Οταν παιζετε μπουζουκι κοιταζετε την ταστιερα του οργανου ή τη ραχη του μπρατσου; Και γιατι;
Ξεκάθαρα το πλάι της ταστιέρας (την ράχη του μπράτσου που λες), εκεί που είναι οι απλές βούλες. Αν δώσουμε έστω και μικρή κλίση στην ταστιέρα θα δυσκολέψουμε αρκετά το αριστερό χέρι, καθώς και το δεξί γιατί η πένα δεν θα μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως την δύναμη της βαρύτητας. Οπότε παίζουμε με καπάκι και ταστιέρα κατακόρυφα, κάθετα στο πάτωμα. Ένας εύκολος τρόπος να το ελέγχουμε, είναι να μην βλέπουμε ούτε την ταστιέρα ούτε το καπάκι ούτε την ράχη της παλάμης μας κατά το παίξιμο.
Υγ: αν για κάποιο λόγο θέλουμε να δούμε ταστιέρα (πχ σε πολύχορδα όργανα όπως η κιθάρα) τότε βγάζουμε το κεφάλι μας μπροστά αντί να γείρουμε το όργανο. Κλασική στάση παιχτών, “ανοίγω παραθυρο και βγάζω κεφάλι έξω”.
Ναι, αλλα ετσι δημιουργειται αλλο προβλημα; Δεν ακους αρκετα τον ηχο σου, καθως η τρυπα κοιταει προς τα εξω.
Αυτό είναι ένα ζήτημα, ακούμε πάντα διαφορετικά ως παίχτες και ως ακροατές. Κάποιοι οργανοποιοί βάζουν τρύπα και στο πλάι, το οποίο βέβαια από τη μια βοηθάει τον παίχτη από την άλλη όμως αδυνατίζει τον ήχο που βγαίνει στους ακροατές.
Πιο σημαντική όμως είναι η στάση του σώματος και η θέση του οργάνου, ώστε να βγει καταρχήν ο βέλτιστος ήχος (και χωρίς δυσκολίες σου παίξιμο).
Θα σε βολεύε κάτι τέτοιο
Υπόψιν όμως ότι η πλαϊνή τρύπα κουράζει πολύ τον παίχτη και φυσικά μιλάμε για άλλον ήχο.
Μα δεν μπορεί κανείς να αντικαταστήσει το κανονικό όργανο μ’ ένα που έχει την τρύπα αλλού, μόνο γι’ αυτό τον λόγο. Θα πρέπει να δεσμευτεί διά βίου πως ό,τι όργανο παίξει θα πρέπει να έχει την τρύπα επάνω!
Εξάλλου στο μπουλγαρί η τρύπα επάνω δεν έγινε για τον ήχο, αλλά για να ρίχνουν τα χρήματα.