Λοιπόν, ψάχνοντας σε λεξικά [της αργκό (π.χ., Παπαζαχαρίου) παλαιότερα αλλά και νεότερα] και σε αντίστοιχα κείμενα, προκύπτει αυτή η σημασία: μπαίνω ξαφνικά και ορμητικά.
Ίσως πρέπει να αφαιρεθεί η πρόκληση ανωμαλίας, πράγματι στον τεκέ ουδένα συνέφερε κάτι τέτοιο.
Όσο για το μοσχομάγκα, πρέπει να προστεθεί στο γλωσσάρι, μια και το συναντάμε στο “Νέο μαναβάκι” 1933, του Μοντανάρη με τη Ρόζα!
“Αχ, μαναβάκι θέλω άντρα
Αχ, μερακλή και μοσχομάγκα”
Σύμφωνα με το Στέφ. Κουμανούδη : «μοσχομάγκα, μοσχομάγκας, μοσχομαγκίτης, μοσχομαγκιτικός, μοσχομαγκιτισμός. Προσωνυμίαι ταύτα των εν Ελλάδι τη νεωτέρα πολιτικώς Γαλλοφρονούντων, δοθείσαι αυτοίς ως εκ τινος μάγκα, δηλ. αρχηγού μάγκα συγκειμένης εκ 10 συμμοριτών, όστις εκαλείτο Μόσχος τω ιδίω ονόματι και ήτο φανατικός οπαδός του Ιω. Κωλέττη.
Και αλλού:
μοσχομάγκα: σκωπτικό παρωνύμιο των γυμνών και πεινασμένων αγωνιστών του ʼ21, με ηγέτη τον Ι. Κωλέττη και επιφανή στελέχη τους Β. Μαυροβουνιώτη, Ι. Μακρυγιάννη, Γ. Κουντουριώτη
Ήταν προσανατολισμένο στη γαλλική πολιτική.
Ο αγωνιστής του 1821 Μόσχος, από τη Στερεά Ελλάδα, με τη ρουμελιώτικη μάγκα του συμμάχησε με το στρατηγό Θεόδωρο Γρίβα. 'Οταν κατέλαβαν το Ναύπλιο το 1828, με τη μάγκα του ο Μόσχος, εξαιτίας του ονόματός του, ονομάστηκε μοσχόμαγκας και οι άντρες του αντίστοιχα μοσχόμαγκες. Εν συνεχεία προέβησαν σε ληστείες και αυθαιρεσίες αναγκάζοντας το στρατηγό Τζωρτζ να λάβει μέτρα εναντίον τους. Το 1832, μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, οι μοσχόμαγκες καθώς και «γαλλίζοντες» οπαδοί του Κωλέττη συμμετείχαν στις ταραχές που ξέσπασαν στο Ναύπλιο. Τα επόμενα χρόνια η μοσχόμαγκα αυτή υπηρέτησε ως φρουρά των πρωθυπουργών Ιωάννη Κωλέττη και Επαμεινώνδα Δεληγιώργη.
Με την ιδιότητά τους αυτή οι μοσχομάγκες πέρασαν στην Ιστορία.