Γειά σας, είμαι καινούργιος στο φόρουμ (και στο σάζι) και ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Έχω σάζι με κούρδισμα ΛΑ-ΡΕ-ΣΟΛ. Τι χορδές πρέπει να χρησιμοποιήσω; Εννοώ τι πάχους.
Πήρα από το Νάκκα ένα σετ για σάζι, λένε 0,20 - 0.30 αλλά είναι λιγάκι χαλαρές. Πιστεύετε ότι είναι κατάλληλες; Για κούρδισμα ΡΕ-ΣΟΛ-ΝΤΟ θέλει διαφορετικές;
Εν τω μεταξύ δε ξέρω αν έχω δίκιο αλλά διακρίνω άγνοια από τους περισσότερους μαγαζάτορες.
Υπ όψιν ότι μιλάω για σάζι, όχι ταμπουρά. Ευχαριστώ.
Βασικό στοιχείο που καθορίζει το κούρδισμα του σαζιού είναι το μέγεθός του. Το σάζι που έχεις, χωρίς να το έχω δει, πρέπει να είναι μεσαίου μεγέθους (baglama). Τα σάζια αυτού του μεγέθους συνήθως κουρδίζονται στο τυπικό κούρδισμα λα, ρε, σολ (κούρδισμα kara duzen) ή και έναν τόνο ψηλότερα (σι, μι, λα). Το κούρδισμα ρε, σολ, ντο γίνεται σε μικρότερου μεγέθους σάζια (cogiur, cura). Ασχολούμενος με το σάζι πάνω από δέκα χρόνια δεν έχω δει παρά μόνο δύο διαφορετικά πάχη χορδών για σάζια μεσαίου και μικρότερου μεγέθους (εξαιρείται το divan saz το οποίο λόγω μεγάλου μεγέθους παίρνει ειδικές χορδές). Οι δύο τύποι χορδών που έχω βρει διαφέρουν μεταξύ τους 2 χιλιοστά σε πάχος (18 χιλ. και 20 χιλ.), το οποίο δεν είναι αρκετό για να ανεβάσει τόσο πολύ την τονικότητα του οργάνου. Ακόμα όμως και αν άντεχαν οι χορδές, δεν θα άντεχε το όργανο, αφού το σάζι κατασκευαστικά δεν προορίζεται για μεγάλες τάσεις χορδών. Αυτό φαίνεται τόσο από το γεγονός ότι δεν έχει κόντρες στο μπράτσο, όσο και από το ότι δεν έχει καμάρια στο καπάκι. Αν δοκιμάσουμε να κουρδίσουμε ένα σάζι τόσο ψηλά αμέσως οι χορδές θα τραβήξουν το μπράτσο μπροστά, οι χορδές θα ψηλώσουν πολύ από την ταστιέρα και στο παίξιμο θα φαλτσάρει, λόγω της μεγαλύτερης τάσης που χρειάζεται για να ακουμπήσουν οι χορδές στην ταστιέρα όσο πλησιάζουμε προς τη μέση του μήκους της χορδής. Σε κάθε περίπτωση, το σάζι είναι όργανο με χαμηλή τάση χορδών, γι αυτό οι χορδές είναι χαλαρές και ο ήχος του ακούγεται πλαδαρός, συγκρινόμενος πχ με ένα μπουζούκι.
Ναι, έχω baglama. Άρα, απ ότι κατάλαβα διατηρώ το κούρντισμα kara duzen, ή το πολύ το ανεβάζω ένα τόνο.
Το σάζι που έχω είναι μεταχειρισμένο, 5ετίας, σχεδόν αχρησιμοποίητο. Έχει τις αρχικές του χορδές αλλά παραείναι χαλαρές στο κούρδισμα αυτό. Αν πάω σε ένα μαγαζί και ζητήσω χορδές για σάζι θα μου δώσουν δηλαδή “κατάλληλες” χορδές ε; Δε χρειάζεται να ψάξω κάτι άλλο σε χορδές αν κατάλαβα καλά έτσι;
Μα δεν υπάρχουν άλλες χορδές…0,18 ή 0,20
Πάρε με πάχος 0,20 που είναι οι πιό χοντρές, ώστε να έχεις λίγη περισσότερη τάση (ελάχιστη πάντως…). Δες και στο youtube βίντεο με baglama για να καταλάβεις τον ήχο του οργάνου.
Πάντως, για να είμαστε σίγουροι, μέτρα και το μήκος χορδής ανάμεσα στους καβαλλάρηδες και πες μου.
Με αυτό το μήκος κάνεις ένα ωραιότατο Σι-Μι-Λα κούρδισμα (από κάτω προς τα πάνω), το οποίο βολεύει στο παίξιμο με τούρκικο ούτι (που συνήθως είναι σε Μι). Παίζεις έχοντας ως βάση τη νότα μι της κάτω (τριπλής) χορδής, οπότε έχεις και τη μεσαία χορδή ως ισοκράτη και τη Λα για συγχορδία πέμπτης (αχαρακτήριστη, Λα-Μι) και είσαι οκ. Άντε και καλά παιξίματα!
Προσοχή! Μη δεις αυτό το βίντεο!!! http://www.youtube.com/watch?v=8eua50lKA0I
Ε, το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, όχι μόνο ελληνικό. Ελάτε τον επόμενο Οκτώβριο στην Ύδρα, να ακούσετε τα σάζια των Ali Fuat Aydin και Cenk Guray να ηρεμήσει η ψυχή σας, μετά το βίντεο.
Στο «Και οι 7 ήσαν υπέροχοι» (Στήβ Μακ Κουήν, Γιούλ Μπρύννερ, 1960) ένας απʼ την παρέα, σε κρασοπουλειό του νότου, με μια κίνηση του χεριού έλιωσε δυό μύγες μαζί και σχολίασε: ξεφτίσαμε πιά, σε παλαιότερες εποχές θα είχα λιώσει τέσσερις!.. Ο τύπος με το σάζι θα είχε λιώσει και τις οχτώ μύγες που μας είχε ήδη δείξει η κάμερα.
Σ’ ευχαριστώ. Το έχει δεί αυτό το βίντεο και δε μου αρέσει, εννοώ είναι σόου πάνω στον νιαβέντ, όχι μουσική. Επ ευκαιρεία, ξέρει κανένας κάποιο δάσκαλο στην Αθήνα; Για ιδιαίτερα εννοώ γιατί τα ωδεία είναι φωτιά και λάβρα.
ti na peis kaneis… …exei liwsei to palikari, exei kaei. … :):):)[/QUOTE]
Αναμενόμενο είναι. Η μόδα της ξερής δεξιοτεχνίας χωρίς τίποτα άλλο, δεν γνωρίζει σύνορα. Εγώ δεν χαίρομαι καθόλου, δεν υπάρχει όμως φατσούλα με αποδοκιμαστικό κούνημα κεφαλιού…
Αναμενόμενο είναι. Η μόδα της ξερής δεξιοτεχνίας χωρίς τίποτα άλλο, δεν γνωρίζει σύνορα. Εγώ δεν χαίρομαι καθόλου, δεν υπάρχει όμως φατσούλα με αποδοκιμαστικό κούνημα κεφαλιού…[/QUOTE]
Κοιταξε, το παλικαρι δουλεψε πολυ, παρα πολυ πιστευω για να φτασει εκει που ειναι… αυτο εννοω οτι ‘‘εχει καει’’…ετσι?..αυτο πρεπει να του το αναγνωρισεις…και επειτα ισως να παιζει καποιο θεμα καθαρα δεχιοτεχνικο (ας πουμε καποια ασκηση η σολο)…χωρις αυτοσχεδιασμο. .δεν ξερεις…
Αντί για άλλο σχολιασμό, dimitris bouz, μια παλιά ιστορία:
Στο παλάτι ενός μαχαραγιά, στην Ινδία, εμφανίστηκε κάποιος άνθρωπος και είπε: Μαχαραγιά μου, θέλω να ανοίξεις μια τρύπα στο χώμα, όσο ένα μήλο, και να μου δώσεις στο χέρι μια χούφτα ρύζι. Θα με βάλεις πέντε βήματα μακρυά και θα προσπαθήσω, σπυρί σπυρί, να πετάξω όλο το ρύζι μέσα στην τρύπα. Αν ένας κόκκος πέσει απʼ έξω, ας μου πάρεις το κεφάλι. Αν όλο το ρύζι μπεί μέσα στην τρύπα, ας με ανταμείψεις όπως εσύ νομίζεις.
Έτσι κι έγινε, και ούτε ένα σπυρί δεν έπεσε απʼ έξω. Τότε ο μαχαραγιάς ρώτησε τον μεσόκοπο άνθρωπο: - Και πόσον καιρό σου πήρε, άνθρωπέ μου, να μάθεις να κάνεις αυτή τη δουλειά τόσο σωστά; - Μα, μιαν ολόκληρη ζωή, μαχαραγιά μου, για τίποτα άλλο δεν μου έμεινε χρόνος. Τότε ο μαχαραγιάς διέταξε να του πάρουν το κεφάλι, αφού ένας άνθρωπος που ξόδεψε ολόκληρη τη ζωή του για να μάθει ένα τόσο άχρηστο πράγμα, μόνο τον τόπο άδικα πιάνει σε μια κοινωνία, όπου όλοι χρειάζεται να κάνουν κάτι χρήσιμο στη ζωή τους. Και η μουσική, σημειώνω εγώ, είναι πολύ χρήσιμη. Η μουσική, όχι η σκέτη παραγωγή ήχων.
Σήμερα βέβαια, ευτυχώς, κεφάλια δεν παίρνονται τόσο εύκολα. Απλά, κουνάμε αποδοκιμαστικά το κεφάλι μας.
Η ιστορια ειναι πολυ διδακτικη, αλλα μαλλον δε διαβασες προηγουμενως το δικο μου σχολιο. …τελος παντως, καταλαβαινω τι θες να πεις και συμφωνω μαζι σου…αλλα δε νομιζω κι οτι θα τον χαλουσε καποιον απο εμας να ειχε τετοια δυνατα και γρηγορα δαχτυλα σε τοσο νεαρη ηλικια, οπως το παιδι στο βιντεο… τελος παντων. …ας κλεισει εδω το θεμα. .
Με την ευκαιρία θα ηθελα να ρωτησω και εγω κάτι.
Αν δεν απαντηθεί θα το κάνω νεο θεμα.
Εχω και εγω ενα σαζι, το μικρό, αυτο που οι Τούρκοι λένε Τζουρά.
Θελω να το κουρδίσω και να το παίξω σαν ελληνικό μπαγλαμα, γιατι μόνο αυτο ξέρω να παιζω.Αν αλλαξω τα κουρδίσματα χαθηκα.
Πήρα χορδες για μπαγλαμα αλλα ηταν κοντες. Οι μεσαίες βασικά, δεν εφταναν να τυλιχτούν στους πίσω ξύλινους πύρρους. Οι άλλες εμπαιναν κανονικά.
Μπορώ γενικά να το κουρδίσω αυτο και να το παίξω σαν ελληνικό μπαγλαμα (ρε, λα, ρε); και τι χορδές πρεπει να παρω τοτε;