Καλημέρα σε όλους,
Μετά από αρκετή αναμονή & έρευνα έφτασε η ώρα να μεγαλώσει η παρέα των οργάνων στο σπίτι (πιστεύω πως έκλεισε το καρέ).
Σχετικά με το κομμάτι της έρευνας δεν θα πω ότι γύρισα αρκετούς οργανοποιούς, αλλά είδα σχεδόν όσους με ενδιέφεραν και ήταν εφικτό να δω.
Δεν θα μπω στην διαδικασία σύγκρισης, αναφοράς παραδειγμάτων κ.τ.λ.
Το μόνο που θα αναφέρω για να εξηγήσω το πως κατέληξα στον Μαστροπαναγιώτη είναι ότι έπαιξα με όργανο πολύ γνωστού οργανοποιού, πολύ υψηλού κόστους & ποιότητας το οποίο με εντυπωσίασε και όταν άφησα από τα χέρια μου είπα ''Αυτό μου θύμισε ταστιέρα Καφετζόπουλου".
Τώρα στο ζουμί ! Τον μάστορα το είχα επισκεφθεί άλλες 2 φορές το τελευταίο 7μηνο και είχα παίξει με διάφορα όργανα του.
Είχα σχηματίσει άποψη και μάλιστα είχα καταλήξει σε ένα από τα 2 καλούπια σκάφους που βγάζει στα μπουζούκια του, μιλάω συγκεκριμένα για το πιο μικρό που βγάζει.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο συγκεκριμένος μάστορας δεν κάνει παραγγελίες !
Οπότε περίμενα πότε θα βγεί μπουζούκι με αυτό το σκάφος το οποίο να μου αρέσει και αισθητικά και ηχητικά.
Υπόψιν, ότι όταν θέλεις συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία δεν τα διαπραγματεύεσαι, φυσικά και δεν πας σε αυτόν τον μάστορα.
Εγώ ήθελα 2-3 πραγματάκια στο όργανο αλλά υπερίσχυσε η αίσθηση της ταστιέρας και οι ιδιαιτερότητες σε ήχο & εμφάνιση που έχουν τα όργανα του οπότε δεν είχα θέμα.
Μίλησα πριν λίγες μέρες με τον μάστορα να του ευχηθώ καλή χρόνια και να τον ρωτήσω τι ετοιμάζει και πότε θα είναι έτοιμο.
Ήμουν stand by και την Δευτέρα ανέβασε την φωτογραφία στο προφίλ του στο FB.
Όταν είδα ότι το όργανο είναι με το μικρό καλούπι και με ροζέτα (χαρακτηριστικό που ήθελα) και μου άρεσε και εμφανησιακά πολύ, πήρα τηλέφωνο απευθείας τον μάστορα να τον ενημερώσω πως θα πάω να το δω εντός της ημέρας !
Έμενε μόνο να το ακούσω και να το δω πως κάθεται στα χέρια μου.
Δεν θα μπορούσε τέτοια ιδιαίτερα όργανα να μην φτιάχνονται από έναν τόσο ιδιαίτερο άνθρωπο με όλη την θετική έννοια ! Απολαυστικός στις συζητήσεις του & τις ιστορίες του, ήρεμος και με όλη την καλή διάθεση να απαντήσει σε ΟΛΑ !
Έτσι και έγινε, πήγα να δω το όργανο, στην αρχή το θαύμαζα κρεμασμένο όσο συζητούσα με τον μάστορα όσπου μπήκαν 2 νεαροί από την επαρχία που κάναν τσάρκα στους μάστορες της Αθήνας, οι οποίοι του ζήτησαν να παίξουν με το καινούργιο του όργανο.
Είχαμε την τύχη να ακούσουμε 2 πολύ ωραίους & νέους μουσικούς, και παράλληλα είχα την ευκαιρία να το ακούσω από έναν άνθρωπο που μπορεί να βγάλει περισσότερα πράγματα από εμένα.
Αφού έφυγαν ήρθε η σειρά μου όπου το έπιασα να το δοκιμάσω και το ξανάφησα μόνο για να το βάλει ο μάστορας σε θήκη μεταφοράς.
Εδώ να πω ότι όποτε πάω σε μαστόρους και παίζω με κανένα όργανο πάντα ρωτάω ξύλα, υλικά κτ.λ.
Ήταν η πρώτη φορά που δεν πέρασε καν από το μυαλό μου να ρωτήσω το παραμικρό, ευτυχώς που ο μάστορας συνηθίζει να κάνει την παρουσίαση παράδοσης !
Και επειδή συμμετέχω αρκετά σε νήματα περί οργανοποιίας προσπαθώντας να μάθω "τι είναι καλύτερο, τι ακούγεται καλύτερα, ποιο ξύλο, ποια κλειδιά, ποια φιγούρα και γιατί ", θα πω ότι όλα αυτά είναι ωραία, αλλά στο τέλος έχουν ελάχιστη σημασία αφου το μόνο που μετράει είναι τι ακούνε τα αυτιά μας και πως κάθεται στην αγκαλιά μας το όργανο.
Για όσους όμως ενφιαφέρονται για την ιστορία :
Το σκάφος είναι καρυδιά & μπαντούκ
Το μπράτσο είναι φλαμούρι 5 κομμάτια ενώ οπτικά φαίνονται 2 κόντρες οι οποίες είναι πάλι φλαμούρι βαμένο
Το καπάκι είναι έλατο
Η φιγούρα είναι κελεμπέκι με έβενο
Ο χορδοστάτης είναι κελεμπέκι καθώς και οι κολλημένοι οδηγοί του καβαλάρη
Η ταστιερα είναι έβενος
Κλειδιά Grover
Χορδές Mastro 11άρες
Το μαργαριτάρι του καράουλου είναι καλλιέργειας κατά δήλωση του μάστορα !
Τέλος να ευχαριστήσω τους @liga_rosa @pantelinoux @SOL που και οι 3 τους εδώ και αρκετό καιρό έχουν μοιραστεί μαζί μου ότι πληροφορία χρειάστηκα σχετικά με οργανοποιούς και όργανα και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στο να καταλήξω εδώ ! Καλές μας πενιές λοιπόν !
Ακουλουθεί φωτογραφία, βίντεο και η περιγραφή (ποίημα) του μάστορα και κατόπιν δικές μου φωτογραφίες.
17.01.2022
Όταν στη χάση του φεγγαριού
σοφοί ξυλοκόποι κόβουν τα δέντρα που σημάδεψαν ξωτικά,
όταν τα ξύλα παλιώνουν σε σιωπηλές αποθήκες
σαν φορτίο στοιβαγμένο στ’ αμπάρι ενός πλοίου που χάθηκε,
όταν διαλέγεις τα ξύλα μ’ ένα χάδι
και φέρνοντάς τα στ’ αφτί τα χτυπάς απαλά
σα να χτυπάς μια πόρτα που δεν ξέρεις τι κρύβει,
όταν κόβεις τα ξύλα και μυρίζεις αρώματα
από αγάπες της νιότης,
όταν απλώνεις την κόλλα σα να βάζεις επίδεσμο,
όταν σφίγγεις να κολλήσουν τα ξύλα
σα να ρίχνεις κουβέρτα σε παιδί που κοιμάται,
όταν στερεώνεις τα καμάρια
σα να στερεώνεις το παλιό το γεφύρι στο χωριό των προγόνων,
όταν διαλέγεις στολίδι
σα ν’ ανοίγεις σεντούκι με κεντήματα της γιαγιάς,
όταν φτιάχνεις ροζέτα
σα να σκύβεις να μυρίσεις λουλούδι στην άκρη γκρεμού,
όταν χαράζεις τα τάστα
σα να θες να μετρήσεις της πλάσης τα όρια,
όταν περνάς το βερνίκι
σα να ξορκίζεις τη φθορά με μαγικά γιατροσόφια,
όταν τεντώνεις τις χορδές
κι αυτό μένει ακίνητο σαν πέτρα της υπομονής,
όταν τελειωμένο το κρεμάς στο καρφί και του λες ένα " αντίο "
όπως λες σε βαρκάκι από χαρτί που ρίχνεις στο ποτάμι,
όταν συμβούν όλ’ αυτά
πώς να μην έρθει μετά η μουσική ;
πώς να μη γίνει το παραμύθι αλήθεια ;