Γιώργο πρόσεξε: (καίω χαρτί τώρα…) Ο Ζεύς αρχικά είναι Δίας, καταγεγραμμένο και από ασχολούμενους με τα ινδικά (βέδες). Εκ του Δίας προέρχεται και το Θεός και το Deus κλπ. Η τροπή του Δ σε Ζ γίνεται με τον ίδιο τρόπο που ένα παιδάκι θα πή ζεν σέλω αντί δεν θέλω, ένας Γερμανός θα τραγουδήσει "χάπυ μπέρζντεη του γιού κλπ., είναι συγγενικά αυτά τα δύο σύμφωνα. Και η αρχαία προφορά δεν είναι Ζεύς όπως λέμε σήμερα αλλά Ζέους. Γιαυτό λοιπόν για μέναν δεν γίνεται το Ζεύς να τραπή σε Ζεϋ.
Για το οκ, για να ισχύσει η άποψη που παραθέτεις προϋποθέτει πάρα πολλούς Έλληνες γιατρούς. Αυτό που έχω ακούσει εγώ είναι ότι προέρχεται από τα αρχικά του ονόματος ενός λογιστή (όχι Έλληνα) μεγάλης εταιρίας που ότι ήλεγχε το μονόγραφε με τα αρχικά του ονόματός του και ποτέ δεν είχε κάνει λάθη.
Υ.Γ. Νά και άλλη μιά περίπτωση ελληνοκεντρισμού: Ότι μπορούμε να κατοχυρώσουμε ως δικό μας, καλό είναι. Κάποιοι θέλησαν ακόμα και το οκ να έχει ελληνική προέλευση, έξυσαν λοιπόν το κεφάλι τους (γιατί αν έξυναν άλλο μέρος του σώματος, εξ ίσου σημαντικό, δεν θα είχαν την ανάλογη έμπνευση) και βρήκαν αυτό που βρήκαν. Πάντως, ο “δικός μου” λογιστής και αυτός λέει, την δεκαετία του 30 έδρασε.