Είναι διαστήματα που μόνο στο tanbur με το σκουπόξυλο/ταστιέρα μπορεί να υπάρξουν σαν μπερντέδες.
πραγματικά δε νομίζω οτι πρόκειται για κάτι τετοιο. Σίγουρα ο σαμπα περντές είναι και θεμα γουστου αλλά η θεωρητικη του θέση βρισκεται στη λαυτα απο ανοιχτή χορδη.
Και νιχαβέντ απο ρε να παίζουμε, χρειαζόμαστε αυτο το περντε οταν κανουμε χρωμα σαμπα απο νεβα (λα)
χωράει και παίζει, είμαι βεβαιος
Δεν χωράει το χέρι, είμαι βέβαιος. Να το εξηγήσω άλλη μια φορά: Η μετακίνηση προς το οξύ που κάνω στον περντέ «σολ – 3 μόρια» είναι τόσο μικρή, που αν τον άφηνα αμετακίνητο και τύλιγα έναν ακόμα περντέ κοντά σ’ αυτόν, στη σωστή απόσταση, δεν θα υπήρχε χώρος να πατήσει καλά η ψύχα του δάχτυλου.
K. Νικο και πόσα μόρια απέχει ο τελευταίος στανταρ περντές που συζητάμε απο τον προηγούμενο του? το σκληρο φα# απο το σεγκια δλδ.
σαρτηξςρξεδρξευξεδτυξετυξετυξετυξετυξευξκετυξκετυξετυξκε
Πλέον θα πρέπει να το τσιμπήσει από αλλού (μοχθηρό γέλιο), εκτός αν ο Κουγέας είχε στοκ.
Ε μεγειά λοιπόν, και καλοδιάβαστο!
1 «Μου αρέσει»
Και ο ίδιος ο Χατζηπανταζής φαίνεται να το θεωρεί είδος τραγουδιού, και να μη θεωρεί ότι χρειάζεται ιδιαίτερη εξήγηση:
«…τούρκικα και αραβικά τραγούδια (αμανέδες, σαρκιά, γιαρέδες, σαμπαΐ, ελφαζιέ κ.α.)» (σ. 67)
Στο λεξικό του www.turkishmusicportal.org βρίσκω τα εξής:
Sabah Havası
A melody played on davul and zurna in order to awake the wedding guests and their hosts the morning after the wedding. See Tan Havası.
Sabahî
The name used in and around Ankara for the common Central Anatolian son “Çiçekdağı.”
Τώρα το δεύτερο δεν ξέρω τί σχέση μπορεί να έχει (ανήκει σε αυτούς τους σκοπούς; αναφέρεται σε «sabahi» [περισπώμενο] στα λόγια;), αλλά το ότι το πρώτο μπορεί να έχει ενισχύεται νομίζω από τις διαστολές
Πάντως μια (προϋπάρχουσα) έννοια ξυπνητερού σκοπού με νταούλι και ζουρνά θα πρέπει να απηχείται και στους στίχους του γνωστού τραγουδιού του Λοΐζου, what are the odds η σύλληψη να μην έχει καμία σχέση; Παραμένει βέβαια η δυσκολία του τί σχέση έχει το «σαμπαχαδάκι» της Γιωργίας (φανταστείτε όμως τί τρανή χασμωδία θα έλεγε αν ήταν μακαμίστρια!), ή θα ήταν δυνατόν εδώ οι στίχοι να αναφέρονται στο δρόμο;
Αυτό σημαίνει σκοπός της αυγής. Πρακτικά οι σκοποί της αυγής σ’ εμάς είναι άλλο α πό αυτό που περιγράφεται (σ’ εμάς στέλνουν τους τελευταίους ξενύχτηδες για ύπνο), αλλά πάντως σαμπά(χ) σημαίνει αυγή, και παίζεται την αυγή.
Το ξέρεις ποιο είναι το Τσιτσέκ Νταγί;
Έχει και κάτι περάσματα σαμπάχ, αλλά δε νομίζω αυτά να το χαρακτηρίζουν ως σεβαή. Μάλλον αυτό που λες: θα χρησιμοποιείται ως σκοπός της αυγής.
Και η διασκευή από την οποία το πρωτόμαθα:
Βρίσκω κι ένα Τσιτσέκ Νταγί με ζουρνά-νταβουλ, αλλά δύσκολα είναι το ίδιο κομμάτι. Χωρίς να το αποκλείω και εντελώς. Πάντως για εγερτήριο μια χαρά κάνει (όπως και οτιδήποτε με ζουρνά και νταούλι).
1 «Μου αρέσει»
Αυτό ανοίγει άλλη συζήτηση, τι ρόλο έπαιζε ο ζουρνάς και το νταούλι στο γάμο γενικότερα. Επειδή η μουσική τους είναι κατ’εξοχήν τελετουργικού χαρακτήρα, με διάφορα «μαρς» για να συνοδευτεί η νύφη ή ο γαμπρός στο χώρο της τελετής, ή το αντρόγυνο πίσω στο σπίτι τους κλπ. Εδώ φαίνεται ότι εκτός από εμβατήρια έπαιζαν και εγερτήρια. Μου μένει η απορία αν έπαιζαν χορευτική μουσική. Οι Τουρκοκύπριοι έχω την εντύπωση ότι χρησιμοποιούσαν το ζορνέ για τα διάφορα μαρς να πάρουν τη νύφη κλπ., που ήταν σχεδόν κομμάτι της θρησκευτικής τελετής, αλλά στο ίδιο το γλέντι χόρευαν καρτζιλαμάδες με βιολί και λαούτο(έστω ούτι) σαν κανονικοί Κυπραίοι 
1 «Μου αρέσει»
Κι άλλο παράθεμα με “σαμπαή” σε άρθρο για τη φιλομουσία των Αθηναίων τον Ιούλιο του 1922:
"Το λαϊκόν κλαρίνο, το οποίον έως χθες ακόμη διετήρει την σοβαρότητα των σαμπαή και των εμβατηρίων, υπέκυψε εις τας αξιώσεις της εποχής, περιπλέκεται εις τας μελωδίας της Εύθυμης Χήρας"
Ρε τι γίνεται…Πόση “σοβαρότητα” πια αποδιδόταν στα σαμπαή;
1 «Μου αρέσει»
Αγαπητοι φιλοι, καλημερα. Επιτρεψτε μου μια παρεμβαση στην πολυ ενδιαφερουσα συζητηση: Να ενα Σαμπαχ που θα μπορουσε ισως να ξεκαθαρισει το τοπιο στην (μουσικη) πραξη, περα απο τις, πολυ ενδιαφερουσες κατα τ αλλα, θεωρητικες προσεγγισεις. Να το θεσω αλλιως: Υπαρχει το ερωτημα τι ακριβως ειναι το Σαμπαχ; Ωραια. Ιδου η απαντηση: Αυτο ειναι το Σαμπαχ. Το Σαμπαχ τουλαχιστον ως στοιχειο του μουσικου ειδους που ονομαζουμε ρεμπετικο, με την επεξεργασια φυσικα που υπεστη απο τους δημιουργους του ειδους.
Εγώ θα το έθετα κάπως διαφορετικά: Πόση σοβαρότητα μπορούμε να αποδώσουμε στον (ανώνυμο, φαντάζομαι) συντάκτη του σχετικού άρθρου, με άλλα λόγια (τα ξαναείπαμε και λίγο πιο πάνω) πόση συνείδηση είχε του τί είναι σαμπαή άραγε;
Αγαπητέ φίλε Γιώργο Παπαντώνη, το τί είναι Σαμπά το ξέρουμε. Είτε μας το εισάγει (ωραία, αλλά και με κάποια πολυλογία…) ο Κερομύτης, είτε όποιος άλλος, το σαμπά είναι σαμπά. Πώς, τώρα, το συγκεκριμένο σαμπά ή το όποιο άλλο από όποιον άλλον, θα μπορούσε “να ξεκαθαρίσει το τοπίο στη μουσική πράξη”; Τί ακριβώς ψάχνεις ή εννοείς;
Εννοω, οτι προηγειται η μουσικη πρακτικη, που σ ενα πλαισιο διαμορφωνει ενα φραεολογιο σε τραγουδια-ταξιμια-σολο, και επεται η διαμορφωση μιας μουσικης θεωριας που εξηγει το μουσικο φαινομενο: Δρομος ή Μακαμ ή Μακαμι ειναι ενα συνολο απο φρασεις σ ενα συγκεκριμενο ιστορικο πλαισιο. Αρα, αν θελουμε να κατανοησουμε το Σαμπαχ (αληθεια, ποιο Σαμπαχ; Το Οθωμανικο Λογιο;-αν υπαρχει κατι τετοιο- το Οθωμανικο λαϊκο; το Σαμπαχ στο ρεμπετικο; το Σαμπαχ στο δημοτικο; στο λαικο;-για ποιο ακριβως φρασεολογιο μιλαμε;) καλυτερα ειναι να μπουμε στο νοημα του φρασεολογιου. Το γραφω διοτι βλεπω μπολικες θεωρητικες προσεγγισεις. Εδω ο Κερομυτης απαντα σ ενα σαφες ερωτημα: Τι ειναι το Σαμπαχ στο ρεμπετικο. Επισης, να μου επιτρεψεις να διαφωνησω στα περι φλυαριας.
2 «Μου αρέσει»
Ο τραγουδιστής τού μαγαζιού ετραβούσε έναν α μ α ν έ
σ α μ π α ή :
Α μ ά ν ! Μελαχροινό μου πρόσωπο
σαν βάλης κοκκινάδι
και πεθαμένοι μάτια μου
σηκώνεις α π ’ τον Άδη!
(Σύλβιος, «Σμυρνέικες ηθογραφίες –…και επί γης ειρήνη…», περιοδ. ΑΘΗΝΑΙ 3, ΔΕΚ. 1934)
1 «Μου αρέσει»
Όχι Γιώργο, δεν είναι αυτό το ερώτημα. Όποιος ξέρει είτε δρόμους είτε μακάμια, ξέρει και το σαμπάχ, ή αλλιώς ρωτάει «ποιος δρόμος / ποιο μακάμι είναι το σαμπάχ;». Αν πάλι κάποιος που δεν ξέρει δρόμους ούτε μακάμια ρωτήσει «τι σημαίνει σαμπάχ;», η μόνη απάντηση είναι «είναι ένας δρόμος, πρέπει να πιάσεις το θέμα των δρόμων από την αρχή και σε λίγο καιρό τα ξαναλέμε» (ή για τα μακάμια αντίστοιχα, με τη διαφορά «σε πολύ καιρό τα ξαναλέμε»!) 
Εδώ όμως συζητείται η απορία που μας προέκυψε όταν βρέθηκε η λέξη που αποδίδεται ως σαμπαΐ ή σαβαΐ κλπ., η οποία δείχνει να αναφέρεται όχι μόνο στο τροπικό φαινόμενο (δρόμο / μακάμ) αλλά σε κάποια κατηγορία κομματιών. Δες τη συζήτηση από την αρχή.
Νομίζω ότι ειδικά εδώ δικαιούμεστε να καταλάβουμε ότι εννοεί απλώς το μακάμι. Έναν αμανέ σαμπάχ.
Να με συγχωρεις πολυ, αλλα αυτο που λες συζητηθηκε στην αρχη της κουβεντας. Σταδιακα η συζητηση μετατοπιστηκε στο τι ειναι το Σαμπαχ-εξ ου και οι αναφορες στη βυζαντινη μουσικη. Αν το τι ειναι μουσικα και εθνομουσικολογικα το Σαμπαχ ειναι αυτονοητο, προς τι οι θεωρητικες αναφορες στη δομη του; Προσωπικα εμεινα με την εντυπωση οτι το συζηταμε και το ψαχνουμε το θεμα.
Νομίζω πως όχι. Σ’ ένα παλιό θεωρητικό βιβλίο εμφανίστηκε ο όρος σαβαή, μαζί με ένα διάγραμμα κλίμακας, και προσπαθούσαμε να βρούμε, μέσω διάφορων τροπικών θεωριών, αν μπορεί να εκληφθεί ως σαμπάχ. Πάντα στο πλαίσιο της αναζήτησης «τι σημαίνει σαβαή», όχι «τι είναι το σαμπάχ».