Ακούγονται στο τραγούδι:
«Σε καινούρια βάρκα μπήκα» ή «Οι ψαράδες» που ηχογραφήθηκε το 1927 με την Παπαγκίκα.
Σε καινούρια βάρκα μπήκα και στον Άη Γιώργη βγήκα
Είδα ναύτες παλληκάρια που ψαρεύανε τα ψάρια
Έχετε, ψαράδες, ψάρια αστακούς και καλαμάρια;
Έμπα μέσα, διάλεξέ τα και παλάντζα ζύγισέ τα
Πάρε βούρλα, βούρλισέ τα κι όσο θέλεις πλήρωσέ τα
Επειδή τα: «βούρλα» / «βουρλίζω» είναι γνωστά σχεδόν μόνο με τη μεταφορική τους σημασία και αγνοείται η κυριολεκτική, ας προστεθούν οι λέξεις, να μην γίνονται παρανοήσεις.
Βούρλο:= υδρόφιλο φυτό με μακρόστενο και ανθεκτικό βλαστό τον οποίο, τις παλαιότερες εποχές, χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά ψαριών (και άλλων ειδών)
Βουρλίζω [(βουρλιάζω, βρουλιάζω) ] τα ψάρια= περνώ στο βούρλο τα ψάρια από τα βράγχια τους, για την ασφαλή μεταφορά τους, τα αρμαθιάζω.
Καλά, μόνο εγώ το βλέπω ότι στο «και παλάντζα» κάτι λείπει; Δε στέκει έτσι ξεκάρφωτο! Και πάρε παλάντζα, και φέρε παλάντζα, και πιάσε παλάντζα. Όχι σκέτο «και παλάντζα».
Ενώ στο «πάρε βούρλα […] και παλάντζα» όλα είναι άρτια.
Γιατί το να είναι επίρρημα ή τμήμα σύνθετου ρήματος κάνει την οικονομία να μην υποθέτει ότι μπερδεύτηκαν οι στίχοι, και μάλιστα με τρόπο που δεν στέκει συντακτικά.
Χρήστο μου, το κύριο επιχείρημά μου σχετικά με την παράκληση αυτή, είναι ότι ο λόγος που χρειάστηκε αυτός ο περιορισμός ήταν να αποφευχθεί η χρήση του χώρου μας για μηνύματα τύπου τσάτ. Όμως, ευτυχώς, ποτέ δεν αποπειράθηκε κάποιος κάτι τέτοιο. Αν, πράγματι, ελευθερώσουμε αυτόν τον περιορισμό και βρεθούν μέλη μας να μπούν στον πειρασμό του τσάτ και το κάνουν, πρώτος εγώ θα χειροκροτήσω την επαναφορά του περιορισμού.
Καλημέρα! Διαβάζω, αλλά δεν γράφω συχνά. Σε μια παραλλαγή από την Πάρο υπάρχει και η συνέχεια:
Και πού να βρω τόσα βούρλα για να τα περάσω ούλα,
κάνε βούρλα τα μαλλιά σου και παλάντζα την ποδιά σου.
Βέβαια, γνωστό κι αυτό! Δεν ξέρω αν το έχω ακούσει από Πάρο (πιθανόν). Το άλλο (και πού να 'βρω…) δεν το ήξερα.
Γενικώς είναι από τα τραγούδια όπου ναι μεν προσθαφαιρούνται ελεύθερα δίστιχα (έχουμε και κάτι άλλο, πιο τρανό και πιο μεγάλο, κ.ά.), αλλά πάντα στη συγκεκριμένη θεματική, ποτέ εντελώς ανεξάρτητα όπως γίνεται σε άλλους σκοπούς.
Edit: Νομίζω κυκλοφορεί και αλλιώς: «Κάνω βούρλα τα μαλλιά μου…» κλπ., καθώς επίσης και σε «πονηρή» παραλλαγή με βυζιά. Βέβαια στη λαϊκή γλώσσα τα βυζιά λέγονται βυζιά χωρίς τίποτε το επιλήψιμο, κανείς δεν κοκκινίζει (αλλιώς δε θα υπήρχε και η λέξη βυζαίνω), και το να μιλήσει κανείς για τα βυζιά μιας κοπέλας είναι σαν να μιλάει για την όμορφη μέση της, τα μάτια της ή οτιδήποτε άλλο ωραίο επάνω της.
Σήμερα όμως εκλαμβάνεται ως πονηρό. Είμαστε πιο πουριτανοί…