Με μεγάλη προσπάθεια κατάφερα πριν από λίγο καιρό να σώσω αυτό το όργανο. Βρέθηκε εις αθλία κατάσταση, θα το έτρωγε η μαρμάγκα… αυτός που το είχε ούτε ήξερε τί ήταν.
πρέπει να είναι από τα πολύ πολύ παλιά του Αγκοπ, η ετικέτα μπορεί και να είναι από τις πρώτες του.
Υπάρχει μια ένδειξη χειρόγραφη, η οποία πρέπει να είναι Α 8 39 (ή Α & 39 ), θα τόλμαγα να πω με επιφύλαξη ότι το όργανο ίσως και να είναι του 1939… πάντως σίγουρα αρκετά πριν το 1950.
Τα κλειδιά είναι ίδια με αυτά που έβαζε ο Παπαζιάν στις κιθάρες του.
Έχει γλυκό ήχο, μπάσο μάλλον, πολύ χοντρό μπράτσο στην ένωση με το σώμα, κλίμακα 70, σκάφος καρυδιά άβαφη.
Εντύπωση προκαλεί ότι η ένωση γίνεται στο 16ο τάστο κι έτσι μόλις που φτάνει στο 24ο τάστο η έκταση.
Την δύσκολη επισκευή ανέλαβε με μεγάλη επιτυχία ο Πέτρος ο Μουστάκας, σεβόμενος την απαραίτητα δεοντολογία.
Ήχος προσεχώς