εχω ενα μπουζουκάκι χρονολογίας 1998 απο Νικολαίδη του οποίου η αξία είναι περίπου 1500 ευρώ + τα φιλντίσια ο δάσκαλος που κάνω μαθημα μου είπε να στείλουμε το μπουζούκι σε κάποιον Γιώτη απο Δράμα ο οποίος εχει φτιάξει το μπουζούκι του, επιδή εχω παίξει με το μπουζούκι του είναι αρκετά καλό όπως και αλλα οργανα του ίδιου κατασκευαστή, το πρόβλημα του δικού μου μπουζουκιού απο οτι μου είπε ο δασκαλος μου είναι στον τάκο του μπουζουκιού κατι εχει γίνει τελως πάντων και το μανίκι δεν εχει την απαιτούμενη κλήση που πρέπει οπώτε με χαμηλό καβαλάρη ταστάρι στις μπουργγάνες πχ Λα χαμηλά (4 τάστο ) εχω κανει μια πατέντα με αλλο καβαλάρη και εχω βάλει πατούρα και δε λέω παίζει αξιόλογα αλλα δε βγάζει τον ιδιο ήχο σαφώς χειρότερο , πήραμε τηλ τον μάστορα και μας είπε για αλλαγή μανικιού και ταστιέρας γιατί μπορεί να σπάσει εαν θα βγεί κοντά στα 300 ευρώ + καινούργιο καβαλάρι και αν το περάσει και λούστρο 350 ευρώ θα ήθελα λοιπών να ρωτήσω αν η τιμή είναι καλή και εαν υπάρχει περίπτωση το μπουζούκι να μην βγάλει ποτέ τον ήζο που βγάζει τώρα πχ χειρότερο τι να προσέξω κτλ
περιμένω βοήθεια μεχρει το σαββάτο οπου θα παραδώσω το μπουζούκι
ευχαριστώ.
Ρε οχτάχορδε, έχασα την ανάσα μου να διαβάσω την πρόταση αυτή.
Εμένα ταστάρει το όργανό μου με τον καιρό. Μου είχε προτείνει φίλος από το φόρουμ να έχω 2 καβαλάρηδες, έναν λίγο πιο ψηλό. Βέβαια, εγώ δεν έχω και μεγάλες απαιτήσεις από το όργανό μου (καλά λες ρε Άρη), το οποίο το αγόρασα λιγότερο από το 1/3 της τιμής του δικού σου, οπότε δεν σκέφτομαι για ριζικές αλλαγές (=μεγάλες χρηματικές επενδύσεις που δεν αξίζουν) αλλά ούτε να το πετάξω στη μούρη του μάστορα. Άν όμως έδινα 1500 φράγγα για μπουζούκι και έβγαινε τζούφιο το τί θα έσουρνα στο μάστορα δε λέγεται. Θα το έφτιαχνε και δε θα έβλεπε ούτε δίευρω τσακιστό.
είπα οτι το μπουζούκι τόσο κοστολογείτε οχι τόσο το αγόρασα! το μπουζούκι το έκανα τράμπα με ενα δικό μου, όσο αφορά τους καβαλάρηδες έχω και εγώ 2 αυτό που ρωτάο είναι αν η τιμή που με ζητάει ο μαστορας είναι καλή.
να παραθέσω ξανά οτι το μπουζούκι εχει διαφορετικό κατασκευαστή
Πράγματι αν ο καβαλάρης είναι χαμηλός, με τα κατασκευαστικά δεδομένα που ισχύουν τα τελευταία 25 περίπου χρόνια δηλαδή όχι τσάκισμα στο καπάκι,
δημιουργούνται λειτουργικά προβλήματα στο όργανο.
Τα 350 ευρώ για τη δουλειά αυτή είναι λίγα.
Εάν δεν καταφέρεις να το δώσεις πίσω στον μάστορα και να σου δώσεις ένα άλλο και εάν εμπιστεύεσαι τον κατασκευαστή που λές δώστο να σου το φτιάξει.
φίλε πάναγιώτη το μπουζούκι το είχε ενας μεγάλος τούρκος καλιτέχνης ο οποίος εχει ενα αδελφό εδώ στην πόλη μου καλό φιλαράκι η τράμπα έγινε πριν αρκετά χρόνια οταν εγώ είχα ενα μπουζούκι των 70 80 000 τότε σχεδον καινούργιο ενώ το φιλαράκι μου ειχε αυτό που εχω εγώ τόρα και του το είχε στίλει ο αδερφός του το οποίο μάλλων τάσταρε κτλ και δε μπορούσε να πέξει επαγγελματικά και του το εστειλε να μαθαίνει ο αδερφός του οπώτε του γυάλισε το δικό μου καινούργιο εμένα μου γυάλισε το δικό του :080: και τα κάναμε τράμπα το εστειλα μια φορά για επισκευή λούστρα κτλ το παιδί τον βλέπω ακόμα και μου λεει αχ δεν επρεπε να στο δώσω hehehe!
Δηλαδη Κωστα το “τσακισμα” στο καπακι στη θεση του καβαλαρη ή εκει κοντα εχει να κανει με την προστασια απο τη χρονια πιεση (ροπη ακαμψιας ξυλου κλπ) των χορδων που το μισο τους “βαρος” πεφτει εκει ;;
Αυτο το τσακισμα το συνανταμε σχεδο σε ολα τα μαντολινα (εκει οι χορδες ειναι 8 και η πιεση μεγαλυτερη) και επισης σε παλια τριχορδα μεχρι το '50-'55 περιπου …
Μια διόρθωση. Νομίζω ότι το καπάκι, στη θέση κάτω απ’ τον καβαλάρη δεν υποφέρει από το μισό (η κάπου τόσο) της συνισταμένης των δυνάμεων που έλκουν τις χορδές. Αναπτύσσονται κι άλλα δυναμικά φορτία που σχετίζονται με τη λειτουργία του οργάνου. Οσο παίζει το όργανο, σε εκείνο το σημείο γίνονται συνεχείς σεισμοί των (ας πούμε) 5 ρίχτερ. Παναπεί ότι το στατικό φορτίο είναι αμελητέο μπροστά στο δυναμικό.
Για την “κατάργηση του τσακίσματος του καπακιού” που έχουν και τα μαντολίνα, μου δώσανε μια εξήγηση σχετικά εύπεπτη αλλά απαιτεί διερεύνηση πρώτα απ’ όλα επιστημονική και μετά τεχνική. Μου είπανε ότι το όργανο γίνεται πολύ πρίμο επειδή μειώνεται η ταλάντωση του καπακιού (αφού γίνεται περισσότερο άκαμπτο), ιδιότητα που τη θελεις σε ένα ματολίνο αλλά δεν τη θέλεις σε ένα μπουζούκι. Πράσινα συννεφάκια δυσπιστίας κάνανε βόλτες πάνω απ’ αυτά τα λόγια, διότι ο ίδιος κατασκευαστής που μου τα έλεγε αυτά, πίσω απ’ την πλάτη του κρεμόταν ένα μπουζούκι του μεσοπολέμου που προσπαθούσε να αντιγράψει και βεβαίως το τσάκισμα του μαντολίνου το είχε. Του λέω, μα τι είναι αυτό που κρέμεται πάνω απ’ το κεφάλι σου, και μου λέει ο παλιός κατασκευαστής πήρε ένα σκάφος ιταλικού μαντολίνου, προσάρμοσε μακρύ μανίκι και το βάφτισαν μπουζούκι, εμείς οι νεώτεροι δεν έχουμε λόγο να τα κάνουμε αυτά.
Για το θέμα του πότε θα “έρθει” το ξύλο, πότε θα δώσει τον “τελικό” ήχο.
Ερώτηση: Το ξύλο έρχεται μετά από ΑΛΦΑ χρόνια παιξίματος ή ΑΛΦΑ χρόνια κοπής και καλής αποθήκευσης;
Απάντηση που έχω πάρει εγώ: Ενας συγκεκριμένος κατασκευαστής (το '85 - '90 ήταν στα Εξάρχεια), όταν καβάντζωσε παλιά καλοαποθηκευμένα ξύλα, άρχισε να λέει ότι το ξύλο “έρχεται” στην αποθήκη και όχι στο πάλκο. Λίγα χρόνια νωρίτερα, τότε που δεν είχε την καβάντζα, έλεγε το ανάποδο.
Μα τη παναγία μου δεν πιστεύω τίποτα πια.
Θα ψάξω μπας και βρω τις θεωρητικές σημειώσεις δομικής ξυλείας που κάναμε στη σχολή να μάθω τι παίζει με αυτούς τους μύθους.
(Λες και δεν έχω άλλη δουλειά να κάνω…)
Βρε Γιώργη Βαβ., εσύ μπας και τις κράτησες αυτές τις σημειώσεις;
Δηλαδη Κωστα το “τσακισμα” στο καπακι στη θεση του καβαλαρη ή εκει κοντα εχει να κανει με την προστασια απο τη χρονια πιεση (ροπη ακαμψιας ξυλου κλπ) των χορδων που το μισο τους “βαρος” πεφτει εκει ;;
Αυτο το τσακισμα το συνανταμε σχεδο σε ολα τα μαντολινα (εκει οι χορδες ειναι 8 και η πιεση μεγαλυτερη) και επισης σε παλια τριχορδα μεχρι το '50-'55 περιπου …[/QUOTE]
Ετεροχρονισμένα Γιώργο, η απάντησή μου είναι “νομίζω ναί” διότι δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο, (οι γνώσεις μου στο συγκεκριμένο θέμα είναι εντελώς εμπειρικές), εξάλου το πρόβλημα βούλιαγμα στο καπάκι άρχισε να εμφανίζεται με την προοδευτική κατάργηση του τσακίσματος.
Λέγοντας προοδευτική κατάργηση του τσακίσματος εννοώ ότι παρατηρώντας τα συγκεκριμένα όργανα τα τελευταία 30 χρόνια, διαπιστώνεις ότι τη θέση του τσακίσματος του μαντολίνου την πήρε μια ημιτσάκιση του καπακιού που παρατηρείται σε όλα σχεδόν τα πρό τριάντα ετών όργανα, που τη θέση της την πήρε μια καμπουρίτσα στο σημείο αυτό.
Βέβαια στην περίπτωση αυτή, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, θα έπρεπε
και το περίγραμμα της σκάφης να διαμορφωθεί αντίστοιχα έτσι ώστε τοποθετώντας το καπάκι στην τελική του μορφή να εφάπτεται ακριβώς έτσι ώστε με ελάχιστη κόλλα και με χαρτοταινία να κολληθεί.
Δεν συνέβαινε ούτε συμβαίνει πάντα έτσι, με απότέλεσμα όταν ρθεί η ώρα να κολληθεί το καπάκι να το πιέζουν για να “βρεί” την πατούρα στη σκάφη όπου θα κολληθεί.
Έτσι το πλεονέκτημα αυτό, το να εμφανίζει δηλαδή το καπάκι δύο επίπεδα, πήγαινε περίπατο με επιπτώσεις οπωσδήποτε και στον ήχο.
Στις μέρες μας βέβαια που έχουμε εντελώς καταργήσει αυτή την τεχνική, δεν υπάρχει το πλεονέκτημα αυτό με αποτέλεσμα, εάν δεν υπάρχει συνολική καμυλότητα στο καπάκι κατά μήκος των καμαριών, σε συνδυασμό με τα λεπτά καπάκια που μερικοί οργανοποιοί προτιμούν να έχουμε προβλήματα βύθισης του καπακιού αλλά και ξεκούρντισμα στο όργανο.
Συνεχίζοντας με την εξέλιξη της τσάκισης βλέπουμε μπουζούκια με επίπεδο καπάκι που αν παρατηρήσουμε από κάτω φαίνεται ένα αυλάκι που έγινε από πυρωμένο μέταλλο το οποίο μια και δεν εξυπηρετούσε τίποτα καταργήθηκε τελικά για να φτάσουμε στην σημερινή κατάσταση.
Στις σκέψεις μου αυτές κατέληξα μετά από τις παρατηρήσεις που κάνω όλο αυτόν τον καιρό στα διάφορα όργανα που πέφτουν στα χέρια μου ή επιδιώκω να δώ. Πιθανόν όμως να υπάρχει και διαφορετική εξήγηση, που να προσεγγίζει περισσότερο την πραγματικότητα, η οποία θα πρέπει μάλλον να αναζητηθεί στην προηγούμενη γενιά των οργανοποιών.
παιδια παω να τρελαθώ εχω παρει το οργανο εδω και 2 μηνες με καινουργειο μανικι και ο αντε να μην τον πω δε ξερω τη μαλ#@@α εκανε και εκτος που ξανα ψιλοτσιρτσιρίζει η ντο σε 4χορδο ειναι και παρα πολυ σκληρό με αποτελεσμα να μην μπορώ να παιξω και να κουραζομαι αρκετά απο την αλλη ο μεσαζωντας δασκαλος μου που με προτεινε να το παω σαυτο το γιδι το μπουζουκι αν και παρα πολυ εμπειρος και επαγγελματιας μου λεει οτι ειναι μπουζουκαρα κτλ και οτι θα κατεβασουμε το καβαλάρι σε λιγο κτλ αλλα ρε παιδια ενταξει παιζω και 10 χρονια μπουζουκι την τρέλλα μου δε λεω καλο ηχο καλο σκαφακι αλλα η ντο τσιρτσιριζει και πολυ σκληρό … ε δε παιζεται με αποτελεσμα να εχω την μπουζουκαρα κρεμασμένη και να παιζω με ενα μπουζουκακι των 150 000 που ειλικρινα εχει περασει τα πανδεινα και δε μασαει … τι κανουμε τωρα το στελνω πισω ? υπαρχει περιπτωσει να φταιει ο καβαλαρης ? υπαρχει τροπος να μαλακωσει η ταστιερα καθολου αμα το τραβιξω κανα λουστραρισμα … ασε που εχω την υπονια οτι δε μου αλαξε καν ταστιερα αλλα μονο μανικι…
