Συγγνώμη, μια πληροφορία για το "Θεέ μου μεγαλοδύναμε"

Καλησπέρα σας! Θέλω να αναφερθώ στο πολυσυζητημένο τραγούδι “Θεέ μου μεγαλοδύναμε”, χωρίς να σας κουράσω, διότι έχει γίνει ήδη μεγάλη κουβέντα. Απλά είδα οτι γίνεται μεγάλος ντόρος με το άσμα και οφείλω να σας πω το πως έχει η πραγματικότητα. Στις 16.01.2006, 13:28 ο Παναγιώτης έγραψε: “Ο Δημητριανάκης το χαρακτηρίζει ως…(αυτολογοκρισία) και λέει ότι το παρουσίασε κάποιος Αργυρόπουλος το '80 ως παλιακό αυθαίρετα”.

Ο Νίκος Αργυρόπουλος είχε το μαγαζί “Φραγκοσυριανή” στα Εξάρχεια, δεκαετία του 80’, που είχε δουλέψει εκεί και ο κ.Δημητριανάκης ένα φεγγάρι. Εν ολίγοις, ο ακρογωνιαίος λίθος της τότε ορχήστρας και γενικά του μαγαζιού, από τη γέννηση του μέχρι το πέρας λειτουργίας του, ήταν ο Αντώνης Αινίτης. Γνωρίζουν όσοι γλεντούσαν εκεί τότε…Από εκείνο το μαγαζί άρχισε να ακούγεται το άσμα αυτό.
Τα στιχάκια βεβαίως δεν είναι παραδοσιακά, αν και σε πολλούς φαντάζουν πως είναι. Δεν είναι γνωστός κάποιος επώνυμος στιχουργός αυτών…μάλλον τα διασκεύασε ή τα έγραψε κάποιος ανώνυμος μεταξύ 1960-1970.
Η πληροφορία που θέλω να σας δώσω με περισσή σιγουριά, δεν είναι για τους στίχους, είναι πως η μουσική του τραγουδιού αυτού ανήκει ως δημιουργία στον Αντώνη Αινίτη. Ίσως κάποιοι να το αμφισβητήσουν, μα εάν δεν ήξερα την αλήθεια δεν θα έκανα τον κόπο να σας γράψω όλα αυτά…
Επειδή δεν έχει μαθευτεί αυτό στο ευρύ κοινό, ενώ κάποιοι το ξέρουν και δεν το λένε, σημαίνει πως δεν είναι του Αντώνη? Σκεφτείται, πόσες δημιουργίες του Μάρκου Βαμβακάρη βρίσκονται σε ονόματα άλλων συνθετών αδίκως? Και πόσα τραγούδια-στίχοι-μελωδίες παλαιών συνθετών έχουν σφετεριστεί από νέους επιτήδειους, ανάξιους και ανίκανους ενώ δεν τους ανήκουν? Και πόσοι καλλιτέχνες έχουν περάσει χωρίς να τους γνωρίσουν όσοι θα έπρεπε, λόγω του οτι εκείνοι το θέλησαν? Η απόδειξη του ισχυρισμού μου θα έρθει όταν ακούσεται, φίλοι και φίλες, ζωντανά τον Αντωνάκη να σας το παίζει και να σας το λέει! Σας βεβαιώνω πως δεν θα το έχετε ξανακούσει έτσι…Εάν πάλι δεν το πιστέψετε, μπορείτε να τον ρωτήσετε… Και ξέρετε γιατί δεν βγαίνει κανείς να πει πως είναι δικό του? Διότι η μουσική είναι του Αντώνη και οι στίχοι άγνωστοι, μη παραδοσιακοί…
Είχα ξαναναφέρει πως ο Αντώνης είναι από τους “αθόρυβους” του είδους, ταπεινός και χωρίς να προκαλεί…εξ’ άλλου έχει πολλούς “αθόρυβους” οπαδούς…Ο δημιουργός παίζει πάντα το τραγούδι του καλύτερα από τον κάθενα, όπως συνέβαινε και τον παλιό καιρό… Αυτό που απομένει λοιπόν να ερευνήσουμε γι’αυτό το τραγούδι, τώρα πια, είναι η άγνωστη προέλευση των στίχων…
Τέλος θά’θελα να κλείσω με κάτι που έλεγε ο Βασίλης Τσιτσάνης σε έναν φίλο μου, όταν τον ρωτούσε για το Μάρκο: “Τα τραγούδια του Μάρκου μπορώ να τα παίξω πιο δεξιοτεχνικά και με περισσότερες νότες από το Μάρκο, μα δεν μπορώ να τα παίξω σαν το Μάρκο!”.

Συγγνώμη αλλά αυτό δεν το θεωρώ επιχείρημα ώστε να τεκμηριώνεται η πατρότητα μιας μουσικής.
Άσε που δεν ξέρω εάν στέκει και σαν σκέψη.

Eίναι περίεργο,αλλα ισχύει στις περισσότερες των περιπτώσεων…οι δημιουργοί να υποστηρίζουνε ερμηνευτικά απόλυτα το κομμάτι τους…είτε έχουν είτε δεν έχουν(αντικειμενικά)φωνή!το ίδιο κομμάτι από τραγουδιστή που κελαηδάει…κάποιες φορές μπορεί να μην σου προκαλέσει κανένα από τα συναισθήματα που έχεις όταν το ακούς από τον δημιουργό.δεν είναι θέμα κολλήματος ούτε συνήθειας…κατι αλλο γίνεται αλλα προσωπικά δεν έχω λόγο να το ψάξω…απλά συμβαίνει.η ωραιότερη πάντως εκτέλεση που εγώ έχω ακούσει για το συγκεκριμένο κομμάτι…ήταν, ξημερώματα, σχεδόν μουρμουριστά τραγουδισμένο με τη συνοδεία ενός μπαγλαμά μόνο…υπέροχο!!!

Φιλαράκο μου από όλα αυτά που έγραψα, αυτό έχεις να μου πεις? Εάν δεν ξέρεις αν στέκει η σκέψη, μπορείς να κάτσεις να την σκεφτείς…Μην προτρέχεις όμως σε απόψεις και θέσεις που δεν έχεις επεξεργαστεί πρώτα…Και βέβαια είναι το σημαντικότερο επιχείρημα! Το παράδειγμα με τον Τσιτσάνη το ανέφερα, διότι ακούω πολλές ανοησίες περί Μάρκου από σημερινά τζιμάνια:
-Έπαιζε πολύ απλό μπουζούκι
-Δεν είχε φωνή
και γενικά βλέπω πως αντικρύζουν το Μάρκο και το έργο του με πολύ χαζοπρεπή τρόπο και με απαράδεκτη αδαημοσύνη!!!
Σου λέω με σιγουριά πως εάν ζούσε τώρα ο Μάρκος, ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς που τον εξαίρουν, θα τον περιφρονούσαν χαρακτηρίζοντάς τον ως χασικλή και άσχετο!
Αν κάτσεις να σκεφτείς λίγο αυτά που σου γράφω, ίσως συμφωνήσεις…

Άννα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε ότι είπες και θέλω να προσθέσω, πως για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα για τη μουσική και την παράδοση πρέπει να αφιερώσει μια ολόκληρη ζωή σε αυτή τη μελέτη…που πρέπει να συνοδεύεται απαραίτητα από συναίσθημα, αλλιώς είναι μάταιο! Ο μελετητής είναι σαν τον μουσικό υπό άλλη μορφή. Θέλει πολλά χρόνια για να προσεγγίσει την αλήθεια και την ουσία.
Από την άλλη, επειδή άκουσε κάποιος ένα cd με 24 ρεμπέτικα τραγούδια, δε σημαίνει πως έχει και άποψη να μιλά ασύστολα!! Δυστυχώς στη σημερινή Ελλάδα όλα έχουν παρεξηγηθεί και όλα αντιμετωπίζονται το ίδιο. Όλοι μιλούν για όλα, γνωστικοί και μη! Όλοι κάνουν τους ξύπνιους και τους μάγκες. Κανείς δεν τους έμαθε να μιλούν όταν πρέπει, με ειρμό και νόημα. Μπλα μπλα μπλα μπλα…και περιμένεις πότε θα κλείσουν το κουτί με τις μαλακίες!!!
Εάν όμως για κάθε ******* που έλεγε ο οποιοσδήποτε ήξερε πως θα πληρώσει πρόστιμο(γιατί τώρα πια δυστυχώς όλα με τα λεφτά μετριούνται, ακόμα και η αξιοπρέπεια), θα ξεστόμιζαν άραγε ότι τους κατέβαινε στην γκλάβα;;;;;;

Φίλε Mpelenteris ας μη γενικεύουμε και προπάντων ας μην δημιουργούμε αφορμές για φασαρία. Οι παραπάνω φράσεις σου φαίνονται ότι απευθύνονται στον babis που διαφώνησε μαζί σου. θα σε παρακαλέσω λοιπόν να διευκρινίσεις το θέμα αυτό για να μη δημιουργηθούν προβλήματα.
Επίσης, πρέπει όπως είπα να μην γενικεύουμε. Δεν μπορεί κανείςΌλοι μιλούν για όλα … Όλοι κάνουν τους ξύπνιους … και τέτοιες φράσεις μάλλον δημιουργούν κλίμα για φασαρίες. Δεν διαφωνώ για το ότι πολλοί μη ειδικοί έχουν την τάση να μιλούν στην Ελλάδα του σήμερα και μάλιστα να λένε βλακείες ολκής, αλλά θεωρώ ότι εδώ, στο φόρουμ, οι περισσότεροι είμαστε μη ειδικοί και αλίμονο αν έπρεπε να μελετήσουμε 50 χρόνια το ρεμπέτικο για να μπορούμε να μιλάμε.
Ας συνεχιστεί η συζήτηση για το ενδιαφέρον θέμα που ανοίχτηκε αλλά παρακαλώ πολύ με γνώμονα αυτά που είπα ώστε να γίνει κόσμια συζήτηση…

Έτερον εκάτερον: και βέβαια δεν στέκει το επιχείρημα αυτό, άσχετα από το αν έχεις δίκιο και η μουσική είναι όντως του Αινίτη (κάτι που ούτε το αμφισβητώ, ούτε έχω λόγο να το αμφισβητήσω).

Άννα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε ότι είπες και θέλω να προσθέσω, πως για να βγάλει κάποιος συμπεράσματα για τη μουσική και την παράδοση πρέπει να αφιερώσει μια ολόκληρη ζωή σε αυτή τη μελέτη…που πρέπει να συνοδεύεται απαραίτητα από συναίσθημα, αλλιώς είναι μάταιο! Ο μελετητής είναι σαν τον μουσικό υπό άλλη μορφή. Θέλει πολλά χρόνια για να προσεγγίσει την αλήθεια και την ουσία.
Από την άλλη, επειδή άκουσε κάποιος ένα cd με 24 ρεμπέτικα τραγούδια, δε σημαίνει πως έχει και άποψη να μιλά ασύστολα!! Δυστυχώς στη σημερινή Ελλάδα όλα έχουν παρεξηγηθεί και όλα αντιμετωπίζονται το ίδιο. Όλοι μιλούν για όλα, γνωστικοί και μη! Όλοι κάνουν τους ξύπνιους και τους μάγκες. Κανείς δεν τους έμαθε να μιλούν όταν πρέπει, με ειρμό και νόημα. Μπλα μπλα μπλα μπλα…και περιμένεις πότε θα κλείσουν το κουτί με τις μαλακίες!!!
Εάν όμως για κάθε ******* που έλεγε ο οποιοσδήποτε ήξερε πως θα πληρώσει πρόστιμο(γιατί τώρα πια δυστυχώς όλα με τα λεφτά μετριούνται, ακόμα και η αξιοπρέπεια), θα ξεστόμιζαν άραγε ότι τους κατέβαινε στην γκλάβα;;;;;;

Εσύ φαντάζομαι, για να μιλάς έτσι, τέτοιος θα είσαι. Γνωστικός.

Ψυχραιμία… ας τα πάρουμε λίγο με τη σειρά, μιας και η αποκάλυψη όντως έχει ενδιαφέρον (για μένα τουλάχιστον).

Η πληροφορία που δίνει ο Mpelenteri είναι σημαντικότατη και, ουσιαστικά το πρώτο σχετικό μήνυμα (για μένα) που περιέχει ουσία, παρά τα 113 προηγηθέντα. Δεν έχω κανένα λόγο να την αμφισβητήσω, αν είχα θα παρέθετα τα σχετικά στοιχεία. Babis, έχεις στοιχεία εσύ; Αυτά που αναφέρεις, πάντως, δεν είναι στοιχεία αλλά σκέψεις και απόψεις σου.

Όπως λοιπόν λέει ο Admin, αλλά και ο Πάνος, όποιος έχει κάτι ενδιαφέρον να προσθέσει, ας το κάνει, για να μην αναγκαστούμε να κλειδώσουμε και αυτό το θέμα.

…δεν απευθύνθηκα στον babis…ούτε θέλω να προσβάλλω κανέναν για κανένα λόγο! Συγγνώμη αν προκάλεσα ένα τέτοιο λαθεμένο συμπέρασμα! Αν εξ’άλλου ήθελα να απευθυνθώ στον babis, θα ανέφερα το όνομά του, χωρίς να το αφήνω να εννοηθεί.
Εγώ μιλάω για μια πραγματικότητα, που εάν δεν την αντιληφθούμε το πως ακριβώς έχει, δεν θα την λύσουμε ποτέ. Όταν λέω “Όλοι…κανείς…κτλ κτλ”, το λέω επειδή πιστεύω πως αυτή τη νοοτροπία την έχει το μεγαλύτερο του μισού πληθυσμού αυτής της χώρας, τη σήμερον ημέρα!! Βαρέθηκα πια να αντικρύζω ανθρώπους που δεν μπορούν να συμπεριφερθούν, να αντιληφθούν από μόνοι τους κάποια πράγματα. Δυστυχώς δεν μπορούν να γραφτούν με λέξεις όλα τα της ζωής. Τα πιο δύσκολα της ζωής είναι αυτά που δεν γράφονται, αυτά που γράφονται τα διαβάζεις και ξέρεις πως να βαδίσεις. Γι’αυτό είναι και ωραία η ζωή, έχει ενδιαφέρον και χάρη! Προσπαθείς να γνωρίσεις τη ζωή, μέχρι να πεθάνεις και όχι απλά να περιμένεις να πεθάνεις!
Σήμερα όμως οι άνθρωποι είναι αποπροσανατολισμένοι, από κάθε τι φυσικό και ωφέλιμο για την ψυχή τους. Ξεφύτρωσαν οι ψυχολόγοι σαν τα μανιτάρια, γιατί οι άνθρωποι σήμερα αδυνατούν να βρουν την ευτυχία τους. Με λίγη ευαισθησία, αυτή πιστεύω πως είναι η πραγματικότητα που επικρατεί στην Αθήνα τουλάχιστον.
Το ρεμπέτικο είναι άκρως βιωματική μουσική, όπως και όλες οι παραδοσιακές μουσικές των άλλων χωρών. Είναι ένας τρόπος να ξεφύγεις, μέσω της μουσικής, από αυτή την ψεύτικη αλήθεια που προβάλλουν οι τηλεοράσεις και η σημερινή ζωή. Και αυτό διότι η μουσική περνάει πρότυπα,αλήθειες,ζωντανές εικόνες…Όλα αυτά όμως πρέπει να κρίνονται με σοβαρότητα και όχι επιπόλαια.
Έχω δει κατά καιρούς π.χ. να ακούν κάποιοι τον “Πρεζάκια” του Γιοβαν Τσαους και να γελάνε ενώ στο “Αγριολούλουδο” με τον Καζαντζίδη θα ήταν σοβαροί…Αναρωτήθηκα με τι γελάνε ακριβώς? Και κατάλαβα οτι το πήρανε στην πλάκα το τραγούδι…δεν μπορούσαν να καταλάβουν την σοβαρότητα της μουσικής…φαντάστηκαν πως ο Γιοβαν Τσαους επέλεξε αυτή τη θεματολογία για να χεστούνε στα γέλια; Κάτι τέτοιοι το παίζουν ειδήμονες…Έτσι επανέρχομαι στην αρχή, στο οτι τα παίρνουν όλα στην πλάκα, αντιδρούν χωρίς να ξέρουν να εκτιμούν. Προσπαθούν με τα σημερινά δεδομένα, που μάθανε, να κρίνουν μια άλλη εποχή και ένα άλλο κοινωνικό σύνολο, όπως το ρεμπέτικο, ενώ καλά καλά δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους. Υπάρχει μεγάλη ψυχική φτώχεια και αυτό εγώ το βλέπω θλιβερό. Ίσως να φαίνονται γραφικές αυτές οι σκέψεις σαν λέξεις, αλλά κάπως έτσι φαίνεται στα μάτια μου νά’ χει η κατάσταση…

Δεν είπα το παραμικρό για το Μάρκο, ούτε για την άποψη του Τσιτσάνη. Είπα ότι αυτή η άποψη δεν μπορεί να αποτελεί επιχειρηματολογία για την πατρότητα ενός κομματιού. Ξαναεξηγούμαι :
Λες

εάν εμένα μου έλεγε μια μέρα π.χ. ο Χ που παίζει σε ένα ρεμπετάδικο ότι το έχει γράψει αυτός, επειδή τον πιστεύω και θεωρώ την ερμηνεία του μοναδική θα έβγαινα να πώ ότι αυτό αρκεί ώστε να αποδειχθεί η αλήθεια???

Κι αν βγώ εγώ αύριο και πώ ότι π.χ. ο Πάππος μου είπε ότι είναι δικό του και πηγαίνετε να τον ακούσετε και θα σας πείσει η ερμηνεία του κτλ κτλ
τί θα μου λέγατε ?

Στην ουσία, δεν θέλω να αμφισβητήσω αυτό που λες —μακάρι να είναι του παληκαριού να τελειώνουμε και με αυτό το θέμα—, αλλά τον τρόπο που το τεκμηριώνεις.

mpelenteri, μην αρπάζεσαι, όλοι μια παρέα είμαστε, αδαείς και γνωστικοί…Τί να κάνουμε…

φίλε μου Νίκο, προφανώς και δεν έχω στοιχεία για όλα τα παραπάνω:).

Δηλαδή φίλε μου εσύ τον έχεις ρωτήσει και σου έχει πει ότι είναι δικό του?

Μήπως να κάνουμε ένα γκάλοπ?

παρά ταύτα, χαίρεσαι…

Ρε παιδιά εγώ είδα πως έχει γίνει κουβέντα για το τραγούδι, έστειλα λοιπόν ένα μήνυμα για να σας πω αυτά που γνωρίζω και να τα μοιραστούμε. Από εκεί και πέρα ας πιστέψει ο καθένας ότι γουστάρει…Δεν θα προσπαθήσω να πείσω κανέναν. Σας είπα κάτι που ξέρω και δεν είναι ένα γεγονός που χωράει κουβέντα. Ή το έγραψε ή όχι. Εγώ σας λέω ναι, όποιος θέλει για τους δικούς του λόγους ας πιστεύει όχι!
Με την ίδια λογική, φίλε μπάμπη, το “μπουζούκι μου διπλόχορδο” (είναι στο όνομα του Περιστέρη) και ο Μάρκος να σηκωνόταν από τον τάφο να σου έλεγε πως είναι δικό του, εσύ θα του έλεγες αυτά που λες και σε μένα? Ή επειδή θά’ναι ο Μάρκος, θα τον πιστέψεις?

[LEFT]KwstasP, ναι τον ρώτησα και μου είπε όλη την ιστορία του τραγουδιού…Εκτός από το τι σου λέει κάποιος, παίζει και μεγάλη σημασία ποιος σου τα λέει και πως σου τα λέει…ώστε να καταλάβεις το τι γίνεται.
Ήθελα να ανοίξουμε γενικότερη κουβέντα περι μουσικής και παράδοσης, αλλά εντάξει άλλη φορά…Γειά χαρά!
[/LEFT]

Φίλε, εγώ δε διαφωνώ μαζί σου. Και οι περισσότεροι από δω μέσα. Επεσες όμως στην περίπτωση!
Το θέμα αυτό κουβεντιάστηκε υπέρ του δέοντος. Το συγκεκριμένο τραγούδι (κατά τη γνώμη μου) δεν άξιζε τέτοια (σε όγκο) αντιμετώπιση. Κάποια στιγμή αναφωνάξαμε “Ημαρτον”. Νομίζω μάλιστα ότι κλειδώθηκε και το θέμα για να …γλιτώσουμε.
Αν λοιπόν είδες κάποιου είδους αγένεια από μέρους μας, δικαιολόγησέ μας.
Τα ξαναλέμε…

Γύρω στα 1980 είχε ανοίξει για κανά χρόνο, ένα μαγαζί κοντά στην πλατεία Καλογήρων , που λεγόταν «ο Ζαμπίκος».
Στο μαγαζί αυτό, πρωτοπαίξαμε η Βάσω Αλλαγιάνη, ο Κώστας Διαβάτης, ο Βασίλης Δρογκάρης, ο Θοδωρής Τρύφωνας, και εγώ. Για κάποιο διάστημα, έκτακτα, πέρασε και ο Ιορδάνης. Κάπου έχω καταχωνιασμένη και μια φωτογραφία, αν την ξεθάψω θα την ανεβάσω.

Κύριος τραγουδιστής, εκτός από τη Βάσω ήταν και ο Πέτρος ,μου διαφεύγει το επίθετο ( Ποντιακό, σε -ίδης ήταν πάντως ) γιατί όλοι τον ξέραμε με το υποκοριστικό «Πετράν».
Ο Πετράν, έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια, ήταν πολύ μεγαλύτερος από μας, δεν ήταν επαγγελματίας τραγουδιστής, πρώτη φορά τραγούδαγε σε μαγαζί. Είχε καλή, «ρεμπέτικη» φωνή, λίγο όμως κανταδόρικη, με αργά βιμπράτα. Μπογιατζής το επάγγελμα, τραγούδαγε από παλιά σε παρέες της ταβέρνας, από κέφι. Από την Καλιθέα, φίλος του Τσαουσάκη και του Ιορδάνη, συχνά τα πίνανε μαζί και τραγουδάγανε σε κάτι δικά τους στέκια.
Από τον Πετράν πρωτοάκουσα το «Θε μου μεγαλοδύναμε»,που το έλεγε απαραίτητα κάθε βράδυ, λίγο διαφορετικό απ`ότι το άκουσα ηχογραφημένο, πολύ αργότερα.

Μας έλεγε ότι το θυμόταν και το τραγούδαγε από παλιά, δεν είχε ηχογραφηθεί ποτέ και ούτε και κείνος θυμόταν ποιός τόχε γράψει. Το παίζαμε τότε και με μιά εισαγωγή που μας είχε πει με το στόμα, που την είχε βάλει ο φίλος του μπουζουξής και τραγουδιστής Μανώλης Μεξαντωνάκης. ( το ίδιο κάνανε και οι παλιοί μπουζουξήδες με τις αυτοσχέδιες εισαγωγές - άμα δε θυμόνταν την κανονική - που μάλιστα τις αποκαλούσαν « Γαλλία» )

Από κάποιον παλιότερο μάλλον θα άκουσε και ο Αινίτης (όπως και ο Πετράν ) το τραγούδι σε κάποια μορφή, και κάπως θα το διασκεύασε γιά να το λέει. Ίσως και από τον ίδιο τον Πετράν η το Μεξαντωνάκη ( που τόλεγε κι`αυτός ).

Και τέλος, συμφωνώ και γω με κάποιους προλαλήσαντες, πως ούτως η άλλως το άσμα δεν είναι και …μνημιώδες !

Ω, ναι!!! :043:

βαρέθηκα να αντικρύζω ανθρώπους που δεν μπορουν να συμπεριφερθούν,να αντιληφθούν…είπες!
αν είχες βαρεθεί δεν θα ήσουν τόσο πολύ θυμωμένος,γιατί είσαι θυμωμένος αλλα δεν καταφέρνεις κατι έτσι…θέλει απλά ψυχραιμία,και υποστήριζε σταθερά τις δικές σου αλήθειες…ο κόσμος γενικά φτιάχνεται με το να κοροιδεύει και να περιγελά συμπεριφορές και τρόπους ζωής που δεν καταλαβαίνει.δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό γιατί θα χαθεί το νόημα και ο λόγος υπαρξής τους.δεν υπάρχει σεβασμός σε τίποτα φίλε μου!μην το παίρνεις προσωπικά και μην αναλώνεσαι να τσακώνεσαι(δεν αναφέρομαι στις μεταξύ μας διαφωνίες:εμείς τουλ/στον καταλαβαινόμαστε και συμπαθιόμαστε…βασικό…)με όποιον διασκεδάζει κοροιδεύοντας τον τρόπο ζωής άλλων…τί κρίμα να λές!να μην έχει κατι να τον ευχαριστεί να ασχολείται και να χαίρεται! καλή βδιμάδα σε όλους μας

Βρε τι βρίσκει κανείς ψάχνοντας (για άλλα…)!

Λοιπόν, φωτογραφία από τό πάλκο του «Ζαμπίκου», το 1984 αν υπολογίζω σωστά .
Από αριστερά προς τα δεξιά : Βασίλης Δρογκάρης, Πετράν, η αφεντιά μου, Βάσω Αλαγιάννη, Θοδωρής Τρύφωνας, Γεωργία Σπυροπούλου και Κώστας Διαβάτης.

Παρόλο που είδα ότι έχουν γραφεί πολλά για το συγκεκριμένο τραγούδι θα ήθελα να πω πως προσωπικά την έχω ακούσει αρκετά ξημερώματα με αυτό (στο τέλος του προγράμματος και της οινοποσίας ) και ανεξαρτήτως τίνος συνθέτη είναι μου αρέσει αρκετά!!:088: