Καλησπερα φιλοι του φορουμ. Ποιος γνωριζει τα μου πει, απο εμπειρια του βεβαια που εχει δοκιμασει αρκετα οργανα και οχι αοριστα, ποιος οργανοποιος φτιαχνει την πιο μαλακη και ευκολοπαιχτη ταστιερα στα οργανα του…Αυτη που μπορει να παιζεις επι ωρες ειτε για μελετη ειτε σε μαγαζι και να ειναι πουπουλο και το χερι να φευγει ‘‘αερας’’… Ευχαριστω!
Αμάν βρε Τάσο μου θέμα που ανοίγεις τώρα.
Εγώ προσωπικά “μαλακότερη” ταστιέρα από αυτή του Παναγιώτη Βαρλά δεν έχω ξανασυναντήσει!!!
Πόσες ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ έχεις δοκιμάσει καλέ μου φίλε;
Αρκετές για να σχηματίσω αυτή τη γνώμη!!!
Προσωπικά ξεχωρίζω τα μπουζούκια του Βάρλα και του Καρβούνη, μα και του Μητρένζη.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:16 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:14 —
Δηλαδή πόσες πρέπει να έχει δοκιμάσει κανείς για να έχει… άποψη;
Αγαπητοί φίλοι, νομίζω ότι η ερώτηση αυτή θα μας οδηγήσει σε παγίδες. Με την έννοια ότι μια μαλακή ταστιέρα, δεν είναι πανάκεια για ένα καλό μπουζούκι. Φυσικά είναι πολύ σημαντικός παράγοντας εργονομικά, αλλά δεν είναι ο μόνος που καθορίζει συνολικά ένα βολικό και ευκολόπαιχτο όργανο. Εάν για παράδειγμα η ταστιέρα είναι πολύ μαλακή αλλά το ηχείο δεν βγάζει ήχο, ή το μπράτσο είναι χοντρό ή πλατύ, τί να το κάνεις… άσε που η παιχτική αντίληψη για το μπουζούκι μπορεί να κάνει τον έναν να λέει ότι η ταστιέρα του φαίνεται σκληρή διότι έχει μάθει να πιέζει πολύ, ενώ δεν χρειάζεται κι έναν άλλο ότι είναι μαλακή. Ή για παράδειγμα ψηλά τάστα μπορεί να κάνουν ένα όργανο να φαίνεται σκληρό για κάποιον, άλλον πάλι όχι. Ακόμα κι οι χορδές, λεπτές, χοντρες, καινούργιες παλιές…
Σε κάθε περίπτωση, έτσι για την ιστορία, το πιο μαλακό μπουζούκι που έχω παίξει ήταν ένα που βρέθηκε στην τελευταία μάζωξη στα χέρια μου, κατασκευής κάποιου ερασιτέχνη (?) παρευρισκόμενου, το οποίο είχε μέσα ετικέτα Καρβούνη (?)…
Και συνολικά, αυτό που λέμε μαλακές ταστιέρες θεωρώ ότι βγάζει ο Καρελλάς…
Χαιρομαι που υπαρχει ενδιαφερον για το θεμα… Σιγουρα η ταστιερα δεν κανει το καλο μπουζουκι… Κατα την προσωπικη ταπεινη μου αποψη ενα μπουζουκι θεωρειται κορυφαιο οταν 1) Ειναι ευκολοπαιχτο 2) Εχει καλο ηχο (μεγαλη συζητηση επειδη ειναι υποκειμενικο θεμα) 3) Αντεχει στο χρονο,δηλαδη ειναι αψογο κατασκευαστηκα… Δεκτες ολες οι αποψεις απλα προσωπικα για μενα αυτο πρεπει να ισχυει… Φιλε μου Μπαμπη να διευκρινησω πως οταν λεω μαλακη ταστιερα-μανικι συνεπαγεται πως θα εχει και βολικο μπρατσο… Δεν νομιζω οτι υπαρχει τεραστια διαφορα απο μπρατσο σε μπρατσο αναφορικα με το μεγεθος ομως ειναι μερικα οργανα που λες ΄΄φευγει αερας΄΄ το χερι μου… Μεγαλη σημασια παιζουν βεβαια και τα ταστα που για μενα εχουν μεγαλυτερο ρολο στην ‘‘ανεση’’ απ’την παχος του μανικου (μεχρι ενος σημειου βεβαια)… Οπως και να εχει φιλοι μου ειναι ενα θεμα που απασχολει στα μπουζουκια πιστευω τον καθενα μας ,ειδικα τους επαγγελματιες και ενας καλος οργανοποιος εαν θελει να λεγεται καρυφαιος καλως 'η κακως πρεπει να δινει τεραστια βαση και σ’αυτο…Τι να το κανεις εαν σου κουναει τα ‘‘σωθηκα’’ οταν παιζεις το οργανο και να σου σκαει σα τρελο και να λες ρε γα…το γιατι να με κουραζει στο παιξιμο, θελω να το λιωνω ωρες και δεν μπορω… Περιμενω να δω και αλλες απαντησεις και γνωμες για τον μαστορα που φροντιζει για το λεγομενο μανικι ‘‘μπαμπακι’’…
Συμφωνώ με τον Μπάμπη ακόμα και για το πιο μαλακό όργανο. Έπαθα σοκ από την ταστιέρα του (μόνο). Ο nikosn θα μας πει το όνομα του φίλου του ερασιτέχνη.
Νίκο, είχε ετικέτα του καρβούνη από …σπόντα.
Το όνομα του ερασιτέχνη ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΕΙΣΟΓΛΟΥ αδελφικός φίλος,όπου μαζί ξεκινήσαμε την ερασιτεχνική οργνοποιία.
Πάνοοοοοοο, τα κεφαλαία τα πέρασες ντουκου, ας είναι. Εξ άλλου εγω μια ερώτηση έκανα, απάντησε (αγνοώντας κι εκείνος τα κεφαλαία) , τέλος.
Βλέπω να τρωγόμαστε πάλι με το καταταλαιπωρημένο θέμα των κατασκευαστών. Ας τους αφήσομε στην ησυχία τους και ο καθένας μας ας βρει τι του ταιριάζει καθ’ ότι νομίζω το θέμα είναι αυστηρώς προσωπικό.
Για την ιστορία: Σε μια μάζωξη, ένας καλός συμφορουμίτης έπαιζε με το μπουζούκι του που ήθελε να πουλήσει γιατί…αν δεν απατώμαι δεν του καθόταν καλά το μάνικο στο χέρι του. Μετά από λίγο έπαιξε με το ίδιο όργανο ο παρακαθήμενος του. Θαυμαστικό και παινέματα για το όργανο. Ήρθε και η σειρά μου. Αμάν???, είπα μέσα μου, τι κούτσουρο είναι αυτό. Ελπίζω να μην άκουσαν το πρόσωπό μου οι παρακαθήμενοι.
Προσωπικά έχω όργανα Σπουρδαλάκη και Τσαντουλή.
Δεν ειμαι ειδικος επι του θεματος μιας και εχω δοκιμασει μονο Καρελλά, Τσόλη και Τσακιριάν, αλλα μιας και μιλαμε για καλους ερασιτεχνες (και συν-υπολογιζουμε το πολυ εργονομικο μανικι, τον πολυ καλο ηχο του μπουζουκιου και το μαλακο παιξιμο) θα ελεγα Γιαννης Τσουλογιαννης.
Και για να τεκμηριώσω τον συλλογισμό μου, παρόλο που είμαι τελειομανής επί τις αισθητικής και του φινιρίσματος , και παρόλο που ο Γιάννης δεν φημίζεται για το τέλειο φινίρισμα (LOL), όποτε σκέφτομαι να παραγγείλω από άλλον οργανοποιό το επόμενο όργανο, γυρίζω πάλι στο όνομα του όταν θα πιάσω το μπουζούκι που μου έχει εκείνος φτιάξει.
Φυσικά ξαναλέω δεν είμαι ειδικός και δεν θέλω να παραξηγηθώ…αξίζει όμως να μιλάμε και για κάποιους ερασιτέχνες οργανοποιούς χαμηλών τόνων με μεράκι και ταλέντο.
Να πούμε λοιπόν και δύο πράγματα για το συγκεκριμένο όργανο.Ο ιδιοκτήτης και κατασκευαστής του οργάνου,κοινός φίλος με τον Γιάννη τον Καρβούνη, χρησιμοποίησε αρκετές φορές και το δικό μου εργαστήριο,και του Γιάννη,για τις ανάγκες της κατασκευής.Εκείνη την εποχή λοιπόν έγινε μια έκθεση οργανοποιών -στο παλιό αεροδρόμιο αν θυμάμαι καλά-,όπου λάμβανε μέρος και ο Γιάννης.Κάποιος τότε παίκτης καλός είχε δει το όργανο στο εργαστήριο του Γιάννη,και ζήτησε να το φέρει στην έκθεση για να το δείξη δεν θυμάμαι σε ποιόν.Επειδή όμως δεν μπορούσε να παρουσιαστή αλλιώς , παρουσιάστηκε με την ετικέτα του Γιάννη.Μετά το τέλος της έκθεσης , από σεβασμό ο Μάκης δεν αφαίρεσε την ετικέτα,το είπε στον Γιάννη ο οποίος του είπε “τι μου λες τώρα ,κάνε ότι θες” ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.Το όργανο στην μάζωξη,δεν ήταν όπως θα έπρεπε,εξ αιτίας μιας μικρορύθμισης (ένα τάστο),και ψιλοτάσταρε.Έχει εξαίρετο ήχο,είναι πανάλαφρο,και είναι λουστραρισμένο με ΑΚΡΥΛΙΚΑ ΒΕΡΝΙΚΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ παρακαλώ.Και είναι κατασκευή δέκα ετών περίπου.
Γιατί να φαγωθούμε ρε Νικήτα? Τι έχουμε να χωρίσουμε? Ο φίλος ρώτησε ποιος κατασκευαστής έχει ποιο μαλακή ταστιέρα? Πολύ συγκεκριμένη ερώτηση. Στα χέρια μου δεν έχω αντικρίσει πιο μαλακή ταστιέρα από αυτή του Βαρλά. Το κακό που είναι?
Χαιρομαι φιλε μου Κωστα που θεωρεις σαφη την ερωτηση γιατι και γω την ξαναδιαβασα να σου πω την αληθεια για να βεβαιωθω επειδη βλεπω η συζητηση να εχει παει αλλου χωρις λογο. Αν και πιστευω πως αν ειναι να φαγωθει κανεις οτι ερωτηση και να υπαρξει… Τεσπα, η ουσια ειναι η εμπειρια του καθενος απο διαφορα μπουζουκια που εχει πιαει στα χερια του και η προσωπικη του γνωμη για την ‘’ μαλακοτερη ‘’ ταστιερα-μανικι,τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο…Ελπιζω να ‘’ ακουστουν ‘’ και αλλες εμπειριες απο φιλους. Ευχαριστω,
Κατα την ταπεινη μου γνωμη πιστευω οτι μαλακη ταστιερα λεγεται καποια η οποια εχει χαμηλο υψος ταστων και ταστα τελεια διαμορφωμενα ωστε να μην δημιουργουν εμποδια στην κινηση των δακτυλων! Επισης μαλακο μπουζουκι κατα την γνωμη μου ειναι αυτο το οποιο χρειαζεται λιγοτερη δυναμη στην πενα για να βγαλει ηχο η χορδη και κατ επεκταση ασκειται μικροτερη πιεση στον καβαλαρη απο τις χορδες! Αυτο εξαρταται απο την κλιση του μανικου και το υψος καβαλαρη!
Σιγουρα θα υπαρχουν και αλλοι παραγοντες που μου διαφευγουν ή δεν τους γνωριζω!