Για τον Μάρκο και απλά για ενημέρωση: Ο Κουνάδης πάντως, τι τα κάνουν γράφει.
Έχω την εντύπωση πως με το:
“να ‘ξερα τι τα κάνουν
άραγε, σαν πεθάνουνε - βρ’ αμάν, αμάν - μαζί τους θα τα πάρουν;…”
αποδίδεται καλύτερα το νόημα στο στίχο.
Και μια προσθήκη:
μπεκιάρης: ο εργένης, ο άγαμος άντρας.
[τουρκ. bekar]
(Από το “Ο μπεκιάρης”, 1949, των Κοφινιώτη - Τζουανάκου, με τον Τζουανάκο).
Μάλλον χρειάζεται ακουστικά και ο Κουνάδης (ή το έκανε επίτηδες για να φανούν οι αντιγραφείς του).
Δηλαδή, το σωστό είναι “όσοι έχουνε πολλά λεφτά - να 'ξερα τι ντακάρουν”?
Να κόλλαγε το “πως τα ντακάρουν” να το φάω.
Αλλά ΤΙ ντακάρουν; Δεν κολλάει.
Δεν τρώγεται με τίποτα.
Επιπλέον, ο Μαρκος έχει στίχους στην αυτοβιογραφία του.
Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο, αλλά για δείτε το κι εσείς.
Μα όλοι αυτό ακούγαμε μέχρι τώρα Ελένη. Για τον απλό λόγο ότι φαινόταν απολύτως φυσιολογικό. Αφού μίλησε ο Δημήτρης, τότε δώσαμε προσοχή γράμμα προς γράμμα. Ακούγεται -ρουν στο τέλος κι όχι -νουν. Επίσης (γι’ αυτό δεν είμαι 100% σίγουρος) στην αρχή του ρήματος ακούγεται “ντ” κι όχι σκέτο “τ”. Δεν πρέπει βέβαια ν’ αφήσουμε απέξω και τη μικρή πιθανότητα του σαρδάμ.
Για το τραγούδι του Μπάτη:
Η λέξη “ασθενήδες” δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Πάντως ούτε το “σ” ούτε το “ν” ακούγεται. Γι’ αυτό και πιο κοντά στο αφτί μου είναι η λέξη “αθεήδες”
Και στις δυο περιπτώσεις είσαι πολύ κοντά σ’ αυτό που (υποθέτω ότι) συνέβαινε τότε:
Μετά το κάπνισμα μισής οκάς χασίς, οι γλώσσες των φουμαδόρων κολλάνε στον ουρανίσκο, με αποτέλεσμα τα σύμφωνα να εκφέρονται όλα το ίδιο σαν “μν”, δηλαδή ένα νέο σύμφωνο ανάμεσα στο “μ” και στο “ν”. Διότι μόνον τα χείλη έμειναν να λειτουργούν με κάποια αξιοπιστία.
Δεν είναι ούτε σαρδάμ, ούτε… γλωσσοπλαστική. Είναι αποτέλεσμα της έλλειψης σάλιου λόγω τετραϋδροκαναβινόλης (THC).
Το ίδιο θα έπαθε όποιος προσπάθησε π.χ. στη Σόφια στους -20 να τραγουδήσει Μάρκο ή Μπάτη.
:091:
Είναι λογικά όσα λες. Μόνο που το “σ” δεν έχει λόγο να φαγωθεί.
Τέλος πάντων. Αγνωστες οι βουλές της μαστούρας. Γι’ αυτό και λέω ότι δεν μπορώ ν’ αποκλείσω το σαρδάμ.
Μη ξαναβάλω τώρα το θέμα με τις “κούτσες” (απ’ τον “Πολυτεχνίτη”) και γίνει χαμός…
Δεν πάμε όλοι μας, λέω γώ, να αγοράσουμε μαζί ακουστικά να πετύχουμε και καλύτερη τιμή; Γιατί, για να βρούμε και να αγοράσουμε τη μηχανή του χρόνου, που θα μας επιτρέψει να ρωτήσουμε το Μάρκο απευθείας, δε γίνεται.
Για ποιες κούτσες μιλάς ρε Άρη; Στο κλωστήριο; Μα νομίζω ότι θυμάμαι τον Κουνάδη (στο Κανάλι 1) να εξηγεί ότι είναι οι και άλλως κούκλες, ένα «τύλιγμα» νήματος συγκεκριμένου βάρους ή μήκους. Υπάρχει διαφορετική άποψη; Και πότε είχε πρωτοσυζητηθεί; Η αναζήτησή μου έβγαλε μόνο το δικό σου αμέσως προηγούμενο μήνυμα.
Νομίζω ότι και το ντακάρουν έχει ακριβώς το ίδιο νόημα,με το τί τα κάνουν.Εφ όσον ό τάκος ή (ν)τάκος (όπως τεκές (ν)τεκές) είναι ένα χοντρό κομμάτι ξύλου ή άλλου υλικού που το βάζουμε κάτω από κάτι για να το στηρίξουμε ή να ανασηκώσουμε .Ό Μάρκος μάλλον εννοεί ότι αυτοί που μαζεύουν φράγγα και τα κάνουν μεγάλα χοντρά πακέτα,πού τα κρύβουν ,από που κάτω τα βάζουν κτλ.
Είναι τόσα τα αμφισβητούμενα σημεία που-και για να αστειευτούμε λίγο- σκέφτομαι μήπως θα έπρεπε να προχωρήσουμε στην κριτική έκδοση των απάντων του Μάρκου, η οποία θα περιλαμβάνει κριτικό υπόμνημα, στο οποίο θα περιέχονται όλες οι προτεινόμενες εκδοχές των στίχων του;
Όπως ακριβώς και με τους αρχαίους συγγραφείς!Πλάκα θα ΄χε!
Υπάρχει κάποιο συμπέρασμα τελικά, δηλ. κάτι που μπορεί να συμφωνηθεί από κοινού ή το αφήνουμε στον καθένα να αποφασήσει τι λέει;
Εγω πάντως μπερδεύτικα…
Κι εμένα Αρη δεν μου φάνηκε περίεργη η λέξη (κούκλες) γιατί την λέξη την γνώριζα σαν τύλιγμα νήματος (μάλλον για πλέξιμο, δεν είμαι σίγουρος…) και χωρίς να έχω ακούσει τον Π. Κουνάδη…
Θα την έβρισκες τη λέξη, και χωρίς Κουνάδη, στο ίδιο το τραγούδι. Απαντώντας, η Καρίβαλη λέει «νήμα και κούκλες φέρνανε…».
Το είπα γιατί θυμήθηκα κάποιον φίλο που δεν γνώριζε τι είναι η “κούκλα” και ακούγοντας το τραγούδι, δεν έβγαζε λογικο νόημα και πηγαινε αλλου το μυαλό του :089: και όταν του εξηγησα, στην αρχή δεν πίστευε πως υπηρχε λέξη με τέτοια ερμηνεία! 
Εντάξει, Δημήτρη, αλλά δεν φαντάζομαι ο προβληματισμός του Άρη να ήταν μεταξύ κούτσες και κούκλες. Κάτι άλλο είχε στο μυαλό του (και μην πάει ο νούς σας στο πονηρό…:019:)
Χωρις να θελωνα μπερδεψω περισσοτερο την κατασταση οντως υπαρχει η εννοια "κουκλα " που αναφερεται σε νημα πλεξιματος .Παλια οι μανες μας παιρνανε κουκλες που ηταν νημα τυλιγμενο σε κυκλο και διπλωμενο σαν ακταρι και το μετατρεπανε σε κουβαρι .Μαλιστα τον κρατουσαμε τον κυκλο στα ανοιχτα χερια και βοηθουσαμε στο να το κανουν κουβαρι.Ομως νομιζω οτι στον Πολυτεχνιτη του Μαρκου δεν αναφερεται σαυτο το θεμα ο στιχος.νομιζω πως λεει:
το προσφυγιο με εχανε κι 'χ’αλλα μπακετακια
οι μαγκες που ξεσερνανε σεμενια κοριτσακια
δηλ αν δεν κανω λαθος μιλαει για νταβατζιλικι το οποιο παρακατω λεει πως δεν του “αρεσε αυτη η δουλεια”
Μια αλλη αποψη.
όχι φίλε μου, τα μπερδεύεις.
Είναι αλήθεια, πως στην “ορολογία της πιάτσας” η λέξη “τζες” έχει αυτή τη σημασία, άρα πρέπει να προστεθεί και αυτή η σημασία.
Οσοι έχετε πάρει ζεστά το λεξικό (πέραν της Ελένης που κρατάει το τιμόνι) θα σας ενδιαφέρουν τα “Καλλιαρντά” του Πετρόπουλου. Εννοείται ότι τα καλλιαρντά σα γλώσσα της πιάτσας που είναι, έχουν εξελιχθεί πολύ από τότε που τα κατέγραψε - ή ό,τι τέλος πάντων κατέγραψε - ο Πετρόπουλος. Αλλά έχω μαρτυρία ότι για την περίοδο που μας ενδιαφέρει, ο Πετρόπουλος είναι γενικά αξιόπιστα.
(το “μπράβο” το πάτησα κατά λάθος - στο “παράθεση” στόχευα αλλά δεν έχω πιεί καφέ ακόμα)