Στο τραγούδι του Τσιτσάνη " ο μάγκας του γλυκού νερού" υπάρχει ο στίχος : “απ’ το σουίνγκ και το μποξάκι”. Γνωρίζει κάποιος τι σημαίνει η λέξη “μποξάκι”; Ευχαριστώ.
Περιέργως δε βρίσκω να το ακούσω στο ΥΤ, μόνο σε επανεκτελέσεις. Αλλά μήπως λέει φοξάκι; Το φοξ (τροτ, αγκλαί …) ανήκει σε μια λίγο παλιότερη (νομίζω), σε σχέση με το σουϊνγκ, μόδα ξένων χορών.
4 «Μου αρέσει»
20 λεξεις και 30 γραμματα
Αυτό λέει ο στίχος στο τραγούδι
«φοξάκι» λέει, όπως είναι και το φυσικό άλλωστε
Δίκιο έχεις στην παραπάνω εκτέλεση ακούγεται “φοξάκι”.
Από το σουίνγκ και το φοξάκι" λέει όχι το μποξάκι.
Περικλή παρότι δεν το άκουσες είχε δίκιο στην υπόθεση που έκανες. Εδώ η πρώτη εκτέλεση.
Συγγνώμη, ποια είναι η Λαμπίρη; Εγώ έβλεπα αυτό το όνομα και έλεγα «επανεκτέλεση με την Αθηνά Λαμπίρη, άλλο ψάξε». Υπήρχε και παλιά Λαμπίρη; Δεν το ήξερα.
(Απορούσα μάλιστα γιατί η Αθηνά βάζει τη φάτσα του Τσιτσάνη στο βίντεο αντί για τη δικιά της, που είναι κι ομορφότερη στο κάτω κάτω.)
Σημειώνω ότι σ’ αυτή την ενότητα του φόρουμ τα μηνύματα χρειάζονται έγκριση από τους συντονιστές πριν δημοσιευτούν. Ενέκρινα όσα βρήκα να έχετε στείλει, αλλά επειδή πριν τα εγκρίνω δεν τα βλέπατε υπάρχουν αλληλοεπικαλύψεις. 
Χα, κι εγώ την πάτησα με τη Λαμπίρη, αλλά κοιτώντας στο σήλαμπς βλέπω «Έλσα Λάμπο» και κατάλαβα!
(να υπάρχει συγγένεια;)
Πανικός πάντως απάντησαν τόσοι 
Ναι Περικλή υπήρχε και η Ελένη Λαμπίρη ή Έλσα Λάμπο. Ήταν του ελαφρού τραγουδιού αλλά είπε και ρεμπέτικα.
1 «Μου αρέσει»
Το ακριβές Λουκά είναι ότι πρώτα μπήκε στη λαϊκή μουσική σαν Ελένη Λαμπίρη και μετά ασχολούμενη με το ελαφρό το έκανε Έλσα Λάμπο.
Συμμετοχή στους στίχους έχει και ο Νίκος Ρούτσος. Ο Charles Howard δίνει το 25% των δικαιωμάτων στον Ρούτσο. Μάλλον οι αρχικοί του Ρούτσου τροποποιήθηκαν από τον Τσιτσάνη.
3 «Μου αρέσει»
Ειδικά στην ενότητα αυτή απαιτείται συντονιστική προέγκριση; Γιατί;
Υπάρχουν κάπου οι σχετικοί κανόνες;
Το συγκεκριμένο θέμα το μετακίνησα από την κατηγορία “ρεμπέτικο γλωσσάρι” στην κατηγορία “στίχοι και τραγούδια”.
Στην κατηγορία “ρεμπέτικο γλωσσάρι” τοποθετούνται μόνο τα 4 θέματα που περιλαμβάνουν το ρεμπέτικο γλωσσάρι + 2 επεξηγηματικά. Ο λόγος που είναι ενεργοποιημένη η προέγκριση μόνο σε αυτή την κατηγορία είναι διότι επεξεργασία του ρεμπέτικου γλωσσαριού γίνεται μόνο κατόπιν συζήτησης και συννενόησης.
Όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με συζήτηση λημμάτων που ήδη βρίσκονται στο ρεμπέτικο γλωσσάρι, μπορεί να γίνει ελεύθερα και χωρίς καμία προέγκριση στην υποκατηγορία “Συζήτηση για το ρεμπέτικο γλωσσάρι”.
Για λήμματα που δεν βρίσκονται ήδη στο ρεμπέτικο γλωσσάρι, μπορείς να ανοίξεις ένα νέο θέμα στο “στίχοι και τραγούδια” πάλι ελεύθερα και χωρίς καμία προέγκριση και αν κριθεί από την πορεία της κουβέντας ότι αυτό το λήμμα πρέπει να προστεθεί στο γλωσσάρι, τότε θα μετακινηθεί στη “Συζήτηση για το ρεμπέτικο γλωσσάρι”.
Έχεις δίκιο, είναι παράληψη που δεν το γράφουμε το συγκεκριμένο πάνω. Αν και πέραν του μπερδέματος με την προέγκριση, δεν “παραβίασες” κάποιον κανόνα. Τυχόν λάθη, σε αυτά, τα διορθώνουμε εμείς οι συντονιστές/διαχειριστές με τις παρεμβάσεις μας.
Υ.Γ @elenh, μπορείς να το δεις το θέμα και εσύ, ως λέξη που απαντάται σε ρεμπέτικο τραγούδι, θα μπορούσε να προστεθεί στο γλωσσάρι;
Μετά από αυτά προκύπτει ότι ήταν δικό μου το λάθος. Ενέκρινα το θέμα που άνοιξε ο elder, ενώ το σωστό θα ήταν να το μετακινήσω (οπότε δε θα χρειαζόταν και έγκριση).
2 «Μου αρέσει»
Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις.
Με την ευκαιρία, μήπως να ρίχνατε καμιά ματιά και στους Όρους Χρήσης; Διαβάζοντάς τους, προκειμένου να εγγραφώ, έπεσα σε κάμποσα γραμματικά λάθη, λάθη πληκτρολόγησης,αλλά και εκφραστικά, που φρόνιμο θα ήταν να διορθωθούν.
1 «Μου αρέσει»
Πρέπει να γίνει και αυτό…
Οι όροι χρήσης είναι (στο πόδι) μετάφραση από τα αγγλικά.
Γενικά το φόρουμ στηρίζεται στη συλλογική-εθελοντική συνεισφορά των μελών του. Αν θέλεις να μας υποδείξεις μερικά από τα λάθη που είδες, θα βοηθούσε πάρα πολύ!
Αλλιώς, μόλις βρει χρόνο ένας από μας, θα ρίξει μια ματιά
1 «Μου αρέσει»
Φυσικά και πρέπει να ενταχθεί στο γλωσσάρι.
2 «Μου αρέσει»
Το “φοξάκι” , λοιπόν, του στίχου είναι το “FOX TROT” :
είδος χορού, με ρυθμό 4/4, ίσως ο πιο δημοφιλής - μέχρι και σήμερα - χορός στις ΗΠΑ.
Στηρίζεται στη νέγρικη – Jazz μουσική, ξεκίνησε από αφροαμερικάνους χορευτές και σύμφωνα με τον Handy (τον «πατέρα των Blues») έμπνευση γι’ αυτό το χορό αποτέλεσε το «The Memphis Blues».
Αν και το όνομα του χορού «FOX TROT» προϋπήρχε, εντούτοις συνδέθηκε γύρω στο 1914 με ένα χορευτή και κωμικό ηθοποιό, τον Harry Fox [ARTHUR CARRINGFORD (1882-1959)] ο οποίος χόρευε στα διαλείμματα των θεατρικών προβολών του “New York Theater” και στην προσπάθειά του να πρωτοτυπήσει, στο πρόγραμμά του, έκανε ένα ιδιαίτερο γρήγορο βηματισμό με ελαφρές αναπηδήσεις που ενθουσίασε το κοινό χρησιμοποιώντας το γνωστό σήμερα ρυθμό “αργά – αργά – γρήγορα – γρήγορα”. Η κίνηση αυτή ονομάστηκε από το κοινό Fox’s Trot, δηλαδή ο “βηματισμός” του Fox. Αυτή η πρωτοβουλία θεωρήθηκε ως η στιγμή γέννησης του νέου είδους χορού, του Foxtrot.
Επηρέασε και τη χώρα μας, όπου στη δεκαετία του 1920, ο Γεώργιος. Καλημικεράκης καθηγητής Ορχηστρικής με διεθνή αναγνώριση, σε χοροδιδασκαλείο στην πλατεία Κάνιγγος και Χαλκοκονδύλη δίδασκε το νέο αυτό χορό, αναφορές σ’ αυτόν έχουμε και από τους λογοτέχνες μας, επηρέασε όμως και την εγχώρια μουσική μας, από το ελαφρό τραγούδι, μέχρι το δημοτικοφανές και μέχρι τη μουσική που συνόδευε παραστάσεις του Καραγκιόζη.
Έκτοτε, στη διεθνή μουσική σκηνή, ο χορός Foxtrot απέκτησε αρκετές παραλλαγές, ενώ η δημοφιλία του παραμένει αμείωτη, μέχρι σήμερα.
2 «Μου αρέσει»
Τουλάχιστον δύο διακριτά είδη φοξ ήταν της μόδας στην Ελλάδα, το φοξ τροτ και το φοξ αγκλαί.
Μη με ρωτήσετε σε τι διέφεραν. Δεν έχω ιδέα τι είναι, πόσο μάλλον να καταλαβαίνω και τις διαφορές, ξέρω όμως ότι οι ενδιαφερόμενοι τα διέκριναν σαφώς.
Ακόμα σήμερα υπάρχει, σ’΄ένα χωριό εδώ κοντά στο Ηράκλειο, ένας άνθρωπος γνωστός ως Φοξής, παρατσούκλι κληρονομημένο από τον πατέρα του, που το είχε πάρει γιατί χόρευε καλό φοξ ή γιατί του άρεσε πολύ.
Υπερήλικας παραδοσιακός βιολάτορας στο Λασίθι μου είχε πει: «εμείς παίζαμε ένα σωρό πράγματα, βαλς, τανγκό*, φοξ τροτ, φοξ αγκλαί… Οι σημερινοί τι ξέρουν; Ένα συρτό κι ένα πεντοζάλη!»
*: Μια σημείωση για το τανγκό που ίσως δεν είναι άχρηστη και για το φοξ:
Πρόκειται για την ελληνική χωριάτικη προσαρμογή της ελληνικής αστικής προσαρμογής της γαλλικής προσαρμογής [κλπ. κλπ. …] του αργεντίνικου τάνγκο. Αν αναζητήσουμε πληροφορίες για το αυθεντικό αργεντίνικο τάνγκο, δε θα φωτιστούμε ιδιαίτερα για το τι χόρευαν στα ελληνικά χωριά. Σε σχετική διατριβή (που είχε λινκάρει κάποιος εδώ στο φόρουμ) είχα διαβάσει ότι οι σημερινοί Έλληνες γνώστες του αργεντίνικου τάνγκο βλέπουν το παλιό (ρετρό) ελληνικό τανγκό με συγκατάβαση στα όρια της ωμής περιφρόνησης, ενώ όσοι ζουν ακόμη που να είχαν προλάβει τη μόδα του ελληνικού τανγκό νιώθουν το αργεντίνικο τάνγκο ως κάτι εντελώς ξένο και ανοίκειο.
Ίσως αυτό να είναι και οδηγός για το πώς πρέπει να δει κανείς το φοξάκι που αναφέρει ο Τσιτσάνης.
Τη λέξη “φοξάκι” βρίσκουμε και στον Καραγάτση
2 «Μου αρέσει»