεις ??

Κατα τη γνωμη μου θα μπορουσες να ξεκινησεις απο τετραχορδο!! Να μαθεις μερικα βασικα και να δεις τι σ αρεσει να παιζεις. Μετα ειναι ευκολο να πας στο τριχορδο. Ενω το αναποδο ειναι λιγο πιο δυσκολο.