Δεν έχω δει άλλη πηγή για αυτό. Όλες οι πηγές που έχω υπόψη απλώς λένε τη ντουμανότρυπα “ντουμανότρυπα”
Τώρα, όσον αφορά παραπεμπόμενους “ψευδοπαναγιωτάκους”, ε, ας “στολίζει” και αυτός τον γαλαξία του διαδικτύου. Απλώς, αν του κάνανε τέτοιο χουνέρι όσο ζούσε, αυτός ο Πειραιώτης τζες θα κατρακύλαγε στην “κατώγα” τους δράστες για τα περαιτέρω! 
Άρα, για να βεβαιωθώ ότι το κατάλαβα σωστά:
Οι μοναδικές εντοπισμένες πληροφορίες ότι «γιουφ» είναι κάτι σχετικό με τον ναργιλέ είναι αυτές οι τρεις;
Νομίζω ότι σ’ αυτή την περίπτωση το λήμμα θα πρέπει να δίνει τις άλλες, πιο σίγουρες έννοιες, και εν υποσημειώσει να αναφέρει και κάτι του τύπου: «Ως γιουφ αναφέρεται και μία από τις τρύπες του ναργιλέ, άλλοτε η τάδε (πηγή) και άλλοτε η δείνα (πηγή)».
Α, και βέβαια κάτι που πρέπει να τονιστεί είναι ότι τόσην ώρα συζητάμε για το «γιουφ», όχι για το «γιαφ-γιουφ».
Ξέχασα να ρωτήσω πριν: ο Στριγγάρης ποιος είναι;
Αυτό είναι το παράθεμα από τον Ψευτοπαναγιωτάκο
Και αυτό είναι το αυθεντικό παράθεμα από τα "Ρεμπέτικα “τραγουδια”:
«….στο επάνω μέρος του αργιλέ υπάρχει το γιουφ, ή, ντουμανότρυπα , είναι μια μικρή οπή που στο φουμάρισμα την κλείνουν με το δάχτυλο για να εξισορροπούν οι πιέσεις…»
…
Ο ψυχίατρος Μ. Στριγγάρης έχει γράψει την κλασική διατριβή “Χασίς” (1937)
Έκτακτα. Είχα μόλις αρχίσει να ψάχνω από πού προέκυψε αυτή η περίεργη λέξη, η ντουμανόπορτα, και κόντευα στο συμπέρασμα ότι είναι συνδυασμός Πετρόπουλου με σπασμένο τηλέφωνο. Τώρα Άνθιμε το αποδεικνύεις απτά.
Άρα τελικά υπάρχει μία (1) πληροφορία ότι γιουφ είναι η ντουμανότρυπα, και άλλη μία (1) ότι είναι η υποδοχή του τραβηχτού. Και καμία άλλη που να συνδέει τη λέξη με την ονοματολογία του ναργιλέ, πόσο μάλλον που να διευκρινίζει τι δεν είναι το γιουφ.
Δύο πληροφορίες. Η μία αδιασταύρωτη, και προερχόμενη από σεσημασμένο ανακριβολόγο. Η άλλη απλώς αδιασταύρωτη. Και οι δύο λοιπόν αμφίβολες (απλώς η μία πιο πολύ).
Παρά ταύτα, έχουμε δύο αλληλοδιασταυρούμενες πληροφορίες ότι γιουφ είναι κάποια από τις τρύπες του ναργιλέ! Αυτό με αποτρέπει από το να απορρίψω άμεσα και τις δύο.
Δεν μπορεί κανείς να αντιπαραβάλει ακόμα και για πλάκα τον Παξινό (τον σουπερ τζε της αστυνομίας με το κλασικό εν λόγω εγχειρίδιο από το 1940) με τον Η. Π …
Όποιος ανοίξει το βιβλίο του Παξινού, βλέπει πως ό,τι γράφει τα ξέρει πιο καλά ακόμα και από τους ίδιους…
Αφού το λες. Εγώ δεν τον ήξερα.
Η ντουμανόπορτα αναφέρεται και εδώ:
«…ΝΑΡΓΙΛΕΣ:
Ήταν από καρύδα (την έκοβαν και έβγαζαν από μέσα το φαί της , βάζανε καλάμι. Φτιάχναν την ντουμανόπορτα, το σερί ), από σταμνάκι, από τενεκέ του γάλακτος, από πέτρα, από τούβλο (σκαλιστό σαν φλιτζανάκι), ναργιλέδες από γυαλί δεν υπήρχαν, αυτοί υπήρχαν στα καφενεία…»
Έχω την εντύπωση πως η ντουμανόπορτα είναι μια άλλη ονομασία της ντουμανότρυπας.
Γιουφ είναι η οπή που ανοίγεται στο ναργιλέ για το καλάμι [ή τραβηχτό] που χρησιμοποιείται για το κάπνισμα.
Σέρι είναι ο κάθετος σωλήνας
Και ντουμανότρυπα / ντουμανόπορτα είναι η άλλη οπή που ανοίγεται.
Στον παρακάτω σύνδεσμο, έχει αρκετές πληροφορίες και εικόνες:
Πάντως, αναφορά στο γιουφ /γιούφι γίνεται και στις ημέρες μας και με επεξηγήσεις για να καταλαβαίνουν όλοι, π.χ.:
“…ο συλληφθείς κατείχε ποσότητα κάνναβης και ένα αυτοσχέδιο μεταλλικό σωλήνα εισπνοής ναρκωτικών ουσιών (γιούφι), τα οποία κατασχέθηκαν…”
Δύο ευρήματα βγάζει το Γκουγκλ για την ντουμανόπορτα (αν εξαιρέσουμε το φόρουμ): αυτό το κείμενο που παρέθεσες Ελένη, και τον Ψευδοπαναγιωτάκο. Και τα δύο αναπαράγονται σε μερικά σάιτ.
Αυτό εδώ είναι πολύ προχειρογραμμένο. Λογικά πρέπει κι αυτό να είναι κακοαντιγραφή από τον περιβόητο τζε.
Η ντουμανόπορτα / ντουμανότρυπα ούτως ή άλλως δεν ενδιαφέρει το γλωσσάρι, καθώς δεν απαντά σε κάποιο ρεμπέτικο.
Ας προχωρήσουμε στη σύνταξη ενός λήμματος για το γλωσσάρι.
Φως φανάρι…
Πώς δεν γράψαν και “μπαλκονόπορτα” απορώ…
Το λήμμα δεν θα περιέχει και τη λέξη “γιουφ” σκέτη;
Αν ναι, δεν θα πρέπει να διευκρινιστεί εάν το γιουφ= ντουμανότρυπα ή όχι;
Πώς δεν ενδιαφέρει σε αυτή την περίπτωση το Γλωσσάρι;
Είχα δώσει παραπάνω μια απάντηση:
Αυτό δεν είναι πολύ σαφές. Όλος ο ναργιλές, άρα και όλα τα μέρη του, για κάπνισμα χρησιμοποιούνται.
Άσ’ το σκέτο «το καλάμι [ή τραβηχτό]». Όποιος δεν καταλαβαίνει, μπορεί να το βρει κι αυτό στο γλωσσάρι, ή αλλιώς να το προσθέσουμε.
Συγκεκριμένα όμως, το καλάμι ή τραβηχτό ή όπως αλλιώς λέγεται χρησιμοποιεί ο χρήστης, όχι ολόκληρο το ναργιλέ.
Όχι, αυτό δεν ισχύει.
Αντιλαμβάνομαι ότι δε σου έρχεται καλά, Ελένη, να πετάμε μιαν άγνωστη λέξη μέσα στον ορισμό μιας άλλης. Προσωπικά το θεωρώ απολύτως οκ να παραπέμπουμε σε άλλο λήμμα με ένα «βλ.λ.» ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο (κι αν δεν υπάρχει λήμμα, ε, ας κάνει και λίγη υπομονή ο αναγνώστης, θα γίνει κι αυτό το λήμμα). Αν μπορούσαμε, αντί να λέμε «Γιουφ είναι η οπή που ανοίγεται στο ναργιλέ για το καλάμι [ή τραβηχτό]», να αντικαταστήσουμε την άγνωστη λέξη με μία γνωστή, προφανώς θα το είχαμε ήδη κάνει. Αλλά το καλάμι ή τραβηχτό είναι κάτι που δεν έχει συνώνυμα στην κοινή, μη «ρεμπέτικη» γλώσσα, και αν είναι να μπει ολόκληρη περιγραφή, η θέση της δεν είναι βέβαια μέσα σε άλλο λήμμα.
Αν παρά ταύτα καταλήξουμε ότι μια σύντομη και περιεκτική περιγραφή είναι απαραίτητη, θα πρότεινα:
Περικλή, δεν κατάλαβα ποιο εννοείς ότι δεν ισχύει.
Και εσύ συμφώνησες ότι δεν χρησιμοποιείται όλος ο ναργιλές και όλα τα μέρη του ναργιλέ για κάπνισμα, στον ορισμό που έδωσες.
Μα, το «καλάμι» δεν είναι άγνωστη λέξη.
Για να συνοψίσουμε.
Ο συνδυασμός των λέξεων γιαφ – γιουφ υπονοεί την επαναληπτική εισπνοή της σκόνης (ηρωίνης, κοκαΐνης κ.λπ.), το σνιφάρισμα, και - κατ’ επέκταση - το καλαμάκι ή οτιδήποτε σχετικό (χαρτί, χαρτονόμισμα κ.λπ.) βοηθά στην εισπνοή.
Επίσης, ο συνδυασμός των λέξεων αυτών υπονοεί και τη χρήση ουσιών από ναργιλέ.
Γιουφ είναι η οπή σε μια πλευρά του ναργιλέ, στην οποία προσαρμόζεται το καλάμι ή «τραβηχτό», δηλαδή ο σωλήνας απ’ όπου ρουφάει ο καπνιστής.
Κατ’ επέκταση, γιουφ ονομάζεται και ο ίδιος ο σωλήνας εισπνοής ναρκωτικών ουσιών, όπως και το χαρτί ή όποιο άλλο υλικό τυλίγεται σαν σωλήνας, μέσω του οποίου γίνεται η λήψη ναρκωτικής ουσίας.
Γιουφ επίσης ονομάζεται και η μικρή τρύπα που ανοίγεται στο πλάι του ηχείου των πολύ μικρών μπαγλαμάδων, για καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα.
Δεν ισχύει ότι μόνον ορισμένα μέρη χρησιμοποιούνται για το κάπνισμα. Αν λ.χ. ο ναργιλές είχε μια λαβή σαν της τσαγιέρας, θα λέγαμε ότι αυτό είναι ένα τμήμα που χρησιμοποιείται για το κράτημα και όχι για το κάπνισμα. Αλλά δεν υπάρχει τέτοιο τμήμα. Ό,τι υπάρχει χρησιμοποιείται μόνο για κάπνισμα. Ειδικότερα το καλάμι χρησιμοποιείται για να ρουφάς από κει (αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι κάπνισμα αν δεν υπάρχει ο λουλάς και τα υπόλοιπα, είναι μέρος της διαδικασίας καπνίσματος). Όπως το τιμόνι δε χρησιμοποιείται για να οδηγείς αυτοκίνητο αλλά για μία από τις επιμέρους δουλειές της οδήγησης.
Ε τότε άσ’ το σκέτο: «…η οπή σε μια πλευρά του ναργιλέ, στην οποία προσαρμόζεται το καλάμι ή “τραβηχτό”», τέλος. Γιατί να το φορτώνουμε με περιττές επεξηγήσεις;
Συμφωνούμε με το παρακάτω κείμενο, για να μπει στο γλωσσάρι;
Επειδή νομίζω ότι οι ίδιες πληροφορίες μπορούν να μπουν σε καλύτερη σειρά, αλλά αυτό δεν το βλέπω να γίνεται με μια απλή μετακίνηση, θέλει περισσότερη σκέψη, μπορούμε να περιμένουμε λίγο; Έχουμε πει να κάνουμε συγκεκριμένες αντιπροτάσεις, θα το προσπαθήσω.
(Βασικά η επιφύλαξή μου ποια είναι: τα δύο «κατ’ επέκταση» λένε το ίδιο πράγμα, οπότε η θέση τους είναι μετά το «γιαφ-γιουφ» των κοκαϊνο-ηρωινοποτών, ξεχωριστά από το γιαφ-γιουφ των χασικλήδων και το γιουφ του ναργιλέ και του μπαγλαμά…)
Μετά από 4 χρόνια, θαρρώ πως …έχουν ωριμάσει πια οι συνθήκες … για να ενταχθεί στο γλωσσάρι και αυτή η φράση: