Καλησπέρα στο φορουμ θα ηθελα να ρωτησω εκτος απο τα κρητικα και γενικός παραδοσιακά τραγούδια της ελλάδος τι άλλο ειδος μπορει να υποστηριξει σολιστικα παντα, το λαούτο δηλαδη ρεμπετικα μπορει να παιξει καποιος με λαουτο???
Μπορείς να παίξεις Ότι θες με το λαουτο. Το θέμα είναι αν υπάρχει λόγος…
Όσον αφορά παλιές εκτελέσεις, δεν ξέρω πολλές μη παραδοσιακές ρεμπέτικων με λαούτο εκτός ίσως αυτή του «Μες του Μάνθου τον τεκέ» με τον Νταλγκά. Στο τέλος λέει «Γεια σου Σιδέρη με το λοουτάκι σου». Μάλλον αναφέρεται στο λαουτιέρη Σιδέρη Ανδριανό (1891-1945) από τη Σαλαμίνα. (δεν βρίσκω τη συγκεκριμένη εκτέλεση στο u-tube). Αλλά, μάλλον, η χρήση του λαούτου εδώ πρόκειται για εξαίρεση.
ευχαριστω πολυ
Κατ’ αρχήν να διευκρινίσουμε τι ακριβώς είδος τραγουδιού εννούμε, λέγοντας “ρεμπέτικο”. Ρεμπέτικο είναι και ο Χασάπης του Μάρκου, ρεμπέτικο είναι και η Συννεφιασμένη Κυριακή, ρεμπέτικο θεωρούν πολλοί και την Πριγκιπιώτισσα ή τη Δραπετσώνα του Τούντα, ακόμα και τα λαϊκά δεκαετίας ΄60 και μετέπειτα. Για το θέμα αυτό έχουν ασκηθεί τόννοι πίεσης στα πληκτρολόγια εδώ στο φόρουμ (το μελάνι μας τελείωσε), χωρίς να καταλήξουμε κάπου.
Σε όλα τα παραπάνω τραγούδια, ένα λαούτο μπορεί να αναλάβει σολιστικό ρόλο αν υποθέσουμε ότι π.χ. στην παρέα, εκείνη τη στιγμή, δεν υπάρχει μπουζούκι, ούτε βιολί ούτε άλλο πιο κατάλληλο όργανο. Πολύ σωστά λοιπόν ο Δημήτρης Μυστακίδης λέει ότι όλα μπορούν να σολαριστούν και με λαούτο. Εδώ, στο Πήλιο, σε παρεμφερές τραγούδι σολάρισε, για κάποια δευτερόλεπτα έστω, τρομπέτα και μάλιστα παιγμένη από Αμερικάνα που πρώτη φορά πάταγε το πόδι της στην Ελλάδα, με πολύ ωραίο αποτέλεσμα. Αυτά όμως δεν σημαίνουν ότι ένας ενορχηστρωτής θα επιλέξει για το “Γιοβάν Τσαούς” ή την Πασαλιμανιώτισσα λαούτο για τον πρώτο σολιστικό ρόλο, γιαυτό και ο προβληματισμός του Μήτσου αν “υπάρχει λόγος”. Και βέβαια, αν ο μαέστρος της εταιρίας (ή ο Νταλγκάς ο ίδιος) επέλεξε τον πατέρα του Σταύρου Αδριανού για ένα τραγούδι, φυσικά και είναι εξαίρεση όπως λέει και ο αγαπητός Γιάννης, που όμως επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Θα έλεγα περίπου το ίδιο. Μπορείς να παίξεις ό,τι βγαίνει καλά με το λαούτο. Και τι σημαίνει καλά; Θέλουμε να βγάλουμε ένα αποτέλεσμα πιστό στο πρωτότυπο που έχουμε υπόψη μας, ή μια διασκευή που αναδεικνύει άλλες όψεις του τραγουδιού;
Προφανώς η απάντηση είναι εντελώς υποκειμενική.
Κατά τη γνώμη μου τα περισσότερα μπουζουξήδικα ρεμπέτικα δε θα βγουν καλά, γιατί θα λείπει ο οξύς, λαμπερός ήχος του μπουζουκιού.
Πιθανόν όμως να έχει ενδιαδφέρον η διασκευή πιο μακαμίστικων ρεμπέτικων με λαούτο. Φυσικά θα χαθούν τα μόρια, όμως οι μελωδίες που στηρίζονται στα 4χορδα - 5χορδα μπορούν να αξιοποιήσουν ωραία τις ανοιχτές μπάσες χορδές. Εννοώ το είδος παιξίματος που χρησιμοποιείται ήδη συχνά στα κρητικά, και μάλιστα όχι τόσο τα συρτά όσο τα ταμπαχανιώτικα.
Αλλά γιατί να είναι σολιστικό όργανο; Το λαούτο είναι ένα εξαιρετικό όργανο συνοδείας και μέσα από αυτό το ρόλο ένας μουσικός μπορεί να είναι δημιουργικότατος και ευτυχής.
Ασφαλώς, έχουν υπάρξει εξαιρέσεις σολιστών λαουτιέρηδων από πολύ παλιά. Μάλιστα πολλές φορές διαβάζουμε σχετικά: “ο Χ κατάφερε να το αναδείξει σε σολιστικό όργανο” -λες και πριν, που συνόδευε, ήταν θαμμένο. Η συνοδεία δεν είναι υποβιβασμός, ούτε το σόλο είναι το μόνο που αξίζει σ’ ένα αξιόλογο όργανο ή έναν αξιόλογο μουσικό.
ΤΟ ΛΑΟΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΞΙΜΑΤΑ.ΘΕΩΡΩ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ
Φιλε καλησπερα! Εχω προσπαθησει να προσεγγισω Χιωτη στο λαουτο σαν πειραματισμο αλλα και σαν ασκηση!